Ik heb vaak gelezen dat hoogbegaafdheid vaak verward wordt met autisme. Vandaag gesprek gehad met ib-er van school van mijn zoon, ze willen hem graag testen op ASS, maar ze zei erbij dat het voor eigenlijk al duidelijk was, want 'hij heeft zoveel signalen'. Nu is het voor mij helemaal niet zo duidelijk. Ik ben eigenlijk nogal geschokt. Hij is wel anders dan andere kinderen, heeft een 'fixed' interesse (de ene week wil hij alles van schildpadden weten, de andere week van treinen, speelt op school ok steeds met hetzelfde, is een tijd lang elke dag met het kralenplankje geweest, nu al weer weken alleen aar in de bouwhoek), heeft (heel) veel behoefte aan structuur, hij kan beter met grotere kinderen en volwassenen overweg, met kindjes van zijn eigen leeftijd speelt hij wel af en toe, maar dat hoeft voor hem niet zo nodig. Hij zet altijd zijn auto's op een rijtje en als iemand dat ineens opruimt/auto's uit de rij haalt, wordt hij wel boos, maar als ik dan zeg dat het wel mocht, dan is er ook weer helemaal geen probleem. Ergo, ik zie ook wel dingetjes, maar niet heel erg (of heben wij er thuis zo goed mee leren omgaan dat we het niet merken?) En wat betreft mijn link met hoogbegaafdheid... Hij is redelijk slim (niet zo slim dat ik denk dat hij meteen hoogbegaafd zou zijn, maar eigenlijk weet ik niet hoe slim je daarvoor moet zijn, zogezegd - ja, ik weet wel dat hij hb veel meer komt kijken dan alleen iq) Hij kon al alle letters en cijfers voor hij naar school ging, probeert nu te op te tellen tot 100 (gaat nog niet feilloos), herkent getallen tot 10000 en misschien wel meer. Kan ook al een beetje lezen (op school geleerd) en schrijven. En is geïnteresseerd in bijna alles. Wil weten hoe dingen gemaakt worden, Weet alle treinstations op een traject dat hij 1x bereisd heeft Enfin, zijn er andere moeders die hier ervaring mee hebben? En had je kind dan ASS of Hb of iets anders, of gewoon helemaal niets, maar gewoon een 'niet-13-in-dozijn'-kind ?
Ik was al een paar jaar aan het vechten om hem te laten onderzoeken, maar daar gingen ze niet in mee. Deden alsof ik spoken zag, maar ik kende mijn zoon het beste ( alhoewel zag ik mezelf ook wel terug ;) liep vroeger tegen dezelfde problemen aan ) hij was stront en stront vervelend in de klas, nieuwe leraren werden uitgetest, zijn eigen juffrouw liep hij mee weg. Het werd eerst afgedaan aan de thuis situatie ( papa en mama uit elkaar ) Hij deed letterlijk niets op school, toonde te veel kindgedrag, kon niet overweg met zijn klasgenootjes ze begrepen hem niet terwijl met oudere en volwassen ging het allemaal goed. Hij zou moeten blijven zitten in groep 2 want hij zou er niet aan toe zijn en vast lopen. Ik riep al heel lang dat kind verveeld zich, heeft totaal geen uitdaging en gaat vanuit daar liggen irriteren ( bij mezelf vroeger gooide ik er met de pet na en vond het wel allemaal best ) Toen is hij door mogen gaan naar groep 3 op eigen risico! Ook kwamen de resultaten van de onderzoeken binnen, autisme ADHD waren uitgesloten, zijn IQ zat op 129 ( ! net geen HB ) en scoort nu op niveau voor groep 5, zit in een speciaal klasje waarmee hij meer uitgedaagd wordt, en hij is 180graden veranderd. Denk dat je als moeder het beter aanvoelt dan zn ib-er. Althans naar mijn eigen gevoel heb ik altijd gelijk gehad en dat gelijk geven ze mij nu ook. Wil je meer weten of even sparren dan hoor ik het graag ;-) Succes en laat je niet gek maken
Wat een slimmerd heb je zeg! Prachtig! Wat je ook besluit te doen, laat hè niet ophaasten omdat een professional het nodig vind. Is het voor hemzelf een probleem? Zo niet (en dus alleen voor die o zo drukke volwassenen), neem je tijd om voor jezelf uit te zoeken of, en wat er volgens jou aan de hand is en of, en wat, je ermee wil. Want sommige kinderen zijn nou eenmaal anders (zoals zo mooi in de post hieronder wordt beschreven). Gelukkig maar! Alleen vinden die volwassenen/professionals dat zo lastig... ;) Waarom ik je dit advies geef? Ik heb me wel laten ophaasten. En ik heb er nog spijt van dat ik niet naar mijn gevoel heb geluisterd.
