En dan bedoel ik echt ervaring van mama's wiens kindje nog bijna geen nacht heeft doorgeslapen dus niet, ''mijn kindje begon na 1 jaar met onrustige nachten'', want dat kan ik even niet hebben die 'goeie'verhalen ;)
Elke keer gooi ik het weer op een fase, dan was ze bang om alleen te zijn, dan moest ze een lampje, dan had ze het koud/warm, dan droomde ze slecht, misschien omdat ze door heeft dat er een baby bij komt, ze heeft honger/dorst, speen kwijt, teveel prikkels gehad enz enz enz.
Nee, het gaat ons gewoon niet lukken om onze dochter te sturen. Ze is inmiddels 2jr en 3 mnd en ze heeft nog bijna nooit een dag doorgeslapen. We hebben werkelijk ALLES geprobeerd behalve bij ons in bed slapen,want daar wil ik echt niet aan beginnen (Ik ben zelf een slechte slaper en heb blaasproblemen waardoor ik gemiddeld 10x per nacht plas als het niet vaker is, dus daar zou ze sowieso wakker van worden).
Als er mama's zijn die zich herkennen in mijn verhaal. Hield dit vanzelf op? Rond welke leeftijd? Of heb je toch uiteindelijk na jaren iets gevonden wat het bleek te zijn?
Het is hier trouwens eene keer 1x per nacht en soms 5x per nacht, Kan schreeeuwend en krijsend zijn, het kan alleen om een knuffel van ons te zijn en dan slaapt ze weer verder, maar periodes dat we haar nauwelijks weer in slaap krijgen. Zijn dan echt 2 uur bezig midden in de nacht.
Onze dochter van 2 word ook minimaal 1x per nacht wakker. Soms krijsend, soms brabbelend en soms gewoon omdat ze dr speen kwijt is. Ook t naar bed gaan is iedere avond een verrassing, zo gaat t een maand goed, zo ineens is t drama en krijst ze makkelijk een uur tot anderhalf uur om vervolgens, letterlijk, om te vallen. Geen idee wat we "fout" doen......voor mijn gevoel ook alles geprobeerd en allerlei "fases" al de schuld gegeven. Maar t houdt een keer op......ik word er moedeloos van.... Onze wereld word ook een stuk kleiner hierdoor.......ik sta niet echt te juichen om haar te logeren te brengen (we hebben ook niet veel adresjes...) wetende dat ze zomaar de hele nacht alles bij elkaar kan gillen. Ook oppas zoeken vind ik "eng"......wat zal men wel niet vinden van ons kind en onze opvoeding? Iedere avond in spanning zitten nodigt niet uit om daar andere mensen mee op te zadelen.... Maar mensen begrijpen dat uiteraard niet, krijgen niet mee hoe het gaat en snappen niet waarom we nooit meer samen ergens komen....... Ook dat doet me verdriet.......de onmacht om ons meisje lekker te laten slapen en het (begrijpelijke) onbegrip maken mij wel onzeker. Want wat is er dat ons kleine meisje niet lekker kan slapen s nachts? Wat maakt t dat zij steeds weer wakker en onrustig is? Vind t zo sneu......
Ik her ken je verhaal mijn dochter is nu 19 mnd en slaapt ook niet door . Wat ik ook probeer flesje speentje lichtje muziekje knuffelen door laten huilen ze slaapt gewoon niet!!! Soms is t idd na 5 min dat ze weer slaapt maar soms zijn we wel 2 uur bezig om ze weer in slaap te krijgen. Ik hoop ook op een wondermiddel want zo gaan we er nooit een 2 de bij krijgen
Hier de oudsten niet doorgeslapen voordat ze 2.5 jaar oud waren. Als ze wakker werden s nachts kwamen ze bij ons in bed. Ideaal! Ik rust, zij rust. Samenslapen dus. Zo hek is het niet hoor dat kinderen niet doorslapen. Laat je niet gekmaken maar maak het jezelf makkelijk. Je kind wordt niet voor niks wakker, voelt zich niet prettig dus alleen in bed. Je kunt ze niet dwingen, alleen jezelf slopen Door het te blijven `pushen`. Ik heb bij de eerste ook tekens geprobeerd tot ik het zat was. En sindsdien zoveel relaxer en slaap ik heerlijk. En de Kids ook. Na 2.5 jaar sliepen ze zelf Door in eigen bedje en af en toe komt de middelste staat nachts bij ons. 1x per week nog.
