Mijn dochter is afgelopen november begonnen op school. Ze zit in een groep met 5 meiden (die allemaal Al 5 jaar zijn) en de rest zijn jongens. Ze vind aansluiting met specifiek 1 meisje en de rest praat ze eigenlijk nooit over, enkel over dat ene meisje. Opzich geen probleem alleen heb ik het gevoel dat ze door de anderen niet mee mag spelen etc en dat ze haar een naar gevoel geven. Dat ene meisje heeft een ontwikkelingsachterstand waardoor zij na dit schooljaar naar her speciaal onderwijs zal gaan, ik ben heel bang voor de impact op mijn dochter hierop aangezien ze echt met niemand aansluiting heeft en in de pauzes ook enkel Met haar speelt.
Als ik het haar vraag of ze wel eens met anderen speelt komt er standaard een ‘nee’ uit. Als ik doorvraag komen er vervolgens verschillende antwoordne uit, dat ze de anderen wel vraagt om mee te spelen maar dat ze ‘nee’ zeggen of dat ze zelf niet met hun wil spelen. Een ander meisje had wel een keer gezegd dat ze ‘niet loef’ was en dat had veel indruk op mijn dochter gemaakt, als ik vraag waarom dat is gezegd weet ze het niet. Verder wilt ze wel graag naar school en lijkt ze het naar dr zin te hebben. Als ik vraag hoe het was op school is het altijd ‘leuk’ maar op de vraag wat heb je gedaan komt er standaard ‘ weet ik niet’
Ik heb de juf gevraagd of ze merkt dat mijn dochtertje een beetje buiten de boot valt, zij geeft aan het niet te merken en dat ze nog dr weg moet vinden in de groep.
Ik ben zelf jarenlang gepest en merk aan mezelf dat ik een enorme angst heb dat mijn dochtertje dit ook overkomt. Ik ben zó bang dat zij buiten de boot valt en als ‘raar’ wordt gezien en geen vriendjes of vriendinnetjes heeft. Mijn angst is zo erg dat ik zelf erover nadenk om haar over te plaatsen naar een andere school. Overigens zegt de juf wel dat ze nofal ‘afwezig’ is maar dat kan ook komen door de vele indrukken van de afgelopen tijd, net gestart op school + geboorte van zusje 3 weken geleden Iemands tips of herkenning?
Heeft ze er zelf last van? Onze zoon had zijn eerste speelafspraakje toen hij al een jaar op school zat.. Ik vond dat ergens best lastig tot ik me realiseerde dat het niet zijn behoefte was ☺️
Jonge kinderen moeten echt nog leren samen spelen en eerst is het nog naast elkaar spelen. Dan is zo'n grote pauze heel massaal en overweldigend. Ik zou vooral het plezier in school en de band met de leerkracht stimuleren. Geen iedereen even de tijd en straks doet ze vast mee met de rest ;).
Niks geks! Ze zit er pas net hè, het is wennen. Kleuters zijn sociaal emotioneel niet vaardig en dat is precies wat ze in de kleutergroep leren. Soms zijn kinderen direct of hard, soms ervaren kinderen ook iets dat niet echt zo gebeurt. Mijn oudste voelde van alles maar dat bleek in de praktijk allemaal reuze mee te vallen. Hij dacht dat als een kindje eens gezegd had dat hij niet mee mocht doen, hij nooit meer met dat kindje mocht. En als er al twee samen speelden, begreep hij niet dat hij mee kon doen en schreef die twee dan ook af, zo van: die zijn al bezet. Ja, zo blijf je wel alleen over. En ook voelde voor hem zo’n afwijzing groot, en zag hij niet in dat er ook kindjes juist naar hem toe kwamen om te spelen. Hij heeft daar echt in moeten groeien. Onze jongste had het ook wel. Onze middelste is een super sociaal dier, al vanaf dag 1 zeg maar, nooit die moeite gehad. Maar dat groeien komt vanzelf. De juf ziet het waarschijnlijk goed. Betekent niet dat het gevoel van je kind niet echt is. Maar je hebt er meer aan door zo’n opmerking als ‘niet lief’ bij dat andere kindje te leggen (dat is heel onaardig van dat kindje zeg) dan meer bij je eigen kind (jij bent wel heel lief). En maak het ook niet te groot. Je kind is dat sneller vergeten dan jij. De ene week vinden ze een kindje stom en de week erna zijn ze bff’s. Kleuters zijn vluchtig in hun contact.
En een vraag als ‘hoe was het op school?’ Of ‘wat heb je gedaan?’ Is te groot voor een kleuter. Daar kunnen ze geen echt antwoord op geven. Vraag specifieke dingen (heb je gym gehad? Wat heb je bij die gymles gedaan? Heeft de juf voorgelezen? Etc.). En vaak weten ze na een lange schooldag ook echt niet meer wat ze in de ochtend gedaan hebben. Dat komt er soms pas ‘‘s avonds of drie dagen later ineens uit ofzo.
Joh relax Er komen ook nog kinderen bij hè in de klas... komt echt wel goed Iedere maand heeft de klas een andere samenstelling... en na de zomervakantie blijven er kinderen bij komen... en ook weg gaan naar groep 3
Lastig, ik begrijp je angst. Je wil gewoon dat je kindje het fijn heeft en niet buiten de boot valt. Ik zou het even aanzien en de tijd geven en bespreken met/vinger aan de pols houden van de juf. Ik zou zeker nu nog niet wisselen van school, ook daar zal je kindje moeten wennen.