Mijn zoon (nu 6) is ook anders dan anders. Onze kinderarts (wonen in Amerika) noemt hem delightfully different. Hij lijkt ook bovengemiddeld intelligent, maar is daarop niet te testen omdat hij alleen antwoord geeft als zijn interesse is gewekt en alleen een bepaalde opdracht uitvoert als het zijn interesse heeft. Wat we weten is dat hij vloeiend engels en nederlands spreekt (en leest). Hij leert dingen zonder dat hij er les in heeft gehad. Hij loopt bijvoorbeeld rondjes in de klas en blijkt dan alles te hebben geleerd wat de juf aan andere kinderen aan het vertellen was. Van zijn 3e tot zijn 5e hadden we grote problemen met hem op school wat betreft sociaal gedrag. Hij is inmiddels na een lang traject gediagnosticeerd met Sensory Processing Disorder (sensorische integratiestoornis in nl), terwijl er ook bij hem eerst werd blindgestaard op ASS. Hij bleek vaak overprikkeld en reageerde dan agressief of juist volledig afgesloten. Thuis merkte ik er niet veel van, maar daar waren minder prikkels en triggers. Het is als moeder moeilijk om in die fase van testen te zitten met je kind en er zelf niet van overtuigd te zijn of en wat er nu aan de hand is. Toen bij ons de diagnose kwam viel alles op zijn plek en sindsdien is zijn leven er heel erg op vooruit gegaan, omdat men nu rekening houdt met hoe hij is. Toch hou ik me, liever dan aan het etiketje, vast aan wat mijn kinderarts steeds zegt: he is just delightfully different, and always will be!
Ik zou hierbij meer denken aan autisme dan aan hb. Nu heb ik veel meer ervaring met autisme dan met hb, dus wellicht kleurt dit mijn beeld. Je kan dit altijd wel aanvragen of ze een iq-test willen doen.
Onze zoon is 5 jaar en heeft net de diagnose gekregen ASS, en iq met sommige dingen gemiddeld en andere dingen bovengemiddeld. Op school reageert hij vaak met een driftbui of doet andere kinderen zeer daarom hebben we ook een diagnose laten stellen. Herken ook veel dingen uit jouwn verhaal. Nu word er hulp in gezet op school. Thuis en vooral als je alleen met hem bent merk je weinig aan hem dan zijn er ook veel minder prikkels.
Mijn ervaring is dat het niet alleen vaak verward wordt maar ook vaak samengaat... Hoogintelligente kinderen hebben vaak (niet altijd!) ook eigenschappen die binnen het autistisch spectrum vallen.... Het lijkt me wel een goed idee om zijn IQ te laten testen via school vóórdat ze over een gedragsonderzoek beginnen... Hoe oud is je zoon? Onze oudste is in groep 3 getest. Daar ben ik heel blij mee omdat we nu weten dat hij veel meer uitdaging qua schoolwerk, nodig heeft. Maar moet er ook bij zeggen dat hij in de kleuterklas meer afwijkend gedrag vertoonde dan daarna. Hij is gewoon enorm gegroeid qua sociale vaardigheden....
