Tot een aantal weken geleden wilde Baby R niet slapen, enkel in mijn armen. Lang verhaal, maar ik was kapot, zat hele nachten bij hem. Ik heb toen mijn moeder gevraagd of hij mocht komen logeren, zodat ik kon opladen. Na 4 dagen weg geweest te zijn, was het net of ik een ander kindje had. Hij sliep geweldig goed, heel de nacht door. Ik mocht hem zelfs wakker in zijn bedje leggen, hij viel zelf in slaap en sliep door. Ook zijn middagdutje ging hij wakker in bed, geen problemen. Hij heeft dit een week of 2 volgehouden.
Maar sinds een week, lukt dat niet meer. Als hij nog wakker is, krijst hij het uit. Als hij al in mijn armen in slaap gevallen is, en ik leg hem neer, wordt hij weer wakker en krijst hij het uit. Als hij dan toch verder slaapt maar midden in de nacht weer wakker wordt, krijst hij het uit. En hij blijft volhouden, ook al is hij doodop, uren aan een stuk. Hij blijft ook niet meer liggen, drijft heel zijn bed rond, en draait zich op zijn buik waardoor hij al helemaal niet meer wil zwijgen, hij is echt geen buikslaper...
Ik weet niet wat ik fout doe, ik doe alles nog steeds hetzelfde, er is niks veranderd qua dagschema. En ik weet ook niet meer wat ik moet doen... maar het lijkt erop, dat we terug bij af zijn, dat alles weer wordt zoals het vroeger was. En dat kan ik gewoon niet meer.
Weten jullie raad? Hoe kan ik hem opnieuw leren in zijn bedje te slapen? Voorlopig leg ik hem steeds weer terug goed in zijn bedje, wrijf over zijn buikje (dat heeft hij graag en wordt hij rustig van), geef een kusje. Maar als ik stop en uit zijn kamer wil gaan, begint hij gewoon opnieuw. En hij houdt vol tot ik hem uiteindelijk oppak, dan zwijgt hij onmiddellijk. Maar ik heb nog een tweeling die om 6u30 moet opstaan om naar school te gaan, en wil hun nachtrust niet verstoren, de muren tussen de kamers zijn flinterdun...
Iemand een idee hoe dit zou kunnen komen, dat hij zo doet? En nog belangrijker... Wat kan ik doen?
Ik maak ook mijn kinderen nooit wakker. Daar heb ik dan alleen maar last van. Hij zit in de periode van ontdekken dat mama weg gaat maar nog niet door hebben dat mama wel in de buurt is. Eerdere tip eerder naar bed is een hele goede. Ook hier hebben we het rond de 9 maanden gehad. Uiteindelijk hielp het door te laten huilen. Nooit langer dan 10 min. Na 10 min weer even rustig worden en weer terugleggen. Dit heeft maar kort geduurd toen wende hij er aan. Daarna nog wel een week ieder slaapje eerst huilen maar dat was een paar minuten en dan viel hij in slaap. Succes en houd vol
Misschien had hij bij je moeder meer rust en heeft ook hij even bijgetankt. Een baby die té moe is heeft moeite om in slaap te komen. Ook al volg je hetzelfde schema, thuis heeft hij wss meer prikkels als bij oma zonder tweeling erbij. Bij jou in slaap vallen is al een teken dat hij te moe is, ik zou hem wat eerder op bed leggen. Wel moe, maar niet té. En dan lekker nog even knuffelen dat hij in de ontspanningsmodus is paar minuten en dan wegleggen. Aai over de bol een gaan.
Dit is een hele goede tip!! Onze dochter sliep 's nachts veel beter als ik haar overdags niet wakker maakte uit haar middagslaapje... Ik liet haar dus noodgedwongen thuis slapen als ik in 10 minuutjes de kinderen uit school haalde... Gewoon omdat ik haar ritme verstoorde als ik haar wel wakker maakte...
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (3) Verversen