Bij mijn ene kind ben ik in het ziekenhuis bevallen en bij mijn andere thuis. De thuisbevalling was een geweldige ervaring en daarom zou ik nu weer heel graag thuis willen bevallen. Soms lees ik bevallingsverhalen waarbij moeders aangeven dat het maar goed is dat hun kind in het ziekenhuis is geboren omdat er onmiddellijk ingegrepen moest worden. Toch geven onderzoeken aan dat thuis bevallen net zo veilig is. Vandaar mijn vraag: bij wie ging een thuisbevalling niet goed of bijna niet goed?
Dit is dus geen discussie-vraag! Enkel interesse in ervaringen.
Onze oudste dochter had het heel simpel niet overleefd bij een thuis bevalling. Gelukkig trok ik zelf op tijd aan de bel omdat ik haar niet meer voelde. In het ziekenhuis meteen een echo en aan de ctg en meteen een spoedkeizersnede. 5 minuten later was fataal geweest. Na de geboorte midden in de nacht naar een ander ziekenhuis omdat ze stuipen kreeg een ze deze niet goed onder controle kregen. Daar heeft ze een week gelegen. Gelukkig is alles goed gekomen. Vandaag is ze 7 haar geworden en doet het ontzettend goed! Ze is wat trager met leren (verwerkingssnelheid) maar haar iq is normaal. Maar of dat te maken heeft met de geboorte zullen we nooit weten. Het is een heerlijk vrolijk meisje
De ersre in het iekenhus geboren, buiten Nederlnd, wil nie over prtn. De tweede kindje thuis geboren, geweldig, ik had nog net naar mijn man gezegd, dat we snel voor deerde moeten gaan ... zou ik toen het weten... De deerde kindje is thuis geboren. Makkelijke bewalling, drie keer puffen en daar was ze.... zonder huilen, zonder bewegen, helemaal paars. U k in shock wat is er wat is er? Iyk hoor haar niet. Dochtertje leeft nu alleen dankzij verloskundige ( in opleiding ) en haar snelle reanimatie en toegediende zuurstof. Per spoed met ambulance naar het Erasmus, daar bleef mijn dochter twee en halve week, toen mocht zij naar het ziekenhuis dichterbij onze huis, hier was ze nog twee weken en met sondevoeding mocht zij naar huis. Vandaag 6 jaar en gelukkig gaat het goed met haar. Voor mij was het zeer traumatisch ervaring met, vandaar dat ik tijdens vierde zwangerschap had gelijk doorgegeven, in het ziekenhuis willen te bevallen. Met 8 cm tien was ik naar het ziekenhuis, daar werd dochter , gezond geboren een uur en een pers na onze aankomst. Nu gaan wij voor de 5de, wil ik toch het liefst in het ziekenhuis bevallen.
Mij leek thuis bevallen dood eng. Bij mijn zoon was het maar goed dat ik in het ziekenhuis was (veel pijn, duurde lang, weeën hielden er mee op, etc). Maar ik moest noodgedwongen thuis bevallen bij m'n dochter omdat ik opeens al op 8cm ontsluiting zat. Ik vond dat even spannend, maar dacht positief 'als ik al 8cm heb dan duurt het niet lang meer, ik kan dit!' Ik weet niet of het door de positieve gedachten komt of omdat het mijn tweede is, maar na een uur was ze er al en het was de makkelijkste bevalling ooit! Ik heb totaal geen pijn gehad en na 1 keer persen was ze er al. Dat was een heel contrast met mijn zoon waar ik bijna 2 uur moest persen en hij uiteindelijk met een knip geboren werd. Ik verging van de pijn.
Je weet het natuurlijk nooit van te voren. Maar de verloskundige maken het vaker mee. Ik had thuis dan ook zo'n ontzettend lieve vrouw dat ik ook meer vertrouwen in mezelf had. In het ziekenhuis was het veel zakelijker en afstandelijker.
Ik wilde in eerste instantie thuisbevallen, maar ben toen toch op eigen verzoek naar het ziekenhuis gegaan. Heb mijn man en mijn verloskundige echt over moeten halen, want ik was echt heel duidelijk over dat ik thuis wilde bevallen voor mijn bevalling. Ik voelde aan alles dat het niet goed was om thuis te blijven, dus vandaar ook mijn wens om toch naar het ziekenhuis te gaan. Ik zat toen op 4cm, maar was wel al 11 uur bezig en kwam van 2cm.
