Mijn vriend had ons dochtertje met slab op bed gelegd. Ik zeg hallo dat moet je wel af doen ! Dalijk stikt ze. Vervolgens loop ik naar boven om te gaan douchen en denk ik: als het zo is dan is het in ieder geval ZIJN schuld. Wat een vreselijke gedachte vind ik dit. Hoe kom ik hier nu bij? Ik ben er helemaal verdrietig van. Zegt dit nu iets over mij als moeder of mn liefde voor mn kind. Ik denk zelf van niet, ben eerder panisch als het over haar & haar gezondheid gaat. Maar ik kan het zelf echt even niet relativeren en bedenken dat t “maar een gedachte is”.. Hebben jullie ook wel eens dit soort dingen gehad? Graag geen nega reacties.. kan ik nu niet hebben 😢 (Heb uiteraard de slab uitgetrokken bij haar)
Ah schat ZO herkenbaar. Mijn dochter was net geboren en ze zat op me schoot. Ik wilde.mezd testen. Je hoort vaak vrouwen erge dingen doen met hun baby en ik vroeg mezelf af zou ik haar tegen de muur kunnen gooien. Die vraag alleen al.maakte me helema verdrietig en ik zou dat NOOIT kunnen Maar was puur mezelf die vraag stellen. En mezelf checken of ik wel goede moeder ben en of ik wel voel wat ik hoor te voelen inmiddels is ze 9. En ze is mijn allesje.
het zegt iets over jou als moeder in combinatie met alle liefde voor je kind. Je wilt je kind beschermen voor alles en dat zal ook altijd wel zo blijven denk ik. In mate ze ouder worden zal dat wel wat veranderen, maar het beschermen blijft.
Dit is je overkomen, zoals zoveel moeders of vaders. je bent beschermend bezig met die slab en denkt aan de ernstige gevolgen daarvan. daar maak je een opmerking over en je haalt ook de slab weg. Je doet het allerbeste wat goed is voor je kind. Dat je dan zo lelijk in gedachten naar je vriend reageert kan ook omdat hij jou waarschuwing aan zijn laars lapt en jij dit eigenlijk niet vind kunnen. Mannen denken soms wel vaker makkelijker en handelen er dan ook naar. Ik begrijp je gevoel wel, maar ik denk dat het ook vanuit je irritatie in combinatie met je beschermende gevoel zo is gekomen. Geen schande, overkomt ons allemaal wel eens. Je mag je er even naar van voelen, maar laat het geen groot ding worden. Geniet van je mooie gezin hoor!
Ik ben op dit moment 23 weken zwanger en begonnen met naar te dromen. Heb mijn kinderen en familie de afgelopen dagen al enkele keren doodgeschoten zelfs in mijn dromen. Schrik er soms gewoon wakker van.
Die gedachten als moeder horen er vast bij... Ik heb ook wel eens van die vreemde gedachten, maakte me zelf helemaal misselijk. Ik was laatst mijn dochtertje van 4 maanden in bad aan het doen, en ik dacht ineens wat als mij nu iets overkomt? Wat als ik een hartaanval krijg of iets dergelijks dan zal ik haar los laten en verdrinkt ze gewoon... ik heb haar er snel uit gehaald en omgekleed ik was er zo raar van die gedachte. Ook in de auto wat als ik iets krijg in de auto, wat gebeurt er dan wel niet met haar? Wat als ik niet meer wakker word uit mijn slaap en zij ligt te huilen in haar bedje omdat ze honger heeft, hoe lang zal het duren voordat iemand haar dan vind... Pffff terwijl ik dit typ word ik er weer misselijk van. Zulke gedachten kunnen soms ineens in je hoofd voorbij gaan, daar is niets aan te doen en denk dat het heel menselijk is.
Ja hoor, hele erge dingen gedacht ten tijde van het diepte punt van mijn postnatale depressie. Heb mijn zoon willen bedwelmen met alcohol omdat hij zoveel huilde. Gewenst dat hij nooit meer wakker werd, maar anderzijds bang dat hij dood ging. En nog wel meer verschrikkelijke dingen gedacht.
Nu trouwens nog wel eens... Wat als... Het zijn maar gedachten. En diep in je hart weet je dat je zielsveel van je kindje houdt.. Zegt niks over hoe je als moeder bent of over de liefde voor je kind. Zijn gewoon losse betekenisloze gedachten. Pas als het dwangmatig of overgaat in het willen uitvoeren van gedachten dan wordt het een probleem.
Ach meis..dat je ervan schrikt zegt al genoeg.. iedereen denkt wel eens iets en iedereen zegt wel eens iets! Niemand is perfect! Geen enkele moeder is perfect! Fijne avond en niet druk maken!
Dankjewel meis. Heel lief van je.. dat zeg ik ook steeds tegen mezelf: je schrikt niet voor niets ervan en ben er al een half uur mee bezig. Als ik zou willen dat haar iets zou overkomen zou die gedachte me denk ik ook vrij weinig schelen
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (27) Verversen