Hoi dames, ik ben morgen 24w zwanger van mijn eerste kindje. Ik zie de bevalling dichterbij komen en maak me erg zorgen omdat ik niet weet wat ik moet verwachten van de weeen, de uitdrijvingsfase en ook nog het hechten mocht ik scheuren. Heb op internet gelezen dat je dus ook op verschillende manieren kan scheuren en bekijk filmpjes van bevallingen. Ik word er maar eng van haha. Ik snap dat het bij de ene sneller gaat als de ander maar ik vraag me echt af, kan iemand beschrijven hoe weeën voelen? Is de uitdrijvingsfase het ergste en doet het hechten pijn? De napijn daar ben ik niet zo bang voor want dat moet gewoon genezen, ik ben als de dood voor het moment zelf.
Ik geloof zelf dat alles waar je erg bang voor ben erg vergroot wordt zonder dat je dit bewust doet. Zo kom je dan in een vicieuze cirkel en als je erg angstig bent zal het denk ik ook een stuk moeizamer verlopen. Ik ga zelf ook bevallen van de eerste en weet een hoop. Voor mijn opleiding verpleegkunde heb ik hele boeken geleerd en dacht echt ik ga adopteren haha. Maar zelf heb ik besloten er niet over na te denken en ga ik het ook niet verder uitzoeken ofzo. Het komt zoals het komt en ik heb er vrij weinig invloed op. Ik vertrouw erop dat de professionals die mij gaan begeleiden dit goed doen. De verloskundige zei het zelf: ook binnen een paar seconden hebben ze mij de dingen bij geleerd die op dat moment van belang zijn. Probeer het los te laten want het is zonde als het je mooie tijd verliest doordat je niet kan genieten door je angsten. Het komt, het kind moet er sowieso uit en elke vrouw kan dit al dan niet met medische hulp. Sterkte en succes alvast!
Begrijpelijk ik was bij de 3de zelfs nog bang voor de bevalling terwijl ik toch wel al goed wist wat er mij te wachten kon staan. 😅 Het gevoel van de pijn en weeën valt moeilijk te omschrijven maar de. Clichés zijn wel waar eens je je kleintje in je armen hebt ben je dit zo vergeten. Wat er ook op je afkomt probeer alles zo rustig mogelijk te 'ondergaan' is niet gemakkelijk maar kalmte kan je redden. En onthou jij kan dit. Succes 🍀💪😃
bij mijn eerste heb ik epidurale gekregen dus van pijn viel dat wel redelijk goed mee. De tweede was keizersnede want ze zat stuit en de pijn van de bevalling heb je wel niet maar het is de pijn erna die je dan wel hebt. laatste 3 bevallen zonder epidurale. en het doet inderdaad wel veel pijn en het meeste pijn begint te doen als je water breekt en de uitdrijvingsfase begint. Eens het hoofdje gepasseerd is is het snel voorbij. Mijn mooiste bevalling was die van de derde. Heb die toen ook gefilmd en was een mooie ervaring. bij de 4de ging het veel te snel en kon mij niet voorbereiden voor ik het wist lag die in mijn armen. Binnengevoerd met ambulance met 10 cm opening. Binnen komen en direct beginnen persen en van de laatste wel heel veel pijn in mijn onderrug bij de bevallig. vroedvrouw heeft toen een warmtekussen onder mij gelegd en dat hielp enorm veek. Maar je moet zoveel schrik niet hebben en is makkelijker gezegd dan gedaan want als ik zwanger ben een paar weken ervoor ben ik er ook wel mee bezig hoor maar eens de moment daar is dan weet je dat je erdoor moet en dan voel je hoe sterk je als vrouw bent hoor. Die kracht die je op dat moment voelt neemt het van jou over. En nu denk ik ik heb van allemaal heel veel pijn gehad maar zou ze zo weer allemaal opnieuw op de wereld zetten.Het is ondanks de pijn het mooiste wat je kan meemaken. Zijn nu ook bezig voor een 6de. Ben zwanger geweest maar ben het begin maart verloren. En de pijn die je daarvan ervaart duurt een pak langer. Maar zijn nu terug bezig voor zwanger te worden en hopelijk is het deze keer wel gezond en wel. komt goed meid.