Uiteindelijk is mijn zoontje in het ziekenhuis in bad geboren met (onopgemerkt) ernstig zuurstoftekort. Iets wat dus niet te zien Is geweest en waar we tot op de dag van vandaag nog geen oorzaak voor gevonden hebben. Ik heb geen idee hoe het had afgelopen als ik alleen met mijn verloskundige en de kraamzorg zou zijn geweest, maar ik was wel ontzettend blij dat de kinderartsen en gynaecologen direct aan kwamen rennen toen het nodig was.
Desondanks ben ik zeker niet negatief over thuisbevallen. Ook een verloskundige heeft mogelijkheden tot het beademen van baby’s enzo, maar ik denk wel dat áls het mis gaat, het anders is dan in het ziekenhuis. Ik zou het zelf door mijn nare ervaring niet meer durven, ondanks de kleine kans op herhaling, maar het lijkt me echt prachtig om mee te maken!
Nee hier ging die niet echt goed.. na 1 uur persen kwam ze maar niet. Met persween en volledige ontsluiting naar het zkh geen pretje zo in de auto moeten gaan. Ik heb totaak 2 uur geperst en ze wilde bijna een keizersnede doen maar toen bij de laatste twee is ze eruit getrokken. Dat was niet grappig. Daarna moest ik nog naar de OK omdat mijn placenta niet geheel eruit kwam.. Maar dus toch een goede afloop en weet je ik zou het zo weer op deze manier doen. Thuis beginnen vond ik wel enorm fijn!!
Vaak is het bij de eerste dat een thuisbevalling eindigt in een ritje ambu. Dan weet je nog niet van tevoren hoe je lijf reageert op een bevalling. En de eerste is vaak- natuurlijk niet altijd- iets moeizamer omdat de weg nog niet "gebaand" is...
"Vaak is het bij de eerste dat een thuisbevalling eindigt in een ritje ambu" Hoe kom je daarbij? Heb je daar gegevens van? Over het algemeen gaat de eerste inderdaad wel moeizamer, doordat alles nog nauwer is, je lichaam bij een 2e al weet wat het moet doen, en je eigen mindset zal anders zijn.
Geen cijfers, maar heb het veel gezien hier om me heen... Dus geen harde feiten. Maar ik gok idd wat jij ook aangeeft: een tweede keer weet je in iedergeval dát er een kind kan passeren via de uitgang... Natuurlijk is ieder kind en iedere bevalling anders. Maar als de eerste soepel verliep heb je in iedergeval bewijs dat je lijf het kan... Ook al bestaan er natuurlijk omstandigheden waardoor het alsnog moeilijk kan gaan...
Ik begon met thuis bevallen maar ontsluiting vorderde niet bij 7cm dus moest naar ziekenhuis. Door autorit 10cm en mocht gelijk persen in zkh. Toen was hij er met 15 minuten. Alleen erg ingescheurd en veel bloedverlies dus maar goed ook dat niet thuis was.
Bij mij bleef de baby 'klem zitten (schouderdystocie) verloskundige heeft het afgehaald zoals ze dat noemen. Dus gewoon hup met dr hand er in en eruit.. Baby kreeg zuurstof en ging gelukkig vrij snel daarna zelf ademen! Ze hebben echt genoeg mee om je kind te redden. Na de bevalling ging bleef ik vloeien tot zo'n ruime 1,5 l en moest ik alsnog naar het zh. Voor mij zal het nooit meer thuis bevallen worden omdat het door deze bevalling niet meer mag!
Mn eerste bevalling ook thuis was een eitje bijna te snel zelfs, nooit verwacht dat het de 2e keer zo zou tegen vallen! Maar wat is het thuis heerlijk om te bevallen lekker in je nakie rond lopen douche in douche uit, laatste dingen opruimen...
Snap dat je het jammer vindt dat je nu de keus niet meer hebt. Maar veiligheid voor alles natuurlijk! Inderdaad heerlijk om in je eigen huis te zijn, zachte lampen aan, geen tl boven je hoofd.
