Sinds 6 weken mama van een prachtig kereltje. En hoewel ik heel blij ben met de komst van de kleine spruit merk ik dat ik toch last heb van een grijze wolk. Onze kleine man huilt heel veel en kan maar moeilijk in slaap komen. Het liefst zit hij de hele dag op de arm en slapen in bed vindt hij verschrikkelijk. Ik geniet van de kleine momentjes met ons mannetje, maar verder voel ik me leeg en uitgeblust. Mijn laatste loodjes waren zwaar, ik sliep heel slecht in het laatste trimester. Mij bevalling was pittig want onze man was 9 pond, het herstel ging langzaam. Borstvoeding ging ook niet van een leien dakje en begon me op te breken nadat ik 4 weken la g nooit langer dan 1.5 uur achter elkaar kon slapen. Ben dus helaas overgestapt naar kunstvoeding, terwijl ik borstvoeden wel mooi vond. Nu zijn we 6 weken verder en ik slaap nog steeds vaak niet langer dan 4 uren in een nacht. Reden van de onrust is lastig te ontdekken. Waarschijnlijk last van verborgen reflux, hoewel dat niet helemaal zeker is, huisarts was niet helemaal overtuigd. Geen koemelkallergie, waarschijnlijk "gewoon" een baby die veel nabijheid wil en slecht tegen prikkels kan. Vaak heb ik gevoel dat ik dit niet kan, en of het beter gaat worden. Ik wil heel graag genieten van dat hij nu nog zo klein is, maar verlang zo vaak dat hij ouder word en iets meer tevreden. Ik kan alleen nog maar aan slaap denken en ben met mijn partner over vanalles aan het kibbelen. Ik schiet zo snel in mijn irritatie, kan slecht meer rationaliseren en heb t gevoel dat ik alleen nog maar kan klagen. En dit alles terwijl ik zo graag mama wilde worden en zoveel tranen gelaten heb omdat het een jaar duurde voordat we zwamger raakten. Ik lees op het forum soms dat mensen jaren bezig zijn, of hun kindje zijn verloren, en dan denk ik waar zeur ik over? Toch merk ik dat ik niet echt een roze wolk ervaar. Ik ben vooral moe, verdrietig en sta continu op scherp. Daardoor val ik lastig in slaap, en als ik dan eenmaal slaap schiet ik vaak wakker omdat ik denk dat ik mijn kleine hoor huilen. Daarnaast kan ik hem ook weer lastig uit handen geven, juist omdat hij zoveel huilt. Bij mij is hij vrij snel stil en bij andere blijft hij soms zo lang huilen... maar daardoor raak ik weer meer vermoeid. Hie ervaarden jullie de eerste weken en wanneer verdween de grijze wolk?
Nee er hoeft niets aan de hand te zijn. Mijn oudste was met 3 weken al es wakker van 16.00 tot 00.00. Toen dacht ik ook altijd dit is toch niet normaal!!! Maar ze leed er nooit onder.
Maar goed jouw zoontje is duidelijk wel moe maar als ik het zo opmerk slaapt hij dus wel maar dan alleen bij jou of draagzak? Das volgens mij voor veel ouders heel herkenbaar. Zeer vermoeiend dat wel.. maar mijn dochtertje heeft dit nu helaas ook in de nachten zodra ik haar wegleg wakker en huilen. Pff tis ook lastig.
Wat betreft reflux..ja volgens mij hebben idd alle babys dat in meer of mindere mate. Ga je naar de huisarts dan krijg je inderdaad standaard medicijnen..ik geloof daar ook nooit zo in. Kan dan inderdaad ook toeval zijn. Want reflux verdwijnt als ze weer ouder worden net als darmkrampjes
Voor mij heel herkenbaar! Bij mjjn eerste dochter die nu inmiddels 3 is last van een postnatale depressie gehad. Nu net moeder van een dochtertje van 9 weken. Eerst voelde ik veel meer die roze wolk dan bij de eerste. Maar de laatste tijd heb ik het gevoel terug bij af te zijn. Van de eerste weet ik natuurlijk dit gaat voorbij, maar omdat dit kindje zo anders is dan de 1e ben ik wel es bang dat het nooit beter wordt.