Ik kan niet omschrijven hoe weeën voelen, maar als jr probeert te ontspannen en rustig ze weg te ademen is het prima te doen. Alleen tegen de persweeen aan vond ik het lastig. Het echte werk vond ik dan weer minder pijnlijk, omdat je dan gewoon daadwerkelijk wat kan! Relax, het komt vast allemaal goed! 🍀😉
ik zag bij mijn eerste bevalling er ook behoorlijk tegenop. Ik kijk ook niet echt met een positief verhaal terug op die bevalling. Daarna heb ik is dingen gelezen over hypnobirthing. Ik heb me daar veel over ingelezen tijdens de zwangerschap van mijn tweede. Op een gegeven moment wat ik er gewoon oprecht van overtuigt ik kan dit. Ik doe dit gewoon. Die bevalling was ook zo anders. Ik kon gewoon elke wee stuk voor stuk accepteren. Ik gaf me helemaal over. Ja ik vond het niet leuk op sommige momenten. Maar mijn eerste bevalling was een gevecht tegen de pijn. Vechten tegen de pijn zorgt er voor dat je de pijn niet goed kan opvangen maar ook dat je bevalling rustig 2 uur langer kan duren. Toen ik dat na mijn 1e bevalling las dacht ik, ik heb er gewoon zelf voor gezorgd dat ik 2 uur langer die pijn had. Dat wilde ik gewoon niet weer. Ik kijk zeer positief terug op mijn tweede bevalling. Ik kon het, ik wist dat ik het kon en het lukte gewoon. Ik ben bij mijn tweede in bad gegaan en ben daar ook bevallen. Zonder pijnbestrijding. Welke ik bij mijn eerste wel heb gehad. De meeste vrouwen vinden het persen een prettig iets want dan kunnen ze zelf eindelijk actief iets doen. Nu ben ik een uitzondering die dat het ergste gedeelte vind. Maar een voordeel als je daar bent dan is het ook meestal wel vrij snel klaar.
Toch gek dat vrouwen met een slecht geboorteverhaal vaak de behoefte hebben om deze (ongevraagd) te delen als iemand zwanger is? Terwijl er zoveel mooie en fijne bevallingen zijn... Mijn tip zou dan ook zijn, mocht je graag naar verhalen willen luisteren, zoek naar de positieve ( bijvoorbeeld op YouTube: positive birth story). Verder is het denk ik fijn om zoveel mogelijk informatie te verzamelen over bevallen en niet 1 bevalplan te maken maar ook optie b, c, d en eventueel e te maken. Zo kom je niet voor verassingen te staan en heb je achteraf altijd het idee dat je samen met je partner in controle bent gebleven.
Ik vind het zelf ook altijd zoiets als iemand zegt, ‘sterkte he, met je bevalling’. Nee, succes en geniet ervan! Het kan een super mooi en krachtige ervaring zijn. Het zit ‘m in je instelling...
Ik was bij de eerste ook heel bang! En geloof me was geen pretje, toch zag ik er bij de 2de absoluut niet tegen op.. want bij mij was het clisheeh waar.. zodra je je baby op je borst hebt ben je zo in de wolken dat je de pijn voor lief neemt nu zwanger van de 3de ook 24 weken terwijl bijna iedereen roept dit doe ik nooit meer! Het komt goed meid! En niet teveel verhalen lezen.. meestal worden vaak de horror verhalen beschreven en niet de goede verhalen 😅
Ik ben bijna 20 wkn zwanger en ben normaal gesproken als de dood voor alles wat ook maar een beetje pijn kan gaan doen. Het gekke is dat ik totaal niet tegen de bevalling op zie. Ik weet dat het zeer zal gaan doen, ik weet dat het lang kan duren, maar ik weet ook wat voor iets ontzettend moois je er voor terug krijgt wanneer je kleine moppie dan eindelijk op je borst ligt.
