Ik weet het, het zoveelste topic over Corona maar ik moet even klagen ☺️. Ik ben er zo beu van! Al vanaf maart thuis. Man werkt thuis en ik ben gestopt met werken omdat het met drie kinderen, waaronder een ondernemende peuter, geen doen is. Wij houden ons heel strikt aan de regels. Zo hebben we onze ouders pas 2 of 3x gezien vanaf maart 😢. En mijn oma pas 1x. Ik word helemaal simpel van het feit dat er geen rust meer is. Altijd druk in huis. Continue de zorg voor de kindjes/huis en geen eigen werk meer dus. Ik begin mij zelfs aan mijn man te ergeren: hij zit tenminste nog de hele week in de werkkamer te doen wat hij leuk vindt! Heel onaardig maar toch! Dan zijn de kinderen niet te doen, logisch natuurlijk, maar ben het geschreeuw en gehuil zo beu. Er je voor hen ook niets aan zo. En dan die mensen die maar met Jan en allemaal afspreken en vanochtend echt de druppel: ga ik boodschappen doen (doe alle boodschappen in 1x voor de hele week) en dan lopen er allemaal bejaarden in de winkel met een mondkapje op hun kin en geen afstand houden (nee het was niet het boodschappenuurtje voor ouderen haha). Ik merk gewoon dat de rek er een beetje uit is: al sinds het begin van de lockdown 24/7 de kindjes bovenop ons. Wij hebben geen opa’s en oma’s die oppassen (wat ik heel veel lees en om mij heen hoor), al is het maar voor een paar uur op 1 van de drie. Daar ben ik wel echt een beetje jaloers op! Pfff wat een geklaag. Ik probeer zoveel mogelijk positief te blijven en dankbaar te zijn dat we in een huis met een tuin en genoeg speeltuinen in de buurt wonen. Iemand nog andere ‘mindfulness’ tips?
Ik ben 7 weken misselijk geweest en ben nu 13 weken zwanger en heb totaal geen energie en ik heb 1 dochter in huis die alsnog al mijn energie vraagt wat logisch is maar ja het is zwaar .. het helemaal geen eigen tijd hebben put je uit.. niet eventjes iets voor jezelf .. ik snap je verhaal en vind het niet eens geklaag .. we houden ons al zolang zo sterk maar er is een grens aan alles 😘 het komt goed ooit ..
Ik zou niet weten hoe het is een hele dag man om je heen maar petje af voor de dames die het doen :) Veel kindjes om je heen lijkt me tof hele dag maar wordt ook zwaar. Ik zal als ik bevallen ben de kleine vaak bij opa en oma brengen aangezien ik het bewust alleen ga doen. Maar in deze tijden ik zou willen dat kindje meer ontdekt als alleen binnen zitten met mama Dat hele corona gedoe duurd allemaal te lang en wordt onmenselijker met de dag. Maar wat doe je eraan als de hoge pieten het voor het zeggen hebben niks helaas.
Gooi het er maar even lekker uit! Ik snap ook dat het als oneerlijk voelt. Ik denk dat het nu heel belangrijk is dat je ergens even een rustmoment in moet gaan zoeken. Zoek het in de kleine dingen. Even een wandeling maken bijvoorbeeld. Bespreek ook met je man dat je even alleen tijd nodig hebt om jezelf op te kunnen laden.
Ik doe een voltijd opleiding. 2 dagen online school en 3 dagen stage. Ik loop nu maar stage in het weekend en de avond. Maar ben ook wel blij dat ik er dan even uit ben. Het is wel erg lastig allemaal met school opdrachten. Brengt behoorlijk wat stress met zich mee. En hier ook geen oppas opa's of oma's..
Je bent niet de enige die het pittig vind, dus voel je vooral niet bezwaarlijk om het er even uit te gooien of een ander negatief gevoel omtrent je eigen gevoel. Deel het vooral.
