Vorig jaar maart begonnen we vol goede moed aan een nieuwe stap: zwanger worden. Eerst een beetje voorzichtig en zonder testjes en alles eromheen maar daarna steeds serieuzer. Nu een jaar later en helaas nog niets. Nog nooit een streepje gezien op een test, ondanks het feit dat ik bijna elke maand m'n ovulatie vind. Ik baal eventjes.
Maar stiekem ben ik ook wel ontzettend blij dat het alweer maart is. Die herfst en winter maken me toch altijd een beetje minder blij. Nu ik dit typ piepen de zonnestraaltjes door het raam naar binnen en staan de tulpen gezellig op tafel. In de tuin komen de narcissen en sneeuwklokjes weer omhoog. De vruchtbare natuur komt er weer aan. Hopelijk brengt dat goeds voor ons allemaal.
Dit topic is al van even geleden maar ook ik zit precies in het zelfde schuitje.. vanaf juli 2019 bezig en iedere maand weer die teleurstelling. Zit nu midden in menstruatie en dat zijn de dagen dat ik het het moeilijkste vind. Ik hoop zo dat het ons en jullie gauw gegund is. Wachten duurt zo lang hè?! :/ Liefs
Hoi! Wat lastig he.. Elke dag (en week en maand) is er een te lang. Wachten is zo stom. Ik wacht nog op mijn menstruatie, deze maand geen eisprong gevonden dus geen idee wanneer m'n NOD is..
Ik hoop dat het bij jullie ook snel raak is en jullie je wondertje in je armen mogen houden. Veel sterkte deze week en dan vol goede moed beginnen aan een nieuwe ronde 🍀💕
Herkenbaar verhaal. Ook in maart 2019 begonnen, en in maart 2020 nog steeds met lege handen. We zijn er immers achter gekomen dat mijn endometeriose erger is dan verwacht. Voor ons zal het er dus niet meer inzitten.
Maar ik wens jou het allerbeste toe en dat je in 2020 een kindje mag verwachten. Veel succes
Jeetje lastig zeg, hoe merkte je dat je endometriose had? Dan heb je veel menstruatieklachten toch? Kunnen ze je in het ziekenhuis daar niet mee helpen?
Ik merkte omdat ik regelmatig bloed verloor terwijl ik niet ongesteld hoorde te zijn, sommige standjes qua vrijen doen ook enorm pijn, mijn menstruatie is een hel. Kan gedurende 3dagen niets doen, amper wandelen omdat het door mijn benen trekt,...kan zo nog wel even doorgaan met klachten. Ik wist dus dat er iets niet juist meer was, had vroeger nooit zo'n pijn bij mijn menstruatie.
De endometeriose zit vergroeid in mijn baarmoederwand. Indien er een eicel bevrucht zou zijn, kan deze helaas niet innestelen. Deze vorm van endometeriose noemt adenomyose als ik het goed spel. Moet binnenkort een MRI laten maken van mijn baarmoeder om te kijken hoe ernstig het is. En welke oplossing ze mij gaan aanbieden. Helaas wint de endo en zal er geen kindje meer komen. ben volop bezig om dit een plekje te geven. We keken er toch al een jaar lang naar uit!
Hopelijk is het voor jullie wel nog weggelegd, ik gun het je van harte.
Houd de moed erin! Mijn eerste kostte ook 18 rondes (zonder medische hulp), zonder dat daar ooit een oorzaak voor gevonden is. Soms valt het muntje gewoon steeds verkeerd, helaas. Ik duim dat het komend jaar hartstikke raak mag zijn voor jullie. ❤🍀🍀🍀
Voor ons derde kindje zijn we zelfs 30 rondes onderweg geweest en 2 ICSI behandelingen ondergaan. We krijgen het niet cadeau, maar we komen er wel. Dus vooral niet opgeven, probeer positief te blijven. 😉
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Proberen ronde 6-10
reacties (17) Verversen