voordat ik 2 kinderen had werkte ik om de zaterdag en vond ik dat toen prima. ondertussen heb ik 2 kinderen en kon ik kiezen welke uren in terug wilde komen. ik wilde heel graag van de zaterdag af, omdat ik het samen zijn mis in het weekend met mijn gezin ( man werkt 5 lange dagen) op mijn werk hadden ze dat liever niet, maar het was mijn beslissing. ik ben er best wel gevoelig voor wat mijn werkgever zegt, dus ik ben naar 1 zaterdag per maand gegaan. ik heb hier zoveel spijt van, eigenlijk had ik gelijk voor mezelf op moeten komen en alle zaterdagen eraf moeten halen. ik vind het lastig om dit gesprek weer aan te gaan op mijn werk, vooral naar de reacties. maar vind het samen zijn erg belangrijk.
Ik werk sinds mijn 17e in de zorg om het weekend. Ook met ons gezin is dat zo gebleven. Met bepaalde banen is werken in het weekend wat erbij hoort. Ik wil ook wel anders maar dan zal ik veranderen moeten van baan. 1 zaterdag per maand zou ik fantastisch vinden en mijn kinderen ook. Maar je houd nog 7 vrije dagen over als gezin. Maar als je die ene dag eraf wil dan geef je dat alsnog aan. Dan moet je even door de botte reactie heen bijten. Het kan misschien ook zijn dat de botte reactie kan ontstaan vanuit irritatie. Want je werkgever moet opzoek naar een nieuwe invulling van je uren. En het kan de verhoudingen ook verstoren. Ik denk dat ik al blij zou zijn met 1 zaterdag eraf. Maar dat is ieder voor zichzelf
Dit inderdaad. Bij sommige banen zoals de zorg en retail horen de zaterdagen erbij. Hier van elke zaterdag na om de week op zaterdag gegaan en ik vind het eigelijk best prima. Als ik van de zaterdagen af wil moet ik indd ook een andere baan gaan zoeken. Hier zijn de kindjes de zaterdag lekker met papa thuis en gaan ze meestal wel ff op pad. De zondag doen we als gezin iets samen.
Hoe oud zijn je kinderen en hoeveel uur per week werk je? Ik snap dat je die zaterdag vervelend vind, maar kan me ook voorstellen dat het heel praktisch is als je kinderen straks naar school gaan en je doordeweeks meer thuis bent. Dat scheelt weer een aantal dagen BSO.
Zelf heb ik me erbij neergelegd. Ik heb nu eenmaal een baan waarbij dat nodig is. 2 weekenden per maand en ook regelmatig feestdagen. Als ik er echt vanaf wil, dan zal ik wat anders moeten zoeken.
Even heel simpel: verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen. Dus: als je het niet wilt, ga dan het gesprek aan of zoek in het uiterste geval een andere baan. Als je het niet kunt veranderen: accepteer het dan en maak er het beste van. Maar ik weet hoe makkelijk het is om adviezen te geven en hoe moeilijk het is om het in de praktijk te brengen. Ik zou het in jouw schoenen ook lastig vinden, maar toch zou ik wel iets gaan doen want nu knaagt het aan je.
Tja, je zal het gesprek aan moeten gaan, er zit weinig anders op. Ze gaan er zelf niet mee komen en al helemaal niet als jij niks aangeeft. Geen idee of je het nu nog kunt regelen, maar nee heb je, ja kun je krijgen. Dus jezelf moed inspreken en het vragen.
Ik heb laatst een keer iets opgegooid dat ik twijfel over die ene dag. toen kreeg ik gelijk een botte/boze reactie van pffff joh het is maar een zaterdag. dus vandaar dat ik ook een beetje lastig vind om het nog eens op te gooien
Iets opgooien is wel anders dan een serieus gesprek voeren. Vraag om dat gesprek, dit is niet iets dat je even tussendoor bespreekt. Maar je gaat iets vragen dat ze niet leuk vinden, dat weet je al. Dus de reactie zal niet enthousiast zijn, dat weet je ook al. Daar moet je doorheen. Ik snap dat je het spannend vindt, maar als je van die zaterdag af wil, zul je het toch moeten doen anders verandert er niks. En misschien gaan ze niet akkoord, daar moet je wel rekening mee houden.
Zolang je zelf niets zegt of oppert gebeurd er ook niet. Boeien wat ze er van vinden, of ze het er mee eens zijn ja of nee, totaal niet relevant. Een beslissing is niet permanent net zoals dat je minder uren zou gaan werken, en je later besluit goh nee meer uren werken past me beter. Of het dan aangepast kan worden zoals bij jou de zaterdag er af is een tweede.
Je zegt, ik wil graag de weekenden niet meer werken punt. De reden mag je benoemen maar hoeft niet. Maar je kan zeggen, het bevalt me heel goed de weekenden vrij zo voor mijn gezin en zou graag hier voor ook van die ene zaterdag af willen.
Ik vraag me alleen af wat is er zo erg aan die ene zaterdag. Je hebt 4 weekenden samen waarvan 1 weekend enkel een zondag, zie niet zo zeer wat je mist. Maar goed zoals ik hier boven zeg het maakt niet uit wie er wat van vind behalve jij punt
Als je er echt spijt van hebt en je het terug kunt draaien, dan zit er niets anders op dan gewoon eerlijk te zijn. Zeggen dat je toch wilt terug komen op deze beslissing en geen enkele zaterdag meer werken wil.
Aan de andere kant, je zou je ook kunnen afvragen of één zaterdag in de maand echt zo erg is. Er blijven nog genoeg dagen over om wel iets leuks te doen en ook je man zou zo nu en dan eens een dag vrij kunnen pakken op een dag dat jij ook vrij hebt. Dat hoeft natuurlijk niet alleen bij jou weg te komen.
Ik weet niet of je het zomaar terug kunt draaien, maar gewoon eerlijk zeggen wat jou beweegt en daar dan bij blijven. Als dit tenminste redelijk is, als iedereen in jouw team zaterdagen opoffert vind ik dat je nu een prima compromis hebt gesloten eerlijk gezegd. Het is echt een kwestie van doen, en hoe meer en hoe vaker je voor je zelf op komt, hoe meer je je ook kunt afsluiten voor de reacties, of die nu positief of negatief zijn. Succes met het gesprek!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (12) Verversen