Zoals de titel al zegt, is het leuk om pas bij de bevalling te weten of het een jongen of meisje is? Ik heb een dochter en zoon dus leek me leuk om de derde een verassing te laten, aan de andere kant heb ik geen spullen meer van de oudste omdat er 6 en 10 jaar leeftijdsverschil is... dus is het te doen om de eerste spullen alleen neutraal te kopen?
Wie van jullie heeft daar ervaring mee en waar liepen jullie eventueel tegen aan? Lees graag ervaringen:)
Geen ervaring maar ergens zou ik het zelf wel willen weten. Vroeger zei ik ook altijd dat ik voor de verrassing wou gaan maar nu vind ik dat niet meer zo'n aantrekkelijke gedachte. Mezelf kennende zou ik ook veel te benieuwd zijn Maar ook gewoon om bepaalde dingen te kunnen regelen voor de geboorte zodat je daar niet mee moet beginnen vlak erna. Praktische zaken: naam, kamerinrichting, geboortekaartje en doopsuiker, spulletjes, kleertjes... Ik weet van mijn tante dat zij het niet wist van haar derde kindje, had ook al een zoon en dochter, en zij had een naam voor een jongen en voor een meisje moest ze er enkel een -e aan toevoegen (maar dan moet je al zo'n naam vinden die je zelf mooi vind). Zij had op alle kaartjes en doopsuikers die jongensnaam gezet en toen ze beviel en bleek dat ze een meisje had moest ze overal nog een -e achter gaan zetten. Lijkt me zo stom en tijdrovend als je die tijd gewoon zou kunnen genieten van je pasgeboren kindje.
Alles is prima te regelen wat je noemt als je het niet weet. Alleen met bruid suiker geen ervaring. Geboorte kaartje een leuke neutrale, moesten toch bellen voor het gewicht, tijd en datum, daarbij ook naam doorgegeven.
Zoveel leuke, lieve neutrale kleren gevonden in de eerste maten, echt geen probleem!
Onze kamer was 1e keer groen met circus dieren, 2e keer geel met dieren. Gewoon 2 namen bedacht.
Eerste twee wist ik het niet. Bij de derde was ik nieuwsgierig en toch gevraagd. Onmiddellijk spijt van gehad. Voelde als een kado dat ik al uitgepakt had en waar ik nog maanden op moest wachten. Bij mijn zoontje was het weer een verrassing bij de geboorte.
Eerste drie wisten wij het niet. Ik kocht gewoon heel weinig kleertjes, in de kraamweek zo bij gehaald. Vierde wisten wij het wel. Andere drie waren al wat ouder en zij wilden het graag weten. Geslacht onthuld door een taart. Erg leuk!!
Maar als er een vijfde zou komen, komt er niet, dan zou ik het niet willen weten, vond dat toch leuker!!
Wij wisten het niet. Ik had alleen kleertjes in maat 50 en 56 gekocht, allemaal in neutrale kleuren. En nu is onze dochter ruim 1 jaar en koop ik nog steeds veel neutrale kleren, weinig roze.
Ik vond de verrassing bij de geboorte zo leuk!
Waar ik tegenaan liep: er zijn niet veel leuke neutrale kleding, alles is vaak óf jongens, óf meisjes. De leuke kleren zijn er wel maar je moet even zoeken. Ik ben toen veel voor wit, beige en roest kleuren gegaan, en toen goed geslaagd bij onder andere Noppies, Hema en Prénatal. Ik vond het heerlijk om daarna mét baby te gaan shoppen voor leuke kleertjes vanaf maat 62. En ik had in het kraambed al wat meisjeskleren besteld en gekregen.
Wij wisten het de 1e 3x niet. 3x een dochter gekregen.
7 jaar later kregen we onverwacht een 4e kindje. Die verrassing vonden we groot genoeg en bijna al het babyspul ook al verkocht. Ik had geen zin meer in neutraal en we vonden het fijn om de grote zussen ook zoveel mogelijk te laten delen in de voorbereiding. Dus we wisten het toen bij de 20-wekenecho dat we opnieuw een dochter zouden krijgen.
