Ik wil dit toch even van me afschrijven, ik wist dat eerder wel dat dit zo zou zijn, maar in werkelijkheid nu het zo is doet het me soms toch iets. Toen we de eerste keer aankondigden dat er een baby op komst was, was dat in onze omgeving echt groot feest zowel via familie als via vrienden kreeg ik regelmatig de vraag hoe het ging en hoe ik me voelde. Alsook kreeg ik langs alle kanten leuke cadeautjes.
Nu de tweede op komst is, hoor je amper iemand hé, er wordt nauwelijks wat gevraagd hoe het met me gaat en hoe het met de baby in de buik gaat, ik kan op 1 hand tellen dat ik een leuk cadeautje heb gekregen, welgeteld 1 van men schoonmoeder, voor de rest niets, het lijkt helemaal niet meer speciaal zo. Vind dat soms wel echt jammer waarom is de tweede minder belangrijk dan de eerste denk ik dan? Ik ben alreeds 6,5maand ver. Is dat bij jullie ook zo?
Ja hoor, bij de 3e was zelfs mn moeder nauwelijks geinteresseerd meer, zo raar. Nu is hij bijna 14 mnd en vind ze m geweldig, maar ik vond dat zo gek.
Ik vond zelf de 2e en 3e x veel bijzonderder/specialer omdat we na de 1e alleen mr miskramen kregen en we dus besefte dat het niet vanzelfsprekend is! Ik merk nu ook vaak rare reacties als ik zeg dat ik verlang naar n 4e, en dat die net zo welkom en gewenst is als de 1e was.
Hier helemaal geen last van. Maar ik heb ze ook lekker 4,5 jaar laten wachten totdat ik weer zwanger werd en altijd geroepen dat ik 1 kind wel genoeg vond. Nu heb ik ze een beetje zitten opstoken met dat ik zeker wist dat het een jongetje werd terwijl iedereen dacht meisje (zoon heeft zelfs na de 16 wk pretecho iedereen zitten foppen dat we een meisje kregen). Vandaag hadden we gender revealparty en iedereen gillen toen er blauwe confetti uit die ballon kwam 🤣😂😆 Je moet er zelf een beetje een show van maken, dan komt die aandacht vanzelf 😉
Wel veel belangstelling in de vorm van vragen hoe het gaat bij zowel eerste als tweede, en bij de tweede had ik een uitgebreidere babyshower gekregen dan bij de eerste. Verder wil iets meer aandacht tijdens de eerste zwangerschap maar daar kan ik me totaal niet druk over maken Hoewel iedere zwangerschap uniek is, is de eerste keer de eerste keer dat je moeder wordt, dus prima daar iets meer aandacht naar gaat. Met een tweede ben je toch al drukker, dus vooral fijn als je er zelf af en toe even bij stil kan staan ipv dat dat vanuit anderen komt. Maar als je het jammer vindt dat reacties uitblijven, kun je dat wellicht een keer bespreken.
Ja ben nu zwanger van de 3e. En nu zijn reacties vaak zelfs negatief. Zo van ben je nu klaar? Je had toch al een zoontje en dochtertje, waarom dan nog ene? Dit is nu wel de allerlaatste hè? Hoe ga je dat doen? Gaat je dat wel lukken? Nou nog ene, weet waar je aan begint... Enz. Enz. Enz. Vind het diep triest. Maar inderdaad, schijnbaar vinden omgevingen alleen een 1e zwangerschap en baby speciaal.
Naar is dat hè die reacties. Hier krijg ik reacties of ik er wel blij mee ben.... Kan het de ene keer wel beter hebben dan de andere x. Maar vind het zelf iedere x weer bijzonder!
Wacht maar tot je eventueel zwanger van de derde bent... 🙈😂😂
Geintje natuurlijk.
Maar ik ben nu zwanger van de derde en het is dat ik écht zwanger ben maar verder voelt het niet zo voor de buitenwereld geloof ik. Als ik wat post op social media of zeg in een app over de baby of de babykamer dan krijg ik amper een reactie.