Bij mijn thuisbevalling werd ook een commode vol attributen gelegd uit voorzorg. Hier werd niets van gebruikt gelukkig, maar ik heb inderdaad gezien dat ze heel wat meenemen. Wel spannend hoor, dat er zuurstof nodig was! En deed dat helpen met de hand niet vreselijk zeer?
Nou idd, ik weet waar ik aan toe ben mocht het zover komen verder maak ik me er niet zo druk om. Er zijn ergere dingen!
Dat was zeker spannend de tijd lijkt uren te duren als je geen huiltje hoort! Nee ik heb er niets van gevoeld zelfs, ik moest om mn knieën zodat er dan een grotere ruimte ontstaat en toen het met constant persen niet lukte heeft ze dat zonder mijn weten gedaan.
Gelukkig heeft God Zijn leiding gegeven en zijn we gezegend met 2 lieve kids!
Ik had niet specifiek besloten waar te bevallen. Was niet nodig vond de verloskundige. Bij de bevalling ging alles prima, dus werd het een thuisbevalling. Helaas zette de persweeën niet goed door en moest ik alsnog naar het ziekenhuis. Doordat ik volledige ontsluiting had mocht dit niet meer met eigen auto. Ik werd met ambulance naar het ziekenhuis gebracht. Deze is 10 minuten bij ons vandaan. Geen sirenes om dat het geen super spoed was. Ging allemaal prima. In het ziekenhuis persweeën op wekkers gekregen en 2 uur later was onze dochter er. Dus al met al is het prima gegaan.
Mijn vriendin is vorige week met spoed naar het zh gebracht. De baby kwam er niet uit, hoofdje was al geboren maar schouder zat vast. Uiteindelijk zonder weeën er uit kunnen persen, maar ze moest alsnog mee naar het zh aangezien het daaronder wat minder florissant was.
Bij een vriendin van mij ging de bevalling goed. Alleen ná de bevalling ging het helemaal mis; ze is opgehaald met de traumahelikopter en was heel snel in het ziekenhuis. Haar eerste bevalling was ook thuis en die ging "volgens de boekjes" zoals ze zelf zegt.
Ik moest tijdens de thuisbevalling toch naar het ziekenhuis omdat er sprake bleek van een stuitligging. Maar dat werd tijdens controle in de ontsluitingsfase door de verloskundige na het breken van de vliezen vastgesteld, dus ruim op tijd. We zijn in alle rust met onze eigen auto naar het ziekenhuis vertrokken (dus met forse weeën) en we kregen een kerngezonde zoon.
Ik begon met thuis bevallen maar ontsluiting vorderde niet bij 7cm dus moest naar ziekenhuis. Door autorit 10cm en mocht gelijk persen in zkh. Toen was hij er met 15 minuten. Alleen erg ingescheurd en veel bloedverlies dus maar goed ook dat niet thuis was.
Ik ben een langdrager (41+ beide keren) en zelf weeën aanmaken doet mijn lijf ook niet. Dus twee ziekenhuis met een inleiding waarvan één keer een keizersnede (madame was bij vijf centimeter gedraaid)
Beide keren prima bevallingen, uitstekende zorg en lieve verloskundige en verpleegkundige!
Als alles goed gaat, dan is er denk ik weinig verschil qua bevallen thuis of in het ziekenhuis. ALS alles goed gaat, want dat weet je dus niet van tevoren. In mijn geval bij allebei de zwangerschappen maar goed dat ik in het ziekenhuis was. Ik heb als operatieassistent gewerkt en toch regelmatig keizersnedes gedaan bij vrouwen waarbij de bevalling thuis begonnen/gepland was. Gelukkig gaat het vaker wel dan niet goed. Mijn schoonzusje en mijn tante bijvoorbeeld hebben hele vlotte bevallingen thuis gehad
Nee, je weet inderdaad van tevoren niet hoe het gaat. Maar daarom vraag ik me af of er vrouwen zijn die bewust voor een thuisbevalling kozen en daar ook met de bevalling zijn gestart, maar waarbij dit geen goede keuze bleek te zijn.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (27) Verversen