Ik word echt gek van mezelf! Twijfel zo enorm!! Super blij met onze 2 kindjes op dit moment maar toch altijd graag 3 kindjes gewild! Nu alleen twijfel .. Wordt weer wat makkelijker... hou wel van luxe dingetjes.. merkkleding enz.. Maar goed daarover staat een kindje! Geweldig! Of ben ik toch de egoïstisch.... bleeeeh zo vervelend dit! Kindjes zijn 5 en 3... Wordt het een te groot leeftijdsverschil? Wie herkend dit?!
Ik snap het wel van het leeftijdsverschil, misschien moet je dan ook maar voor nr 4 gaan
Misschien vind je het moeilijk aan je zelf toe te geven dat je 2 genoeg vindt, aangezien je altijd gezegd hebt dat je er graag 3 had hopen te krijgen?
Zelf heb ik ook altijd gedroomd van een groot gezin. Helaas heb ik hele nare bevallingen met 2 keizersnedes ten gevolg. Er was een wens voor een 3e, maar deze keer was ik er gewoon nog niet aan toe, twijfelde sort of en ineens, woesjj, was die twijfel weg en gingen wij ervoor. Dus dat kan het ook nog zijn, gewoon niet het juiste moment.
Qua leeftijdsverschil. Ik weet het niet, zelf heb ik er hele slechte ervaringen mee helaas, wij schelen 5,5 en 12 jaar met elkaar en ik heb echt nooit iets aan mijn broer en zus gehad. Misschien was het anders geweest als diegene met wie ik 5,5 jaar scheel, een zus was geweest ipv broer. Geen idee, ik zie ook genoeg gezinnen waar het geen enkel probleem is, jongen/meisje of veel leeftijdsverschil.
1 belangrijk iets ben ik lig achter gekomen, de wijze van omgaan met elkaar als broers/zussen heeft zeker ook te maken met de opvoeding van de ouders! Mijn man en zijn broer schelen 4 jaar en zijn moeder heeft altijd er op gehamerd dat ze wel broers zijn en lief voor elkaar moesten zijn etc etc en ook gestimuleerd om samen dingen te ondernemen. Mijn ouders hebben dat totaal niet gedaan en zeiden tegen ons als er iets was: ach, daar zul je het zelf wel naar gemaakt hebben. Denk dat daar het verschil in zit ;)
Succes met je keuze, komt vast een moment dat je het weet!
Ik denk dat je er bij lang twijfelen zéker voor moet gaan! Twijfel geeft aan dat er verlangen is, en je kunt het later nooit meer terugdraaien. Stel dat je altijd in je hoofd blijft zitten met : 'Hadden we maar...' Nee, ik zou er dan echt voor gaan. En wat al vaker geschreven wordt: Het geluk van een kindje erbij doet luxe-zaken totaal teniet! Qua leeftijdsverschil heb je het vaak niet voor het zeggen. Alles heeft z'n charme!
Idd mn moeder heeft ook erg veel spijt dat er niet meerdere kids zijn bij haar. Ook de l3eftijdsverschil tussen mij en mn broer is niet leuk maar het kon niet anders helaas. Bij mn broer was te oud voor nog een kind maar soijt heeft ze zeker
Wat vind je man/ vriend ervan of twijfelt die net zo erg als jou?
Persoonlijk vind ik dat je meestal je hart moet volgens tenzij je het financieel niet kan veroorloven (en dan bedoel ik meer in de zin 'kan ons gezin na betaling van alle vaste lasten nog 'leuk' leven, dus hebben ze goed eten op hun bord, kunnen we nog eens een dagje weg of op vakantie, kunnen ze fatsoenlijke kleding aan zonder dat je elke cent moet omdraaien etc.).
Leeftijdsverschil vind ik zelf niet te groot (juist prettig, als de baby er is gaan de andere 2 naar school, heb je echt even tijd alleen voor je jongste), maar dat is persoonlijk.
