Ja hoor dat kan, ik vond het wel heftig maar tegen de tijd dat ik het echt niet meer te doen vind zit ik rond de 8 cm. Bij de eerste wist ik dit niet en dacht ik nog uren te moeten, toen dacht ik wel ik wil naar het ziekenhuis ik red het echt niet. Maar toen kwam de verloskundige die ging voelen en toen had ik al volledige ontsluiting! Toen kreeg ik weer alle moed haha.
Bij de volgende kinderen bedacht ik altijd als ik het vreselijk begon te vinden, je bent er bijna! En dat was ook zo. Ongeveer nog een kwartier en dan persen.
Kan hoor , paracetamol kan ook weg blijven 🙃Heb het twee keer gedaan zonder pijnbestrijding , maar het vraagt wel een goede controle over je ademhaling en ‘in je eigen bubbel kunnen komen’. Ik vond het zelf de kunst om de pijn toe te Laten en niet weg te duwen. Het is heel zwaar maar hè , ik wilde graag thuis bevallen dus dan was er ook weinig keuze 😀 had de eerste keer een Tens apparaat , alleen had ik zulke erge rug weeen , dat alleen naar mijn rug kijken al pijn deed laat staan dat ding bevestigen
Dat wisselt denk ik enorm per bevalling. Ik ging er echt met een goede mindset in en het met een haptonoom allerlei fijne houdingen geoefend en ik geef zelf mensen training in mindfulness en ontspanning (ben psycholoog). Maar na 6u weeën storm (alleen maar rug weeën) en nog steeds weinig ontsluiting was ik echt op. Toen het ook in het ziekenhuis niet wilde vlotten uiteindelijk toch een ruggenprik gehad om tijdelijk even tot rust te kunnen komen. Tijdens persweeën stond deze weer uit en toen moest ik toch nog 1uur pers weeën opvangen, dat was geen pretje, maar het is wel gelukt.
Ja hoor, als je goed in je "bubbel" komt en het geen 24+uur duurd wel ;) Belangrijkste aan bevallen is om flexibel te zijn en niet rigide. Dat helpt ontspannen en ontspanning is weer goed voor de ontsluiting
Beide keren zonder pijnbestrijding bevallen, ook geen paracetamol. Je lichaam maakt wanneer het de kans krijgt zelf pijnstilling aan. Je veilig voelen is hiervoor belangrijk.
Bij de eerste had ik urenlange persweeën terwijl ik niet mocht persen. Maar tussen de weeën door zakte ik op een prettige manier in een roes. Bij de tweede vond ik onder de warme douche staan prettig.
Om het lekker ouderwets te zeggen: zorg dat je leert puffen, ga op zwangerschapsgym ofzo.. of misschien hebben ze een soort pufklasje bij de verloskundige. Door te focussen op goede rustgevende ademhaling voel je een groot deel van de pijn niet. (En ja, ik heb uiteindelijk ook een klein spuitje morfine gehad, omdat ik het niet meer trok) het is wel goed om erover na te denken, thuis geven ze geen pijnbestrijding. Dus als je dat wilt, wordt het sws een ziekenhuisbevalling.
Ik zou je goed inlezen over de werking van hormonen. Als je goed begrijpt wat die doen, kun je de “inzetten”. En het is ook een heel ander verhaal als je de bevalling doet zoals die komt of wanneer je wordt ingeleid. Als je je goed inleest en voorbereid, kun je daar goede keuzes over maken
Haha ja hoor ook zonder PCM. Is maar net hoe hoog je pijngrens is, het verloop je bevalling, welke soort weeën heb je en hoelang duurt alles. Hier 2x bevallen zonder enige pijnbestrijding. Niet perse omdat ik dat nou perse wilde hoor, maar het ging hier beide keren zo snel dat er geen tijd was om na te denken over pijnbestrijding.
Mocht je het perse graag zonder willen dan is het verdiepen in ademhaling misschien wel een goeie. Dat scheelt ook een berg pijn als je dat onder controle hebt.
Haha ja hoor ook zonder PCM. Is maar net hoe hoog je pijngrens is, het verloop je bevalling, welke soort weeën heb je en hoelang duurt alles. Hier 2x bevallen zonder enige pijnbestrijding. Niet perse omdat ik dat nou perse wilde hoor, maar het ging hier beide keren zo snel dat er geen tijd was om na te denken over pijnbestrijding.
Mocht je het perse graag zonder willen dan is het verdiepen in ademhaling misschien wel een goeie. Dat scheelt ook een berg pijn als je dat onder controle hebt.
Bij alle 3 geen pijnbestrijding gehad (zelfs paracetamol niet haha).Het ligt aan je mindset dus het vetrouwen in je lichaam en dat je het aankan.Bij alle 3 toen ik dacht dit hou ik niet meer vol mocht ik persen.
Ja hoor, ik ben 2x bevallen en 2x zonder pijnbestrijding. Eerste was een zware bevalling, duurde lang en met een uitdrijving van 3 uur:( heel veel gedoucht, dat was fijn. En ik had veel aan mijn zwangerschapscursus. Bij de 2e heb ik amper pijn gehad. Ik belde de VK omdat ik wilde weten hoe ver ik was, omdat mijn man weigerde naar zijn werk te gaan en ik dat onzin vond. (Ik had amper pijnlijke weeën) toen ze kwam bleek ik al bijna volledige ontsluiting te hebben. Dus ik had echt 2 uitersten qua bevalling.