Zoals er boven staat....ik plas 10x per nacht gemiddeld dus zou haar ook wakker houden en als ze bij ons is gaat ze ook niet slapen. Samen slapen is dus helaas geen optie bij ons.
Heel herkenbaar, hier de jongste ook erge slaap problemen gehad. Hij kreeg oom nog tot 2,5 jaar ongeveer een nachtvoeding anders was ik de hele nacht bezig hem weer in slaap te krijgen. Toen hij ongeveer 2 was hebben we de kamers om gewisseld. Hij het kleinste kamertje en een peuter bedje. Toen ging het beter. Hij word nu bijna 4 en is nog een vroege vogel en als hij een drukke dag heeft gehad slaapt hij ook erg onrustig.
Héél herkenbaar! Onze dochter is inmiddels 4 jaar en slaapt nog steeds slecht, alhoewel het al wel wat vaker voorkomt dat ze een nachtje doorslaapt, maar dan is ze vaak wel heel vroeg wakker. Als baby kon ik de nachtjes die ze doorsliep op 1 hand tellen en ook de jaren daarna waren die nachten zeer zeldzaam. In het begin is ze veel ziek geweest: kinkhoest, rs-virus, oorontstekingen, oorontstekingen, pseudo-kroep... alles volgde elkaar op en we stonden met ieder hoestje of kikje al aan haar bed. Daar was ze aan gewend, tot ze anderhalf jaar was en de ziektes minder werden en we merkten dat ze er een spelletje van maken. Dan lag ze breed lachend in bed en wij stonden ongerust in haar kamertje om te zien wat ze mankeerde. Later toen ze kon praten was er altijd wel een reden om te roepen: haar deken lag niet goed, ze wilde een slokje water, haar haar prikte in haar ogen, ze was een knuffel kwijt, ze wilde samen een liedje zingen... moedeloos werden we ervan en we hebben van alles geprobeerd. Negeren, boos worden, toegeven, stickerkaarten voor nachtjes dat het goed ging, melatonine tabletjes, warme melk voor het slapen gaan, niet drinken voor het slapen gaan, andere kamer, groter bed, veel/weinig knuffels in bed, rust en regelmaat overdag, etc. etc. Op een gegeven moment heb ik het CB ingeschakeld voor advies en de huisarts voor het uitsluiten van lichamelijke oorzaken. Die laatste kon niks vinden en de adviezen van het CB hebben nauwelijks geholpen (we moesten vanaf het moment dat ze wakker was elke 10 minuten bij haar komen om haar te geruststellen dat wij er zijn, ook al huilde ze niet, tot ze weer in slaap was gevallen - heeft ons heeeeeeeeeeeeeeel veel lange slapeloze nachten opgeleverd en ze ging er niet beter van slapen). Het laatste jaar, sinds haar derde verjaardag, gaat het wel iets beter, we kunnen er beter met haar over praten en er consequenties aan verbinden die ze enigszins kan overzien. Ze slaapt wat vaker door `s nachts, maar is altijd nog 4 van de 7 nachten per week aan het spoken `s nachts. Maar we hoeven er niet altijd meer uit. Ze kan zelf naar de wc en zelf een slokje water drinken in de badkamer. Ook horen we haar soms praten tegen haar knuffels, maar huilt/roept niet altijd meer als ze wakker wordt, alleen als ze heeft gedroomd of als ze in haar bed heeft geplast of zo. In ons geval is het iets waarbij we een héle lange adem nodig hebben en we hebben ons er inmiddels ook wel een beetje bij neergelegd dat het nu eenmaal zo is. Alhoewel onze benadering soms nog wel een discussiepunt is, want ik heb er iets meer geduld mee dan mijn man, die wil nog wel eens boos worden. Vind ik heel begrijpelijk, maar het werkt naar mijn idee wel averechts.