Mag ik even met je mee zeuren? Hier ook helemaal beuuuuu blegh beu. De hele dag met dreumes, loop alleen maar rondjes in hetzelfde bos 😂. Nooit eens naar de bibliotheek, kinderboerderij.. ze heeft überhaupt nog nooit met een ander kindje kunnen spelen, en ze wilt zo graag! Bussen rijden hier al maanden niet meer, en nu is weer de grens dicht (behalve met goede reden) dus zitten we weer letterlijk opgesloten. Oma's ook allebei 1x in de maand een paar uur, vriend werkt van sochtends tot diep in de nacht.. Klaar meeeee. 🤭🤭
Je kan je ook strict aan de regels houden en wel mensen zien! Je mag 1 per dag ontvangen of bezoeken. Je werkt niet dus ga er lekker op uit! Naar een speeltuin; een bos, het strand (ik weet niet waar je woont) of lekker een middagje bij vrienden spelen die ook kinderen hebben. Mijn moeder komt elke week bij ons, en ik ga bijna elke week naar mijn schoonmoeder of mijn vader, allemaal binnen de regels. Sociaal contact is een levensbehoefte, logisch dat je het niet meer trekt! Ga lekker wandelen en mensen op afstand opzoeken met de kids, zo houd je het vol. Ik zou ook knettergek worden van elke dag thuis zitten en niemand zien, en dat terwijl mijn man fulltime buiten huis werkt (in de bouw) en ik maar 1 kindje heb. Wees lief voor jezelf!♥️
Misschien toch met de opa's en oma's afspreken dat ze af en toe eens oppassen. Je kunt de kinderen ook brengen zonder gelijk beide op visite te moeten gaan. Natuurlijk is het niet ideaal maar je moet kijken naar de mogelijkheden die er wel zijn. 1 persoon mag op visite bij anderen, dus jij naar jou en je man naar zijn ouders. Als je man de mogelijkheid heeft om eens wat eerder klaar te zijn met werken en jij met een vriendin een rondje om kan zou ik dat ook zeker voorstellen. Het is niet niks om een enorme verandering in het leven te hebben. Dit geldt voor iedereen over de gehele wereld, ik kan mij niet voorstellen dat er iemand is die deze hele pandemie eigenlijk wel best vindt. Ik hoop dat je ergens iets kunt vinden waardoor je af en toe even wat lucht krijgt, al is het iedere dag een kwartiertje zonder kinderen en rondje lopen.
Heb je een vriendin? Spreek samen af om een dagje samen te wandelen in de natuur. Man past op de kinderen. Thermosfles mee.... Even wieberen Nog even geduld: als het een beetje meezit, gaan over 1,5 week de basisscholen weer een beetje open. Dat zal al wat opluchting geven!
Ik lees net 8 of 10 febr gaan de scholen weer (gedeeltelijk?) open!!
Ik ben zo blij dat mijn man en ik niet thuis hoeven te werken en onze dochter naar de noodopvang gaat. Ik zou het ook heel slecht trekken hoor vanaf maart al thuis! Is er misschien toch iets wat je voor jezelf kunt doen? Een hobby? Kan je man de zorg in het weekend een keer op zich nemen, zodat jij even weg kunt?
Wij werken allebei ook fulltime buitens huis (verslavingszorg en hoofd technische dienst bij wasserette voor ziekenhuizen) zoon ook nood opvang en ik werk natuurlijk om het weekend en ben 2 dagen doordeweeks thuis. Als we beide thuis moesten werken, waren er allang gescheiden 😋
Hier ook helemaal er klaar mee met alles. Ook geen opa en oma, omdat ze allemaal in Polen wonen. Ook hier alle ,,arme en kwetsbare ,, bejaarden, die al niks hebben van alle maatregelen , buren die overal zich bemoeien, en weet ik veel nog wat. Ben echt er klaar mee.
Ik ben het ook aardig beu aan het raken nu, zeker nu je ook maar met 1 pers ergens mag komen, kan ik helaas nergens meer heen haha, oudste is 17. Ik kom ook nergens, mijn zoon heeft toevallig wel 2 nachtjes bij me schoonmoeder gelogeerd, maar dat was ook voor het eerst sinds een langeeee tijd. Ik hoop echt dat de scholen gewoon weer open gaan.
