Nou.. mijn 2e woog 4160 en binnen 2,5 uur is ze geboren.. ze is zelfs geboren met haar handje in haar gezicht, maar geen scheurtje of hechting hoor.. ik heb hypnobirthing gedaan en heel ontspannen en met een goed gevoel en zelfvertrouwen ben ik de bevalling tegemoed gegaan.. en dat na de geboorte van mijn zoontje, wat een lange pijnlijke bevalling was in het ziekenhuis en uiteindelijk met ruggenprik (na 8 uur weeenstorm) en die woog maar 3152.
Het belangrijkste is dat je niet in paniek raakt en alles in je lijf ontspant zodat alle energie naar het openen van je baarmoedermond kan gaan. Het klinkt misschien wat zweverig maar paniek zorgt voor adrenaline en dat zorgt er weer voor dat het bloed en energie naar je vitale delen gaat ipv naar je baarmoeder waar de energie hard nodig is. Dus dan duurt de bevalling ook lang en ga je letterlijk knijpen.
Zoek een paar nummers uit waar je heel ontspannen van wordt.. meditatie muziekjes ofzo.. zorg voor een veilige omgeving en dim de lichten zodat je lekker melatonine aanmaakt. En maak het jezelf zo comfortabel mogelijk. Je lichaam is er voor gemaakt om te baren. Heb vertrouwen. You can do this. ! 🤗💖
Wat een super fijne reactie! Ik vind de bevalling echt wel spannend en wil mij ook heel graag goed kunnen ontspannen! Ik heb een cursus gevolgd (helaas geen hypnobirthing cursus, dat leek me wel heel mooi!). Heb je tips qua muziek en ademhalingstechnieken?
Ja dat heb ik wel 🤗
De ademhaling in de 'openingsfase' is 20 sec. (Snel tellen) in via de neus en 20 sec. Uit via de neus. Of 8 gewone tellen in en 16 uit. (Wat goed voelt voor jou)
Bij het inademen visualiseer je dat je baarmoeder een ballonnetje is die vanaf je schaambot naar boven wordt opgeblazen bij het inademen. Bij het uitademen visualiseer je dat je adem via de 'geboorte weg' naar buiten gaat. Wees ondertussen heel bewust van je armen en benen dat die volledig ontspannen zijn. Je schouders en kaak zijn volledig ontspannen. Alle angstige gedachten (als die er zijn) laat je even toe en dan weer los. Die heb je niet nodig.
Als je dit elke dag oefent met de zelfde muziekjes, waar je je goed bij voelt, in een vertrouwde omgeving, dan gaat het steeds makkelijker en raakt je lichaam gewend aan die ontspannen staat en op het moment dat je gaat bevallen is het ook makkelijker om in die toestand te raken.
Daarnaast hoef je niet bang te zijn voor de pijn. Je lichaam is er voor gemaakt om het op te kunnen vangen. Negatieve verhalen van anderen heb je niet nodig en definiëren jou niet. Negatieve verhalen blijven echter langer hangen dan positieve verhalen dus probeer die niet op te zoeken.
Je baarmoeder is een grote spier die in verschillende richtingen kan samentrekken. Pijn is normaal en niet eng. Let op je ademhaling en blijf rustig en ontspannen. Dan gaat het openen van je baarmoeder het snelst en heb je genoeg energie over voor de uitdrijvingsfase.
Bedenk hoe je wilt bevallen en dat jij de baas bent over jouw lichaam en jouw bevalling. Zolang er geen medische noodzaak is om jou te helpen kun jij heel goed zelf bepalen hoe jij wilt bevallen en heeft iedereen daar begrip en respect voor te hebben. Geld ook voor toucheren en luisteren naar het hartje. Als jij daar geen behoefte aan hebt hoeven ze dat niet te doen als het niet noodzakelijk is. Jij bepaalt😊
Ik zou ook lekker oordopjes meenemen en een oogmasker voor t geval het licht niet gedimd kan worden in het zh.
Muziekjes op spottify of youtube.. hypnobirthing meditatie intikken en kijken wat er boven komt en waar jij je ontspannen door voelt. En misschien staat op spottify wel de regenboogmeditatie hypnobirthing.. die is wel fijn.
Ik kijk wel uit naar de bevalling☺ de vorige keer was zo super omdat ik zo ontspannen was gebleven. Lekker niet op de tijd gelet en mijn vriend de weeen laten timen en alles laten regelen en bellen zodat ik me enkel op ontspannen en ademen hoefde te focussen🥰💫
Misschien kun je positieve geboorteverhalen googelen die over hypnobirthing gaan 😄
Succes iig! Gaat helemmal goed komen ! 
