Ik heb eerder is een topic gepost over het slecht eetgedrag van mijn zoontje (bijna 2jr) plots. Maar nu is sinds een tijdje mijn dochter van inmiddels 4,5 ook al bezig. Zij lust plots NIETS meer. Vandaag was echt de limiet voor mij want ik kreeg een mental breakdown toen ze voor de zoveelste keer haar avondmaal weigerde, wat ze eerder wel lustte (macaroni). Ik weet gewoon niet meer wat ik moet koken want alles gaat de prullenbak in. Mijn dochter at vroeger alles.. vanaf haar 2de werd ze iets lastiger en nu met 4,5 is het een ramp.. mijn dochter en zoontje zijn dus enorm slechte eters en ik merk dat ik het echt heel erg vindt. Bang dat hun immuun hierdoor niet sterk zal zijn ze niet goed en gezond zullen groeien. Ik ken niemand om mij heen wie zijn kindjes zulke slechte eters zijn als de mijne. Heeft 1 van jullie dit meegemaakt en hoe zijn jullie er mee omgegaan? Want ik ben kapot
Brood eet ze wel graag trouwens.. en noodles is ze gek op. En koekjes etc.. ongezonde dingetjes gaan er wel in
Wij zijn bij de kinderarts gekomen ivm slecht werkende nieren, door te weinig eten en drinken. Lopen hij eetkliniek en kinderpsycholoog. Tot nu toe nog niks geholpen ... Hij eet vanaf 3 maand al slecht is nu bijna 6 jaar.... Andere zoon eet vanaf zijn 5e pas redelijk... Blijft een strijd. En levert helaas niks op. Blijven elke 3 maand bloed controleren... Maar hier blijven we helaas in strijd.
Jij bepaalt wat ze eten, zij bepalen hoeveel, dat is een prima regel. Schotel ze gezonde dingen voor, en als ze niet eten, dan niet. Geen alternatieven bieden, geen bijzondere maaltijden maken, even geen zoete of ongezonde snacks, niet proberen over te halen, geen strijd van maken. Gewoon aan tafel gaan en zelf met smaak eten. Als er een hap genomen wordt, dan is het feest. En zo niet, dan niets. Niet apart voor ze koken, geef ze iets van wat jij eet. Makkelijker, minder verspilling en minder frustratie. Geef 3 maaltijden, 1x fruit en 1 tussendoortje (bakje kwark, gekookt eitje, rolletjes kipfilet, rauwkost met dip of hummus, maiswafel, paar nootjes, monkeyplatter) een extra vitaminepil als dat je gerust stelt. Even weg van de noodles en koekjes, weer wennen aan de smaken en structuur van normaal eten. Je kunt bij het brood ook al wat groenten en gezonde dingen mee smokkelen, groentenspread er op, schijfjes komkommer er bij, gekookt eitje, etc.
Geen strijd van maken.. eten ze niet dan maar niet. Ik heb nooit apart gekookt. Maar wanneer ze naar mijn idee niet voldoende hadden geproefd dan ook geen toetje of anders lekkers. Zo lang ze dat wel krijgen doorbreek je het niet. Ik heb al je andere vragen ook gezien,zoals speen ed. Ik denk dat het belangrijk is dat je consequent blijft en laat zien dat jij bepaald en de baas bent.
Negatieve aandacht is ook aandacht. Als ze niet wil eten, mag ze het terugzetten in de keuken maar ik zeg altijd "dit is het laatste wat we eten, als je honger krijgt moet je wachten tot de ochtend"
Kinderen gaan altijd de strijd aan. Van mij moeten ze sws wel een paar happen eten tot hun buikje vol zit, wanneer die vol zit bepalen ze zelf maar na het avondeten niet komen vragen om iets anders is hier de regel. Eerst was het proberen en als ze ziek zijn geef ik soms wel toe maar dit werkt het best hier.