Ik vond het alle 4x mooi. Het heeft allebei wat. De bevalling werd er niet anders van overigens.
Ik wist bij de derde het geslacht pas vlak voor de bevalling en vond het echt verschrikkelijk. Wij hadden ook eerder ervaring met wel het geslacht weten gedurende de zwangerschap. Ik merkte dat ik veel meer gevoel had bij de baby als ik het een naam kon geven.
Jaa! Wij wisten het met onze dochter niet. Alles neutraal gekocht en ik vond echt hele lieve leuk kleertjes. Ik had wel een setje vestje en mutsje in roze en blauw mee naar het ziekenhuis. Het heeft ook een hele tijd geduurd voordat ze echt in roze zat. Neutrale en zachte kleuren blijf ik toch wel het mooiste vinden. Ik vond het speculeren wel grappig. Ik was ervan overtuigd dat ze een jongen was. We hadden alleen echt geen jongensnaam dus dit was wel een dingetje. Dit is het enige wat ik lastig vond. We hadden wel namen maar niet de wauw naam. Voor een meisje hadden we met 8 weken al de naam. Nu bezig voor de tweede en we willen het tot nu toe weer niet weten mocht het lukken.
Hier wisten we het bij de eerste niet en vond ik zoo leuk! Nu bij de tweede wilde ik het eigenlijk ook niet weten, maar om praktische redenen wel gedaan. Weer hetzelfde geslacht dus hoef niets te kopen en kan alles her gebruiken 🤣
2x niet geweten en 1x wel. Vond het niet weten leuker! Bij de 1e wisten we het niet en bij de 3e wisten we het ook niet. We liepen nergens tegen aan en zou het zo weer niet willen weten (alleen er komt geen 4e).
Wij hebben het alle keren niet geweten. Ik vond het fantastisch, al was ik met de 20 weken echo zoooo nieuwsgierig. Ik heb wel altijd het juiste voorgevoel gehad en zelfs mijn man had het goed. Ik ben blijkbaar echt totaal anders tijdens de verwachting van een meisje dan van een jongen. Ik zeg dus doen!
Wij wisten het zelf wel, maar de omgeving niet. Vonden wij erg leuk. Bij een tweede zou ik het graag een verassing laten. Wilde ik nu ook wel, maar mijn vriend echt niet.
Bij de eerste wist ik het niet. Ik had een slopende bevalling, dus het het-is-een-jongetje-moment is volledig langs me heengegaan. Bij de tweede wisten we het bij de 20 wk echo en ik vond het echt geweldig. Heb me heel bewust enorm verheugd op het meisje dat eraan kwam.
Ik denk dat het bij zo'n genderreveal ook wel extreem opgeklopt wordt hoor. Ik had prima bevallingen, maar raakte ook echt niet in extase toen ik een piemeltje zag... Het was voor mij een nuchtere constatering: "ah, dus het is een jongetje". Verder maakte het me geen klap uit: het was mijn kínd!!
Lijkt mij ook idd. Ik heb helemaal niet de verwachting dat ik een soort hyperblij moment ga ervaren als ik zie wat het is na de geboorte. Maar ik zou hetzelfde hebben als ik het tijdens de zwangerschap zou weten. Daarom hoef ik het dus ook niet te weten, kan me er echt geen seconde druk om maken.. Voel me in die zin ook helemaal niet nieuwsgierig ofzo.
