Zijn hier meer moeder die last hebben gehad van babyblues of kraamtranen? Ben nu al 11 dagen erg somber en ik ben 2 weken geleden bevallen.
Hoelang duurde dit bij jou? Ben bang dat het misschien postnatale depressie is in plaats van kraamtranen/babyblues. Ik heb morgen een afspraak bij de huisarts, maar ben op zoek naar ervaringen. Het is echt een rotgevoel...
Hier geen ervaringen voor je, maar wellicht kun je ook nog contact opnemen met je verloskundige. Die ziet dit vast vaker dan je huisarts en je bent officieel nog kraamvrouw. Succes!! Hopelijk voel je je snel beter.
Ik was de eerste weken wat somber maar dat was absoluut geen depressie. Ik was zo onwijs moe dat ik alleen maar kon huilen. De gedachte dat de baby bleef en ik dus moe zou blijven maakte me helemaal gek en vaak in paniek, maar als ik naar hem keek voelde ik zoveel liefde en was ik zo gelukkig. Ik trok me veel aan van wat anderen vonden, liet veel te veel kraambezoek komen terwijl ik daar echt nog niet klaar voor was. Mn familie wilde dat ik kwam logeren met een baby van 2 weken oud (ik deed het ook nog, huilend). De vermoeidheid en de onzekerheid maakte me gek.. ineens keuzes moeten maken. Wel of niet je kind wakker maken voor een voeding, in bedje of draagzak laten slapen etc.. ik was zo moe dat ik mn eten uitspuugde en flink ziek werd (ook door borst ontsteking). Na 5 weken was het ineens over en genoot ik pas écht van het moederschap! Ik weet niet wat bij jou het geval is... dat kan een professional beoordelen. Ik hoop voor je dat het snel over gaat! Ik heb 5 weken elke dag gehuild
Bij de eerste een pnd gehad, deze begon vrij snel na de bevalling, ik heb echt een klote kraamweek gehad. Kind huilde vanaf dag 1 veel. Ik sliep bijna niet de eerste 10 dagen, hierdoor bijna een kraambedpsychose gehad. Ik wilde onze zoon wat aan doen, ik haatte hem en ik wilde hem niet. Gedachten om hem dood te maken en gedachte om mezelf wat aan te doen, snakkend naar rust. Ik huilde alleen maar, hele dag door. Was angstig en gespannen. Kwam de deur niet meer uit. Het liep zo hoog op dat hij opgenomen is geweest om deze reden. Toen hij 6 weken was nogmaals opgenomen. Bleek koemelkallergie te hebben, dus fijn, een verklaring voor het vele huilen. Maar toen was het kwaad al geschied bij mij. Ik huilde alleen maar, kon moeilijk alleen zijn, was zenuwachtig en gestresst. Uitgeput en moedeloos. Onze zoon is 5 maand een huilbaby geweest. Ik heb niet de juiste zorg gehad ondanks de alarmbellen die af zijn gegaan, ben van het kastje naar de muur gestuurd. Heb wel 3 jaar met sombere gedachten en gevoelens rond gelopen. Ondertussen ook nog een tweede gekregen, echter lang niet zo somber geweest, ook amper kraamtranen.
Bij de eerste een pnd gehad, 9 maanden lang. Bij de tweede niet, maar wel baby blues. Dat voelde echt totaal anders. Dat zijn momenten. Vaak einde middag ofzo, als je moe bent, de baby huilt, je zelf honger hebt, je peuter druk is ... Of je barst ineens in tranen uit als iemand wat zegt. Maar het grootste deel van de tijd voel je je gelukkig en verliefd. Dat had ik bij de 1e niet hoor. Toen vond ik het vooral zwaar en huilde ik veel. Op tijd aan de bel trekken voor hulp hoor! Ik heb het toen niet gedaan omdat ik dacht dat een postnatale depressie anders zou voelen (dat je bijv. niet van je kind zou houden, terwijl ik juist extreem veel van haar hield. Ziekelijk veel).
