Over 4 weken gaat mijn zoon naar de basisschool, vanaf volgende week 4 ochtenden wennen. Ik vind het dood eng en maak me wel zorgen. Onze zoon is super lief, slim, gezellig maar hij is erg onzeker en introvert. Vooral in nieuwe situaties. Zijn we bv bij een speeltuin duurt het een half uur voor hij gaat spelen. Hij moet zich eerst veilig voelen in een situatie. Op het kinderdagverblijf waar hij zit gaat het goed. Hij is bij binnenkomst nog steeds eerst 10 min afwachtend, maar vervolgens gaat hij los en is hij gewoon vrolijk en heeft hij het enorm naar z'n zin. Maar hier zit hij ook al 3 jaar.
Ik maak me wel echt zorgen. Zie het voor me dat hij zielig alleen in een hoekje zit..krijg er nu al buikpijn van bij wijze van. Ik probeer het tegenover hem niet te laten zien, houd het juist leuk en positief over school. Hij heeft er zelf ook wel zin in. Maar ja, dat is nu. Hoe gaat het op het moment zelf. Heeft de juffrouw het wel door en heeft ze er wel tijd voor om hem te helpen. Laat ze hem niet zitte (mocht dit het geval zijn en hij inderdaad alleen zit) etc.
Iemand tips om hem überhaupt weerbaarder te maken?
Mijn ervaring is komt goed! Mijn dochter was net zo. Nu vraagt ze iederen met wie ze een dag leuk heeft gespeelt of ze ook maar samen zullen logeren Ze zit inmiddels in groep 6. Ik heb haar ook langzaam en rust begeleid om zelf meer actief te worden in contact met anderen. Ze had daar heel erg behoefte aan maar durfde niet. Ik heb haar echt aan de hand genomen om het te leren. Zoals samen iets vragen in de winkel. Ik loop mee maar jij vraagt etc. Ook met kindjes in de speeltuin. Op een gegeven moment zei ik vraag jij even alleen ik moet even iets pakken (in de winkel bijv). Zo heb ik het haar geprobeerd om te leren dat mensen niet eng zijn. Je dingen mag vragen etc. Jij bepaalt ook hoe het contact is met ndere. Ook jij speelt een rol. Koste echt meer dan 1 jaar hoor maar was het wel waard.
Introvert of extravert zegt niet persé iets hoor.. Mijn zoontje is extravert maar hing de eerste weken in mn benen oké hij is wel ook gevoelig. Maar ik denk dat het helemaal goed gaat komen met je zoontje, waarschijnlijk zal het vergelijkbaar zijn met kdv. Even de kat uit de boom kijken en daarna lekker meedoen.
Waar hij weerbaar van wordt, is om juist erheen te gaan en het mee te maken… en te ondervinden dat juist niet altijd iemand naar hem toe komt. Je zult het gewoon moeten laten gebeuren, komt wel goed. Als introvert weet ik dat het niet altijd makkelijk is maar hij zal er veel van leren. Wat fijn dat hij er zin in heeft, dat is al een goed begin! Je hebt vast nog wel een gesprekje vooraf met de juffrouw?
Wat ik je wil adviseren, is om duidelijk tegen de juf te zeggen hoe zij hem kan helpen. Wellicht zijn er bepaalde acties/woorden/uitdrukkingen die je zoontje gebruikt om te laten weten dat hij zich even niet top voelt en die met de juf delen.
Uiteindelijk is het voor alle kleintjes een spannende stap en passen kinderen zich snel aan. En hebben de juffrouw hier veel ervaring mee!
Maar ik begrijp dat je het spannend vindt! Zou ik ook vinden
Ik zat daar destijds ook over in, maar gelukkig had ons zoontje vrij snel een goede klik met een ander jongetje. Nu is hij 6 en dat jongetje is nog steeds zijn beste vriend, maar af en toe speelt hij buiten schooltijd ook wel met anderen. Op school is hij nog steeds iets afwachtend, maar met groepsactiviteiten doet hij actief mee
Hier een zelfde kind. Nu hij 7 is is hij veel losser, maar met 4 nog voorzichtig.
Het duurde twee maanden voordat hij alles snapte, daarna ging het beter. Hij wilde denk ik eerst alle regeltjes begrijpen, alle structuren enzo. En in het begin heb ik hem vaak vrijdag thuis gehouden omdat hij echt moest bijkomen.