Ook hier gaat sinds een aantal weken het slapen overdag slechter. Soms heb ik het idee dat ik alleen maar bezig ben met haar in slaap krijgen. Snachts gaat vaak goed maar ook niet altijd omdat ze last heeft van huiluurtjes waarin ze ontroostbaar is.
Mijn partner is de eerste 8 weken thuis geweest en nu dus weer aan het werk. Gelukkig maar 4 dagen. Hij helpt heel veel maar ook dan kan ik mijn gevoel zo moeilijk loslaten. Het gevoel constant op scherp te staan is ook zo herkenbaar!
Je mag ook mij altijd een berichtje sturen. Al is het maar om lekker van je af te klagen of ervaringen uit te wisselen. Dat kan soms echt helpen.
Het is zo pittig! Heb me overal ingelezen en tips opgezocht. Ook het boek, baby in droomritme. We passen alle tips al toe van regelmaat en ritme, maar meneer heeft het niet in het hoofd. Hoe lang duurde het voordat je oudste dochter een beetje sliep overdag?
Mijn oudste heeft nooit overdag goed geslapen, ze was gewoon een allerte nieuwsgierig baby. Maar ik kreeg daar prachtige nachten voor terug waarin ze goed sliep, dus dat heb ik voor lief genomen.
Met mijn jongste nu 10 weken zit ik nu in precies dezelfde situatie als jij. Wat jij schrijft is heel herkenbaar. Ze huilt snachts heel veel..en wat het is? We zijn er niet achter. Ik kom net van de osteopaat die ook niks bijzonders kon ontdekken. Vanacht de zoveelste nacht dat ik max 2 uur slaap heb gehad. Ik ook het idee dit echt niet aan te kunnen. Ik ben gewoon op.
Bij mij gaan de nachten steeds beter. Ondanks t advies om bij reflux een kleine fles te geven, hebben we de nachtvoedingen wat omhoog geschroefd. Ik heb een flinke kerel die met 7 weken al ruim 6 kilo is. Vannacht voor het eerst een blokje van 6 uur (tussen voedingen, niet 6 uur achter elkaar slapen) Maar de dagen zijn echt drama. Afgelopen 3 dagen niet 1x in bed of wagen geslapen, alleen maar in de draagzak en op de arm. Maar probeer de overwinningen te vieren en dat betekent dat ik deze nacht voor het eerst langer dan 4 uur geslapen heb!
Wat fijn van de nachten! Heb ke het idee dat hij wel moe is overdag? Als hij huilt is het dan hard hysterisch huilen of constant jengelen?
Mijn oudste sliep overdag dus ook bijna niet maar snachts wel. Ze was ook gewoon niet moe maar wel altijd onrustig en snel jengelen. Bij haar was dit pure verveling en prikkels nodig hebben. Werd beter bij 3 maanden ongeveer.
Overdag niet alleen willen slapen is ook herkenbaar hoor. Mijn jongste is wel moe en meestal lukt dat ook alleen op mij of draagzak. Helaas lukt het bij haar snachts ook vaak niet. Ze krijgt dan hysterisch huilbuien snachts. Maar haar snachts op me late slapen lijkt mij geen optie
Ik zie aan hem dat hij wel moe is. Dikke oogjes, rode wenkbrauwen en gapen. Soms hysterisch huilen. Hij wil ook vaak een fles overdag. Vind het zo ingewikkeld. Hij heeft 2 weken aan maagzuurremmers gezeten om te kijken of t hielp en de onrust werd wel beter, mr ze ontwikkelen zo snel die eerste weken dat ik niet weet of t daaraan ligt of aan de medicatie.. Verborgen reflux is lastig vast te stellen door een arts want die ziet hen max 15 minuten en ik ben ook geen expert.. Maar als een baby zo weinig slaapt overdag moet er toch wel wat aan de hand zijn?
