Hallo ladys . Daar ben ik weer.. Ik merk veel steun te hebben aan jullie ervaringen en meningen. En daarom plaats ik deze topic. Ik zal even in het kort uitleggen waar mijn vraag op gebaseerd is. Vorige week dinsdag testen ik positief met o à de clearblue test 1-2 weken. Kort erna begon ik bruin bloedverlies te hebben met eerst lichte krampen. Dit was mijn eerste zwangerschap dus ik wist niet of het erbij hoorde. Helaas werd mijn bloedverlies steeds erger en helderrood met af en toe stolsels . Veel slijm verlies. Dit weekend ben ik toch echt met mijn man richting spoed eisende hulp gegaan. Want de pijn was ondraaglijk . Mijn hcg geprikt die bleek 34 te zijn. Volgends de dokter vrij laag. Maar niet onmogelijk omdat we niet zeker wisten Hoelang ik zwanger ben. Vervolgens maandag weer geprikt. En heel ligt gestegen naar 49. Volgends de dokter wees dit . Wat ik al dacht op een niet goede zwangerschap .. erg verdrietig .
Nu vandaag 2 dagen later nog altijd er veel bloed verlies. Last in vooral mijn linkerlies , zweetbuien, gloeiende bovenbenen. En ik heb met een zwangerschapstest gedaan die nog nooit zo donker ( positief geweest is). Boobys worden ook steeds gevoeliger . Ik maak mij erg zorgen. Ik weet dat deze zwangerschap niet goed is. Maar ik voel mij niet goed bij de conclusie miskraam.. dan lijkt mij de hcg hormoon helemaal niet te stijgen
Na veel aandringen ipv volgende week een afspraak heb ik mijn afspraak morgen. Is het dan echt afwachten?
Nou ik zou niet te lang wachten. Ik had een bbz ik voelde dat het niet goed zat. Ik had bloedverlies vanaf dag 1 nog maar dat duurde al 5 dagen. Normale menstruatie 4. Dus ik had getest positief. Maar verloor oud bloed. Oud bloed is goed zeggen ze. Nou bij mij niet zo. Dus vk gebeld 3x van ik vertrouw het niet. Uiteindelijk zoveel pijn ik kon niet zitten en met spoed naar de eerste hulp. Bloed geprikt volgende dag maar terug komen. Toen nog meer pijn nee moest met spoed verwijderd worden. Ik heb geluk gehad want mijn eileider was geknapt!! Dus ik zeg voel je je niet goed vanavond ga naar de eerste hulp. mijn bbz was niet erg (zo is het leven) maar dat ik niet geloofd werd wel! Excuses gekregen maar daar heb je weinig aan. Fijn dat je morgen kan komen nog een week wachten lijkt mij niet verstandig. Succes!
Bij mijn bbz had ik een erg hoge hcg. Ik had licht bloed verlies , maar geen pijn. Vanwege eerdere mk mocht ik met 6 weken al komen en toen dus vermoeden bbz omdat ze in baarmoeder niks konden vinden Ik heb toen 2x mtx injectie gehad
Als je het niet vertrouwd bellen. Bij mijn weten zou je hcg hoger moeten zijn voordat het gevaarlijk wordt. Dit omdat het vruchtje bij een bbz doorgroeit en op den duur tot een inwendige bloeding kan leiden, welke levensbedreigend kan zijn.
Bij mijn bbz had ik wel buikpijn, maar vergelijkbaar als bij mijn miskraam. Ik heb een hele hoge pijngrens, waardoor ik pijn als minder heftig ervaar. De gynaecoloog verwachte ook dat ik veel meer pijn zou hebben. Ik was ongeveer 8 weken toen ik er achter kwam en ik was net op tijd. De eileider stond op knappen. Ook binnen 1,5 na diagnose lag ik al op de OK. Ik had bij mijn bbz (achteraf gezien) ook af en toe ineens de aandrang om te moeten poepen, maar dan kwam er niks. Achteraf is dit een symptoom van een bbz geweest. Verder was de inwendige echo heel pijnlijk, terwijl dat normaal geen pijn hoort te doen.