Super bedankt voor je duidelijke uitleg! Hier heb ik zeker wat aan, dankjewel 🥰❤️
Herkenbaar! Oudste ook 4500 gram en dit was ook de schatting. Ben zelfs naar het UMC moeten gaan voor extra echo etc. Ik ben vaginaal bevallen, maar met ruggeprik, en dat ging helemaal goed.
Maak je geen zorgen, het meeste gewicht van de baby zit in zijn lijfje, en daar voel je niets van, flubbert er gewoon uit! 🙈🙊
Ik heb persoonlijk slechte ervaringen met inleiden (kijk maar even in mijn blog) maar dat ben ik. Er zijn voldoende dames bij wie de inleiding wel goed ging.
Na de bevalling was ik trouwens he-le-maal klaar met het goedoe over dat ie groot was; ze zeiden dat zelfs de placenta groot was en de navelstreng dik... JA, NOU WETEN WE HET WEL!! 🙄
Echt meid, gaat helemaal goedkomen! Volg je eigen gevoel!
Lief!! Dankjewel voor je bericht ❤️
Bij mij zeiden ze bij 40 weken tussen 4000-4200 gram. Bevallen bij 41+1.. wat denk je: 3500 gram. Ook meerdere groei echo’s gehad en op de dag van de bevalling waren ze nog overtuigd van zijn gewicht.
Jeetje dat is nogal een verschil!
Mijn tweede kindje was een grote, 4640 gram. Dit was niet gezien op evhos en hier was ook geen aanleiding voor, hij werd telkens geschat op 3800 gram. Omdat het deze keer enorm snel ging, ben in 3.5 uur bevallen, ben ik thuis vaginaal bevallen. Pas toen het hoofdje stond werd gezien dat hij wel groot was, hij zat toen ook vast met zijn schouders. Het was wel even pittig om hem eruit te krijgen, maar wel gelukt zonder ingrepen. Had 2 scheurtjes en hierdoor wat hechtingen maar dat viel me gezien zijn gewicht alles mee. Hij heeft logischerwijs wel last gehad de eerste 2 weken van zijn schouder, dachten ook even dat zijn sleutelbeen gebroken was maar dit bleek niet het geval (ondanks dat hij dus echt behoorlijk vast zat en er flink getrokken en geperst moest worden haha). Al met al kijk ik wel heel positief terug op mijn bevalling, ja pittig zo'n grote baby eruit krijgen maar niet onmogelijk.
Mijn pittigste bevalling was van mijn kleinste kindje: 3160 gram en tweeënhalf uur persen, vacuümpomp, knip... En een vriendin met een baby die bij de geboorte ruim 5 kilo was, had een heel vlotte bevalling zonder complicaties.
Een grote baby hoeft niet voor een heftige bevalling te zorgen.
Bij alle vier mijn kinderen is de bevalling ingeleid tussen 37.2 en 38.0 en het waren alle vier geen heel relaxte bevallingen. Maar 39 weken is al meer dan een week verder, dat scheelt denk ik echt wel!
Vergeet niet dat een echo er ook naast kan zitten.
Mijn eerste meisje was vergelijkbaar. Ik ben met 38,5 wel ingeleid vanwege de grootte. Ze kwam uiteindelijk alsnog pas met 39.0 weken en was inderdaad 4,4 kg en 53 cm. Vaginaal bevallen na 45 minuten persen met 1 hechting als gevolg. Dat stukje viel me alles mee. Ben morgen 39 weken van de 2e en de verwachting is dat ik morgen op de echo een meisje van ruim 4 kilo aantref maar omdat ik het al een keer gedaan heb, neig ik nu zelf niet naar inleiden. En de gynaecoloog ook niet al is wel uitgesproken dat het onwaarschijnlijk is dat ze me (ver)over tijd laten gaan
Mijn baby was ook groot geschat en zou bij de geboorte ongeveer 4 kilo wegen. Uiteindelijk met 39+5 bevallen van een baby van 3,05 kilo. Hier klopte de schattingen vanaf week 25 dus niet helemaal 😊
Mijne werd ook bij 33w wat groter geschat, maar toch door zwangerschap diabetes eerder ingeleid met 40w+4 hij was een nette 3420 gram bij zijn geboorte 
Haha, ohhhh, ik herken je verhaal echt zo. Ook ik was vanaf minuut 1 bang voor een schouderdystocie, ik vond mezelf écht zo iemand die dat zou overkomen. En ik had een keer een horrorverhaal daarover gehoord wat ik vertelde aan de verloskundige die toen zo keek van... ja maar dat gebeurt echt letterlijk nóóit 😉 (dat specifieke geval dus).