Mensen vragen ook zelden hoe het gaat en ze kopen geen cadeautjes, want ze denken dat ik alles al heb. Ik maakte me er eerst ook druk over. Maar ik heb het los gelaten. Mijn man en ik zijn er dolgelukkig mee en dat is toch het belangrijkste.
o ja bij de 1ste was het feest tot en met de 2de was het zo van o alweer, nu me 3de zwangerschap denk ik, laat het ik zeg niets dan ploft de bom misschien als het kindje er is en je niets gezegd hebt. maar goed zal toch wel vies gekeken worden omdat de 2de speciale zorg en node nodig heeft.
Zelf ben ik altijd blij als iemand zwanger is en geef ik een klein cadeautje of stuur kaartjes. Al zou het iemand zijn 10e kindje zijn. Zelf heb ik ook altijd belangstellende mensen om mij heen gehad tijdens zwangerschappen.
Het is zelfs wetenschappelijk bewezen. Mensen kunnen de geboorte datum van de eerste wel herinneren, maar hebben geen idee wanneer de tweede geboren is.
bij ons is het andersom de 1ste weten ze ergens in mei maar me 2de is een schrikkelkindje dus dat onthouden ze sneller dat is een dag die 1x in de 4j voor komt
Hier nr3. Het wordt steeds minder speciaal. Is echt iets van onze maatschappij. Geen idee waarom. Misschien omdat van geen ouders zijn naar wel ouders gewoon een hele bijzondere stap is?
Hier ook hoor. Nu 28 weken zwanger van de tweede en de enigen die vragen hoe het met me gaan zijn mijn mams en oma en mijn collega's die me elke dag zien! Schoonouders hebben één keer een mutsje gestuurd en verder gaat alle aandacht naar onze zoon. Nu moet ik zeggen dst ik anderen ook niet heel erg 'meeneem' in de zwangerschap. Bij mijn eerste zwangerschap stuurde ik na iedere controle een update, nu geloof ik het zelf ook wel. Het is nu eenmaal zo dat het 'nieuwe' er voor de omgeving een beetje af is, denk ik.
Eerlijk .. ja bij mijn 2de was de visite al een pak minder ( teleurstellend ) dus dit voelde ik enorm het verschil met mijn eerste en tweede.. was er zelfs best verdietig om 🙈 ben nu zwanger van de 3de ( nieuwe vriend ) andere familie.., terug 7 jaar geleden .. , dus ik denk wel dat nr 3 hier dan terug druk word kwa visite enzo
Bij mijn 2e ook veel minder kraamvisite en kaartjes bij de geboorte.... heel apart Nu zwanger van de 3e, maar de 1e voor mijn vriend en zijn familie. Dus voelt weer helemaal speciaal (nog niet veel mensen weten het, mijn schoonmoeder heeft het geraden) Toch vind ik dat verschil zo raar, net of een 2e inderdaad minder speciaal is voor anderen... zonde!
Ja ik vind het ook gek. Bij de tweede kregen we minder visite en minder cadeaus. Snap het echt niet, heb dat zelf bij anderen nooit gedaan. Ik ging altijd op visite met een cadeau, of het nou de eerste of de derde was...
Bij mij was het eerder andersom... Mijn eerste was wel gepland maar de omgeving dacht van niet. Ook amper een kadootje gehad of wat dan maar. relatie liep ook stuk kort na de geboorte maar ook met de geboorte amper bezoek gehad. Nu met onze tweede hebben we een heel traject doorlopen om zwanger te worden. Vooraf al kadootjes, en nu ook veel bezoek en kadootjes.... Dus hier net andersom. Vind t alleen wel akelig dat wanneer je zwanger bent je alles maar moet ondergaan, zolang t met je baby goed gaat mag je niet zeggen dat t niet goed met je gaat.
Ik herken het wel een beetje. De 1ste heel veel geboorte kaartjes, cadeaus, belangstelling etc. Bij de 2de de helft aan geboorte kaartjes en minder bezoek. Maar ik lag er niet wakker van. Het voelde voor ons weer even speciaal als de eerste. En nu de derde na 8 jaar ook weer vol op in de schijnwerpers gestaan rondom de zwangerschap en geboorte. En nu nog steeds eigenlijk wel.
Nu bevallen van de vierde. Veel mensen zijn nog wel enthousiast, vooral omdat we nu veel mensen kennen die uit de echt kleine kinderen zijn. Maar cadeautjes etc is echt veel minder. Maar goed, hebben alles toch al.