Wel herkenning voor een deel. Onze dochter had meer aansluiting bij de oudere meiden en die gingen na groep 1/2 naar groep 3 en zij bleef in groep 1/2. Dat was zeker wennen en moest ze weer andere vriendinnen maken. Dat lukt in groep 3 nu wel beter. Haar beste vriendin zit nu in groep 4. Ze spelen nog veel samen. Ze gaat met plezier naar school. Ik zou nu zeker niet gaan overplaatsen naar een andere school. Zo lang er geen signalen naar voren komen met gesprekken met de juf zou ik het eerst zo laten. Ik kan me je angst wel begrijpen, je wilt je kind er voor beschermen.
Ik snap helemaal wat je bedoeld! Mijn dochter is 1 oktober gestart. En kwam met precies hetzelfde verhaal thuis. Ze mocht niet meespelen, niemand vond haar lief, ze speelde maar alleen. En dat tot huilens toe midden in de nacht in bed. Mijn hart brak! De juf gaf aan dat ze indd vooral naast de kindjes ipv met de kindjes speelde. Wel heeft de juf in de kring besproken dat ze een klas zijn en voor elkaar zorgen en samen spelen. Ook als er een nieuw kindje is. Ik heb me toch wel zorgen gemaakt of het goed zou komen. Toen de kans daar was gaf ik me op om als ouder mee te gaan naar de bieb. Gewoon om van een afstandje eens te kijken. En er was eigelijk helemaal niks aan de hand. Op het schoolplein zag ik haar met kindjes spelen en tijdens het uitje waren er ook kindjes die mijn dochter bij hun spel betrokken. De dag na het uitje kwam een meisje wat bij mij in de auto zat vragen of ze mocht komen spelen. En vanaf toen zijn er al 3 verschillende kindjes komen spelen en vanmorgen werd er een krukje bewaakt zodat er niemand anders kon zitten als mijn dochter. En vanmiddag kwam er een kindje spelen. Het lijkt dus allemaal de goede kant op te gaan.
November is erg kort. M'n middelste zit ook sinds november op school. Hij speelt met z'n grotere broer wanneer hij de kans krijgt. Als ik vraag met wie hij anders speelt krijg ik "alleen" als antwoord. Het komt vanzelf.
Toen m'n oudste in groep 1 zat speelde hij alleen met groep 2 kindjes. Ik maakte me daar ook zorgen over hoe dat na de zomervakantie zou gaan. Hij had binnen een paar weken nieuwe maatjes en de oudere kinderen heeft hij daarna nog maar amper contact mee gehad. Op die jonge leeftijd wisselt dat nog zo enorm snel.
Vanaf november is echt nog maar heel kort, en dan heb je net ook nog 2 weken vakantie achter de rug.. geef het de tijd waarschijnlijk komen er in de loopt van het schooljaar nog wel meer nieuwe kindjes in de klas..... Je kan op dit termijn nog echt niet zeggen of ze buiten de boot gaat vallen. Geef haar een kans, geef het de tijd.. ze is nog zo jong haar sociale ontwikkeling begint pas net..
Ik zal wel wat doen aan je eigen gevoel/angst.. ik denk dat je daar je dochter hier nu het meest mee helpt.
Probeer vooral je eigen angst niet te projecteren op haar, enkel wat je kan doen is de juf vragen even te observeren met buiten spelen en er specifiek op te letten. Probeer bij je dochter niet te veel vragen te stellen en door te vragen, werkt soms averechts doe het spelender wijs en houdt het luchtig. Onthoud zij is niet jij
Mijn inziens totaal niet zorgelijk, al snap ik zeker je angst ivm je verleden.
Het zijn sws al intensieve weken geweest met Sinterklaas en Kerst enz. Dan ook nog een zusje erbij. Allemaal enorm leuk, maar wel intensief.
Ook is het schoolleven gewoon wennen voor een kind. Mijn oudste heeft eerst in een groep 0 gezeten en had ook niet echt vrienden. Maar dit jaar speelt hij echt met iedereen, op zijn feestje waren er ook meerdere kindjes die hij wilde uitnodigen, al denk ik dat hij nu zo weer een heel ander rijtje op zou noemen.
Het komt vast goed, zeker als de juf zich geen zorgen maakt. Blijf het bespreekbaar houden en benoem ook waardoor je angst oa komt!
Probeer te ontspannen. Jouw dochter is een ander kind dan jij, in een andere klas. Op deze jonge leeftijd spelen veel kinderen vooral alleen op het plein. Dat is heel normaal. En waarschijnlijk komen er in de komende maanden nog nieuwe kinderen in de klas? Deze 2 maanden school zijn niet representatief voor de komende 8 jaar😉
Jouw angst is geen goede raadgever. Probeer echt je dochter los te koppelen van jouw eigen trauma.
Ze zit nog maar net op school. Geef het wat tijd en projecteer vooral jouw eigen angsten niet op haar. Dat gaat haar niet helpen. Waarschijnlijk zullen er nog meer vierjarigen instromen waardoor de dynamiekin de groep ook weer verandert. Om meteen van school te willen wisselen lijkt wat prematuur en zal waarschijnlijk ook niet de oplossing zijn. Je kan in het voorjaar met de juf bespreken of een extra jaar groep 1 zinvol is. Daar is het nu ook nog te vroeg voor.
Mijn jongste is ook 5 en zir dir jaar voor de tweede keer in groep 1. Het eerste jaar speelse hij ook sporadiasch mer iemand. Afgelopen jaar is dat helemaal verandrtg en heedt ie zelfs al een aantal speelafsspraakjes gehad.
Ik denk dat je heel erg moet oppassen dat jij je angst niet op haar gaat projecteren. En zomaar van schoolwisselen maak je wellicht meer mee kapot dan nodig is. Zolang je dochter nog met plezier naar school gaat is er niets aan de hand lijkt mij.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (18) Verversen