Ik denk dat dit heel erg aan je mindset ligt, aan de hevigheid van je weeen, en hoe lang de bevalling duurt. Mijn zus heeft drie kinderen eruit geperst in 1,5 u tijd zonder echt pijn te hebben gehad. Ik heb de pijn van de weeenstorm bij de eerste bevalling als best traumatisch ervaren. Had altijd een hoge pijngrens, maar sindsdien niet meer. Als jij je goed kunt ontspannen en je overgeven aan de weeen, kom je al een heel eind.( denk ik). Maar als je al een halve dag bezig bent, denk kinder je wel behoefte hebt aan wat sterkers en dan rest je het echt niet met een paracetamol. Lees je vooral goed in in hoe je de weeen op kunt vangen.
Bij de1e na uren weeën naar het zkh gegaan voor pijnbestrijding. Maar na de ctg had ik ineens volledige ontsluiting
2e: fijn thuis bevallen, veel gedouched, geen pijnbestrijding.
3e: tot 8cm zonder pijnbestrijding, daarna werd het een spoedkeizersnede omdat hij dwars was gaan liggen.
Het belangrijkste was voor mij, mijn mindset. Bij nr2 accepteerde ik de weeën en lukte het me om rustig te blijven. Paracetamol heb ik trouwens geen moment aan gedacht om te nemen.
Bij de eerste heb ik wel een ruggenprik gehad, maar dat was meer omdat ik zo moe was (met 32.5 wk bevallen dus vanuit werk door naar ziekenhuis en hele nacht weeën gehad, sochtends was ik op), dus de prik was om even bij te komen. De tweede ging te snel dus er was nergens tijd voor, ook niet om thuis of in het ziekenhuis te komen. Maar ik heb de pijnstilling niet gemist.
Ik vond het wel eem verschil dat ik bij de eerste moeilijker kon persen omdat de ruggenprik dan nog niet gelijk uitgewerkt is. Je moet dan echt meer op gevoel doen. Nu deze keer hoop ik ook zonder ruggenprik of iets anders te kunnen doen.
Ja hoor. Ik ben 2x bevallen zonder pijnstilling. Zoals al gezegd zal een paracetamol je niet gaan helpen. Bij pijnbestrijding moet je echt denken aan ruggenprik of TENS bijvoorbeeld
Zeker kan dat. Mijn bevallingen overleefd zonder paracetamols, eerlijk gezegd denk ik ook niet dat die heel veel doen. Mijn 2e bevalling was heftig, na het vliezen breken een weeënstorm. Bij de 3e bevalling mijn vliezen niet laten breken. Pas op het allerlaatste moment. Toen kwam direct de baby en daarna een sloot water. Als je de keuze hebt van wel of niet vliezen breken zou ik daar niet voor kiezen.
Jahoor, 2x gedaan zonder überhaupt iets, heb de paracetamol van het ziekenhuis beide keren geweigerd.
Waren wel relatief snelle een ongecompliceerde bevallingen, bij de eerste heb ik in bad de weeën opgevangen en daarna 10 minuten persen. Bij de tweede ben ik ingeleid, weeën opvangen in bad èn bevallen in bad met 6 minuten persen. Bad ontspant heel erg, vond het zo fijn. Kan het iedereen aanraden.
Ik merk in mijn omgeving dat hoe meer gespannen je bent voor de bevalling, hoe stroever het (kan) gaan. Dus ga er open in, verwacht veel pijn maar weet dat dat hoort en nodig is voor de geboorte.
Paracetamol gaat niks uithalen, maar als pijnstilling de echt nodig is voor de voortgang van de bevalling zou ik daar ook voor open staan. Zelf zou ik eerst in een bad gaan, dat werkt echt goed
Zeker kan dat. Het helpt in het begin misschien ietsie... Je kan het ook zonder pijnbestrijding. Wat je kunt doen is als de bevalling begint 2 paracetamol nemen, ken ook mensen die er 4 nemen maar dat vond ik persoonlijk teveel. Je lichaam maakt naarmate je vordert in de weeen zelf ook een pijnbestrijdingsstofje aan. Ik heb mijn bevallingen gedaan zonder pijnbestrijding en gewoon thuis. Toch raad ik anderen die zwanger zijn van hun 1e kind, aan om in het ziekenhuis te bevallen. Dit omdat een 1e meestal lang duurt (verschilt natuurlijk per persoon) en de weg gebaand moet worden. Maar goed, zonder pijnbestrijding overleef je het ook. Je zou evt. Naar een tens kunnen kijken. Daar hoor ik de laatste tijd positieve ervaringen over.
Uh, ja, dat kan. Maar iedereen is weer anders. Dat je het overleeft, dat heeft de geschiedenis wel uitgewezen. Wat voor jou de beste optie is, dat kan je niet met een ander vergelijken. Ik vond de ruggenprik heeeeemels.
Ik ben thuis bevallen en het was niet eens in me opgekomen om een paracetamol te nemen. Denk ook niet dat dat echt helpt tegen de pijn. Maar... Ik leef nog, dus overleven zal je het vast :)
Paracetamol doet amper wat. De pijnbestrijding is niet voor niets veel zwaarder. Daarbij, je eigen lichaam maakt tijdens de bevalling oxytocine en adrenaline aan. Daarmee kom je ook een heel eind.
Ik zat te denken aan twee pakjes, van 50 stuks. Zou net genoeg moeten zijn geweest. Ik ben stiekem jaloers op de dames die het zonder pijnstilling kunnen, echt heel knap. Ik dacht dat ik een hoge pijngrens had, maar met een weeenstorm en een hoop angst voor het onbekende, heb ik bij de oudste van begin tot eind alles bij elkaar geschreeuwd van de pijn.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (37) Verversen