Loslaten en vooral geen filmpjes kijken op Youtube helpt denk ik al een heleboel. Daarnaast zijn er altijd mensen in de buurt die jou wel even willen vertellen over hun horrorbevalling. Ook die (moet) je proberen te laten voor wat het is.
Bovenstaande is trouwens echt alleen hoe ik er persoonlijk in sta, kan niet voor anderen oordelen.
Ik begrijp je heel goed, bij de 1e had ik dat ook. Ik was zelfs bang dat ik dood kon gaan tijdens de bevalling en ik huilde 's nschts vaak uit angst. (Ik kan ook wel overdrijven soms hoor). Bij de 1e kwam ik in het ziekenhuis en ik had al 7cm. Ik voelde er weinig van. Ik had rugpijn en dat was het dan ook. Het voelde alsof ik ongesteld moest worden. Maar dan wel nog iets erger. Helaas ben ik direct naar de OK gebracht voor een keizersnede omdat we dat hadden afgesproken (baby lag in stuit). Dus de weeen erna en de uitdrijving weet ik niet. Bij de 2e begon het met het verliezen van mijn slijmprop en direct daarna al weeen. Ik had meer pijn als bij de 1e. Ik lag met 3cm in het ziekenhuis. Ik had pijn maar ik kon lachen. Ik moest puffen en dat vond ik er grappig uit zien dus bij elke puf schoot ik in de lach. 😂 ook dit keer had ik een baby in stuit liggen dus weer naar de OK. De OK was wel vol ik moest op mijn beurt wachten. Ik heb 4 uur lang op mijn beurt gewacht en in die 4 uur tijd ging ik van 3 naar 7 cm. En de pijn was bij mij dus te doen. (Tot 7cm want daarna weet ik het niet). Maar lieverd je kunt pijnstilling krijgen. Een ruggenprik kun je vragen en als het goed is voel je dan geen pijn meer. Succes en het komt helemaal goed! You can do it! ❤
Lees je goed in wat je opties zijn.. bijvoorbeeld ook over pijnstilling. Ik was van te voren al bij de anesthesist geweest, zodat als ik een ruggenprik wilde, dat ik dat niet in het heetst van de strijd hoefde te beslissen maar de voor en nadelen al wist. Kijk filmpjes of doe een cursus voor ademhaling oefeningen, en zorg dat je kan ontspannen. Ik kon namelijk niet ontspannen en daardoor bleef mijn ontsluiting maar steken op 3cm. Eenmaal een ruggenprik gehad ben ik in een uur tijd van 4 naar 10 cm gegaan. Verder hoeveel je ook plant etc, wss loopt het helemaal anders, maar wees gewoon bewust van je opties, en het komt echt goed. Ik was overigens ook heel bang voor de bevalling tot een week of 34, toen veranderde dat naar dat ik er wel vertrouwen in had.. het komt zoals het komt meid.
Ik zie juist meer op tegen die na pijn dan tegen die bevalling. Ik vond het allemaal wel te doen. Dacht dat het nog erger moest worden zelfs. Denk maar gewoon zo, vrouwen doen dit al eeeeeuwen. We zijn ervoor gemaakt. Er is hier ook zoveel hulp/pijnstilling, vrouwen die in bijvoorbeeld dorpjes in Afrika , in het regenwoud of diep in de bergen wonen, doen het ook. ZONDER hulp.
Laat het gewoon over je heen komen. Wij kunnen je alleen vertellen dat t pijn gaat doen. Elke bevalling gaat anders, daar is echt geen pijl op te trekken. Ga jezelf niet gek maken met filmpjes en je hoofd vullen met angsten voor scheuren of knippen want dat heeft geen zin.
Wanneer het zover is, zie je hoe t gaat. Een tip is vooral goed te luisteren naar de verloskundige. En dan bedoel ik bijvoorbeeld echt stoppen met persen als ze het aangeven want daar kan t wel eens mis gaan en zo kan je bijvoorbeeld wel uitscheuren.
