Ik zit ergens mee. Mijn zoontje van 4 heeft op de BSO tegen zijn juf gezegd dat de kindjes uit zijn klas op school tegen hem zeggen dat hij stout is en niet met hem willen spelen.
Het is nu zomervakantie dus ik kan het niet navragen bij de juf.
Mijn zoontje is 4 en gaat sinds april naar school. Ik heb een paar korte gesprekjes gehad met de juf en ze vond dat hij goed in de groep ligt. Wel speelt hij het liefst met 1 jongetje die ook wel eens hier thuis komt spelen.
Mijn zoontje is een heel druk en sociaal jongetje. Hij houd van contact met andere kindjes. Wel is hij echt heel erg druk en vooral ongeremd. Het valt me op dat dat andere kindjes afschrikt. Hij is lief maar hij is zo druk dat hij wel eens over andere kids hun grens gaat zonder dat hij het doorheeft.
Hij komt wel altijd erg vrolijk uit school. Dus ik twijfel een beetje hoe het nou zit en hoe ik hem kan leren hoe hij het beste met andere kindjes om kan gaan.
Hij ging voorheen naar de opvang 2 dagen per week en daar lag hij juist super goed in de groep en was hij echt vrienden met iedereen
Ik zou het wel setieus nemen want het was zijn gevoel op dat moment, dat hij met iedereen speelt en het je sterk lijkt kan ook.. het is heel lastig bij kinderen soms maar je hoeft alles niet in een keer op te lossen blijven praten en kijk hoe dit zich ontwikkelt, komt vast wel goed!
Ondanks wat de onderstaande dames zeggen, zou ik mijn zoon wel serieus nemen als hij dit gezegd zou hebben tegen de juf. Misschien kun je met hem eens een soort van rollenspel spelen in de hoop dat je zoon wat loslaat tegen jou.
Mijn zoon kwam op 4 jarig leeftijd namelijk thuis met het 'verhaal' dat hii graag samen wilde spelen maar niet wist hoe. Hij kon ook zich niet super goed sociaal opstellen zoals ze wenste vanuit school en de kinderen. Maar met 4 jaar was hij pienter genoeg om te begrijpen dat wat en hoe hij deed niet helemaal gewenst was, hij voelde zich alleen. Ik heb dit altijd serieus genomen en ben met hem gaan praten, met de juf gaan prsten en uit gaan leggen hoe dan wel. Ook met speeldates thuis ging ik erna altijd evalueren met hem hoe t gegaan was en of er wrijving was en zoja wat t gewenste gedrag is daarin. En hoe hij dat kon verwoorden naar de andere.
Ik neem hem ook serieus hoor want ik heb het met hem erover en ik vraag tips hoe verder.
Het is alleen dat ik het me bijna niet kan voorstellen. Hij komt altijd blij uit school en vlak voor de vakantie was ik mee met een picknick met zijn klas en hij speelde met iedereen en veel kindjes riepen hem enzo.
Fijn dat je hem serieus neemt. Zeker blijven doen, jij bent zijn veilige haven. Ook al zegt hij niet altijd veel, laat hem voelen dat hij alles kwijt bij je kan. Hier hielp t ook wel eens om dingen te vertellen over hoe ik iets ervaarde uit mijn jeugd en wat ik er dan van vond en hoe ik ermee om ging. Maar elk kindje is anders hoor. Mijn zoon werd ook veel geroepen en veel mee gespeeld op school maar toch voelde hij zich niet gezien, niet gehoord en zelfs gepest. Nu gaat hij naar groep 7 en hebben we hem laten testen met een wisc v test, daaruit kwam naar voren, hoog intelligent. Tegen t hoogbegaafde aan. Dus achteraf was het te verklaren dat hij geen aansluiting voelde en vond bij zijn klasgenoten. En dat ze hem ook niet leuk of altijd even leuk vonden.
Joh, je verbindt er veel teveel aan. Jouw zoontje is net 4... Op die leeftijd hoeven ze nog niet eens samen te kunnen spelen. Dus hij doet het hartstikke goed.
Hi! Bedankt voor je reactie. Ik maak me er ook echt te druk om dat weet ik ook echt. Ik probeer er ook zo luchtig mogelijk mee om te gaan maar vind het zelf ook lastig haha
Ik snap het wel hoor, heb bij mezelf ook wel eens zulke neigingen gedecteerd🙈 Ik moest echt ervoor kiezen om zulke dingen niet naar mezelf toe te trekken...
Zo’n verhaal van een kind van 4 is vaak nog te abstract om conclusies uit te kunnen trekken. Ik zou er geen energie in stoppen verder en het lekker op z’n beloop laten.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (12) Verversen