Ik kan alleen maar zeggen: laat het los! Scheelt je een hoop kopzorgen. Ga er vanuit dat degene die de beslissingen maken tijdens je zwangerschap en bevalling weten wat ze doen. Mijn zoon (ook eerste) werd 4,7 kg geschat met 39 weken. Inleiden dus. Och och, ja hoor, daar had je het al, schouderdystocie onvermijdelijk. Ik voelde wel dat ie veel te groot was! Tranen met tuiten. Weeën duurden weliswaar lang (hoort bij mij denk ik) maar het persen ging top, niks schouderdys, en mn zoon woog... 3700 gram.
M’n dochter zat op de lijntjes die jouw kind nu volgt (iets lager ms maar wisselt wat af zie ik) en woog met 39 weken 4060 gram. Niet ingeleid, gewoon spontaan en het persen duurde iets van 5 minuten. Wederom geen spoor van schouderdystocie.
Zelfde verhaal hier. Het was toen mijn eerste. Een paar groeiecho's gehad, waarbij de laatste meting meeviel.
Ik had angsten dat het allemaal niet ging passen tijdens de bevalling. Alles schreeuwde 'veel te groot'. Ik was toen nog jong en stond niet genoeg op mijn eigen strepen.
Ik liep door tot 42 weken en beviel van een kindje van 4955 gram. Dit werd een keuzersnede.
De tweede is gelukkig 'eerder gehaald' waardoor ze 'slechts' 4150 gram woog.
Ik ben toen vaginaal bevallen em dat ging allemaal goed.
Nu zwanger van nr. Drie en de verloskundige zit er bovenop! Bij 'grote' baby gaan we eerder inleiden, net als bij baby twee.
Komt uiteindelijk allemaal goed!
Ik zou de volgende groeiecho afwachten. Onze dochter was 4+ kilo geschat, maar de gyn heeft altijd tegen ons gezegd dat we het pas zeker wisten zodra onze dochter op de weegschaal zou liggen (oftewel, het blijft een schatting). Onze dochter is met 39+3 geboren met een keurige 3580 gram en haar hoofdje zit nog steeds op de -1 lijn qua groei.
Mijn beide kinderen werden ook groot geschat. Omdat ik zelf al wat ontsluiting had, ben ik met 37 weken al gestript bij allebei en uiteindelijk bij allebei met 38+3 ingeleid.
De oudste bleef hangen. Aangezien mijn man (de papa van de kinderen) tijdens zijn geboorte uit elkaar is getrokken en vervolgens een jaar in het ziekenhuis heeft gelegen, waren ze wel al voorzichtig in het ziekenhuis. Toch nog 3x de vacuüm geprobeerd. Uiteindelijk werd het een spoedks. Dochter woog 4105 gram.
Tweede bleef helaas ook hangen, ook al was hij ietsje kleiner (3985). Dus dat werd ook een spoedks. We hebben de vacuüm niet eens meer geprobeerd.
Maar goed ... dat is mijn lijf. Mijn lichaam is blijkbaar niet gemaakt om (grote) kinderen te baren. Mijn zus heeft een 9-ponder wel zelf uitgepoept, al moest ze halverwege de bevalling wel naar het ziekenhuis.
Ik zou ee sowieso dan wel voor kiezen om in het zhuis te bevallen.
Een vriendin van me wilde perse thuis bevallen, kindje bleek ook groot te zijn (met name een groot hoofd) en het was kantje boord tijdens de bevalling omdat het nauwelijks paste
Mijn beide kinderen, maar vooral mijn oudste, waren de gehele zwangerschap groot. Ik had geen suiker en ben ook niet ingeleid. Netjes met 39+6 bevallen in maar 3 uur tijd. Mn zoon is helemaal gezond ter wereld gekomen met een gewicht van 4650 gram en 55 cm lengte. Ja ik ben gescheurd en geknipt, maar ook dat geneest haha. Hier dus geen extra plan van aanpak.
Wij moesten vanwege zijn grootte wel een nachtje in het ziekenhuis blijven om te kijken of hij geen suikerdip zou krijgen, maar niks aan de hand.
Enige nadeel was dat meneer na 2 weken al naar maat 62 ging. Dag mooie lieve baby kleding haha.
Hij is overigens altijd erg groot gebleven. Vindt het traject nu vervelender. Hij is 10 jaar nu. 1.70m lang en schoenmaat 41,5 we lopen dan ook onder controle bij de kinderarts om zn groei in de gaten te houden dmv foto's van zn botleeftijd etc. En ontwikkeling van eventueel vroege puberteit.