Het hechten valt best mee, het uitdrijven ook.. je bent blij dat je dan mag persen. De weeën bouwen op. En vaak denk je.. ik kan echt niet meer. Maar dat is niet zo. Je komt er doorheen en je krijgt zoiets mooi in de plaats. Niet teveel nadenken.. dan beroof je jezelf alleen maar van de vreugde van vandaag.
Eigenlijk zou je je helemaal geen voorstelling moeten maken van hoe het kan zijn. Geen verwachtingen hebben. Niet jezelf kwellen met honderden verhalen en wat alsjes.....
Maar je zou je juist moeten vasthouden aan hoeveel krachtige vrouwen jou voor zijn gegaan. Hoe sterk is een vrouwelijk lichaam wel niet dat het gewoon een nieuw leven op de wereld kan zetten. Sterker nog, jij gaat die onbeschreven kracht ervaren. 💗
Ik had helemaal geen schrik van de bevalling. Mijn instelling was: er zijn al zoveel vrouwen mij voorgegaan, vrouwen in Afrika doen het zonder pijnstilling en die kunnen het ook gewoon. Heb ik echt teveel pijn, neem ik gewoon epidurale.
Ik heb totaal niet afgezien tijdens mijn bevalling, zonder epidurale. Bij het persen voelde ik zelfs geen weeën meer. Je kan misschien aan je vroedvrouw wat tips vragen wat je partner kan doen. Hier hielp het als hij tijdens een wee onderaan m'n rug met z'n vingers duwde.
Ze hebben mij geknipt en ook daar heb ik niets van gevoeld. Van het hechten ook niet. Je kindje ligt dan lekker bij je, dus je bent er met je gedachten helemaal niet meer bij dan.
Ik zeg altijd dat tandpijn veel erger is dan bevallen. Ik zou meteen kiezen om te bevallen ipv tandpijn te hebben.
Toen m'n water knapte dacht ik oké hier gaan we ik moet dit doen. Zo bizar hoe lichaam het zelf overneemt. De weeën gingen wel ondanks dat ik mezelf een mietje vond... Achteraf had ik toen al 5/6cm ontsluiting. Als een malle naar het ziekenhuis en na proberen plassen enzo zat ik heel snel op 8cm en toen de pers weeën kwamen en ik niks mocht zeg ik heel eerlijk vond ik echt verschrikkelijk....ze zeggen je bent het vergeten zodra je prachtige kindje in je handen hebt nou daag ik niet haha Maar toen ik eenmaal mocht persen gaat die knop om en je lichaam weet hoe het moet.
En weet je het is het echt allemaal waard. Ja het doet pijn maar je kan dit!!
Misschien als je er zo druk om maakt moet je het los proberen te laten en geen internet verhaaltjes en filmpjes meer zien.
Tja , ik vond de weeen pijn net of je diarree buikpijn hebt en het eruitpersen het gevoel of je een hele dikke keutel eruit perst. Het brandt een beetje . Hechten zeggen ze dat je dat niet voelt omdat je met je kindje bezig bent . Die mening deel ik niet 🤣
Het moment zelf... ik zat in mijn eigen coconnetje altijd is kortjakje ziek te puffen... dat had ik ergens gezien en werkte perfect! Ik heb geen pijnbestrijding genomen dat wilde ik niet vanwege mijn naalden angst. De knip viel mij mee , hechten niet gevoeld. (Wel de prik daaronder) maar dat komt door mijn angst. Bevallen doet zeer maar binnen 24 uur (algemeen) is dit over was mijn gedachte. (Ik had geen vlekkenloze bevalling ofzo hoor) maar Ik vond het minder erg dan het zwanger zijn. 💪 je zal trots zijn op jezelf, je kan dit!
