oh je had het tegen mij?ik doe niet agressief vind het alleen beetje raar dat je dan zo schrijft van met hoofdletter van dat jij het ZONDER pijnbestrijding gaat doen en dat jou dat een trotser gevoel geeft? alsjeblieft zeg schouderklopje voor jou ;-)
Pijn is voor iedereen anders, mijn bevalling was er niet een om naar huis te schrijven, mijn dochter zat vast en daarom was er enorme paniek met pressie op de buik en ruk en scheurwerk is mijn dochter uiteindelijk gekomen. Ik heb te laat om een ruggeprik gevraagd, verkeerd voorgelicht. Ik ben niet meer of minder trots op mijn bevalling doordat ik het 'zonder'heb gedaan. Ik denk ook niet dat ik een betere band met mijn meisje heb dan iedere andere mama. Pijn hoort erbij dat is waar maar nu bij de tweeling heb ik gezegd dat ik veel eerder dan dat mijn eigen pijngrens aangeeft om een ruggeprik ga vragen want dan kan het tenminste nog ( ik heb een hoge pijngrens) Er speelt ook mee dat ik deze keen natuurlijk twee keer moet bevallen (tweeling) en ik heb mijn energie daar hard genoeg voor nodig en ook zeker daarna, ik wil ook bv gaan geven en dat zal met twe ook een hele toestand worden!!
Ondanks dat mijn bevalling niet echt leuk was en op sommige punten zelfs traumatisch kijk ik nu helemaal niet op tegen deze bevalling. Vergeten ben ik het zeker niet maar ik heb wel zo'n onwijs mooi dingetje er voor terug gekregen. Een gezond meisje, een trotse papa en een hele familie die verliefd is. Het is zo de moeite waard!!
Succes dames!
Oja een tip voor mensen die er tegen op zien om te moeten bevallen. Zorg dat je de dingen goed voorbereid. Ik wilde heel graag veel mensen om mij heen, als steun, als afleiding. Ik ben zelf tijdens de bevalling helemaal in mijzelf gekeerd maar doordat om mij heen mensen aan het kletsen waren, spelletjes deden kwam er een soort rust over mij heen. Ik heb geen cursus etc gevolgd maar wist precies wat ik moest doen, het zat gewoon in me. Voor andere gelden andere zaken maar zorg dat je de dingen doet zoals jij dat wil en laat je niet door andere omlullen. JIJ bent het belangrijkste en het draaid in die uren alleen om jou (en een klein beetje om je kindje, die is belangrijk als deze gezond en wel op je buik ligt) SUCCES!!!
ik heb het volgende besloten: ik ga zo afspreken dat ze de ruggenprik klaarzeten, mocht de pijn meevallen zonder pijnbestrijding te doen zijn, waarom zou ik het doen... mocht de pijn ondraaglijk worden of erg heftig dan zal ik het laten doen en terecht vind ik...en die band met je kind hoe meer pijn je lijdt vind ik bulshit noujaaa... mijn moeder heeft bij mij erg moeilijke bevalling gehad en met dat van mijn zusje ging veel makkelijker,.. nou ze houdt van ons allebei evenveel.. dus dat geloof ik niet eens en ik zal mezelf niet laten mishandelen als het anders kan..
Ik kan me goed voorstellen dat men een ruggeprik wil tegen de pijn. Ik zelf heb geen pijnstilling gehad en moet dan ook eerlijk zeggen dat ik het heel goed te doen vond. Totaal heeft alles 6 uurtjes geduurd. De weeen kwamen op gang en bleven komen, beetje weeenstorm gehad, maar ik had wel al met 2 uur 7 cm. Na 2 uur kreeg ik persdrang, die ik eerst weg moest puffen(ja dat zijn echt de rotmomenten) maar mocht vrij snel meepersen. Het persen zelf heeft ook bijna 2 uur geduurd. Omdat dit vrij lang duurde hebben ze nog even "geholpen" door op mijn buik te drukken. Ik dacht dat ze dat heel pittitg hadden gedaan, maar volgens mijn partner hebben ze flink, met heel haar gewicht, op mijn buik gehangen. Maar al met al zou ik op deze manier nog wel een paar kinderen willen baren. Ik vond het heel erg goed te doen... Meiden allemaal succes en doen wat je zelf graag wilt!