4 uur slaap is heel weinig en dan ga je je vanzelf slecht voelen. Kun je helemaal niets aan doen. Als het kan probeer dan overdag bij te slapen. Ga je inlezen in veilig samen slapen. Vaak heeft het kindje dan de geborgenheid van jou en jij kan toch ook slapen. Over die koemelk allergie. Het is zo makkelijk om te zeggen dat het dan niet is. Maar zelf zou ik zeggen probeer het uit. Ga naar de apotheek en koop een pot Peti voeding. In deze voeding zit nog maar minimaal koemelk (het is verknipt maar er nog niet helemaal 100% uit). Bij een heel ernstige allergie kan dit nog te veel zijn. Probeer het gewoon 2 a 3 potten en kijk hoe het dan gaat. Heel vaak is dat wel gewoon de oorzaak. Koemelkallergie kan ook reflux veroorzaken. Slaapt je kindje wel op de buik? Ik weet dat het word afgeraden maar hier moest het wel. Anders sliepen die van mij ook niet. Ik zeg wel ik maak niet slapende huil babys..... Zeer vermoeiend en ook heel vaak gewoon niet leuk
We proberen hem nu zoveel mogelijk op de buik te leggen na het aanschaffen van aerosleepmateriaal. In de nacht laat hij zich uiteindelijk vaak wel overleggen (maar deed dit ingebakerd op de rug soms ook) overdag is het nog steeds drama. Probeer wel te oefenen in het bedje maar meneer wordt gelijk wakker en murmelt dan eerst 2 minuten voordat het krijsen wordt. Dan halen we hem er toch maar weer uit en in de draagzak.. Over 1 maand gaat hij naar het kdv en kijk er zo tegenop. Daar gaan ze niet een hele dag met hem omsjouwen ben ik bang.
Ja we verwarmen het bed voor en heb een shirt van mij geprobeerd. Maar in de nacht vind ik het spannend omdat je daar niet doorheen kan ademen (hebben we zelf geprobeerd🤣). Het leek overdag niet veel uit te maken met of zonder shirt..
Bedankt allemaal voor jullie steunende woorden. Daardoor voel ik me minder alleen. Mijn man zit in de zeevaart en het wisselt dus erg in hulp die ik heb. Ik werk al veel met een draagzak overdag. In de nacht is hij zo uitgeput dat hij vaak wel een paar uur slaapt, dus zo sprokkel ik wat slaap bij elkaar.. Het is zo moordend als je gaat vergelijken met baby's die wel in eigen bedje slapen. Maar het is fijn te horen dat het bij meer biet van een leien dakje loopt en dat het ooit beter gaat worden
Mijn kinderen hadden ook veel behoefte aan mijn nabijheid, dus ze hebben allemaal bij mij in bed geslapen. In mijn ervarig slapen ze dan veel lekkerder door dan in hun eigen bedje. Je kan kijken naar een co-sleeper of als je je er goed bij voelt, lekker tegen je aan laten slapen in bed. Ik wist dat ik nooit op mijn kind zou rollen, omdat ik erg alert was (moederinstinct denk ik dan maar). Mijn kinderen vonden het erg fijn om naast mij te slapen en ik kreeg op die manier ook meer rust.
Ik heb al een cosleeper waar hij vanaf geboorte al in slaapt. Omdat we lazen dat je niet teveel verschillende bedjes moet gebruiken sjouwen we de bak van de kinderwagen heen en weer, die past precies in de cosleeper en is wat kleiner voor meer geborgenheid. Snachts gaat het wel iets beter dan overdag, hij slaapt dan sws 2 blokjes, soms 3, in bed en niet op de arm. Overdag is het drama. Lukt het wel op hem over te leggen dan is het max 40 minuten. Maar vaker 10 of 20 minuutjes en dan meldt hij zich alweer. In de draagzak slaapt hij juist wel weer goed, maar hij zal toch uiteindelijk eens in bed moeten slapen. Ik ga over 4 weken aan het werk en op het kdv zullen ze niet een draagzak gebruiken..