Ik herken het trouwens niet; wij houden het bij 2 kinderen en willen geen 3e. En merkkleding zegt mij trouwens ook niks, dus dat zou voor mij totaal geen issue zijn, maar als dat voor jou wel echt belangrijk is zou ik het wel meenemen in de begroting.
Ik heb ook getwijfeld. Onze kinderen zijn nu ook 5 en 3 en alles wordt idd makkelijker. Maar we zijn toch voor n 3de gegaan nu alweer 15 weken zwanger van onze 3de. Hebben toch ons hart gevolgd dat we een "groot" gezin willen. Vind het heerlijk de kids om me heen. Tegen de tijd dat ik straks weer mag werken gaat onze meid nu dis 3 naar school.
Onze 3 drie dochters schelen 12 jaar.. Ik heb een mooie 2ling die nu 12 jaar is en een kleine van 8 maanden.. Dit is wel een heel groot verschil maar soms heb je het niet voor het zeggen.. Ik heb altijd 4 kinderen gewild maar zal bij deze 3 dames blijven en daar heb ik redelijk vrede mee ;-) hoe ziet jou man het??
Ik had dat ook heel sterk vooral de gedachte als mijn jongste op school zou zitten ik niks meer thuis heb. Toch voor een derde gegaan en nu zijn mijn kinderen als de baby komt bijna 4 en bijna 6
Leeftijdsverschil kan prima! Wij willen ook pas voor de 2e gaan als deze spruit minimaal 2,5 jaar is. Ik wil namelijk dat mijn kindje al lekker zelfstandig dingen kan doen, dus hier wordt geen 2e geboren voor de eerste minimaal 3 jaar is. Zeg ik nu... Wie weet denk ik daar straks anders over, haha. En tja, financiel gezien.. Marktplaats doet wonderen. Ik betaal nu bijvoorbeeld tussen de €10 en €15 voor een pakje van Z8, terwijl je daar in de winkel echt wat meer voor neer moet leggen!
Na mijn idee kan het nog prima met dat leeftijdsverschil. Verder moet je gewoon is goed je financiën onder de loep nemen. en dan moet je bedenken wat je misschien zal moeten opgeven bij een 3e en dan kun je er over nadenken wil je dat ook opgeven. Dat is helemaal niet egoïstisch het is juist goed dat je na gaat denken over de dingen die je wel en niet wil. Dat is beter kan klakkeloos zwanger worden en er ineens achter komen dat je geen geld meer hebt voor merkkleding voor 3 terwijl je dat wel wil
Oudste 7 en jongste 5 bij geboorte 3e. Wij hebben ook heel lang getwijfeld. Ik werd dagelijks heen en weer geslingerd. Ik nam al jaren de pil en ben dan in de zomer onverwachts zwanger geraakt, mijn man en kinderen waren gelijk mee met het verhaal, we hebben toen na 12 weken een miskraam gehad en wisten toen wel zeker, ok ons gezinnetje word groter. Vooral de reactie van mijn kids op de komst van nog een broer /zus deed heel veel.
Ja...herken het heel goed. Zelf ook een keer een vraag over geopend op bb.
Inmiddels ben ik zwanger vd 3e....de twijfel bleef....man en ik maanden getwijfeld...keuze werd niet helderder met wat meer tijd. Dus uiteindelijk met alle twijfel knoop doorgehakt...en heel blij mee! Al is de 3e er natuurlijk nog niet ;-)
ik herken me in jouw situatie, ik zou graag een groot gezingehad willen hebben, mijn man was gezegend met 1 kindje, dus bij de 2e zei hij en nu klaar. ik wist dat altjd al, en nu is de jongste 4,5 en heb ik laatst bij mezelf gezegd ja het is prima, ik ben trots en tevreden, er komt weer wat meer rust gemakkelijker, ik ben een gezegd mens, ( moet wel bij komen dat onze zoon een aangeboren afwijking heeft waardoor wij ineens dachten okee, een kerngezond kindje is dus niet vanzelf sprekend).
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (16) Verversen