Ik heb deze keer geen kraamtranen gehad, of ze moeten maar 10 min geduurd hebben. Bij mijn zoontje ook niet echt gehad 🤔 Heb na de bevalling van mijn zoontje wel (op het randje van) een postnatale depressie gehad. Hierdoor bij een psycholoog gelopen en ziek gemeld op t werk. Toen onze zoon 7 maanden was, was ik weer volledig aan het werk. Deze keer (16 dagen geleden bevallen) heb ik ff 10 min gehuild nadat ik mijn zoontje zag na 3 dagen (keizersnede gehad) en toen dacht ik alleen even: wat hebben we gedaan? Nu moet ik hem delen, nu is hij niet meer alleen. Vond die gedachte vreselijk en soms denk ik nog wel eens dat ik het jammer vind dat we niet meer “alleen” zijn. Heb namelijk een hele sterke band met mijn zoon, voel(de) me schuldig naar hem toe. Maar voel me ook best wel down en een beetje geïrriteerd als beiden huilen/schreeuwen. Ik verlang ook echt naar mijn partner, gelukkig heeft hij over 2 weken, een paar weken vaderschapsverlof...want ergens mis ik hem ook, terwijl ik hem elke dag zie...
Ik moet wel zeggen dat ik heel blij ben met mijn dochter en het elke dag ook normaler wordt dat ze er is. Ik ben echt dankbaar. Het is gewoon wederom heel erg wennen aan een nieuw leven/ nieuw ritme...
Trek op tijd aan de bel en blijf erover praten...🍀
Ik herken het wel, ben zelf 3 weken voor de uitgerekende datum bevallen. Helemaal niet op voorbereid vooral omdat ik met de gedachte liep heb nog 3 weken. Na 4 dagen thuis de volgende avond zei ik tegen mijn man ik ga douchen. Toen heb ik echt snikkend gehuild onder de douche, ik mistte mijn buik had overal pijn was doodmoe. Huilde echt van ze had nog niet hoeven te komen 😭 Ze was ook een baby wat echt niet sliep. Na de douche wilde ik haar niet eens meer zien, toen kwam mijn man binnen van ze huilt hier. Ik keek haar aan en toen moest ik huilen omdat het haar schuld niet was dat ze bij ons was. Wij hadden ervoor gekozen maar toch waarom was ik zo somber. Heb ook dagen gehad dat ik even niet voor der wilde zorgen maar toch hield ik dood veel van haar. Nee heb dus niet echt op een roze wolkje gezeten. Ze is nu over een weekje 6 maanden en ik kan je nu zeggen dat die roze wolk er eindelijk is. Heb ook een keer gevraagd aan mijn man of hij ook wel dacht van waar zijn wij aan begonnen, hij gaf eerlijk toe dat hij ook zulke gedachtes had. Was blij dat hij mij begreep. Het was een hele omschakeling, het maakte het ook lastig omdat ze bijna een huilbaby was. Uiteindelijk is het toch goed gekomen en genieten we enorm van haar, ook al heeft ze soms echt dagen dat je denkt ik wil even weg.
Oei bij de eerste heb ik een depressie opgelopen vrij snel na de bevalling,en dat heeft jaren geduurd, kan het niet zijn dat het je allemaal even teveel is weinig slaap, corona tijd dus je kan je baby niet showen, hoe is je baby, een baby die bijv veel huilt door krampen kan je ook gek maken.
Bij de 2de heb ik een paar uur last gehad van kraamtranen en die waren de volgende dag verdwenen ik had mega stuwing borstvoeding lukte niet en zat om 10 uur s avonds een uur in de auto om een kolf te kopen terwijl ze 3 dagen oud was... was een beetje to much.....probeer voor nu te achterhalen wat je dwars zit of waar het vandaan kan komen en probeer dat te relativeren sterkte
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (7) Verversen