Hier een bevalling gehad van 16u. ' s nachts binnengegaan om 0.30u.mijn water was gebroken en ik had weeën. Ze hebben me in het ziekenhuis gewoon laten afzien omdat er geen personeel was. Om 8u. stipt begonnen ze eraan, heeft toen nog lang geduurd. Het persen zelf heb ik niks van gevoeld door ruggenprik. Wel nadien veel last ( nu nog)van rugpijn en knip.
Ciska, jouw berichtje stelt me wel enigszins gerust. Dit is mijn eerste zwangerschap en de bevalling zie ik heel erg tegenop vanwege de pijn. Ik kruip ook iedere maand als de menstruatie begint over vloer, overgeven, flauwvallen, zweten, het komt er aan alle kanten uit zeg maar. En iedereen zegt nu dus ook, nou de bevalling is minstens 10x erger.....moet er niet aan denken zeg. Dus ik hoop dat ik al wat gewend ben en dat de bevalling vergeleken met de menstruatiepijn heel erg meevalt!
puk2011 je kan het gevoel gewoon niet beschrijven. toen bij mijn eerste de bevalling begon was ik opgelucht want ik was dat hele zwanger zijn zo zat! de buik weeen vond ik niet zo heel pijnlijk maar de rug weeen die deden echt heel erg veel pijn! onze zoon is nu 20 maanden oud en ik ben nu ruim 38 weken zwanger van de 2e en ik zie weer niet op tegen de bevallingja het doet pijn maar je vergeet het echt weer heel snel en vrouwen doen het vaker dan 1 x dus maak je vooral geen zorgen erover het komt wel goed
Ik zie heel erg op tegen de bavalling,heb zelf al 3 kids en heb 3 keer een verschrikkelijke bevalling gehad.
Bij de eerste wilde ik natuurlijk bevallen,zonder ruggenprik,het heeft in totaal 3 dagen geduurd en na de bevalling heb ik een operatie gehad van de placenta verwijdering.
Bij de 2de had ik zoiets ik zie het wel kan niet erger dan de eerste ben toen met 39 weken bevallen en duurde weer bijna 3 dagen.(dit was achteraf voor mijn gevoel nog de beste bevalling)
Bij de 3de had ik zoiets van het kan niet erger dan bij de eerste 2,en had duidelijk in het ziekenhuis aangegeven dat ik een ruggenprik wilde!
Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen zeiden ze dat ik valse weeen had,terug naar huis en een paar uur later weer naar het ziekenhuis met de intentie op de ruggenprik te krijgen!!Hebben ze me nog een paar uur laten liggen en was het te laat voor de ruggenprik!!!Ik was helemaal in paniek omdat ik me dit keer er heel erg op gefocust had dat ik die prik kreeg!!!In totaal heeft de 3de bevalling 3 dagen geduurd en het was voor mijn gevoel de ergste van ze allemaal!!!Eigenlijk wilde ik geen kinderen meer alleen door de bevallingen!!Maar ben u toch weer zwanger,maar wil heel graag een keizersnede,maar ik weet niet of ze dat doen!!
Ik vond de pijn ook wel mee vallen totdat ik de persweeën moest gaan tegen houden, maar ik ben in bad bevallen en dat helpt echt enorm! Heb echt heeeel ontspannen in bad gezeten ging binnen 1,5 uur van 4 cm naar volledig ontsluiting!
ik had twee weken lang harde buiken omdat ik een blaasontsteking had waar ze de goede pillen niet voor konden vinden... de harde buiken kwamen soms elke 6-7 minuten in mijn buik, benen en rug. soms zelfs sneller.
Bij het ziekenhuis konden ze me niet helpen omdat ik nog maar 36 weken zwanger was. toen ik 37 weken zwanger was ben ik bijna elke dag naar het ziekenhuis gegaan omdat ik er echt niet meer tegen kon. ik was helemaal kapot van de constante weeen en ik raakte vaak in paniek.
toen ik eenmaal 38 weken zwanger was begon mijn bevalling eindelijk na een hel van twee weken...
ik vond mijn bevalling wel zwaar, maar was blij dat ik eindelijk van die pijn af was! nu zijn we een heel gelukkig gezinnetje met een prachtig meisje en had ik het niet willen missen, heb het tenslotte wel voor haar doorstaan!
Ook ik had nauwelijks buik, maar vooral rug-en beenweeen, deed veel pijn en had daardoor ook al heel snel persdrang maar de ontsluiting vlotte voor geen centimeter. Drie uur weeen, ik stampte ze weg, had bewegingsdrang, maar bleef steken op 2 cm (dus was 2 cm en 3 uur later nog steeds 2 cm). Ik viel inmiddels helemaal weg tussen de weeen door, zo moe was ik en door de heftigheid. Vond het echt onmenselijk en raakte er een beetje van in paniek omdat dit nog maar 'het begin' was, ik moest nog 8 cm én persweeen. Dus besloten op ruggenprik te vragen, gelukkig zei vk direct dat haar dat ook het beste leek op dat moment.
