Aan de ene kant twijfel ik om deze vraag te stellen, maar ik zit er eigenlijk al heel erg lang mee. Onze oudste zoon van ruim 6 jaar (groep 2) is voor mijn gevoel net even wat anders dan anderen, maar ik kan er mijn vinger niet op leggen. En het is niet dat ik hem in een hokje wil stoppen. In tegendeel, vandaar ook mijn twijfel om het hier neer te zetten. Maar ik wil hem graag begrijpen en helpen hem te vormen tot een normaal, (redelijk) sociaal individu. Alle dingen die ik zometeen noem zijn op zichzelf allemaal niet zo bijzonder, maar het is meer de combinatie van alles waardoor ik denk dat hij toch wat anders is dan anderen. Wat vind jij? Of vind jij dat hij eigenlijk gewoon heel normaal is? - Babytijd: Het eerste jaar was ontzettend zwaar. Hij was een zeurbaby. Huilde heel snel en heel hard. Erg ontevreden. Pas vanaf dat hij kon kruipen en kon ontdekken had ik een heel ander kind. Doorslapen deed hij pas vanaf 3 jaar. Tot 1 jaar kon ik ongeveer 7 x per nacht mijn bed uit. Met 2 jaar nog 3 x. En hij was voor dat hij 2 jaar werd al helemaal klaar met een middagdutje. - Motorische ontwikkeling: omrollen met 8 maanden, kruipen met 12 maanden, los lopen met 15 maanden. Klimmen, een glijbaan, schommelen of andere hoge dingen vond hij tot voor kort eng en deed hij eerst dan ook niet. Hij liep daar 2 jaar op achter, maar nu zie je dat verschil niet meer. Net alsof hij over een bepaalde drempel heen moest en dat nu gedaan heeft. - Taal- en spraakontwikkeling: 22 maanden kwam het eerste woordje pas. Met 2 jaar sprak hij 20 woorden verstaanbaar voor mij. Lang onduidelijk spreken. Woorden kwamen langzaam maar gestaag meer. Met 3 jaar logopedie gekregen en ook een VVE-indicatie om extra naar de peuterspeelzaal te kunnen om de taal- en spraak (en ook sociale vaardigheden) te stimuleren. Hij heeft nog steeds logopedie, zijn woordenschat is inmiddels fenomenaal en alleen de letter L gaat nog niet structureel goed. Zinsopbouw wil het nog wel eens aan schorten, maar dit ligt ongeveer net onder het gemiddelde voor zijn leeftijd. Gezien waar hij vandaan kwam qua taal- en spraakontwikkeling is het heel goed op welk niveau hij nu zit. - Zindelijkheid: Een heel lastig punt geweest en nog steeds. Ondanks vanaf 2 jaar proberen hem zindelijk te krijgen is dat nog steeds niet gelukt. Al zitten we nu eindelijk op een punt dat het bijna goed is. Hij voelde het niet. We zijn in een traject gekomen van de plas- en poeppoli, urotherapeute en kinderbekkenbodemfysiotherapeut. Sinds kort voelt hij het, maar vaak aan de late kant. Maar hij voelt het nu tenminste en hij gaat nu tenminste meestal uit zichzelf naar het toilet. Van 7 natte broeken vorig jaar, naar nu ongeveer 1 à 2 natte broeken per dag is dit al een mega vooruitgang. We zijn er bijna. Overdag dan. 's Nachts komt mettertijd wel en daar maak ik me nu dan ook nog maar niet druk over. - Analytisch vermogen: Is overontwikkeld. Met 1,5 jaar kon hij 15 houten puzzels tegelijk door elkaar heen in elkaar zetten. Net voor hij 3 jaar was kon hij een legpuzzel van 100 stukjes volledig zelfstandig maken. (Daarna geen zin meer in puzzels) Hij kan ontzettend goed rekenen voor zijn leeftijd (zie mijn vraag van gisteren). Hij heeft een uitstekend ruimtelijk inzicht. Hij heeft altijd veel interesse gehad in de diepgang van dingen. Waar komt het water uit de kraan vandaan? Waar