Lieve schat . Kk was als de dooood voor de bevalling en wat denk je... ingescheurd ingeknipt én met een vaccuumpomp ter wereld gebracht... en dit alles zonder enige medicatie. Ik vond het echtttt meevallen. Natuurlijk vowl je het maar lieve meid... het is echt te doen echt. En ik denk niet dat iemand je kan voorbereiden op wat er komen gaat maar mijn ervsring is dat ik helemaal in een bubbel zat toen het begon eb geloof me... je weet t als het echt zo ver is.
Ik hoop echt dat je wat aan mijn verhaaltje hebt anders stuur me gerust een pb.
Ik heb hier drie kinderen rondlopen en al hun bevallingen zijn anders verlopen. Wist je dat de bevalling in gang gezet wordt door de baby die hormonen afgeeft? De baby weet dus wat hij of zij moet doen. Hoe mooi is dat? Dit gaat het eerste moment zijn van totale overgave, vertrouwen en loslaten. Dat is moeilijk, maar ik weet zeker dat het je uiteindelijk gaat lukken. Probeer niet teveel te plannen, een kindje laat zich toch weinig sturen.
Onthoud dat een ruggenprik ook een optie is. Ik wist totaal niet wat ik kon verwachten en had absoluut niet bedacht een ruggenprik te nemen maar daardoor achteraf zo’n fijne ervaring van de bevalling. Laat je niet bang maken. Het valt njet te plannen. Laat het over je heen komen
Je bent pas 24 weken dus is heel normaal dat je er nog niet klaar voor bent. Bij mijn derde zat ik met 31 weken in het ziekenhuis verloskamers voor ctg en ik kreeg een flashback van mijn andere bevallingen en dacht OMG ik vind het spannend en eng ik wil dit niet! Met 38 weken werd ik ingeleid en toen was ik er wel klaar voor. Laat het over je heen komen. Van een 1e bevalling is juist mooi dat je niet weet wat je te wachten staat. Als je eenmaal bevalt zit je in je eigen wereldje en denk je daar niet meer aan. En laat het over je heen komen. Bij mij voelde het als lage buikkrampen boven schaambot. 2 x ingeleid die weeen zijn heftiger maar waren ook nog te doen zonder pijnbestrijding. Heftigste vond ik dat ik 10 cm ontsluiting had maar baby nog niet ingedaald was die weeen waren het intens . Je moet zo maar denken iedereen doet en kan het dus jij ook
Weeën gingen bij mij erg snel. Eerst 3 uurtjes weeën gehad met 4 min er tussen, dit was goed te doen. Daarna eigenlijk 7 uur weeënstorm gehad met rugweeën! Dus best pittig, want je hebt amper tijd om bij te komen tussendoor. Maar je lichaam kan dat wel gewoon aan en je weet ook: het gaat nu gewoon gebeuren! Dus ik zou echt proberen om er ontspannen mee om te gaan. Het doet pijn, maar geef je er aan over, het is ook ontzettend mooi
Ik vond zwanger zijn echt minder fijn dan bevallen haha, prima om nog 5x te bevallen maar nog 1x zwanger zijn vind ik wel een opgave! Er zijn natuurlijk hele nare bevallingen maar het merendeel is precies pittig genoeg om na afloop alleen maar supertrots te zijn op je prestatie! Inscheuren en hechten door de adrenaline niet eens zo erg gemerkt. Ik heb van tevoren wel veel ademhalingsoefeningen gedaan zodat ik daar automatisme in had. Rustig door m'n neus in en m'n buik max op laten zwellen tot een ballon. Daarna uitblazen via beneden zeg maar. Wekenlang geoefend als ik moest poepen 🙈 daar helpt het ook goed bij trouwens. Dat heeft me enorm geholpen met herkennen en weten wat te doen zodat ik rustig bij mezelf en met m'n ademhaling bezig kon blijven.