In mijn ervaring zou ik mij niet al te druk maken over slapen op de kdv. Kinderen en baby's passen zich heel goed aan. Mijn meiden wilden ook nooit zonder mama in slaap vallen (de jongste had ook nog eens bijna 3 jaar lang de borst daarvoor nodig) terwijl ze beiden op school netjes in hun bedje gingen slapen met de andere kinderen. Misschien was het even moeilijk voor ze, maar ze zullen er wel aan wennen. Als de juffen ervaring hebben en weten wat ze moeten doen, dan weten ze heel goed hoe ze ermee om moeten gaan. Voor het thuis slapen is het inderdaad lastig. Ik moest elke keer met de kinderen op bed gaan liggen en wachten tot ze sliepen om sneaky uit het bed te glippen (soms succesvol en soms niet). Succes ermee!
Bedankt voor je reactie. Dat doet me goed. Het stomme is, ik werk zelf op een kdv🤣. En we zorgen altijd heel goed voor die kleintjes, maar nu het me eigen is vind ik het veel spannender. Ik hoop dat hij daar een fijne juf treft of goed in een buitenbed slaapt.
Als kdv juf ben je rationeel als het om andere kinderen gaat, maar met je eigen kind natuurlijk niet. Ook moet je je vertrouwen bij een ander neerleggen en hopen dat ze het goed doen. Misschien is het voor iemand met jouw werk/kennis juist moeilijker om je vertrouwen voor de goede verzorging van je baby bij een ander neer te leggen.
Hier 11 maanden en ik slaap nog steeds niet langer dan 2 uur aan 1 stuk. Ik kan blij zijn als ik 4 uurtjes slaap heb gesprokkeld, verdeeld over de hele nacht. Toen mijn kindje even oud was als jouwne nu is werd hij elk kwartier wakker, totdat hij 5 maanden was. Ik vond het echt de hel. Heb nu nog steeds weleens zoiets van waar ben ik aan begonnen, als ik weer voor de 10e keer in 1 uur naast zn bedje sta midden in de nacht... maarja mijn dochter van nu 2,5 jaar heeft ook nooit langer geslapen dan 2 uur totdat ze anderhalf jaar was ongeveer. Dus ben wel wat gewend maar oh wat verlang ik naar een nachtje kunnen doorslapen 😭
Hier hetzelfde, een hele moeilijke weg ernaar toe gehad waardoor je jezelf ook een soort ‘verplicht’ om gelukkig te zijn. Maar pff wat voelde ik me niet blij. Na 5 maanden wel, verliefd op dat kind geworden. Dus echt het komt wel. Maar roze wolk? Nee..
Nou idd.. ik durf bijna niet te klagen want zoveel tranen gehad bij elke menstruatie. En nu heb ik een prachtig kereltje en heb ik weer veel tranen. Kwam het bij jou ook door een slechte slaper? Of door wat anders
Ja ik heb die eerste maanden ook veel gehuild omdat ik het zo super erg vond om gewoon niks voor hem te voelen. Ik wist in mn hoofd dat ik trots was en van hem hield maar vóélde het niet vanbinnen. En er was geen reden voor eigenlijk, ook het slapen ging best goed. Nu hij een echt persoontje met karakter en willetje is geworden (8 mnd) ben ik heel erg gek op hem. Maar om nou te zeggen ik voel het zo warm vanbinnen (wat ik weleens lees), nee dat heb ik nog steeds niet. Dus misschien ligt het gewoon aan mijn nuchtere karakter.. geen idee. Veel succes! Het wordt uiteindelijk beter gelukkig 🍀
Oef meid, ik herken die grijze wolk van m’n eerste. Hij had de eerste 5 weken veel krampen en ik was zó moe en zó onzeker. Ik hield vreselijk veel van m’n zoontje maar de vermoeidheid overschaduwde alles. Wat je zegt: slaap is het enige waar in naar verlangde. Na de krampjes fase verdween dit, en toen begon het genieten! Maar echt waar, in ken weinig vrouwen die op een roze wolk zaten bij hun eerste kind. Het is zo intensief allemaal. Ik ervaar hem bij de 2e nu wel gelukkig. Wat ik heb geleerd: pak je rust en schakel af en toe hulp in. Mijn man ging na 1,5 week na de bevalling van m’n 2e alweer werken. Ik heb toen elke dag van de week iemand ingeschakeld die even kwam helpen in huis. Ik kolfde dan een flesje en ging dan smiddags even slapen. M’n moeder, schoonmoeder, vader, schoonzusje etc hebben beneden met de baby gezeten en gaven dan een flesje gekolfde melk. Ik had dit nodig hoor! En ze konden prima voor m’n zoontje zorgen, en als er echt iets was konden ze me wakker maken! Jij geeft nu kunstvoeding, dus kan je man snachts niet een flesje doen zodat jij kan doorslapen? Of iemand anders uit je omgeving? Heb je trouwens al een draagzak geprobeerd voor overdag? Succes lieve moeder, het klinkt misschien cliché maar het wordt echt beter met de tijd! Je kan dit!
