Wij zijn, acht weekjes zwanger. We zijn super blij! Maar moeten toch ook nog wat wennen en realiseren ons dat het nog heel pril is. Liefst zouden we wachten tot na de niptest om het te delen met onze ouders en siblings (rond 14 weken). Vooral mijn vriend wil echt graag nog wachten. Ik denk dat ze het in de familie een beetje vreemd zullen vinden dat we zo “lang” wachten, maar dat zal ook wel snel vergeten zijn.
Nu moet mijn schoonzus een zware operatie ondergaan die ook een impact zal hebben op haar vruchtbaarheid (hoe goed of slecht die zal zijn is wat onzeker, ze zou nu sowieso nog geen kindje willen maar het is wel heel heftig natuurlijk). Het wordt waarschijnlijk een zwaar herstel, zeker 1 maand werkonbekwaam. Ik wil haar eerst op de hoogte brengen, zodat zij kan ‘wennen’ aan het idee. Ergens heb ik het gevoel dat ik het haar beter voor de operatie kan zeggen, omdat ik denk dat het een beetje gemakkelijker zou zijn als ze het sneller weet en ik wil haar zeker niet extra kwetsen. Anders zou ik wachten tot 3-4 weken na de operatie (rond 15 weken).
Vroeger zeggen gaat dus in tegen wat mijn vriend (en in mindere mate, ik) zelf willen. Daarbij komt dat mijn schoonzus een open boek is en ik bang ben dat ze zo’n nieuws moeilijk voor zich kan houden (we wonen in een klein dorp en ook op mijn werk zouden ze het zo snel te weten kunnen komen).
Misschien zijn hier mensen die hier meer ervaring mee hebben?
Ik zag het zo; als het mis zou gaan, zou ik het de mensen die ik het nu wil vertellen ook vertellen. Dus wij zeiden het met 10 weken ofzo, na termijnecho
Ik denk dat het belangrijkste is dat je het haar persoonlijk verteld op een moment dat er geen anderen mensen bij aanwezig zijn. Voor de operatie of erna maakt denk weinig uit. De gevoelens dat aar vruchtbaarheid hierna onzeker is zijn er voor de operatie immers ook. Dat is zowel voor als na de operatie behoorlijk heftig, zelfs zonder directe kinderwens. Dus zolang je het haar persoonlijk verteld en haar te tijd geeft om het te verwerken zonder direct een blije reactie te verwachten maakt het tijdstip niet zo veel uit. Of nouwja, zolang de opties nu of over 7 weken zijn. Direct na de operatie is natuurlijk wel heel veel op elkaar qua emoties. Dus die paar weken tussen de operatie en het nieuws zijn denk wel zo fijn voor haar. Verder is het aan jullie wanneer je het verteld. Al snap ik de wens om dat pas bij 14/15 weken te doen persoonlijk niet zo. Ik vond het zelf na mijn miskramen juist fijn als mensen al wisten dat we zwanger waren en ons steun gaven. Maar ook als dat niet zo zou zijn vind ik 14 a 15 weken ook al een hele verschuiving van de 12 weken grens. Afhankelijk van hoe snel je buik groeit kan het zelfs zo zijn dat het niet goed meer te verbergen is tegen die tijd. De NIPT is ook al bij de 11 weken, dus die uitslag heb je waarschijnlijk rond 12 a 13 weken al binnen. Vanwaar de wens om zo lang te wachten?
Dank je voor je advies! Ik zou sowieso even bij haar langs gaan.
De nipt werd pas op 13 weken gepland (wegens verlof van de gyne) en valt dan net na de operatie, waardoor ik dus sowieso een paar weekjes zou wachten omdat ik denk dat het nieuws harder zou aankomen als ze zich zelf nog zo belabberd voelt. Hopelijk is dat dan na een paar weekjes wat beter..
Zelf zou ik ook geneigd zijn om het eerder te delen. Ik merk gewoon dat mijn vriend het het echt belangrijk vindt om te wachten en ik wil hem er ook niet in miskennen. Als het mis is, zou hij liever hebben dat niemand het weet. Volgende week hebben we al een tussentijdse echo (9 weken). Dus als die goed is, kunnen we het mss weer evalueren. :)
Aller eerst, je moet doen waar je zelf achter staat. Alleen ik begrijp niet helemaal waarom je wilt wachten op de nipt. Ik zou juist willen genieten van de zwangerschap en dat met iedereen willen delen. Wij hebben gewacht op een goede termijnecho, mijn ouders wisten het trouwens al wel veel eerder. Mocht dan gaande de weg in de zwangerschap toch iets niet goed zijn, dan kon ik rekenen op steun en medeleven. Voor mijn gevoel maak je het jezelf alleen maar lastiger, want stel je moet vertellen dat je én zwanger bent maar er meteen moet bij vertellen dat de nipt niet goed is. Nogmaals, je moet het helemaal zelf weten en natuurlijk vertel je het pas wanneer jullie dat het liefste doen, maar als je het je schoonzus dan toch eerder zou vertellen, zou ik het ook de rest van de familie vertellen, Boterbloemen hieronder heeft zeker een punt.