Heel herkenbaar!! De scholen waren hier in Februari gesloten en in September pas weer opengegaan. Hier ook 3 kinderen. Wij komen vanaf Maandag in een minder stricte lockdown. En die dag zal voor jullie ook komen! Het enige moment wat ik voor mezelf had vorig jaar was 15 minuten per dag een workout terwijl de jongste sliep. Ik ben de heg gaan snoeien met de heggeschaar, gras maaien... Dat deed me goed joh ik leefde me helemaal uit haha. Probeer iets te vinden waardoor je de stress afreageerd. Of het nou bewegen is of koken/lezen, een moment voor jezelf is belangrijk. Een hele dikke knuffel voor je ik weet precies hoe je je voelt
Misschien niet wat je wilt horen maar hier werkt het juist de regels een beetje los te laten. Dus wij gaan wel naar opa en oma (mijn ouders). De kids komen daar ook regelmatig. Het geeft mij rust en mijn kinderen rust. Zo zijn mijn ouders dan ook naar ons toe. Dus ze zien eigenlijk alleen ons. Verder hou ik me wel aan de regels dus mondkapje op afstand houden etc. Alleen op rustige momenten naar de winkel etc. Zo zijn mijn ouders dan ook naar ons toe. Dus ze zien eigenlijk alleen ons. ooo en en soms gewoon even klagen. Zeggen dat je alles k*t vind, even huilen etc al die frustratie er uit werkt ook wel. En ooit word het weer normaal.
Tips: een baan zoeken in de categorie cruciaal. Hier gaan beide dochters drie dagen naar het kinderdagverblijf zodat ik (thuis) kan lesgeven (mbo). Heerlijk, het huis voor mijzelf alleen. Man werkt als zpp'er in de bouw dus die is sowieso de deur uit.
En heb het al vaker gezegd, thuisblijfmoeder is zo niets voor mij (1e lockdown 7 weken met de oudste (tien 13 maanden) en pasgeboren dochter thuisgezeten. Vreselijk. Elke dag hetzelfde riedeltje, uit bed, ontbijt, spelen, huishouden, fruit, etc... En dan krijg je ook nog eens niets betaald aan het einde van de maand. Dat vrouwen dat zichzelf aandoen
Ik doe mezelf niks naars aan hoor En mijn kinderen vinden het alleen maar fijn dat ik veel thuis ben... Het geeft ze veel rust. En de school vindt het ook erg fijn dat ik ze niet naar de noodopvang breng, zodat er meer tijd is om online les te geven.... Het heeft heus voordelen En ik ben blij dat ik het niet vervelend vind om bij mijn kids thuis te zijn
Er zijn dus vrouwen die er bewust voor kiezen om thuis te blijven bij hun kinderen. Die ervan genieten om voor ze te zorgen en ze te zien opgroeien. Vrouwen die dit niet uren per dag uit willen besteden aan een ander. Je hebt bij mij wel een verkeerde snaar geraakt zojuist. In mijn omgeving doen er wel meer alsof thuisblijfmoeder zijn iets minderwaardigs is. Terwijl ik het juist iets prachtigs vind wat ik voor mijn kind kan doen en ook voor mezelf.
Gelukkig zijn we hierin niet allemaal hetzelfde en is het fijn wanneer we zelf de keuze kunnen maken of we wel of niet gaan werken. Ik zie het als een luxe dat ik thuis kan blijven bij de kleine, ook al moeten we zuiniger aandoen. Ik heb het soms te doen met vrouwen die graag thuis zouden blijven bij hun kindje maar dit financieel niet aankunnen. Het is goed om zelf te kunnen bepalen of je wel of niet gaat werken. Om de afweging te kunnen maken wat het beste voor jou kindje en jou is. Wanneer werken je beter ligt is dat ook helemaal prima. Laten we elkaar in waarde laten ook al kijken we er anders tegenaan.
Thuisblijfmoeder zijn in corona tijd vind ik wel minder leuk dan buiten corona tijd. Ik genoot zo van de uitjes die we deden (boekjes uitzoeken bij de bibliotheek, kinderboerderij, dreumeszwemmen, ongenegeerd bij je vriendinnen langs kunnen gaan die eventueel ook kinderen hebben). Mijn wereldje is in de corona tijd helaas wel kleiner geworden en ik kijk uit naar de tijd dat we weer op stap kunnen!
Super herkenbaar,, voel me er heel eerlijk soms zelfs een beetje depressief door.. En dan werk ik gewoon, naast de zorg voor 3 niet-schoolgaande kindjes. Maar heb gewoon nergens een plekje om me op te laden, om even alleen te zijn. Dus soms ben ik ook wel jaloers daarin op mijn man, dat hij helemaal alleen is op zn kantoortje. Maar dat jaloers zijn helpt me niet verder, veranderd niets aan de situatie.
Wij laten de boodschappen bezorgen, dat geeft me veel rust. En savonds krijg ik van mijn man wat ruimte om iets voor mezelf te doen, ipv het huishouden oid.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in off topic
reacties (21) Verversen