Mijn man is nu echt een paar weken verwijderd van zijn Masters diploma halen, en ondertussen al een tijdje op zoek naar een baan. Nou zit hij er over te denken om misschien een PhD te gaan doen, omdat hij dat ook als baan beschouwt. Ik ben er wat twijfelachtig over en we komen er niet echt over uit wat nou verstandig is, omdat we weinig ervaringen kennen van mensen die een PhD gedaan hebben terwijl ze een gezin hebben. We hebben nu een dochter van bijna 2, en ik ben 23 weken zwanger van de tweede. Met een PhD verdien je natuurlijk een aardig loon, maar ik ben een beetje bang dat dat zo krap wordt met straks nog een kleintje erbij. Het eindloon van een PhD is namelijk even hoog als het starters loon in de industrie. Aan de andere kant kan hij na een PhD hoger instromen en meer gaan verdienen. Maar we willen misschien nog een derde kindje, en dat zou dan wel in de periode van de PhD zijn. Gelukkig krijg ik wel een uitkering van ongeveer 950 per maand. Ik heb chronische bloedarmoede, ben thuis met de kinderen en heb dus een uitkering en ben veel vermoeid, dus mijn man moet sneller bijspringen dan een doorsnee man. De flexibiliteit die een PhD kan geven is dan wel weer erg fijn. Eigenlijk ben ik dus opzoek naar mensen die een PhD hebben gedaan terwijl ze al kinderen hadden. Of hun partner. Hoe is dat bevallen? Raden jullie het aan of af? Is het werkelijk flexibel, of ben je simpelweg er bijna al je tijd aan kwijt? En is het salaris voldoende voor een gezin van 4? Een reactie wordt zeer gewaardeerd!
Ik ken er wel een aantal die beiden een phd hebben behaald. Waarbij ze ook nog jonge kinderen hadden (sommigen ook geboorte tijdens het promotietraject). Qua salariëring... tja zo slecht worden aios tegenwoordig niet meer betaald. Zeker als jij ook een uitkering hebt is jullie netto gezinsinkomen goed te doen. Waarschijnlijk z e lfs beter omdat je geen kinderopvang hoeft te betalen. Tenslotte houden we van mijn salaris weinig over (we werken beiden 4 dagen en houden ongeveer 500 euro netto over van mijn salaris).... de rest gaat op aan kinderopvang. Ik ben zelf geen phd student. Ik wil dat nu ook niet, want ik vind dat als je wilt promoveten je 300% moet inzetten. Dat gaat in ons geval niet (druk gezin en we zijn beiden naast onze baan oom privé erg druk met vrijwilligerswerk).
Wel moet je flink sparen voor de promotiekosten na 4 jaar. Qua timing... tja het is druk. Maar dat is een gewone baan ook hoor. Het hangt allemaal van je eigen motivatie af. Hoe graag wil je het. En in hoeverre heb je het er voor over (commitment).
Wat bedoel je precies met: wel moet je flink sparen voor de promotiekosten na 4 jaar? Wat houd dat in? ( Ik weet er zelf niet zoveel van af, hoe zo'n traject in zijn werk gaat.)
Het best kan hij is naar ervaringen gaan vragen bij de PhD dat hij wil gaan doen. Daar kan hij er het snelste achter komen of hij flexibel kan zijn. Succes met het nemen van de beslissing!
Mijn man had net zijn PhD binnen en was bezig met een postdoc toen onze dochter kwam. Ook dan heb je geen echt salaris en bestaat je leven uit onderzoek. Hier is dat uitstekend bevallen. Nee, het is geen vetpot, maar wij zijn geen luxepaardjes, dus dat was geen probleem. Verder was het in zijn geval gewoon een baan van 40 uur, alleen dan flexibel in te delen. Hij werkte bijvoorbeeld ook een dag in de week thuis en werkte vaak 's avonds zodat hij in de namiddag nog even tijd voor onze dochter had.
Maar dat het in zijn geval zo flexibel was, lag ook aan zijn vakgebied. Hij had eigenlijk alleen pen en papier nodig en kon dan overal werken. En deed dat dus ook... Op vakantie en in het weekend ging dat door. Voordeel was dus dat hij geen extreem lange dagen op het lab draaide, ik ken er genoeg die dat moeten doen. Ook is het vaak zo dat het ligt aan je collega's hoeveel je werkt: als iedereen vrijgezel is en geen sociaal leven heeft, is het goed mogelijk dat ze 60 uur in de week werken en dat dat dus een beetje de standaard is.
Je zegt trouwens dat het salaris later hoger wordt als hij zijn PhD heeft. Dat ligt ook maar net aan het vakgebied... Is hij arts, dan kan hij zeker uitkijken naar een hoger salaris. Is hij natuurkundige dan zou ik er niet al te veel op rekenen...
Hij studeert nu af in de biotechnologie. Het liefst wil hij geen labwerk doen, daar ligt zijn interesse namelijk niet. Bedoel jij dus dat er geen garantie is dat hij na een PhD beter betaald zal krijgen in de industrie?
Geen idee hoe het zit in de biotechnologie. Een garantie voor een hoger salaris heb je natuurlijk nooit en je moet ook maar een baan zien te krijgen. Mijn man is natuurkundige en er zijn meer natuurkundigen dan banen. Voor hem is het dus geen garantie, het is een keiharde wereld. Misschien is dat in de biotechnologie wel heel anders.
Vooral het laatste jaar is heel druk. Bij ons zijn de PhD's zeer flexibel. Ze kunnen best eens een dagje thuis werken of een keer later beginnen of eerder naar huis . Ze maken wel vaak lange dagen maar dat is ook zeer afhankelijk van het soort onderzoek. Labwerk is soms gewoon geen 9-17 werk. Maar dat heb je in de industrie ook.....
Mijn man is met een vergelijkbaar traject gestart toen de middelste nét geboren was, 4 dagen oud. Inmiddels is er nog een dametje bij gekomen, vlak daarna heeft hij een half jaar pauze genomen om meer thuis te kunnen zijn. Het was ook echt een pittige tijd met veel zorg om het jongste meisje.
Het is op zich goed te doen, op alle gebieden, maar ook flink investeren. Maak je keuze op basis van wat je het liefst wilt. Als jullie samen achter zijn PhD kunnen staan en voor ogen kunnen houden dat het tijdelijk is, is het best vol te houden. Ik denk altijd maar zo... Hij had ook een volle werkweek s ochtends vroeg weg en s avonds laat thuis kunnen zijn, was dat echt beter geweest? Ook niet toch...
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (8) Verversen