Hallo iedereen, ik ben er vandaag dus achtergekomen zwanger te zijn van nummer 4..mijn oudste wordt 12,de middelste 10 en de jongste 17mnd.
Dit was niet gepland en denk dus ook heel dubbel. Ik heb in augustus 2 blaasontstekingen gehad en de laatste was 24 Aug waar ik dus 1 pil voor kreeg.. Nu heb ik dus ook gewoon de pil en weet gewoon dat we ook echt niet veel gevreeën hebben in die periode. Alles kan natuurlijk zo zie je maar weer.

Ik weet dus ook niet hoelang ik ben ben sindsdien niet meer ongesteld geweest wat ik normaal wel heb een doorbraakbloeding bijv... Nu dus niks dus kan goed zijn dat ik al een tijdje ben en heb nu sinds 3 weken echt ontiegelijk veel last van me rug en maagzuur..

Ik wil graag weten wie hier ook van de 4e onverwacht is zwanger geraakt en hoe jullie dat hebben ervaren en wat de keuze is geweest, wij zouden echt alles moeten aanpassen en veranderen en lichamelijk ging het met de vorige ook niet soepel bij mij.

Ik wil niemand voor z'n hoofd stoten die er lang over doen of geen kinderen kunnen krijgen, weet dat alle kindjes een wonder zijn maar zit echt wel in een dubio met alles. Wij hebben onze handen vol aan de jongste en slaap geen ene nacht door en ligt ook nog is tussen ons in... Heel lastig allemaal...

Alvast bedankt voor jullie advies.

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A


reacties (11)    Verversen


  • TDL

    Jep, hier ook... nu 36 weken zwanger en onverwacht.

    Mijn vriend wou sowieso nog nr 4, ik heel misschien over 2/3 jaar. Waarom?

    We hebben 3 kids. Oudste 9 met adhd + kenmerken van autisme. Nr 2 is 4, bijna 5 en een echte engel. Nr 3 is bijna 2 en heviger dan haar broers tezamen. Daarnaast ben ik zelfstandige en thuisblijfmoeder tegelijk. Wat betekend dat ik voor het grootste deel zorg draag voor de kids, het huishouden en een bedrijf door de corona crisis heen moet slepen.

    Ik kan abortus niet over mijn hart verkrijgen. Ondanks dat ik weet dat de komende tijd superzwaar gaat worden weet ik dat ik ook van dit kindje ga houden.

    Ik heb grote faalangst dat ik het niet ga kunnen volhouden. Ik heb behoefte aan een weekje rust, zonder kinderen om me heen, klinkt gemeen ik weet het, maar ik heb ondertussen al mijn hobbies, sport, alles moeten opgeven en zelfs mijn zaak komt vaak op de laatste plaats. Vanaf dat alle kids naar school gaan, zal dat waarschijnlijk wel veranderen, dan heb ik meer tijd en kan dan ook weer iets voor mezelf ondernemen, daar kijk ik wel naar uit, ondanks dat ik gelukkig ben met de kids en mijn vriend.

    Mijn vriend gaat zijn ouderschapsverlof van onze oudste opnemen waardoor hij minstens een jaar 4/5de kan werken, zodat ik op de woensdag rustig werk kan doen zonder gestress ;) Daarna heeft hij nog de volledige ouderschapsverlof van de andere 3 kids staan die we zonodig kunnen inzetten.

    Ik heb overigens nu veel meer klachten dan bij de andere kids. Nu met 36 weken kan ik al bijna niet normaal rondlopen. Wandelen zit er niet meer in. Boodschappen doe ik al weken niet meer. Slapen is een hel door de bekkenklachten en de vermoeidheid is enorm.

    Je moet echt voor jezelf uitmaken wat je wilt. Er wel of niet voor gaan. Ik ken verder jouw situatie niet, maar praktische oplossingen zijn altijd wel te vinden. Mentaal/fysiek is het natuurlijk wat anders. Die afweging moet je zelf maken.

  • 123andnumber4

    Wauw, wat heb je het druk en snap dat het heel stressvol is, ben zelf ook echt een stresskip.. Mijn oudste zijn af en toe druk maar dat is meer als ze samen zijn. Mijn jongste is de ergste om het zo maar te zeggen die eist zoveel aandacht op en pakt alles en is echt in de fase ik schreeuw, en overal mee op... Ik vind het met hem erg moeilijk omdat mijn andere zo nooit waren. Dan nog niks gezegd over het slapen.. We slapen al maanden niet meer door, en dat ik überhaupt zwanger ben geraakt, zoveel sex was er niet eens meer🙈.

    Bij mij zijn er dus wel meerdere dingen zoals werkloos sinds kort, stress van de vader van mijn andere kinderen die hun niet meer zien, advocaat en alles al maanden aan de gang.. Dat zijn allemaal dingen die mee wegen.

    Ik ben gewoon bang dat ik het niet aankan.

    Ik ga nog geen beslissing nemen en wacht ook morgen de echo af.