Eventueel kun je met juf bespreken of ze een oogje wil houden op met welke kinderen hij wel contact maakt, en hem daar naast laten zitten in de kring en aanmoedigen te spelen. Als hij na een paar weken meer gewend is zou ik dat weer loslaten, maar dan begint het niet zo overprikkelend.
En kijk of je een fijn ritueel voor thuiskomen kunt bedenken. Wil hij gezellig met je praten over school en wat eten drinken? Of juist even alleen spelen en later pas vertellen (dat was hier zo).
Nog een aanvulling van een introvert persoon op de nuttige dingen hieronder: je schrijft 'zielig in een hoekje zitten', maar de kans is groot dat hij dat zelf helemaal niet zo ervaart. Dat doe ik in ieder geval niet, als ik eerst rustig vanaf de kant de kat uit de boom zit te kijken. Mij is zó vaak gevraagd of het wel goed ging, terwijl ik me prima vermaakte daar in mijn eigen hoekje, haha. Maar daardoor werd ik juist onzeker, blijkbaar ben ik raar, ofzo.
Het komt goed, geef hem tijd en vertrouw erop dat hij het kan :)
Het komt goed, echt! Jouw zoon is niet de enige die zo is. Sterker nog, de meeste kleuters komen zo binnen. Het gaat hem echt wel lukken! En dit is een heel veilige omgeving om te oefenen. De juf ziet hem echt, echt, echt waar. Zeker zo'n eerste week, eerste periode. Ze weten hoe ze dit moeten aanpakken, ze hebben het al honderden keren gedaan. En hey, lukt het niet dan haal je m weer op. Maar dat ga je hem natuurlijk niet zeggen ;-)
Mijn zoontje heeft het ook. Hij gaat sinds mei naar de basisschool. Eerste 2 weken veel huilen en erna werd het beter. Na de vakantie even weer een week wennen en nu hoor ik van de juf dat hij steeds meer opener is in de klas en ook dingen durft te vertellen. Komt vast goed met je zoontje, maar geef het even de tijd. Verwacht niet dat hij na een week al helemaal gewend is. De klas wordt steeds vertrouwder en hij zal vanzelf steeds opener worden.
De stap naar de basisschool is spannend voor hem en voor jou. Dat is normaal. De leerkracht heeft ervaring met kinderen die nieuw zijn. Die heeft echt wel oog voor hem. Waarschijnlijk koppelt de juf je zoon aan een lieve kleuter die al weet hoe de dag gaat. Oudere kleuters vinden het vaak heel leuk om het nieuwe kindje te helpen en alles te laten zien. Misschien zit er wel een vriendje van het kdv in de klas?
Nee nog niet. Hij gaat van z'n vriendjes als eerste. Eind januari komt een vriendje van het kdv bij hem in de klas. Dat duurt nog wel even. Hoop maar dat hij snel nieuwe vriendjes krijgt
Als jij vertrouwen in hem krijgt, wordt zijn zelfvertrouwen groter. Het feit dat jij het eng vindt, voelt hij echt wel. Jouwonzekerheid heb je allang aan hem doorgegeven.... School is een behoorlijk veilige situatie: het is heel duidelijk wat er van hem verwacht wordt en wat er gaat gebeuren. Er zïjn veel vierjarigen die eerst de kat uit de boom kijken. Dat is echt normaal. En je zoon is niet de enige. Probeer ook vertrouwen in de juf te hebben. Zij heeft meer ervaring dan jij, met kleuters
Helemaal mee eens ! Vertrouw op je zoon het komt echt wel goed. Probeer het los te laten. Mijn oudste was ook zo maar vanaf dag 1 ging het goed. Kindjes trekken vanzelf wel naar elkaar toe. En hij was de eerste jaren heel rustig en verlegen
Hier ook! Een echte kat uit de boom kijker. Zelfs bij z’n beste vriendje moet hij altijd even los komen. Liefst bij mij op schoot.
Scheelt dat ik zelf ook altijd zo geweest ben. Ik ben nooit gepest en kwam echt tot bloei op de basisschool (ik ben als kleuter wel na het oefenen nog van school gewisseld, de eerste klas waar ik ging oefenen was veel te groot en dat was echt niks voor mij). Je kan niet anders dan loslaten.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Peuters
reacties (20) Verversen