Inmiddels heb ik met de gynaecoloog gesproken en gaan we een plan op papier zetten. In principe inleiden, maar dan moet de baarmoedermond wel iets verweekt zijn anders is de kans alsnog groot dat je een lange bevalling met kunstverlossing krijgt. Als het allemaal goed gaat dan prikken we een datum, word ik de nacht van te voren opgenomen en krijg dan een slaaptablet (lijkt me opzich al heerlijk; een nachtje doorslapen!) en de volgende ochtend een ruggeprik en vervolgens het infuus voor de weeenopwekkers. Die wordt dan bij zo'n 9 a 10 cm uitgezet, maar het duurt nog 2 uur voordat het helemaal is uitgewerkt. Daar heb je dus mooi profijt van tijdens het persen (en evt. hechten). Als je door de ruggeprik heen de persweeen voelt, dan hoeft ze ruggeprik niet uit en mag je dus meepersen. Volgende week een afspraak bij de anestesist voor uitleg over hoe de ruggeprik precies gaat en een week later kijken op de afdeling verloskunde. Beetje bij beetje word ik iets rustiger. Heel erg fijn, want wat hersenen met je uit kunnen spoken is gewoon raar ;)
Ik heb dan zelf bij de eerste een keizersnee gehad, weet dus ook echt totaal niet hoe weeen voelen, en ben wel beetje nerveus voor de bevalling, omdat ik gewoon niet weet hoe dat gaat en voelt.
Wil het zowiezo gewoon proberen om zonder pijnbestrijding te doen, maar mocht het echt te ver gaan (pijngrens is niet al te hoog bij me) dan zou ik toch wel gaan overwegen om wel wat te vragen voor de pijn, maar wel dat ik alles nog mee kan maken en mee kan 'helpen' .
Mij viel het wel mee, heb geen moment gedacht dat ik dit nooit meer wilde. Ik had met de ontsluitingsweeen wel veel pijn maar die duurden bij mij maar 2 uur. Toen ik mocht persen was ik opgelucht en vergeleken de ontsluitingsweeen was dat niet erg pijnlijk. Ik heb trouwens een hele goeie bevalling gehad dus dat maakt ook wel een verschil.Geweldige verloskundige en een geweldige partner. Zonder hun was het echt veel moeilijker geweest denk ik. Ook heb ik een vrij hoge pijngrens, er spelen dus veel factoren mee en ben blij voor de mensen dat er een ruggeprik is als ze die willen... Ik denk dat dat voor veel vrouwen een doorslag geeft om eventueel na een eerste kindje nog voor een 2e te gaan! XX
Ik kan niet meepraten over een moeilijke, langdurige, pijnlijke bevalling, maar weet wel dat het allemaal anders kan, met ervaringen van het bijwonen van andere bevalling.
Dus het is niet aan mij om te zeggen hoe en wanneer iemand wil bevallen, in een land met zoveel vrijheid, keuze en mogelijkheid vind ik het belangrijk dat je zelf een keus mag maken zoals iemand zou willen bevallen.
met of zonder pijnbestrijding.
in bad of ziekenhuis, baarkruk of welke mogelijkheden er dan ook mogen zijn,
dus voor alle zwangere, een goede tip, geef bij de VK of Gyn, en zo ook mogelijk een huisarts aan wat je wensen zijn, en laat je vooral niet ompraten wanneer je jezelf er niet beter bij voel.
succes dames.
Ik kies voor pijnbestrijding na een dramabevalling incl trauma (blijkt achteraf). Dit wil ik echt nooit meer. Als ik niet zéker zou weten dat het anders zou gaan dan de eerste bevalling, dan was ik nu niet zwanger. Ik wilde bij mijn eerste bevalling liever thuis bevallen, maar moest naar t ziekenhuis voor pijnbestrijding want ik ging het echt niet trekken. Daar wilde ik geen ruggenprik (dus kreeg ik remifentanil), want dan deed ik de bevalling niet 'zelf'. Spijt als haren op mn hoofd! Nachtmerries en paniekaanvallen zijn er nog steeds. Dát wil ik niet... En dat ik dan toch weer zwanger ben? Dat komt omdat er ergens een stukje verstand zegt dat het écht anders kan....
Ach ja bevallen is niet pijnloos maar achteraf is het mij erg mee gevallen. Ik wilde geen pijnbestrijding omdat ik er teveel nadelen aan vond zitten... Ik heb voor die tijd een papier moeten invullen wat ik wilde. Ik heb de bevalling als iets heel moois ervaren, ongeacht de pijn. Bij een tweede kindje wil ik ook geen pijnbestrijding (tenzij het niet normaal verloopt natuurlijk) Ik vraag me af hoe jullie een keuze maken voor pijnbestrijding van jullie 1e kindje?? Ik vond het wel moeilijk aangezien ik geen flauw idee had hoe een bevalling zou gaan of voelen. XX
Hey Beauboo, wat een goed bericht! Ik reageer namelijk helemaal paniekerig op (alleen het idee al) van de weeen. Ik ga dinsdag naar de gyn. en ga haar dit dus ook voorleggen. Bij de vorige bevalling heb ik de dagen daarna 4x een katheter gekregen, gewoonweg omdat ik niet kon lopen dus het moest wel. Heb ik niet als naar ervaren (evenals de knip en de hechtingen). Fijn is anders, maar ik vond het amper vervelend. En zeker als je een ruggenprik krijgt, je voelt dan niet dat ze de katheter inbrengen dus...