gaat het heen? Zulke dingen. Hij kan ook erg goed met een computer omgaan. Op school had in groep 1 al alle computeropdrachten van groep 1 en 2 gedaan en juf moest dus speciaal op zoek naar iets nieuws voor hem. - Sociaal: Hij heeft altijd een hele hoge aaibaarheidsfactor gehad. Hij heeft een bepaalde charme over zich heen. Zijn glimlach werkt ontzettend aanstekelijk. Je wordt vrolijk van hem. En dat zeg ik niet alleen, maar ik hoor het ook van juffen dat hij dat veel meer heeft dan anderen. Iedereen vind hem aardig, maar toch heeft hij niet veel vrienden om mee te spelen. Hij kan nog niet zo goed samenspelen. Hij doet heel erg zijn eigen ding. Is geen meeloper. Is ook niet verlegen en vreemd genoeg heel zelfverzekerd van zichzelf. - Eigenaardigheden: Hij heeft vaak zijn tong naar buiten, zijn vingers/halve hand in de mond, of zijn mouw of kraag. Ondanks herhaaldelijk hem er aan te herinneren dat niet te doen. Hij kan totaal niet tegen zijn verlies. Kan daar een enorme driftbui van krijgen of ontzettend verdrietig over zijn. Hij is op school ontzettend lief en gemakkelijk. Thuis lijkt hij dit af te moeten reageren en kan dan ook strontvervelend zijn en niet luisteren. Dat had hij vroeger niet. Hij was een hele lieve, meegaande peuter die altijd goed luisterde. Hij kan heel erg overstuur raken van kleine dingen, maar dat is hij alleen maar thuis en bij een ander dus totaal niet. - Links/rechts: Het is nog steeds niet duidelijk of hij links of rechts is. Soms denk ik wel eens dat zijn linker- en rechterhersenhelft niet goed met elkaar samenwerken. Zijn ogen werken ook niet goed samen. Als je één oog af zou plakken, blijft dat oog stilstaan terwijl het andere oog alle kanten op beweegt. Ook loopt hij nog wat met zijn benen naar binnen gedraaid. Normaal gesproken zouden de hersens de heupstand moeten corrigeren, maar hij loopt nog steeds niet met zijn grote teen naar voren gericht. (Ik weet niet hoe ik dat moet uitleggen.) Hij kan wel recht lopen, maar dan moet hij er echt bij nadenken. Wij doen dat onbewust al goed.
Een ontzettend lang verhaal. En niks op zichzelf is iets om je zorgen over te maken. Het is gewoon de combinatie van alles waardoor ik het gevoel heb dat hij anders is dan anderen. Denk jij dat mijn gevoel juist is? En natuurlijk is geen enkel kind gelijk, maar je snapt wel wat ik bedoel.
Ik lees heel veel dingen die me doen denken aan hoogbegaafdheid én autisme ( pdd-nos/asperger). Maar dat is puur nav van wat je schrijft. En ik ben geen psychiater die dat wél kan beoordelen.
Ik ken dat fingerspitzengefühl en ik denk dat het voor de toekomst heel fijn kan zijn om hem te laten testen op gedrag en IQ. Als hij nu zelf geen last heeft en hij niet gestoord wordt in zijn functioneren, zou ik dat na de kleuterschool pas doen, maar voor groep 6. Deze kinderen lopen vaak vast in groep 6/7. Dus het zou fijn zijn als je dat voor kan zijn....
Weet je wat ik lees? Je hebt geen gemiddeld kind en je kind is anders dan jijzelf en anderen. Sommige dingen kan hij heel goed, andere niet. Ik denk dat juffen en meesters ook heel goed kunnen inschatten of er 'iets' Is met een kind. Zo lang het op school goed gaat zou ik me geen echte zorgen maken. Misschien Is het een idee om te kijken naar een andere sociale club, bijvoorbeeld scouting of een teamsport om de sociale vaardigheden te stimuleren.
