Hoeveel rekening houden jullie met de buren. Voel me zo schuldig als onze jongste net als vanmorgen een uur onbedaarlijk huilt. En dat op zondag ochtend vroeg. Of als onze oudste nog voor zes uur bedenkt dat ze wil weten wat ze aantrekt die dag en met de deuren en laadjes gaat rommelen.
Ik herken het. Onze jongste van 2.5 jaar heeft nog steeds geen lekker dag/nachtritme en komt vaak al tussen 4.00 en 5.00 uit bed. Als we hem terug leggen, begint hij te krijsen en roepen. We hebben een enorm gehorig huis en zijn slaapkamer grenst aan de slaapkamer van de buren. Om onenigheid te voorkomen ligt mijn zoontje nu regelmatig de halve nacht bij ons in bed. Maar vaak slaapt hij niet meer, dus het sloopt mij ook. Ik weet dat ik om dit gedrag te doorbreken, moet doorzetten en hem in zijn bed terug leggen, maar dat zal meerdere nachten nodig hebben en daarover is mijn schuldgevoel naar buren te groot. Ook omdat ze overdag al veel van ons horen (4 jonge kids). En overdag denk ik daar wel makkelijk over, maar het draagt er wel aan bij dat ik de buren een rustige nacht gun.
Een huilende baby kun je niks aan doen, behalve proberen te troosten. Maar een kind dat voor 6u met lades en deuren gaat rommelen, tja, daar kun je wat aan doen. Wij hebben houten delen in onze 2 onder 1 kap en wij horen dat soort geluiden dus wel en dat kan echt heel storend zijn.
Zelf houden wij er dus ook rekening mee, dwz dat er voor 8u en na 21/22 niet teveel lawaai gemaakt wordt. Ik zet ze dan voor de tv of ipad of aan het knutselen. Als ze in de tuin huilen of te harde geluiden maken, dan wijs ik ze op evt buren en anders kunnen ze even naar binnen.
Verder zijn kinderen kinderen en kun en hoef je niet alles te voorkomen. Zelf werk ik regelmatig nachtdiensten en als ik dan overdag slaap, tja, pech, daar hoeven mijn buren echt geen rekening mee te houden vind ik. Je went ook snel aan normale buren geluiden, die registreer je niet meer echt.
Wij hebben super goede isolatie en volgens onze buurman hoort hij onze dochter nooit behalve als ze buiten is logisch. Onze huizen zijn supergoed geisoleerd. We horen ook nooit wat van hen. Lijkt t n beetje alsof je geen buren hebt. Mr snachts ben ik altijd bang dat ze t huilen kunnen horen van dr dat was nl in ons vorige huis zo plus t is stil snachts. Gelukkig is die fase na bijna 3jr voorbij
Als ze hard gillen wijs ik ze wel op de buurvrouw. Gelukkig heb ik een leuke oude buurvrouw die gek is op kinderen; heb haar wel eens gezegd dat als ze last van ons heeft ze dat gewoon moet zeggen.
Ik schaam me als mijn dochter weer eens aan het gillen/ driftbui heeft, de buren zeggen dat ze er geen last hebben en dat het er gewoon bij hoort maar voor mijn gevoel hoeft de buurt niet mee te genieten. Ik probeer dan haar gedrag om te buigen tot normaal. Ze heeft veel temperament en ik ook.
Onze buurman is stokdoof, dus heel veel last heeft hij niet van onze kinderen. Denk dat wij meer van hem horen (radio/TV). Kinderen zijn nu eenmaal soms luidruchtig en huilen ook. Je kan ze moeilijk de hele dag stil houden. Ik let er wel op dat ze niet de hele buurt bij elkaar schreeuwen als ze buiten spelen. Je woont nu eenmaal met meerdere mensen bij elkaar en iedereen heeft wel eens ergens last van van de ander.
Ik hou weinig rekening. Als de kleine een keer huilt of boos is sjah dan is hij dat! Vind alleen gillen onnodig. Niet alleen voor de buren maar vind ik zelf ook niet fijn. En met dingen op de grond timmeren mag niet (wat hij wel eens deed toen hij kleiner was). Dat is voor de onderburen denk niet zo fijn dus dat is wel voor de buren. Maar verder mag hij van mij veel. Wat ook hier in huis prima is. Moet zeggen dat hij niet zo'n herrie schopper is. Dus mocht hij een keer zo'n dag/bui hebben dan is dat zo.
Als ze in laadjes rommelen en hun kastdeuren open en dicht doen horen de buren hier echt niet. Goed geissoleerd. Als ze gillen of stampen op de trap kun je het wel horen maar ze hebben er geen last van. Aan de ene kant woont een gezin met twee kinderen van 13 jaar en andere kant ouder stel waar de kinderen van uit huis zijn. Vind dat geluidjes erbij horen anders moet je op een hutje op de hei gaan wonen.
Wanneer kinderen zich als kinderen gedragen voel ik me niet zo schuldig. Onze kleine zit momenteel in een fase van flink hard gillen als hij zijn zin niet krijgt, maar dat hoort erbij. Zeker wanneer je in een gewone woonwijk woont weet je dat je dat krijgt. En van de andere kant, ouders van kinderen draaien over het algemeen niet 's avonds om 12 uur nog keiharde muziek. Dat compenseert weer denk ik dan. Alhoewel ik wel vind dat je je best moet doen kinderen te leren dat ze op bepaalde tijden (6 uur in de ochtend) rustig doen. Maar ja, ook dat aanleren kost tijd.
Ik maak me er wel eens zorgen om maar er is ook niet veel tegen te doen. Ik heb een bejaarde vrouw en een jong koppel naast ons wonen en de bejaarde hoort sowieso niks meer. Maar het jonge koppel hoort wel eens wat. Ze hebben zelf een jonge pup die nog slecht alleen kan zijn dus wij horen hun ook wel eens. Ze zijn gelukkig heel begrijpend er over en wij naar hun. Van beide kanten doen we ons best om het te voorkomen, maar je kan een pup van 10 week niet om 6 uur sochtends vertellen dat hij nog even moet blijven liggen en net zo goed een peuter niet. Als je buren hebt die dat niet begrijpen kijk ik vreemder naar je buren. Het is een leer proces voor zo'n kleine om te snappen wanneer wat kan. Dat is toch logisch
Ik heb 2 vrijgezelle mannen naast me wonen! En die gaan smorgens als voor 6 uur uit bed! Maar ik hou er geen rekening mee!! Alle kinderen huilen wel eens en kinderen maken lawaai dat is gewoon zo
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Peuters
reacties (14) Verversen