Ik was wel benieuwd hoor, maar er lijkt tegenwoordig haast een soort cultus omheen te hangen: meisjes móeten prinsesjes zijn en jongetjes prinsjes, met alle uiterlijke vertoon vandien...😬 Aangezien ik zelf de koningin niet ben, heb ik die aspiraties ook niet voor mijn kinderen. Ik hoop juist van harte dat ze zich níet als prinsjes en prinsesjes gaan gedragen: zo leuk is dat namelijk niet🙈 Ik hoop echt dat we door de beinvloeding van Amerikaanse filmpjes, onze Nederlandse nuchterheid niet helemaal verliezen.... We hebben wat mij betreft geen rooskleurige toekomst, als die afhangt van mensen die prinsessengedrag vertonen... Helaas zie ik bij de kleuterklas zelfs móeders prinsessengedrag vertonen, dus ik koester maar niet al te hoge verwachtingen voor de toekomst hier op aarde
Tweemaal gedaan en superleuk. Het gaf de bevalling een extra boost. De welbekende kers op de taart..Ik liep nergens tegenaan. Enige wat ik wel deed was bij iedere echo vooraf aankondigen dat we het geslacht niet wilden weten. Voor het shoppen hoefde ik het geslacht niet te weten. De grote spullen kochten we neutraal. Daarbij zijn veel babyspullen sowieso neutraal.
Wij wisten het geslacht wel, maar hielden het geheim. Zo kon ik gericht kleding shoppen, kamertje inrichten en een naam kiezen (alles overigens niet heel overduidelijk baby -blauw hoor), maar hadden we toch een leuk verrassings effect voor onze omgeving na de bevalling.
Ligt aan hoe je er zelf in staat. Voor mij is het niet weggelegd. Ik ben te nieuwsgierig en zou een meisjes kamer een muurtje roze verven. Ik shop ook extreem jongens of meisjes kleding. We krijgen nu een jongen en werkelijk 1 setje kan hij overnemen. De rest is roze, kant, jurkjes...
Maar als je dat niet belangrijk vindt is het denk ik wel heel leuk om het dan pas te weten.
Grappig dat hier steeds gezegd wordt dat als het niet roze of blauw is, het neutraal is. Ik vond heel veel spullen, of ze nou geel, groen, bruin of rood waren, toch duidelijk meer meisjesachtig of meer jongensachtig. Ik wilde voor onze dochter zoveel mogelijk niet roze dingen, (is gewoon niet mijn smaak), en dat was verrekte lastig. Ik vond een beetje een meisjes touch er in toch wel leuk, maar het was dan al snel te neutraal of jongensachtig. Andersom ook, zeker bij onze tweede zoon wilde ik af van het eeuwige blauw. Toen vond ik veel neutrale kleding weer heel soft. Neutraal is het voor mij dus vaak net niet, en ik vond met name veel kleding echt zo neutraal niet. Het hoeft van mij allemaal niet gender stereotype, maar ik had toch wel echt andere dingen bij mijn zoons dan bij mijn dochter. Ik zou het ook jammer vinden bepaalde dingen te laten hangen, en niet zo fijn om pas als je vol in de hectiek van de newborntijd zit van alles bij te bestellen. Kamertje vind ik makkelijker, een neutrale basis heb je ook makkelijk een beetje opgeleukt met kleine accenten als je dat wil. Maar goed, ik wilde drie keer het geslacht gewoon weten, dus ik sta er sowieso wat anders in
Ja veeeeeeel leuker dan het al weten. Bij de eerste twee wisten we t niet, bij de laatste wel. Nergens tegen aan gelopen qua aankopen want er is genoeg neutraal en de rest is zo bij gekocht.
Ik heb het twee keer niet geweten en vond dat ontzettend leuk.
Ten eerste is onze stijl sowieso al niet alleen maar roze voor een meisje, en knalblauw voor een jongen (ik hou sowieso niet zo van roze). Door het niet te weten, kregen we ook niet van anderen al cadeaus a la "daddy's little princess"-rompers.
Ten tweede vond ik het fijn dat er nog even gewacht werd met vooroordelen. "Oh hij schopt veel, kleine voetballer".
