Al een paar maanden weten we dat we deze maand mogen starten met IUI (onverklaarbaar verminderd vruchtbaar) en naar mate onze eerste afspraak steeds dichterbij kwam (vandaag), werd mijn vriend steeds stiller, maar ik kreeg maar niet duidelijk wat t nou was.
Tot ik afgelopen zaterdagavond begon over de afspraak 6 dagen later. De aap kwam uit de mouw: hij wilde eigenlijk nog niet starten met een traject zolang ik geen werk heb (kutcorona). Ik dacht dat ik gek werd!! Had je dit niet effe wat eerder kunnen aankaarten?! Janken, tranen met tuiten, compleet overstuur! Ik leefde zo enorm naar die datum toe!
Afgelopen dagen nog een paar heftige gesprekken gehad en me er maar bij neer gelegd dat hij het echt nog niet wilde. Maar ik wilde in elk geval wel naar dat gesprek, om te horen hoe en wat.
Vanmorgen moest ik dus alleen (kutcorona 😉) naar t ziekenhuis, maar mocht hij er telefonisch bij zijn. In het gesprek vroeg waar ik nu in m'n cyclus zat... "Dag 3". "Oh, dan zou je direct vandaag mogen starten met hormonen en als alles goed gaat over 1,5 week inseminatie!". Wow!
Uh, ja maar... Mijn partner wil t eigenlijk nog niet nu (verhaal uitgelegd). Waarop zij zich naar m'n partner richtte en zei dat het eigenlijk nooit echt een goed moment is, er is altijd wel wat. Je hebt nooit 100% zekerheid en het hoeft ook niet gelijk raak te zijn. En daarbij word jij (keek ze mij aan) er helaas ook niet jonger op. Met 36 ben je nog niet echt oud, maar ja... Voor zoiets als dit zou ik toch niet te lang meer wachten.
Puntje bij paaltje, mijn vriend ging toch overstag. Ik wist niet wat ik hoorde en ik zat daar, in stilte, te juichen met tranen in mijn ogen. Wat ben ik ontzettend blij met deze arts! ❤️
Ik mocht gelijk de medicatie ophalen en vanavond is het tijd voor de eerste spuit. Eindelijk weer een sprankje hoop!! 🍀
wat super nieuws, de dokter heeft gelijk hoor... Ik zelf ben ook via iui zwanger en het was ons enige optie (daarna was het IVF) maar zagen wij niet zitten.
T zal wel een mannending zijn (en ik begrijp zijn beredenering ook echt wel hoor), maar vriendinnen zeiden ook echt: "Neeeee, dat kan hij echt niet maken!"
In mijn vorige relatie ook in een traject beland (ICSI) dus daar ook al het nodige in meegemaakt aan emotionele rollercoaster. Dat maakt het nu ook wel weer lastiger voor hem, en voor mij. Want voor hem is alles nieuw en hoeft niet zo snel te gaan (hij is ook nog eens jonger dan ik). En ik heb alles al een keer meegemaakt, dus de emoties zijn zo hoog, nu al. Ik ben echt opgelucht dat we gaan starten!
En laten we hopen dat t geen IVF hoeft te worden, maar ik weet nu al: als het aan mij ligt, gaan we dat doen als IUI niet werkt
Ja innerdaad een tweeling! Van eerste keer raak. We hadden beiden wat probleempjes, bij mij was het te verhelpen met 1 pilletje per week, maar van mijn vriend helaas niet. Onverklaard verminderde vruchtbaarheid. Niemand gaf ons hoop met Iui, het zou IVF zijn. Enige kans... Zo zie je maar.
Op dag van inseminatie had ik maar 1 follikel door de hormonen te nemen. Blijk ik ook nog even mijn eigen eisprong hebben gehad en die heeft mee geprofiteerd haha 🙈
Wauw wat een bijzonder verhaal! En wat geweldig dat het in een keer raak was 😱
Maar het is dus een twee eiige tweeling? Mijn oud collega heeft ook zo'n wonder verhaal. Bijna 3 jaar bezig om zwanger te worden, en bij de 3e IUI zwanger van een drieling! Een twee eiige tweeling en een enkele. (Dubbele eisprong dus ook). Inmiddels is ze bevallen en doen de kindjes het supergoed. Succesverhalen doen me goed!
Hoi, dokter zegt 2 eige tweeling! Vandaag pretecho gehad, en zij denkt 1 eiig. Ze is er niet gerust op de diagnose van dokter. Dus 10feb nog eens vragen.
Ze was daarnet formeel, we krijgen 2 meisjes en ze zijn groot voor hun leeftijd 😁
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Proberen ronde 16 plus
reacties (13) Verversen