Wel goed drinken daarna; je krijgt erg makkelijk een blaasontsteking door die katheter!
had bekkeninstabiliteit en last van me stuitje ben thuis bevallen en heb geen pijnbestrijdersg gehad hadden ze ook niet om gevraagd want mijn bevalling ging te snel had geen tijd om op adem te komen na elke perswee ben half 3 snachts begonnen met lichte weeen en om half 9 begonnen met persen en om 4 minuten over 10 in de ochtend was onze meid er al ben ingeknipt maar ben alles vergeten ;P je moet er niet bij stilstaan maar gewoon er voor gaan ook niet luisteren naar enge verhalen en ook vooral niet te veel erover lezen succes
Ik zal het er volgende week eens goed over hebben. Wel weet ik dat je vanaf 5/6 cm ontsluiting geen ruggeprik meer krijgt omdat ie dan te weinig tijd zou hebben om in te werken. Dus wel optijd aangeven als je het niet meer trekt he! Veel succes maandag! Laat je even weten hoe het gegaan is? Ook met inleiden enzo? (als het lukt om te reageren hoor!)
Ik heb nu en ook tijdens mijn vorige zwangerschap bekkeninstabiliteit. Naar mijn idee deed de bevalling hierdoor extra pijn en zat er geen rust tussen de weeen (om even op adem te komen voor een volgende wee). Nu vroeg ik me af of er meerderen zijn die dit kunnen beamen of tegenspreken. Ik heb remefentanil gekregen, omdat ik (hoe stom!!) de ruggenprik toestaan 'falen' vond voor mezelf. Hm, trauma rijker (om het maar even luchtig te houden). Volgende week afspraak gyn om een bevalplan te maken. Met een ruggenprik wordt het uitgezet vóór volledige ontsluiting toch? Of pas met 10cm, zodat je direct mag persen als t moet?
Jeetje het lijkt me echt lastig als je al last hebt van je stuitje om te bevallen. En dan is zo'n ruggeprik wel een uitkomst omdat het je in ieder geval een kans geeft op een 'natuurlijke' bevalling. Een kiezersede is ook een bevalling hoor. Als het ene niet lukt is de andere optie geen second best optie. Die kleine komt er toch uit!!! en dan maakt de manier waarop niet uit!!!
Ik krijg sowieso een continue of lopende epidural. Dit omdat ik 3 keer ben geopereerd aan mijn stuitje waardoor ik ontzettend veel pijn zal hebben in de 'bevalstand' :)... Chirurg en gynaecoloog waren het daar vrij snel over eens. Eerst zou het een keizersnede worden, dus ik ben dolgelukkig dat ik het nu toch zelf mag doen alleen dan met wat pijnstilling. Ik maak me dus nog nie zo druk moet ik zeggen, ik weet dat er veel pijn wordt weggenomen. En zo niet... ach... dan maar niet, mn dochtertje komt hoe dan ook! :)
ik denk dat elke vrouw pijn heeft bij de bevallling, de ene meer als de ander maar ik denk dat we het voor lief moeten nemen. ik ben geen voorstander van ruggenprikken etc.het is de natuur! uitzonderingen daar gelaten natuurlijk, want uitputtingen zijn ook niet goed. maar bij voorbaat...nee. ik ben wel heel erg benieuwd hoe ik het ga ervareren!afwachten maar!!groetjes en alvast succes allemaal!
bij me eerste bevalling gehad van 18uur ook ruggeprik gehad en heb niks gevoeld, maar denk erna als de verdoving eenmaal is uitgewerkt heb je enorm veel pijn, en voelde me ook 3 dagen misselijk door de epidurale. als je natuurlijk kan en j weet op voorhand dat het niet lang meer duurt dan doe je het best zonder, want erna voel je je stukken beter hoor xxxx kelly
idd, is ook zo, ik had men ruggeprik en had 3 cm ontsluiting toen hij gezet was en weer naar de arbeidskamer ging kreeg ik al enorme druk vanonder vroedvrouw kwam en ja volledige ontsluiting op nog geen half uur!! dus ruggeprik voor niks gehad, maar ik ben wel ingeleid vandaar dat de ontsluiting zo snel ging. groetjes kelly
Jeetje wat een pech. Een moeilijk feit je overleden meisje op de wereld zetten en dan ook nog heel erg ziek worden van iets dat je eigenlijk zou moeten ondersteunen. Ik wist eigenlijk niet dat je allergisch kan zijn daarvoor. Weet jij of er een manier is om dat van te voren te testen? En heb je nog gevolgen ondervonden van de allergische reactie. He moet voor jullie toch al een hele moeilijke tijd geweest zijn.