onze zoon is er ook geen 'dertien uit een dozijn' exemplaar. juist omdat hij niet in 1 bepaald hokje valt is het soms ook moeilijk te kijken wat voor hem het beste is en dat niet botst met een ander hokje. op sommige aspecten moesten we wel een stempel opleggen om hulp te krijgen, bijvoorbeeld voor de kluster 2 aanvraag. en hij heeft een bril met behoorlijke waardes waar je niet omheen kan. zo vind ik ook dat hij bepaalde kenmerken heeft van het autistisch spectrum maar hij behoort niet tot dat hokje thuis. wel verdiep ik me daarin (met name pdd nos en add) en probeer daar wel wat dingen van mee te pakken waarvan ik merk dat het effect heeft. zo heb ik me ook verdiept in hoogbegaafdheid en hooggevoeligheid. en ik merk dat sommige dingen echt helpen.
wat is het trouwens saai om wel een standaard kind te hebben, ik geniet van zijn unieke kijk op de wereld. ik heb gekeken naar jouw opsomming maar dat is ook niet een bepaald hokje. maar je doet het goed! en gelukkig kijk je niet met oogkleppen op en wil je hem in een hokje stoppen. en een frisse blik dmv deze vraag is alleen maar goed, misschien herkent iemand wel bepaalde aspecten.
Ik snap je helemaal. Mijn zoontje 2 jaar 8 maanden heeft ongeveer dezelfde dingen. - 15 maanden pas lopen - met 2.5 jaar zei hij voor het eerst mama en papa. Nu kent hij heel veel woorden maar niet duidelijk voor onbekenden. Ik snap het wel(soms okk niet hoor). Hij kan niet elke letters in woorden zeggen. Bijv. L S T C. We spreken turks. Hij maakt nog geen zinnen met 2 woorden. Cb vond verstandig om naar logopedie te gaan. -2 jaar kende hij al het hele alfabet en tellen tot 10 -bang voor harde geluiden(boormachine,motors,) - durft bijv zelf geen glijbaan af te gaan moet hem altijd onder zn kont mee duwen.hij heeft het niet door dat het een trap naar boven is:). Terwijl hij thuis nergens bang voor is. Hele tijd actief. - slaapt 2 nachten door en 4 nachten 3-4x wakker. Huilt niet maar zegt gewoon mamaaaaa en blijft wachten tot ik kom. Of hij is zn speentje kwijt. - hij heefr nog steeds een speen die ik maar niet kan afleren. En hij wilr er 2 een in de mond en 1 in de hand. Geen idee waarom hij wisselt ze af. - nog steeds niet zindelijk hij geeft het achteraf wel aan van poep en plas maar niet van te voren. Ik verschoon hem staand liggen doet hij vanaf zijn 1e jaar niet. Scheurtje bij de anus gehad sindsdien drama. Hij krijgt ook elke dag movicolon want onlasting is anders te hard waarbij hij huilt en schreeuwt. Ga met de zomer beginnen met zindelijkheid.
Soms denk ik ook is er misschien iets. Maar hij heeft veel vooruutgang geboekt in de 6 maanden. Hij gaat met 3 jaar pas naar de psz tenminste dat wou ik maar nu ga ik hem waarschijnlijk eerder sturen ivm taalontwikkeling. Misschien is er niks en loopt hij gewoon achter geen idee.succes in iedergeval
Mijn zoon is weer anders dan jouw zoon maar ik had ook het gevoel dat mijn oudste 'anders' was. Toen zijn broertje geboren is en die ouder werd wist ik het al helemaal zeker! Ook ik kan en kon er mijn vinger niet opleggen... Vanalles geprobeerd via consultatieburo-arts en orthopedagoog. Ik heb zo vaak gezegd dat hij misschien wel speciaal onderwijs nodig heeft maar werd dus echt voor gek verklaard door man, schoonfamilie en school. Uiteindelijk is hij in groep 3 blijven zitten en heb ik weer een traject aangevraagd bij de orthopedagoog. Conclusie naar 6 weken is dat hij naar het SBO onderwijs moest. (Om even een lang verhaal kort te maken). Hij zit nu sinds januari op het SBO. Ik merk nu al wat het met hem doet en hoe zijn gedrag veranderd.