We hebben het onze familie al vrij vroeg verteld, na de eerste echo met ruim zes weken al. Als het mis gaat, dan is dat maar zo. Dat hoort bij het leven en daar hoeft geen taboe op te rusten. Als jullie willen wachten tot na de NIPT, dan is dat jullie goed recht. Eigen keuze. Er is geen goed of fout. Als je echt niet wilt dat de zwangerschap door je schoonzus rondverteld wordt omdat je het nodig vond om haar voor haar operatie in te lichten, dan adviseer ik toch om te wachten tot na de operatie. Desnoods vertel je het dan wel als eerste, kort voordat je de rest inlicht. Dan hoeft ze ook niet al te lang met een geheim rond te lopen.
Je moet echt doen waar jij je goed bij voelt. Wij hebben het met 13 weken verteld. Eerder voelde gewoon niet juist en zo was het nog even ons ‘geheimpje’ heb t ook pas met 9 weken aan één vriendin verteld en dat was het. Geen moment spijt van gehad. Als het moment juist is dan voel je het wel, of het nu is of over een paar weken.
Ik zou zelf de gok riskeren. Want het lijkt mij idd makkelijker te vertellen en nog niet zo zwaar als na zo'n operatie. En uiteraard vragen of ze het voor zich kan houden.
hier bij de 2e zwangerschap ook wel met 8 weken verteld. Het was kerst en alcohol... Ik had geen zin in een leugen dus vertelde het maar eerder. De 3e zwangerschap was ik gok ik 9 weken doen we het de kids vertelde en meteen daarna de rest. Bij de eerste wilde ik ook wachten maar bij de andere twee had ik al een goede echo gehad en ik dacht waarom zou ik wachten. Nooit spijt van gehad.
Ik zou het vertellen aan jullie naasten wanneer jullie het anders ook hadden gewild... Je weet toch niet waar je in de situatie met je schoonzus het beste aan doet. Je zou nog wel kunnen overwegen het moment van vertellen sowieso te heroverwegen. Mijn man en ik zijn er ook heel voorzichtig in geweest: veel vrienden en op werk pas verteld na de nipt test of zelfs de 20 weken echo. Maar de directe familie wel al na de eerste of tweede echo (afhankelijk van hoe uitkwam).
Onze dichtste familie hebben we het meteen verteld. Al na de eerste positieve test. Omdat we het ook zouden delen met hun als het mis zou gaan. De rest pas na 12 weken.
Hier alle keren snel verteld, omdat het gewoon al te zien was én ik ziek was. De eerste keer ging het met bijna 21 weken fout. Ik had moeilijk tot die tijd kunnen wachten met vertellen en vervolgens 2 kinderen gaan begraven. En laten we eerlijk zijn... er kan ook tijdens of na de bevalling iets gebeuren of je kind kan een afwijking hebben die niet te zien is op de echo's of bij de NIPT. Ga je dan 40 weken wachten met vertellen? ;)
Wij hebben het na de eerste echo met 7 weken onze ouders verteld en even later onze broers en schoonzussen. Na termijn echo aan onze kinderen verteld en aan onze vrienden enz. Maar daar is iedereen anders in. Ik was zelf veel te blij en wilde het graag delen.
Voor mij is de grens na de 12 weken echo te hebben gehad. Ik zou het haar niet als eerste op de hoogte brengen van dat je zwanger bent. Je zegt zelf dat ze nu nog geen kind(ren) wilt. Maar ik zou het wel voor haar operatie vertellen. Op een familie bijeenkomst ofso. Stel zij krijgt slecht nieuws na de operatie. Dan lijkt het me nog moeilijker om het te vertellen.
Dat vrees ik dus ook, dat het daarna heel pijnlijk zou kunnen zijn (ik hoop natuurlijk dat ze goed nieuws krijgt, maar je weet het dus niet). We zijn wel heel open en close, dus ik zou het, denk ik, aan haar vertellen en met de rest nog even wachten. Sowieso wacht ik de 9 weken echo nog af.
Eerste met 16 weken vertelt. Eerste gelegenheid dat wij elkaar zagen na de uitslag van de nipt. Tweede bij 14 weken vertelt, ook eerste gelegenheid live na uitslag van de nipt.
Doe waar jullie je goed bij voelen. Er zijn er altijd die vinden dat je het niet op het juiste moment vertelt
Hoe reeel is het om tot 15 weken te wachten? Bij mijn eerste pastte ik mijn broeken met 10 weken al niet meer goed... Wij hebben het gewoon met 8 weken verteld. Geen nipt. Wel met het risico dat het nog mis zou kunnen gaan, maar dat blijft... en ik vond het een fijn idee dat de familie ons dan zou kunnen steunen. Abortus zou voor ons nooit een keuze zijn, wanneer iets niet goed zou blijken te zijn, dus dat speelde voor ons geen rol. Bij de derde hebben we het met 5 weken al verteld, omdat mijn schoonouders op vakantie gingen én omdat ik zo vreselijk misselijk was, dat er weinig meer te verbergen was
Ik heb het familie deze keer al met 7 weken verteld, na een echo met kloppend hartje. Ik had ervoor een miskraam gehad en dat hebben we voor ons gehouden, maar dat wilde ik niet weer. Dus wilde alles gewoon delen. Aan de buitenwereld verder wel wat later verteld. Na de echo met 9 weken volgens mij.
Heb het er met ne vriend over. Wacht je op de nipt omdat je het alleen wil vertellen als het goed is? Of wil je het dan ook delen als het niet goed is. Als je beide gevallen wil delen zou je het ook eerder kunnen vertellen als dat beter voelt.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (25) Verversen