Tijdens mij zwangerschap was al duidelijk dat ons tweede kindje, een meisje, een pittig ding was! Onze zoon was en is heel relax. Als baby tevreden, deed alles op z'n gemak en voorzichtig. Dit dametje van zes maanden is zo enorm druk...ze zit of ligt nooit stil. Haar armen en benen en heel opvallend handjes hebben nooit rust. Ze slaapt overdag bijna niet, gelukkig de nachten wel. Ze gilt, staat, kan ontzettend boos worden als iets niet mag. Maar ook heeft ze nu al het talent om mensen ontzettend aan het lachen te krijgen en dat doet ze ook heel bewust. Iedereen is weg van haar door haar pittige karakter en wij natuurlijk ook. Maar omdat ik het niet gewend ben van mijn eerste kindje vraag ik me wel eend af...is dit wel normaal haha! Als "grapje" zeg ik wel eens dat ze ADHD heeft maar soms denk ik...zou dat het misschien wel zijn\worden. Nog meer mama s met hele drukke baby's van een half jaar?
Ons meisje is 3 maanden. En ik herken je verhaal nu al. Hoor idd van meerdere mensen met dochters dat dit echt vaak de meisjes zijn. Achja beter een lekker druk kind dan een waar niks in zit.
Welkom in de wereld van dochters haha. Hier heb ik 2 exemplaren en wauw, wat een pittige babytijd. Zo fel als ze waren. Nu zijn ze 2,5 en 4 en kunnen nog steeds erg fel zijn, het blijven meiden, maar ze kunnen ook zo een uur een tafel zitten plakken. Dat zie ik jongens nog niet doen. Dus het komt goed.
Mijn zoontje is ook vanaf jong erg druk, vooral fysiek. Nu is hij 14 maanden en sinds hij zichzelf beter kan bewegen (nu net ook lopen) merk ik hem wel rustiger en tevredener worden. Hij is dol op boekjes lezen en kan dit lang achter elkaar.
Maar je gevoel herken ik wel; is dit wel normaal deze drukte en is dit dan ADHD? Nu achteraf zeg ik daarover; hij is lekker levendig en vindt het leven gewoon heel spannend en leuk.
Naja, mijn broer had ook adhd en dat viel wel op al vanaf de geboorte. Hij liep niet, hij stuiterde. Hij was niet tegen te houden in zijn spel en er zat geen pauze op. Hij praatte zo snel dat alleen mijn ouders hem vaak goed konden verstaan en was gewoon ontzettend druk. en inderdaad, er waren meerdere worstelingen omdat "nee" in zijn woordenboek niet voor kwam ondanks dat mn ouders hun uiterste best deden. Maar hij was zo nieuwsschierig en gedreven dat niemand hem lang iets kon verbieden want als je niet keek deed hij het toch wel. (Geen dingen in het stopcontact, geen keukenkastjes open maken, aan deze kant van de straat blijven) als resultaat dat mn ouders letterlijk de eerste 5 jaar daarna niet weer durfde te denken aan meer kinderen... En toen we er eenmaal waren ze extreem panisch waren terwijl mijn jongere broertje en ik juist heel kalm waren :p
Maargoed het kan een meisje met adhd zijn...
Sterkte als dat zo is, maar weet wel... Ik ken niemand zo creatief en sociaal als mijn broer altijd was... Hij heeft pas op zijn 27e voor het eerst medicatie er tegen genomen (omdat mn ouders er veel op tegen hadden) en hij heeft het niet altijd makkelijk gehad, maar wel een enorm groot karakter gekregen. Ik denk dat het een pittige maar prachtige weg kan zijn om een kind met adhd groot te brengen.
Dus het neemt in ieder geval niks van je meisje weg als dat het geval is.
Bedankt voor je verhaal! Ik denk dat ik te snel ben met het zoeken van een verklaring. Mocht het wel zo zijn moeten we daar mee om leren gaan en haar zo goed mogelijk begeleiden!
Bedankt voor je verhaal! Ik denk dat ik te snel ben met het zoeken van een verklaring. Mocht het wel zo zijn moeten we daar mee om leren gaan en haar zo goed mogelijk begeleiden!
Wij hadden een hele lastige/moeilijke baby. overdag alleen maar hazeslaapjes en 's nachts ook meerdere keren wakker. Geen huilbaby, maar een zeurbaby zei ik wel eens. En in de box grapten we wel eens dat hij alvast aan het trainen was voor de tour de france. Het was een Jantje huilt, Jantje lacht. Hij kon ontzettend charmant lachen (nu nog trouwens) en iedereen om zijn vingertje wikkelen. Maar hij was ook erg ontevreden steeds. Hij wilde meer dan dat hij kon. Motorisch was hij erg laat en dat frustreerde hem enorm. Aan wilskracht geen gebrek, maar fysiek kon hij het simpelweg nog niet.
Ook in de buik was het een ontzettend drukke baby. Die schopte hele dagen door. Je kon beter vragen wanneer hij niet schopte dan wel.
Maar zo druk als hij als (buik)baby was, zo rustig was hij als dreumes, peuter en ook als kleuter. Het is een hele rustige jongen met een enorm lange spanningsboog (dat betekent dat hij zich erg lang achtereenvolgend kan concentreren). Het is een allemans vriendje, terwijl hij nog heel slecht is in het samen delen samen spelen en gauw op zichzelf is. Maar hij heeft een bepaalde charme over zich heen en als hij lacht, wordt iedereen spontaan vrolijk. En dat zeg ik niet omdat ik zijn moeder ben, dat zeggen anderen ook.
Dus hoe je meisje als baby is, hoeft absoluut niks te zeggen over hoe ze later is.
Inmiddels is ze bij mij 20 maanden, maar in de buik was ze druk, als baby was ze druk en als dreumes is ze nog steeds druk haha. Madam was net een paar dagen 1 jaar en bedacht dat zij zelf de glijbaan aan beide kanten wel op kon klimmen. Ze slaapt sinds december in een groot bed, want ze maakte drama om in haar ledikant te slapen... Maar het is verder wel een heerlijk kind dat precies weet wat ze wil en geen 2 minuten stil kan zitten...
Hier precies zo. Klom inderdaad ook aan beide kanten de glijbaan op maar gewoon lopen.... dat pas met 16 maanden haha. En ook het ledikantslaap-drama hebben wij gehad. Heerlijk als ze precies weten wat ze willen, maar soms...
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (13) Verversen