De pijn die ik met mijn bbz had, kon ik net vergelijken met andere buikpijn die ik ooit had gehad. Het voelde (voor mij) totaal anders dan menstruatiepijn of darmkrampen. Ik kon het niet plaatsen en ook niet goed omschrijven. Ik heb er een dag mee rondgelopen. Na een moeilijke nacht slapen leek het de volgende ochtend wel weer redelijk te gaan, dus ik verwachtte dat het weg zou trekken. Maar ineens werd de pijn steeds erger en erger. Ik vertrouwde het niet en heb alsnog een afspraak gemaakt bij de huisarts. De assistente wou me afpoeieren, omdat de huisartsen die dag niet aanwezig waren (studiedag), maar ik heb er toen op gestaan dat iemand me die dag nog zou zien. Dus uiteindelijk naar de huisarts in een ander dorp geweest. Ik ben over het algemeen niet zo 'brutaal' en laat eerder over me heenlopen dan andersom, maar ik WIST gewoon er klopt iets niet. Dit kan zo echt niet nog een dag. Vervolgens via die huisarts naar het ziekenhuis verwezen onder verdenking van een blinde darmontsteking of bbz. Het klopt dat ze met een echo niet echt kunnen vaststellen of het een bbz is, maar ze konden in mijn geval wel zien dat er een donkere vlek in mijn buik was. Dat is in feite een inwendige bloeding en onbehandeld ga je er uiteindelijk aan dood. De eileider was geknapt. En dus met spoed geopereerd toen. Ik ben er wel erg van geschrokken en was bang dat ik echt dood zou zijn gegaan als ik niet op mijn strepen had gestaan dat ik die dag nog een dokter nodig had. De gynaecoloog zei echter dat het vaak niet zo'n vaart loopt.Voordat de bloeding zo erg is, dan heb je nog meer pijn en trek je echt wel aan de bel. Ik hoop voor je dat het niet zo is. Jouw symptomen klinken niet hetzelfde als de mijne. Maar hier onder staan ook een paar verhalen over een bbz en die zijn ook weer anders dan de mijne. Dus ik durf geen conclusies te trekken. Ik wens je veel sterkte toe.
Ik heb een bbz meegemaakt. Ging flauw van de pijn, ondanks alle medicatie. Ben met de ambu afgevoerd en kreeg een spoed operatie. Had 2 liter bloed in mn buik, zo bleek. Kantje boord. Vertrouw je het nu niet? Trek dan aan de bel, een bbz is zeer gevaarlijk. Overigens was mijn hcg vele malen hoger dan de jouwe, in de duizenden.
Maar goed, zo op afstand kunnen wij als leken uiteraard niet bepalen of jij een bbz hebt nu. Vertrouw op je gevoel.
Heb hcg geprikt in het ziekenhuis en eerste keer kwamen ze uit op 10 dat is zo goed als niet zwanger. Dag erna geprikt kwamen ze uit op 14. Ik verloor bloed, helderrood. Op gegeven moment werd het donker bloed, symthomen werden sterker, maar mijn hcg groeide niet. Ene echo na de ander gehad maar het groeide maar niet fatsoenlijk. Op 7 weken zagen ze alleen een stipje, wat niet goed bleek te zijn. Maar toen ze met 12 weken opnieuw een echo deden was daar opeens een baby met een kloppend hartje. Ik bleef bloed verliezen waardoor ze echt hadden verwacht dat het mis zou gaan, maar gelukkig heeft ze alles doorstaan. Ze word dit jaar 3 jaar oud.
Als je krom ligt van de pijn, dan bel je nu. Heb je alleen last van wat kwaaltjes, dan wacht je de afspraak van morgen af. Ik vrees dat niemand hier je duidelijkheid kan geven.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (11) Verversen