Mijn eerste zoontje werd groot geschat en is idd 4260gr en 52 cm geworden. Ik had wel te smalle bekken en meneer te brede shouders. Is een keizersnede geworden. Mijn dochter is nog veel groter geschat en is 4760 gr en 58 cm! geboren met een keizesnede. Nu derder keer met 37 keizersnede gehad en baby was 4 kilo.
Zo was ook geschat. Bij mij klopte alle drie kere het geschatte gewicht. Maar ik hoor ook heel vaak dat er flink naast zitten. Ook ken ik zelfs vrouwen die van een 5 kilo baby vaginaal zijn bevallen. Dus bij iedereen echt anders.
Zegt niks mijn kindje werd groot geschat was 44cm met de geboorte. De verloskundige zei tegen mij dat het ook aan je eigen bouw etc ligt. Ik had bijv geen kindje van boven de 4 kilo kunnen baren maar sommige vrouwen wel. Als je nou echt erg ongerust bent zou ik je laten doorsturen naar de gyneacloog met dit termijn kunnen ze nog wel aardig meten als je wacht tot 35 weken is het niet meer te meten succes!
Dankjewel voor je reactie! Ik sta onder controle in het ziekenhuis vanwege mijn nieren, dus alle groeiecho’s zijn daar gedaan door de gynaecoloog en klinisch verloskundigen. Ik ben zelf 1,61 en mijn partner 1,95.
Oké zou gewoon laten inleiden als het echt zo is hoor en ook wel eerder als 39 weken hier moet je echt gewoon om vragen. Is hier ook gebeurd en is heel goed bevallen
Dat is een lastige keuze voor jou! De metingen hebben het ongeveer de helft van de tijd verkeerd. Dus de kans dat je onnodig word ingeleid is ook vrij groot. Aan de andere kant, wil je natuurlijk ook uiteindelijk niet hoeven zeggen "had ik maar".. Iets om waakzaam voor te zijn: je risico's op interventies zijn nu al veel hoger doordat ze verwachten dat baby groot is (en dus niet omdat baby daadwerkelijk wel/niet groot is). De kritische verloskundige heeft een mooi stuk over schouderdystocie. Evidence Based Birth over "big baby's". Bijzonder dat je daar al van te voren een angst voor had, dan snap ik dat je dat nu extra spannend vind. De beste tip is dan toch is nooit plat op bed liggen en zelf je houding kiezen/in beweging blijven.. Dat zijn beide dingen die moeilijker worden aan een infuus, wat het risico dus juist weer groter zou kunnen maken.. Als je voor inleiding kiest dan zijn dit (bevalhoudingen) wel dingen om van te voren te bespreken met het ziekenhuis. Wat voelt voor jou het beste?
Dankjewel voor je reactie! En zeker een goede tip over de bevalhoudingen, als het allemaal mee zit, wil ik liever niet plat op mijn rug bevallen! Voor nu voelt inleiden ‘veiliger’ in mijn hoofd, ook al zitten daar nadelen aan. Het blijft een lastige beslissing 🤷🏼♀️. Ik denk dat die angst voor een schouderdystocie weg komt bij mijn moeders ervaringen. Toen ze van mij was bevallen, kwam ik levenloos ter wereld en ben ik gereanimeerd omdat ik te lang in het geboortekanaal vast zat (4195gram). Qua bouw lijk ik ook precies op haar, dus misschien vergelijk ik alles onbewust daar mee
Ik had op je andere topic gereageerd maar die is weg? Als je er voor open staat heb ik meer info; schouderdystocie en ‘te grote’ kinderen leveren vooral problemen op als men zich er van tevoren druk over maakt. Die problemen komen dus door de interventies. Als er geen groeiecho’s zijn (wat best normaal is, want groeiecho’s zijn niet standaard) worden grote kinderen vaak zonder problemen geboren. Het gaat erom dat je als vrouw zelf je houding mag kiezen en je gevoel kan volgen. Ik heb evt wel een blog van een verloskundige hierover voor je. Je mag me een privébericht sturen.
Ja dat zou ik heel fijn vinden!! Het topic was op een of andere manier verwijderd door een moderator omdat hij dubbel geplaatst was, juist het topic met de reacties heeft diegene verwijderd 😩😥
Absoluut inleiden. Mijn jongste was met de geboorte 4565 gram. Bij de bevalling zat ze klem doordat ze zo groot/zwaar was. Ze heeft het benauwd gehad en haar spier is ingescheurd tussen haar nek en schouder. Dus ja ik zou inleiden.
Jeetje! Met hoeveel weken is je jongste geboren? Dit is dus mijn grootste nachtmerrie!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (35) Verversen