Ten derde vonden we het gewoon een heel speciaal moment om er zelf na de bevalling achter te komen (we hadden ook gevraagd of de vk niks wilde zeggen als "hier is je zoon" oid). En als bonus vind ik het leuk dat we later kunnen zeggen "als je een jongen was geweest, dan had je .... geheten".
Onze stijl is niet genderneutraal maar gewoon vrolijk. De draagzak heeft dino's en bloemen, de kinderwagen is petrol, de kleertjes zijn groen, geel, bruin, verschillende tinten blauw, rood, printjes, van alles door elkaar. De kamer heeft een muurschildering van een vrolijk landschap met diertjes en balonnen. De geboortekaartjes zijn ook heel leuk, vrolijk en persoonlijk, in de stijl van het seizoen waarin ze geboren zijn.
Kortom, zie alleen maar voordelen en ben nergens tegenaan gelopen behalve het ongeduld van andere mensen. Zie echt totaal het issue niet.
Jaaa klopt maar neutraal klinkt voor mij als saai en de uitzondering en dat heb ik gewoon niet zo ervaren. Voor mij zijn er heel veel vrolijke kleuren en prints en kan bijna alles voor iedereen, en is alleen extreem tuttig/babyroze geclaimd door meisjes en heel stoer/babyblauw voor jongens.
Wij wisten het geslacht niet. De babykamer hebben we in het lichtgroen gedaan. Het is uiteindelijk een jongen geworden. Maar was het een meisje geweest dan had ik er een paar roze accenten aan toegevoegd. De kleertjes en attributen heb ik neutraal gekozen omdat wij wel zeker waren dat we nog kinderen wilden en als het geslacht van het tweede kindje anders is, sta je daar met je roze of juist heel stoere kleding. Konijntjes, beertjes, Winnie Poeh... Is schattig voor beide geslachten 🥰 ik had in het ziekenhuis zowel een blauw als roos mutsje mee om zo met een foto het geslacht met iedereen te delen. We hadden twee geboortekaartjes laten proefdrukken en dan afhankelijk van het geslacht besteld (een blauwe versie). Ik vond de voorpret en het zelf gissen wel heel leuk. Zelf zitten turen op de echo's en steeds denken 'ah het is een meisje' of 'tja misschien toch een jongen '. Vond het ook heel speciaal bij de geboorte. Alles viel zo op zijn plaats. Het geslacht kon me op dat moment totaal niet schelen, was gewoon blij dat hij er was 😅 wij proberen nu voor een tweede en zouden het weer niet willen weten. Het enige is dat je meer werk hebt voor twee kaartjes te maken en het doopsuiker kan ook pas deels achteraf (de stickers) omdat je de naam zelf niet weet...
Ja, doen! Ik zat er 2x helemaal naast. Bij onze oudste zoons hadden we groen op de kamer. Zij overleden en we hebben die kamer gewoon kunnen gebruiken voor onze oudste dochter. Voor onze jongste dochter hebben we oker als accentkleur. Kleren kun je prima in neutrale kleuren kopen en meubels ook. Onze kinderwagen heeft bijvoorbeeld rode bekleding. Kan voor jongens en voor meisjes. Er komen hier geen kinderen meer bij, maar anders zou ik absoluut weer voor de verrassing gaan!
Natuurlijk is het te doen, genoeg gezinnen die het niet weten. Zelf wist ik het wel. Ik vond het makkelijker en het maakte de 'baby in de buik' net ff wat meer een echt mensje.
Wat ik om me heen wel hoor, is dat het aanbod aan genderneutrale kleertjes wel heel beperkt is.
Toen wij de geslachten wisten, werd het nog even echter voor ons. We spraken niet meer over baby’s maar gewoon de namen. Wij vonden het ook leuk om de spulletjes wat gerichter te kunnen uitzoeken (alles wit wat saai) En voor ons was de hoofdreden dat we niet uit de naam kwamen en het makkelijker werd door niet meer voor beide geslachten op zoek te moeten
Bij de eerste twee wisten we pas na de bevalling het geslacht. Mijn babyspullen waren dus altijd neutraal en dat ging best. Bij de derde heb ik bij 35 weken aan de vk gevraagd om het toch maar te zeggen, aangezien we wilden weten of we nog verder moesten steggelen over een jongensnaam... Maar dat maakte mijn baby-uitzet dus niet echt anders...