Ik heb hulp op dagen dat mijn man op zee zit en slaap nu halve nachten op zolder. Dus heb wel wat meer rust nu, vooral omdat m'n man nu weer een week thuis is. Overdag slapen is nog steeds een drama. Mijn kleine heeft soms ook last van krampen, maar ook lang na de voeding wil hij niet slapen on eigen bed. Alleen mr op de arm en in de draagzak. Zo komt hij toch op wat uurtjes slaap overdag. Maar ik moet over een maand weer aan het werk, kijk er zo tegenop omdat hij overdag niet op bed wil slapen. Heb voor mijn gevoel alles al geprobeerd..
Heel veel herkenning en kan alleen maar zeggen dat er echt betere momenten komen. Mocht je nog niet overgestapt zijn naar andere melk waarom probeer je dat niet? En doe alles wat je bij een baby met reflux ook zou doen (onze middelste heeft 4 maanden alleen maar gehuild en sliep na 14 maanden pas door helaas.. nu zijn zusje reflux medicatie krijgt denk ik shit had ik dat bij hem ook maar gedaan want hij spuugde alles constant onder en de huisarts dacht toen ook niet aan reflux dus heb me weg laten sturen helaas)..
Hij heeft een poosje aan de maagzuurremmers gezeten, maar we hadden niet het idee dat er verschil was met ervoor. En ze zeggen dat je binnen een week wel verbetering moet zien.. welke melk gebruik je?
Hier gebruiken we Nexium. Het middel zorgt er niet voor dat het spugen oid minder wordt maar wel dat ze minder pijn krijgen. Dit is lastig te meten natuurlijk.. Maar als wij het een paar dagen niet geven wordt ze weer onrustiger, gaat meer kreunen na de voeding etc.
Heel veel herkenning en kan alleen maar zeggen dat er echt betere momenten komen. Mocht je nog niet overgestapt zijn naar andere melk waarom probeer je dat niet? En doe alles wat je bij een baby met reflux ook zou doen (onze middelste heeft 4 maanden alleen maar gehuild en sliep na 14 maanden pas door helaas.. nu zijn zusje reflux medicatie krijgt denk ik shit had ik dat bij hem ook maar gedaan want hij spuugde alles constant onder en de huisarts dacht toen ook niet aan reflux dus heb me weg laten sturen helaas)..
