Ik had een tijdje geleden verteld dat ik ontslagen was, inmiddels een toffe nieuwe job gevonden. Echter zit ik met een dilemma.. Ik heb tijdens mijn vorige werk een burnout gehad. Door verschillende dingen opgelopen maar voor 90% veroorzaakt door werk. Nu zit ik op dit moment in een totaal andere branche, zit ik echt op mijn plek en mag ik zelfs zeggen dat ik tot rust kom op mijn werk. Maar moet ik nou vertellen dat ik een burnout heb gehad? Ik heb de voor en nadelen al opgeschreven maar heb aan beide zijden evenveel punten. Heb ik nog last van mijn burnout? Ja, niemand komt er zonder kleer scheuren vanaf. Is het relevant of heeft het gevolgen voor mijn huidige werk? Nee. Ik ben altijd te snel te eerlijk en te open, daardoor heb ik mijn kop vaak gestoten. Ben nu wat voorzichtiger maar is dat handig in deze situatie?
Zeker als het niet relevant is, NIET vertellen. Net als met kinderwens of zwangerschap. Als je dit soort dingen vertelt zonder dat daar noodzaak voor is (wet!), dan breng je je baas in de gelegenheid om te denken dat ie jou moet lozen of niet promoveren of noem maar op, in plaats van een ander. Nooit doen dus.
Als jij daar behoefte aan hebt moet je dat doen, maar alleen als je zelf wilt en niet vanuit een "moeten". Ik zou persoonlijk wel mn proeftijd overbruggen, maar het op termijn wel delen. Je hebt er zo te horen ook heel van geleerd en dat is een kracht waar je nieuwe werkgever gebruik van mag maken
Zeker niet. En niet omdat je je ervoor moet schamen oid, maar gewoon omdat het ze niks aan gaat. Je mag het vertellen, als jij je daar prettig bij voelt. Maar je moet niks en zeker niet als het je werk niet in de weg staat.
Ik zou wél op tijd aan de bel trekken mocht je weer tekenen gaan voelen. En dan zou ik wel vertellen van je verleden. Maar dat is echt persoonlijk
Nee, ik zou het niet zeggen en vooral geen slapende honden wakker maken. Het is nu toch niet aan de orde? Vertellen en meer openheid van zaken geven kan altijd nog, als er vragen komen of als jij je grenzen (weer meer!) moet gaan bewaken. Doe waar jij je prettig bij voelt!
Je hoeft je medische geschiedenis echt niet aan je nieuwe werkgever te vertellen. Ik zou zelf niets vertellen. Ik heb 20 jaar geleden aan mijn nu nog steeds huidige werkgever ook niet verteld dat ik destijds- toen ik daar sollicitereerde - thuis zat omdat ik overwerkt was.
Het zou dan alleen gaan om sommige verhalen, tegenover collega's, "completer" te maken. Ik ben namelijk +/- 30 kilo aangekomen in die tijd. Zoiets kwam laatst ter spraken maar toen heb ik mijn woorden ingeslikt.
Nee hoor dat zou ik niet zomaar melden. Ik heb ooit een angststoornis gehad bv, maar dat meld ik ook niet zomaar op mijn werk. Als het geen invloed heeft op het functioneren op werk, heeft het ook weinig nut toch om het te melden? Te vaak hangt er een stigma omheen en wordt een term als burnout verkeerd geïnterpreteerd, vandaar dat ik voorzichtig zou zijn.
Ja precies dat. Ik ben zelf psycholoog dus je zou aannemen dat juist bij mijn bedrijf (grote zorginstelling) er niet zo'n stigma op zit, maar toch... Ook hier merk ik het nog weleens. Zonde, maar helaas de realiteit waar je rekening mee moet houden. Fijn trouwens dat je nu een leuke baan hebt gevonden 😊
Nee, waarom zou je? Mocht er iets gebeuren op het werk waardoor je er wel last van krijgt kan je het altijd nog vertellen. Ik houdt er zelf niet zo van van mensen die tegen iedereen roepen dat ze een burn out hebben gehad alsof ze er trots op zijn of medelijden/aandacht willen. Ik zeg niet dat jij dat bedoelt in je verhaal hoor, maar heb er een paar mij heen die dat dus wel doen.
Ik zou het dus lekker voor me houden. Tenzij je de behoefte enorm voelt om het wel te delen.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in off topic
reacties (17) Verversen