    Bedankt voor je reactie iig

  • shocked3

    Wat een rollercoaster aan emoties zul je doorgaan. Een voor en tegenlijst met punten die je kan wegen kan misschien helpen je gevoel op papier te zetten. Hier onverwacht zwanger van nr 3. (Niet deze zwangerschap) Vond het toen heel moeilijk om de keuze te maken. Als je wil mag je altijd PM sturen. Sterkte morgen. Ook dan zul je zien hoe je reageert op de echo. Dat zegt ook iets. En niets is verkeerd. Je kiest ook uit liefde voor het gezin dat je nu hebt. Een kindje dat toch voelt dat hij/zij teveel is en een moeder die op haar tandvlees loopt is ook voor niemand fijn.. Elke keuze zul je maken uit liefde

  • 123andnumber4

    Ja ik was dus al bezig met de voor en tegen, had ook een clearblue gedaan en gaf 3+, aan. Ben al blij dat ik morgen gelijk terecht kan, weet dus ook echt niet hoelang ik al ben aangezien ik niet meer ongesteld ben geworden sinds 24aug..kan nog kort zijn aangezien ik nu sinds 3 weken klachten heb.. Maar die worden steeds erger. Ik ben ook altijd een hele erge stress kip en vind de jongste al zoo moeilijk tegenover mijn anderen kinderen.. Hij is echt een baasje, moet hem continu in de gaten houden, is best stressvol zo en doe ook bijna alles zelf in huis en ben nu al kapot.. Ik laat wel weten als ik morgen ben geweest... Bedankt voor je berichtje

  • Labello

    Wat lastig voor je. Probeer wel met een klein filter hier de wellicht aankomende reacties te lezen, er zijn hier ook mensen die vanuit hun geloof niet voor de eventuele optie afbreken zijn. Dat zou eventueel je beeld kunnen kleuren.

    Ik zou er heel goed samen met je partner over hebben. Welke keuze jullie ook maken, het is júllie keuze. Als je die keuze maakt met je hart én met je verstand, is de keuze altijd juist. 😘

  • hope07

    Jeetje, wat een wirwar aan emoties. Geen ervaring maar wel succes met je echo morgen. Hoe vind je man het? Je reactie is misschien nu ook gebasseerd op een shock door dit nieuws. Geen ervaring zoals ik al zei maar kan me voorstellen dat de negatieve gedachten, zoals de nachten nu, even bovenliggend zijn met zo'n onverwachte zwangerschap.
    Ik ben niet voor of tegen keuzes maar denk altijd wel, waar een wil is, is een weg. Soms moeten dingen zo zijn. 💛

  • 123andnumber4

    Jaa heel moeilijk voor mij was het sowieso al goed zo, heb 2 kinderen van iemand anders, en met me vriend nu 1.mijn vriend krabbelde al terug omdat hij nu zelf meemaakt hoe moeilijk we het hebben met de jongste en dat brengt niet altijd veel goeds in onze relatie, we zitten ook met enorm veel stress over de andere kinderen vanwege dat hun vader hum heeft laten vallen en de oudste hem al maanden niet meer heeft gezien, zijn ook al tijden met advocaat bezig, dus dat brengt ook nog eens veel stress mee... We gaan morgen een echo laten maken en vanuit daar goed nadenken wat we willen.

  • Mama-uit-het-noorden

    Ik ben bijna 27 weken onverwacht en ongepland zwanger van de vierde. Het was iig voor mijn man nog geen gesloten boek, meer kinderen maar ik was daar echt niet. Zo geschrokken.. begint nu te wennen. Ook hier tot twee weken terug nog haast geen nacht doorgeslapen en nu steeds vaker wel. De baby in mijn buik is een drukke en beweegt de hele tijd en de zwangerschap is wel heftig maar mag ook zeker niet klagen, niets extreems. Hier is de jongste net een jaar geworden dus ik was na 6 maanden weer zwanger. De oudere kids vinden het heel erg leuk en mijn man ook. Gelukkig begint het bij mij ook wel te kriebelen.
    Het is een proces maar ik heb een lieve vroedvrouw en die is heel ondersteunend en stelt goede vragen. Het komt wel goed hier maar gemakkelijk is anders 😅

  • 123andnumber4

    Ja ik begrijp je, ik vind het gewoon heel moeilijk omdat ik al aangaf onze jongste slaapt al maanden zo slecht en wilt ook echt niet in z'n bed slapen als hij huilend wakker wordt... Ik ben sinds kort werkloos dus dat is ook nog is een dingetje.. En ik kon bij de jongste totaal niet vooruit kwa klachten aan me lichaam bekkenpijn, me rug, maagzuur en had ook peesontstekingen aan me polsen.. Dus ik was zo blij toen de klachten weg waren na de zwangerschap en die beginnen pas bij de 20weken..als ik nu nog maar 5/6 weken zou zijn heb ik nu al weer zo veel last.. En dan nog niet te spreken over de ruimte een grotere auto etc... Heb morgen al gelukkig een echo om te kijken hoever ik ben..

  • Paperdoll

    Ik denk dat de eerste stap nu is om een afspraak te maken bij je arts om erachter te komen hoe ver je bent. Tot dan zou ik het even laten bezinken.

  • 123andnumber4

    Jaa heb morgen al een echo.

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50