Dat was dus mijn verhaal. Ik heb geen tips voor je. Ik kan je alleen maar heel veel sterkte wensen en hoop dat met heel veel geduld van jullie kant dat ze uiteindelijk wel leert door te slapen.
O wat herkenbaar. Hier was de oplossing bij de oudste ook een groter bed en een kussentje. Ook wij hebben met het handen in het haar gezeten en dat het huilen ons nader stond dan het lachen. Groter bed toen ze ongeveer drie was en (voor het lichtpuntje aan het einde vd tunnel) nu slaapt ze bijna alle nachten door een kanon heen. Nu zusje nog
Groter bed hielp hier, en vervolgens nachten bij haar gezeten, vertrouwen geven. Nu slaapt ze al een hele poos Door (iets voor haar 2de verjaardag) en valt ze sinds 2.8 jaar in slaap als we op dezelfde verdieping zijn (dus niet meer naast haar). Bij ons was het echt vertrouwen blijven geven dat we er altijd zijn.
Ps. Onze tweede is nu bijna 14 mnd en slaapt ook nog geen nacht door, dus ik ben niet echt een prof met slapende kinderen ;-) maar mss werkt erbij blijven
Onze dochter wordt in november 5 en slaapt nog niet door. Hier mag ze wel op een gegeven moment bij ons in bed zodat IEDEREEN verder kan slapen Verder geen tips want niks heeft gewerkt op het samen slapen na.
Herkenbaar.. Onze zoon was bijna elke nacht minstens 1x overstuur wakker. Na 13 maanden sliep hij ook pas langer dan 3u per nacht. We zijn er onlangs achter gekomen dat bij hem de oxytocine voor een blokkade zorgde. Ik geloofde er nooit in.. Maar als laatste wanhopige redmiddel er toch via een homeopaat mee aan de slag gegaan, en we (en hij natuurlijk!) hebben eindelijk rust.. Ook op andere vlakken is hij heel erg positief veranderd.
Zo, echt wel!! Ik vond het eerst echt zo`n onzin! Maar niks hielp, dus uiteindelijk toch maar eens naar een homeopaat.. Wat een verandering zeg!! Fijn dat het bij jullie ook hielp!
Mijn dochter slaapt pas door kort na haar vierde verjaardag. Tot dan iedere drie uur wakker voor minimum een kwartier tot een half uur. Er speelde wel veel medisch mee bij haar o.a. Heeft ze heel lang nachtvoeding gehad omdat ze tijdens de dag te weinig eten binnenkreeg, daarnaast was het op den duur een gewoonte. Echt alles geprobeerd...omwille van medische problematiek hebben wij regelmatig recht op psychologische begeleiding voor haar, ook via hun alles geprobeerd. Van zodra ze in een groot bed =twijfelaar ligt, lijkt het goed te gaan. We hebben er ons bij neergelegd dat ze nooit een goede slaper zal worden. Ze heeft ook gewoon weinig slaap nodig, was al van baby af. Ze gaat slapen op moment dat ze het zelf aangeeft. Soms is dat 8 uur, soms is dat 9 uur. Wakker is ze tussen half zeven en zeven uur, ongeacht wanneer ze s avonds is gaan slapen.
Heeeeeeel herkenbaar en ook met handen in het haar wat te doen!! Echt ALLES geprobeerd en afgelopen qua osteopathie enz, maar nu sinds kort via de klassiek homeopaat gaat het goed!! Heeeeeel verhaal dus mocht je evt interesse hebben, pb me maar! Ik weet het vreselijk het is....
Hoe is je dochter overdag?! Ook snel boos?
Onze zoon is inmiddels 4 en word nog altijd 1x wakker soms 2x om te plassen. Heeft ook nooit echt doorgeslapen soms 1 nacht maar dan houd het op. Heb me erbij neer gelegd.
Nee laatste (lange) tijd niet meer, gaat plassen en slaapt weer.
Maar toen hij jonger was wel, vaak bij zijn bedje blijven staan tot hij weer sliep. Hij vond wrijven/aaien over zijn voorhoofd ook altijd fijn en werd hier rustig van
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (18) Verversen