Wat ik uit je verhaal op maak is dat jij geen problemen ervaart met je zoontje. Er zijn wel wat punten waarop hij misschien iets opvalt maar daar houd het bij op. Zijn er op school echt problemen? Uiteindelijk hoef jij hem niet te laten testen als jij dat niet wil. Een voordeel voor school kan misschien zijn dat ze wat extra geld kunnen krijgen als hij een diagnose heeft. (maar dat weet ik niet zeker omdat het beleid veranderd is/of zou veranderen?). Daarnaast als je wel onder zoek gaat laten doen en er is aanleiding voor een IQ test zullen ze deze ook uit voeren. Jij zegt dat er wel genoeg reden is om dat uit te voeren dan word dat waarschijnlijk ook gedaan. Dit onderzoek word niet gedaan door een iber maar door bijv een orthopedagoog. Verder Ligt alles qua onderzoek etc in jou handen. Jullie als ouders moeten beide toestemming geven voor het onderzoek. Daarnaast bepalen ook jullie wie er betrokken word bij het onderzoek. Misschien dat de onderzoeker aan jullie zal vragen of school oook een vragen lijst in mag vullen. Uiteindelijk bepalen jullie als ouders ook wie de resultaten mag krijgen of ontvangen. Wil jij niet dat de school het weet mag het ook niet door gegeven worden aan school bijv. En dat label. Ja die heb je maar uiteindelijk bepaal je zelf als persoon wat je met dat label doet. Ik heb ook een label. Maar ik bepaal zelf aan wie ik het vertel. Vertel ik het niet weten mensen het niet. Uiteindelijk staat het niet op je hoofd geplakt.
Lees eens over asperger. Dat is functionerend autisme met een hoog iq. Je beeld van autisme is een soort Rainman. Het klassiek autisme beeld. Ze hebben het nu over autismespectrustoornis omdat het echt een heel breed sprectrum is. Je mag me Pben voor mijn ervaringen.
Lees eens over asperger. Dat is functionerend autisme met een hoog iq. Je beeld van autisme is een soort Rainman. Het klassiek autisme beeld. Ze hebben het nu over autismespectrustoornis omdat het echt een heel breed sprectrum is. Je mag me Pben voor mijn ervaringen.
Onze oudste zoon is hoogintelligent met hoogbegaafdheidsproblematiek (hij heeft een TIQ van 128 en mag daarom niet HB genoemd worden, maar heeft wel alle kenmerken/valkuilen) en hij is hooggevoelig. Wij merken dat bepaald gedrag op school wel voorkomt, en thuis niet. Dat heeft enerzijds te maken met de (sociale en prestatie-) druk die hij op school wel voelt en thuis niet, en anderzijds met het feit dat hij zijn gedrag en prestaties op school aanpast aan (de verwachtingen van) zijn klasgenoten/leerkracht.
Mijn advies is om met school het gesprek aan te gaan. Aan te horen waarom zij een onderzoek willen naar ASS, en aangeven dat er wat jullie betreft (ook) onderzoek gedaan moet worden naar zijn begaafdheidsniveau. Kenmerken van ASS en HB zijn hetzelfde, maar de oorzaak is echt anders.
Onze school stuurde eerst aan op een SoVa-training, maar uiteindelijk is er een doorverwijzing gekomen naar een orthopedagoog die zijn persoonlijkheid heeft onderzocht maar óók IQ-onderzoek heeft verricht.
Hoe oud is je zoontje? Onze zoon is 6,5. Na de geboorte van onze dochter (nu 2), viel ons ook veel meer 'afwijkend' gedrag op. Dit werd erger, vooral op het sociale vlak. Begin 2016 is hij naar een kindertherapeut geweest, omdat we graag wilden weten of t ons idee/ gevoel was, of dat een professional dit ook zag. Bij hem is naar voren gekomen: kenmerken van pdd-nos, faalangst en hoogsensitief. Precies wat we zelf ook dachten. Maar.... Aangezien hij nog erg jong is, laten we hem er niet op testen. Wij houden rekening met zijn gedrag en de juffen op school ook. Soms twijfelen we ook aan hoogbegaafd. En PDD-nos wordt hier nogal eens mee verward. Wij kennen onze zoon goed en weten er mee om te gaan. Mochten de 'problemen' toenemen als hij ouder wordt, dan gaan we dan wel stappen ondernemen, maar voor nu is het goed. En een stempel is zo gegeven, maar kom er maar weer eens vanaf. Tegenwoordig kan je iedereen wel een stempeltje geven toch ;-)
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (14) Verversen