Hier ook zwanger van ons eerste kindje en vooral het onbekende eng vinden! En inderdaad denken wat als dit... Wat als dit... Maar je weet het natuurlijk niet. Eigenlijk pas als je het mee gemaakt hebt. Wat ik doe om mij voor te bereiden is veel vragen aan vriendinnen die al bevallen zijn wat zij hebben gedaan om zich voor te bereiden en hoe zij het vonden. Daarnaast gegoogled en uitgekomen op een zwangerschapscursus. Ik ga nu hypnobirthning volgen. Dit is een cursus samen met mijn man, waardoor we als een team de bevalling in gaan. Wat er ook gebeurt, welk scenario zich ook afspeelt. Heel veel succes!!
Ik had rugweeen. Het begon heel schappelijk, beetje harde buiken, beetje rugpijn, maar de pijn werd steeds erger. Ik heb uiteindelijk pijnstillers gekregen en toen was het weer heel goed te doen. Ik ben ingeknipt na 1,5 persen. Ik was ontzettend blij dat er ingegrepen werd (daarna was m'n zoon ook meteen geboren). Het werd eerst verdoofd en met hechten heb ik er ook niks van gevoeld.
Ik wilde snel daarna weer zwanger worden. Uiteindelijk duurt zo'n bevalling toch maar max 1 dag. Nu wil ik echter wel een ruggenprik omdat ik de rug weeën heel naar vond.
Overigens had ik van te voren Samen Bevallen (zwangerschaps cursus) met mijn man gedaan. Hierdoor was ik absoluut niet bang voor de bevalling en kon mijn man een massage geven om de weeen te onderdrukken.
Ik zou niet op internet gaan zoeken naar filmpjes of uitscheuren bij iedereen is het zo anders ik kan je vertellen hoe het bij mij was ik ben 3x bevallen zonder enige vorm van pijnverlichting ik vond de weeën aanvoelen als heftige darmkrampen de laatste centimeters waren het heftigst het persen vond ik zo'n opluchting je lichaam dwingt je om er iets uit te persen ben 2x ingescheurd waar ik niks van heb gevoeld alleen erna branden het als ik moet plassen 1x had ik een schaafwond ook dat branden maar dat gevoel was snel weg nu eind mei begin juni verwachten we onze 4e het zal altijd spannend blijven maar je kunt het hoop dat je je angst kan overwinnen en geniet wat zul je trots zijn op jezelf als jullie kindje geboren is heel veel succes
Zoek een leuke zwangerschap cursus bij jou in de buurt. Daar gaan ze alle elementen van de bevalling bespreken en krijg je tips hoe je het beste met de weeën om kunt gaan. Je vk heeft vast wel een paar foldertjes van cursussen die ze adviseert. Met het hechten kun je je beter helemaal niet bezig houden, beschouw dat gewoon als herstel achteraf. De een scheurt niet en bij de ander is het een horrorverhaal. Feit is dat je weeën zult krijgen en moet persen, daar kun je je op voorbereiden.
Als je een wee voelt, weet je zeker dat het een wee is. Best laat je het allemaal wat op je af komen, het loopt vaak toch anders dan wat je in je hoofd had. Heb er maar gewoon vertrouwen in dat je lichaam dit kan. Soms loopt het moeilijk of zijn er complicaties maar daar kan je op voorhand toch niet op anticiperen, het maakt je enkel angstig.
Ik vond het hechten erger dan de hele bevalling van mijn zoontje.... Die van mijn dochter was minder prettig omdat ik met spoed nog eens maar het ziekenhuis moet... Het belangrijkste is dat jij je volkomen veilig en fijn voelt waar je bent, dan kom je in een soort roes en dan kan je de weeen beter aan. De weeen voelen als hele erge buikkrampen... Maar een wee gaat ook weer weg en heb je (meestal) even de tijd om op adem te komen en dan voel je zachtjes de volgende wee opkomen. Ze doen dus niet de hele tijd enorme pijn. Het uitdrijven is juist fijn, want je kindje is er dan bijna! Alleen als het hoofdje staat voel je het branden maar daar denk je amper aan omdat je baby dan echt er binnen een paar persweeen is!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (38) Verversen