Ik merk dat niet en ben zwanger van de 3e. Mensen reageren juist super enthousiast en leuk. Maar idd krijg wel minder cadeaus van de opa's en oma's bijvoorbeeld
Maargoed, we hebben al te veel spul dus vind het niet erg.
Ja klopt, was hier ook zo. Mijn oma kwam met de eerste om de haverklap met zelf gehaakte dingetjes aan, vestjes, dekentjes etc. En bij de tweede helemaal niks 🙈 Interesse hoe het ging was er wel van alle kanten gelukkig. Maar bij de eerste kregen we ook al gauw van vele mensen kraambezoek en nu zijn er nog helemaal niet veel geweest en ze is al bijna 6 weken haha. Ach maakt mij ook niks uit hoor, ik zie ze vanzelf wel een keer komen en anders maar niet.
Bij mij is het verschillend. De aankondiging bij de eerste was niet echt een verrassing. We hadden daarvoor een miskraam gehad, dus iedereen wist dat we 'bezig waren'. Daarna hebben we altijd geroepen dat we het bij één kindje zouden houden. Toen deze verrassing zich aandiende en we dat vertelden aan familie, was hun verrassing dus ook enorm groot. Verder is er niet heel veel aandacht voor de zwangerschap, maar vanuit mijzelf ook niet. Ik heb mijn handen vol aan mijn peuter!
Hier was het ook zo en ik snap het wel. Ik vind zelf eerste zwangerschappen ook specialer. De eerste keer wordt je immers vader en moeder, bij volgende kinderen ben je dat al. Daarnaast heb je tijdens je eerste zwangerschap nog niets in huis en zijn alle cadeautjes welkom. Voor volgende kinderen heb je alles al wel. Het kindje is net zo bijzonder, de zwangerschap niet. Ik was de eerste keer heel bewust zwanger, bij de tweede had ik veel te druk met mijn peuter om bezig te zijn met de zwangerschap.
Was bij mij helemaal niet zo, voor beide was iedereen blij. Alleen onze vrienden, van wie ik als eerste zwanger werd, waren bij de eerste veel meer verrast, bij de tweede zwangerschap was het speciale er wel een beetje af. Mijn ouders en schoonouders vonden beide zwangerschappen heel bijzonder. Nu is het ook nog eens zo dat ik eerst een zoon kreeg en daarna een dochter. Mijn ouders hadden al 3 kleinzonen toen mijn dochter geboren werd en mijn schoonouders hebben verder geen kleinkinderen en verder alleen maar zonen. Een meisje in beide families was dus extra bijzonder.
Voor mij is mijn dochter net zo bijzonder als mijn zoon. Mijn zoon was de eerste, maar door mijn dochter voelt het echt als een gezin!
Tweede was inderdaad minder aandacht voor, maar ik heb het niet als te weinig ervaren. Het kraamfeest daarin tegen was goed bezocht bij de tweede, dus uiteindelijk bleek dat men toch wel meeleefde en dat ze het kindje verwelkomden.
Nu de tweede er is, krijgt zij vanwege haar open karakter sneller de aandacht, haha, ze laat zich ook niet ondersneeuwen.. Allebij mijn dochtertjes worden door mijn omgeving en familie bijzonder liefgehad
Ik herken het wel. Aan beide kanten waren onze kinderen niet de eerste kleinkinderen... maar ik heb dus wel meegemaakt hoe er op de kinderen van mijn zus werd gereageerd.... haar eerste 2 waren de eerste kleinkinderen. Ook aan mijn mans kant was onze oudste: kleinkind nummer 5 Dat is inderdaad anders. Ook wat jij beschrijft herken ik... onze 2de was ook voor anderen een stuk minder bijzonder... tijdens mijn eerste zwangerschap bevielen mijn 3 schoonzussen (zus van mijn man.. vrouw van zijn broer en de vrouw van mijn broer haha.... ) Ik denk dat veel moeders dit herkennen... Het is stom vind ik... maar ja.
Het komt waarschijnlijk omdat de oudste er letterlijk ìs... dat kind leidt af van je zwangerschap... zoiets denk ik. Het 2de kind begint tijdens de zwangerschap al met het delen van de aandacht. Jullie oudste is leuk en grappig en loopt gezellig rond die andere 'zit gewoon' in jouw buik en doet verder niks. Ik weet dat dit belachelijk is en raar... maar zo werkt het vaak helaas.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (30) Verversen