Ik denk altijd ; dan niet. Ga geen strijd aan. Kun je geen hele maaltijden van het brood maken? Dus groente enzo op brood ? Frittatas met een bunch groente erin? Enchiladas? Quesadillas? ( zonder de pakjes natuurlijk anders is er weinig gezonds aan) Flatbreads zelf maken en in het bakproces vul je het met groente en dubbelvouwen? Kip en champignon 🥧? Weet niet of jij of je partner moeilijke eters zijn.. maar als jullie met smaak dingen eten dan ziet ze het in elk geval. En wees sterk. Denk niet met koek ; dan eet ze in elk geval íets. Maar gewoon fruit dan. Fruit salade ? Mee laten helpen? Je zult al wel dingen geprobeerd hebben en ik heb makkelijk praten want ik heb geen moeilijke eters … er is er soms wel eentje die door een “ dit lust ik niet” fase gaat , maar die heeft dan pech. Zeggen ze “ dit is vies” dan zeg ik dat ik best een bordje kattenpoep wil maken want dat is pas vies🤢 en ze weten dat ik het doe.. ik heb de kak..
Tja dan eten ze niet denk ik maar zo. Ze krijgen zeker geen toetje en ook niks lekkers. Maak er geen strijd van. Beide kinderen eten ook best wel goed. Wij bepalen wat ze eten en hun hoeveel. Is het onder de maat (zoon van 5 probeert het wel eens) dan dus geen toetje. Wordt hij heel boos om en eet vaak dan toch een paar happen extra.
Onze oudste is een goede eter. De jongste is net 2 en al een paar maanden is het heel wisselend, vind hij de ene keer iets lekker, volgende keer niet, en andersom. Hij eet over het algemeen heel slecht avondeten, wel vlees, dat eten we pas op het laatst. Als ik naar de groente kijk komt er amper wat in. Maar een strijd maken gaat niet helpen dus we laten het zo, dan niet.
Laat het los. Zo te horen is het nog maar kort zoals het nu is. M’n zoon heeft ook van die vlagen dat denkt: “maar dat lustte je! Zit niet alles zo te ontleden”! Laat het gewoon gaan. Laat haar mee kiezen (welke vorm pasta, gele rijst (kurkuma erdoor - wil je het zelf doen?) of witte rijst? Aardappelpuree of gewone aardappels? Hier werkt dat aardig. Komt heus wel goed.
Die van mij is 2, bijna drie. At altijd alles en als een bouwvakker. Nu overdag nog steeds wel redelijk, maar ‘s avonds eet ze vrijwel niets meer. Het is een fase. Hoe frustrerend ook, proberen we het maar los te laten en tafelen als iets gezelligs te houden. Wij bepalen wat ze eet, zij hoeveel ze daarvan eet. Is dat niets, dan is dat niets. Iets anders krijgt ze niet. Laatst had ze ‘s ochtends buikpijn van de honger, toen hebben we haar uitgelegd dat dit vervelend is en ze kan voorkomen door ‘s avonds meer te eten. Snapte ze dondersgoed. Maar nog steeds is het ‘s avonds echt hoe de pet staat en hoe meer wij ons er druk om maken, hoe harder zij op de rem gaat. Wij geven op echt slechte dagen wel altijd gewoon een toetje. Dat staat los van de hoofdmaaltijd en goede manier om toch iets binnen te krijgen. Toetje is dat wat (naturel)kwark, yoghurt of fruit. En soms ook een goede motivatie om toch nog even een hapje te eten. Maar eigenlijk botst dat weer tegen ‘ons er niet mee bemoeien’. Het werkt soms wel goed 😅
Ik heb dus van het eten nooit een strijd gemaakt . Nooit gedwongen . Maar wel duidelijk geweest met dit is wat je eet en als je niet eet dan krijg je niets anders . Ook overdag geen extraatjes gegeven of Savonds . Gewoon loslaten dus
Mijn oudste heeft van haar 2e tot en met 6e jaar zeer slecht gegeten . Is nu 15. Eet nog steeds matig avond eten . Vooral vlees . Maar Is 183 cm. Kind is niets tekort gekomen blijkbaar . Op een gegeven moment hebben we wel kinder vitamines gegeven een jaartje ofzo. Maar ze at echt heel weinig . Jongste van 12 jaar eet nog steeds slecht groenten en weinig fruit . Maar is ook al 181 cm. Dus blijkbaar zijn ze niets tekort gekomen . Gewoon loslaten en geen nadruk op eten geven . Dit is je eten , en als je niet eet dan niet . Over het algemeen hongeren ze zichzelf niet uit . Zolang ze levendig zijn en groeien is er echt niets aan de hand .
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (13) Verversen