Wat ik wil zeggen is dat als jij als moeder denkt dat er 'iets' is, dan is dat ook gewoon zo. Dat heet moedergevoel, vertrouw erop en op jezelf en onderneem stappen als je denkt dat dat nodig is.
mooie anamnese. Als ik dit zo lees zijn er zo niet gelijk dingen die enorm afwijken of opvallen. Er is zeker zo een twee drie niet een stempel op te plakken. Maar je moeder gevoel klopt vaak wel en als jou gevoel zegt er klopt iets niet dan is dat vaak ook wel zo. Waar ik bijv aan dacht was dat hij het eerst zeker moet weten voor hij iets zal proberen. maar je zegt ook dat hij zelf verzekerd is en dat botst dan een beetje. Wat misschien ook kan zijn is een verschil in verbale en perfomale inteligentie. Dus doordat hij zich moeilijk uit kan drukken in spraak er niet uit komt wat er in zit. Dit kan ook frusterend zijn. Uiteindelijk doet hij het goed op school maar thuis is het lastiger. Waarschijnlijk loopt hij dus op school toch op een of andere manier op zijn tenen en is hij na school daar zo moe van dat hij niet meer kan. Als je heel erg moe bent heb je je emotie veel minder onder controle en ben je sneller boos en moet je meer huilen etc. hij wil dus graag prikkels in de mond krijgen. dat sociale waarom lukt dat samen spelen niet goed? Ligt hij voor in zijn spel, ligt hij achter, kan hij zich moeilijk inleven in andere. Wil hij vooral zijn eigen weg volgen? is er al wel is naar zijn ogen gekeken door een oogarts? Want als je constant moet corrigeren kan dat ook best vermoeiend zijn en ook een reden waarom een glijbaan bijv eng was. Dit is een beetje wat ik er zo uit haal zo snel. Het is zeker geen antwoord op je vraag. Maar als je echt denkt ik moet er wat mee kun je natuurlijk altijd aan de bel trekkken voor een (ortho) pedagoog
Dat denk ik. Maar weten doe ik dat niet. Laatst hadden we 10-minutengesprek met de juf en die zei dat het NATUURLIJK goed ging op school. Ze hebben nooit last van hem. Is altijd lief, doet goed mee, luistert altijd en heeft nooit straf. Zelf zei ik dat dit me best verbaasde, omdat hij thuis toch echt wel een monstertje kan zijn. Nou, dat konden ze zich niet voorstellen. Dus ja... hij is op school heel anders dan thuis. Uiteraard zijn er ook genoeg dagen dat hij thuis ook gewoon normaal lief is. Maar er zijn ook genoeg dagen dat ik hem achter het behang wil plakken. Op school huilt hij niet snel en doet hij kennelijk ook niet moeilijk als hij verliest.
Hij heeft voor zijn ogen sinds een paar maand een bril. Hij had een afwijking van +3 aan beide ogen. Als hij vanaf het moment van een bril de speeltoestellen aan zou durven, had ik dat wel wat gesnapt, maar die ommeslag is afgelopen zomervakantie geweest toen hij nog geen bril had. Het samenspelen op zich lukt wel, maar ik denk dat hij het lastig vind om zich in te leven in de ander. Hij wil vooral zijn eigen weg volgen. Zie ook de opmerking die ik bij misslady heb geplaatst. Hij ligt dus eerder achter in zijn spel, dan voor. Ik weet niet goed wat ik er mee moet. Op school gaat het namelijk wel goed en zit hij eigenlijk best wel goed in zijn vel vergeleken met 2 jaar terug.
hij heeft dus moeite met het inleven in anderen? Dit zou bijv ook kunnen komen omdat hij op een andere manier denkt. Dat zijn denkwijze niet aansluit en dat samen spelen daarom lastiger word. De reken somen die hij maakt zullen veel klasgenootjes bijv. niet snappen. Gaat het op school bv veel beter als thuis? Of vertoont hij op school ook dat gedrag van niet luisteren en snel huilen etc. Als hij deze dingen thuis wle heeft en op school niet is dat wel iets wat echt opvalt. Waarom vertoont hij zich dan thuis zo anders als op school. Verder kinderen kunnen zich vaak heel goed aanpassen na wat ze denken wat van hun verwacht word. Op die manier kunnen ze bijv. sociale regels en normen en waarden leren. Maar een kind kan zich ook zo gaan aanpassen dat het niet meer bij het kind zelf past en dat kan heel veel energie kosten. Kinderen kunnen zo op school ook heel erg de schijn ophouden en niets op school laten merken. Maar thuis in de veilige omgeving komt alles er uit.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (14) Verversen