Mijn zoontje is inmiddels 5 weken en ik herken delen van wat je zegt. Door erover te praten met vriendinnen met kinderen kwam ik erachter dat veel meer vrouwen dit herkennen dan ik dacht. Ik voelde me stom omdat ik die roze wolk niet had, maar achteraf gezien ken ik maar weinig die hem wel hadden. De verhalen komen alleen pas los als je er zelf over begint is mijn ervaring, dus goede stap om het hier te bespreken. Van de week ben ik voor het eerst 2 uur in mijn eentje in bad gegaan bij mijn moeder, terwijl mijn partner en mijn moeder lekker met de kleine bezig waren. Ik voelde me zoveel beter daarna! Ook helpt mijn partner met de laatste voeding, zodra ik klaar ben met de borst, neemt hij de kleine man en blijft met hem wakker tot hij hem slapend in bedje kan leggen. Ik kan in de tussentijd dan alvast slapen. Zodra de kleine slaapt, gaat mijn vriend naar zolder om de rest van de nacht te slapen en in de ochtend helpt hij weer net verschonen. In het weekend doen we het om en om in de nacht (ook al moet ik natuurlijk altijd voeden) dat helpt mij ook. Verder herken ik sterk dat gevoel van vastzitten en hopen dat hij snel wat groter is en beter door kan slapen. Tegelijkertijd stond in gister met tranen in mijn ogen omdat hij een 56 pakje al niet meer aan kon 😅 het is een rare rollercoaster van tegenstrijdige emoties. Sterkte! Mocht je willen, mag je me altijd een pm sturen.
Die roze wolk is voor mij ook echt iets uit sprookjes. Bij m’n zoon was ie ook grijs. Niet zwart, want echt depressief heb ik me niet gevoeld (ik weet hoe dat is) maar bij momenten wel echt heel moe, wanhopig soms, vreselijk bezorgd en onzeker. En continu het gevoel dat je leven je eigen leven niet meer is.
Bij m’n dochter was het een witte wolk - nog steeds af en toe heel veel tranen, maar kon het een stuk beter handelen allemaal. Echt, heeeeeel normaal dat je niet stralend van geluk rondloopt. Het is nogal wat allemaal ook! Wat je zoon precies heeft, of niks, dat weet ik natuurlijk niet; maar dat “zoeken” herken ik wel enorm. Mijn zoon sliep ook altijd maar kort (niet zo slecht als jij omschrijft trouwens) en dronk behoorlijk slecht, altijd maar heel kort. Er was geen verklaring voor.
Ik snap je 100% Bij ons heeft het geduurd tot 11 maanden voor hij langer dan 3u aan een stuk ging slapen. Ik sta er grotendeels alleen voor, de nachten helemaal alleen. Ik sliep tijdens de zwangerschap heel slecht en 11 maanden erna max 3u aan een stuk en 6u per nacht was al veel. Ik was ka-pot, gesloopt. Mijn zoontje huilde ook veel (eerste 6 maanden elk wakker moment), daarna tot 11 maanden ook heel veel.
Ik was depressief en zag niet meer in waarom ik uberhaupt kinderen wou. Genieten heb ik pas geleerd na die 11 maanden. Schuldgevoel is torenhoog omdat ik deze gevoelens had, maar het komt goed, echt waar.
Ik heb nu een dreumes van 13 maanden, die nog zeer gevoelig is (snel huilen en veel zeuren) maar toch geniet ik er van. Ik hou me vast aan het feit dat ik altijd 100% mn best deed voor m, dag en nacht, ook al was ik op en wou ik stiekem gewoon wegrennen.
Het is loodzwaar, hou vol meid! Je mag altijd pmen of appen als je daar behoefte aan hebt, een keer goed klagen kan echt deugd doen. Zeker als iemand je begrijpt 😉
Mijn tips; Laat het huishouden maar opstapelen, vraag hulp aan kennissen/familie/vrienden of huur poetshulp tijdelijk. Ga zitten/liggen als je kindje eindelijk een keer slaapt. Overdag veel in de draagzak zorgde voor iets betere nachten bij mij, white noise, bedje schuin, ...
Laat je partner helpen. In de nacht of een dag in het weekend. Dan kun jij lekker slapen of in ieder geval rusten. Dat is echt heel belangrijk voor je hoofd!
Hoe gaat het slapen overdag? Als hij dan wel slaapt, ga dan ook slapen.
Dan hij het liefst de hele dag bij je is, is niet gek. Al eens een draagzak geprobeerd?
Mijn partner helpt al veel. Overdag slaapt mn kleine idd in de draagzak, maar wil nooit in bed. Dus overdag slapen is lastig. Soms helpt 1 van onze moeders zodat ik even kan slapen.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in De Klaagmuur
reacties (37) Verversen