Ik heb niks met blauwe of roze babykamers: we kozen altijd de basiskleuren rood, geel en blauw icm metveen vrolijk behangrandje op de witte muur. Dat vonden de kinderen het meest interessant: de figuurtjes op de muur boven de commode. Die waren goed zichtbaar, door de felle kleuren en duidelijke lijnen.
Ja, was écht een opluchting! We kwamen er niet uit, dus werden best wanhopig🙈 Dat ik naar het geslacht heb gevraagd, zegt genoeg: dat was duidelijk niet het plan😄
Ik dacht ook dat als we ons nog zouden bedenken we altijd later in de zwangerschap nog om het geslacht hadden kunnen vragen, maar dat schrijven ze dus niet op in je dossier omdat het medisch niet van belang is en ze dan niet per ongeluk het geslacht weg kunnen geven terwijl je het niet wou weten. Aangezien er na de 20 weken echo geen echo's meer worden gemaakt tenzij medisch noodzakelijk kun je het dus niet zomaar meer vragen. Dat werd mij in ieder geval verteld door de gynaecoloog in het ziekenhuis. Ik ging na de laatste afspraak heel teleurgesteld naar huis omdat ik dacht dat ze per ongeluk het geslacht weg had gegeven omdat ze 'ze' zei. Voelde zo stom nadat het 38 weken een verrassing was en dan net voor het eind. Maar bleek een ongegronde aanname van mij te zijn, het is een hij geworden.
Wij weten het geslacht niet tot aan de geboorte. Ik vind het ontzettend leuk tot nu toe, en denk dat het bij de bevalling de kers op de taart is. Qua spulletjes hou ik sowieso van neutraal, dus dat komt wel goed uit. En jurkjes voor een meisje kan je later ook nog kopen. Alleen vanwege de spullen zou ik het echt niet willen weten. Vroeger kon men ook gewoon neutrale spullen kopen/maken terwijl niemand het geslacht wist. Verder hebben wij geen babykamer ofzo, dus dat hoeft ook niet in een bepaalde kleur. Qua namen moet je er twee bedenken natuurlijk. Gelukkig waren wij het binnen 5 minuten eens over de jongensnaam, waardoor het alsnog voelt alsof we maar 1 naam hoeven uit te kiezen, maar het verschilt natuurlijk hoe snel je daar over uit bent samen.
Ik vind het niet leuk puur omdat je de kamer ook wel een kleine kleur wil geven en enkel gender neutraal vind ik op rompers na echt niet te doen. Maar ieder zijn ding
Denk je dat iedereen die het geslacht niet voor de geboorte weet, de babykamer wit schildert?? Onze babykamer was een en al kleur! Daarbij zijn de meeste babyspullen genderneutraal.
Ik vond het uiteindelijk niet leuk, want vond de bevalling heel zwaar en was vooral opgelucht dat de baby eruit was, maakte me niet uit wat het was. In die zij heb ik nooit de ‘blijdschap’ van het geslacht ontdekken gehad. Tijdens de zwangerschap vond ik het opzich wel leuk. Spulletjes neutraal kopen was prima te doen. Met kleertjes nog het moeilijkst maar ik kocht toch niet ver vooruit.
Ik wist het bij nr2 niet. Iedereen wilde weten wat het zou worden, mijn antwoord: "ik denk een baby, maar een puppy is ook leuk". Ik vond het enorm veel voorpret. En iedereen moest last minute een kraamcadeau regelen. Ik vond het leuker dan het geslacht weten. Vandaag besteld, morgen in huis;) de kraamzorg doet de was
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (57) Verversen