ik ben toch niet voor die ruggeprik ik heb bij mijn overleden dochtertje ook epidurale gekregen, en bleek dat ik er allergisch aan was, waardoor ik achteraf een torenhoge bloeddruk had en daardoor ik coma ben gevallen, laat me nu maar met de bevalling creveren, liever dan alles terug mee te maken
x
Erg fijn he van die verhalen waar het bloed en drama om je oren springen!!!! Ik hoop dat ik zelfs nu bij de tweeling 'natuurlijk' mag bevallen.
Bij de eerste was het echt niet allemaal even fijn, uitgescheurd en een kind wat met spoed eruit gedrukt en getrokken moest worden omdat haar schouders zo vast als een huis zaten met alle gevolgen van dien. Maar inderdaad nu 11 maanden later zwanger van de tweeling en nog geen seconde me afgevraagd of ik nu wel natuurlijk wil bevallen en of dat dan ook zo dramatisch is. Het is echt waar je vergeet een hoop en je hebt er ook een hoop voorover om zo'n mormeltje op je buik te hebben liggen. Van de eerste bevalling ben ik overigens zeer snel weer hersteld, ondanks alles zegmaar!!! De eerste Borstvoeding deed ik gelijk zittend en tot grote verbazing van de verloskundige stond ik 3 maanden later weer op de latten. Echtwaar het kan ondanks alles ook weer snel over zijn!!! Geen zorgen voor de dag van morgen want er zijn ook mensen die na een half uur wat gerommel te voelen binnen 1 perswee bevallen van een 8 ponder zonder enige schade. I wish everybody something like that!!!!!!
Ik had afgesproken met mijn man en de verloskundige dat ik zodra ik het aangaf echt een ruggeprik wilde hebben. Ze hadden mij ook voorgelicht dat je ten alle tijden een ruggeprik kon krijgen. Echter toen ik zover was kon het niet meer omdat ik te ver was. Ik kan pijn goed opvangen dus wanneer ik zeg het gaat niet meer ben ik al tien keer door mijn grens heen gegaan. Achteraf was ik wel kwaad want ik ben verkeerd voorgelicht. Als ik geweten had dat het een en ander later op de bevalling niet meer kon zou ik veel eerder de ruggenprik gevraagd hebben. Onwetendheid van mij en slechte voorlichting van het ziekenhuis. Het is allemaal goed gekomen maar ik weet wel dat ik nu bij de bevalling van de tweeling, indien die gewoon natuurlijk mag, vrij snel de ruggenprik vraag. De energie die je stopt in het opvangen van de eerste, vrij lichte weeen kan je in mijn ogen veel beter sparen voor het opvangen van de laatste veel zwaardere weeen. Echter het is waar het laatste stukje moet iedereen zonder enige verdoving doen en zal dus voor een ieder pijnlijk, rottig en voor sommige traumatiserend zijn. Je krijgt er alleen ook zoveel voor terug dat het het allemaal waard is. Echt waar! Oja degene die een keizersnede krijgen doen het laatste stukje ook zonder pijn maarja die zitten wel met een buikwond die ook erg pijnlijk kan zijn. Niks is fijn aan bevallen, linksom en rechtsom niet maaaaaaaar echt als zo'n klein wolkje bij je ligt dan weet je wel waar je het voor gedaan hebt. Succes meiden
Pijn, tja een bevalling doet pijn dat weet iedereen wel. MAar weet je, wat ik tegen iedereen wil zeggen die nog moet gaa bevallen;
Er komt een moment dat wanneer het hoofdje staat en je moet gaan persen; je echt denkt; 'ík kan het niet!' Nou, hoe stom het ook klinkt; als je op dat moment komt en je denkt ik scheur uit of wat dan ook. Ga door met persen! Ik heb het wel opgehouden en heb de bevalling opgenomen. En toen snapte ik; het kon verdorie wel!!!!
Klinkt nu raar, maar ik hoop dat mensen tegen me gaan zeggen; je had gelijk!
Wat een l*lverhaal misschien denken jullie hahaha, maar een vriendin heb ik er mee geholpen gelukkig :)!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Bevalling
reacties (327) Verversen