Ik was zoooo blij toen de ruggenprik gezet was in het ziekenhuis. Duurde trouwens nog wel even, anestesist was bij een andere spoed-operatie en ik moest eerst ook een poosje met een band om mn buik liggen voor hartslag baby, mijn bloeddruk etc. Dat moest eerst nog een klein half uurtje en toen kon pas de prik gezet worden (tijdens een wee, ik voelde er niks van! was veel te hard bezig met de wee en het trillen van mijn benen stil te houden zodat ze de prik kon zetten). Maar van tevoren wist ik niet dat je dus eerst nog helemaal zo'n controle moest doorlopen. Tussen het moment dat je m vraagt en krijgt kan dus zo een uur zitten. Mss fijn voor jullie om dat te weten, dan is het geen verrassing....
Aan de ene kant dacht ik wat ben ik een watje dat ik een ruggenprik nodig had, voelde me er best schuldig over. Maar ik denk dat ik de bevalling zelf gewoon niet gered zou hebben als ik hem niet had gekregen...
De bevalling begon met breken van mijn vliezen, op koopavond midden in het winkelcentrum! anderhalve week voor de uitgerekende datum. Gelukkig was ik er met mijn moeder, die heeft me in de auto mee naar huis genomen. Duurde 24 uur nog vanaf dat moment (breken vliezen), waarbij ik na een uur of 8 een ruggenprik kreeg. Uiteindelijk met een vacuumpomp en een knip werd mijn zoontje geboren, binnen 3 persweeen! Ik vond het heerlijk om te kunnen gaan persen, kon ik eindelijk wat DOEN En ik voelde toch heel goed waar ik naartoe moest persen, was geen enkel probleem, inmiddels was de anestesie ook weggedraaid, dus ik voelde de laatste 2 uurtjes de weeen weer heeeeel goed. Maar dat vond ik dus niet erg, want mocht vanaf 9.5 cm op het hoogste punt al een ietsepietsie meepersen om de ontsluiting verder te helpen. En toen ik eindelijk helemaal mocht persen: heerlijk, had weer al mn energie om mee te doen.
En allemaal mooie verhalen van in de middeleeuwen en in Afrika deden ze het altijd zonder, maar vergeet ff niet dat daar ongelofelijk veel vrouwen én babys tijdens of na de bevalling sterven. Dat staat in geen verhouding tot hoe het nu gaat. In 1870 haalden van gemiddeld 9 geboren babys er maar ongeveer 2 de volwassenheid. En een kwart van de vrouwen stierf tijdens de bevalling of in het kraambed. Zonder ruggenprik was ik denk ik 1 van hun geweest! Lang leve de medische ontwikkeling
de weeën vond ik het vervelendst. Maar ik had ze maar 2 uurtjes (wel bijna aan 1 stuk door) persweeën vond ik niet pijnlijk, gewoon een ENORM poepgevoel! En dan moet je wel meepersen. Na de bevalling zei ik wel meteen dat ik het qua pijn volgende week zoweer zou doen. Maar ja.. ik had dan ook maar een bevalling van 4 uur (ingeleid)
geen idee eigenlijk had zoveel pijn dat ik het niet uit elkaar kon houden 2uur geperst en toen wouden ze haar net halen en toen kwam ze eindelijkkkkk pfff 13uur over gedaan was echt een drama alles gehad ruggenprik,weeenopwekkers.. maar gelukkig is ze er en gezond ze is inmiddels 7,5maand en 9kg
na 40 weekjes en 3dagen wachten is onze zoon Christian Thierremi Geboren op 30-06-2011 om 11:51 ....In totaal 29 uur over gedaan en 13 uur thuis met pers weeen gezeten en toen naar het ziekenhuis en nog 6uur moeten wachten op een ruggeprik, omdat de annesesist niet wilde op komen dagen..Maar een onwijs mooi ventje op de wereld gezet.
inderdaad heeft moeder natuur het slecht geregels me eerste zoon herriner me het als de dag van gister ik kan niet begrijpen dat een baby krijgen zoveel pijn moet doen. zonder medicatie had ik graag gewild maar niet mogelijk hellaaas
Al jaren lig ik krom van de menstruatie pijn, overgeven en kruipen over de vloer. Veel mensen vertelde me dat het niets was vergeleken met een bevalling. Dit maakte me zo bang, dat ik een heel bevallingsplan heb gemaakt war de artsen van stonden te kijken. Het moest en zou op mijn manier en met een ruggeprik. Ze beloofde dat ik die kreeg voor de 6 cm ontsluiting. 16 december 2010 kwam ik op controle bij mijn gyn en toen bleek dat ik al 5 cm had. Niets van gemerkt, alleen wat rugpijn. Dus ik mocht naar de verloskamer. Daar bleek ik al 6 cm te hebben. Ik wilde dus direct die ruggeprik want na de 6 sm mocht het niet meer. Best raar want ik had nog helemaal geen pijn. Maar ik wilde ook het risico niet lopen dat ik dan straks wel had. Na een half uur gaf de ruggeprikpomp een storing, de vloeistof liep niet meer en ze kregen hem niet aan de praat. Inmiddels had ik al volledige ontsluiting dus ze vonden het ook niet meer nodig het te verhelpen. Ik kreeg wat meer rugpijn, niets vergeleken met mijn menstruaties. Ze vertelde dat dat de persweeen waren. Ik zou met dit gevoel thuis nog niet eens naar het ziekenhuis zijn gegaan met het idee dat ik aan het bevallen was. Na 30 min was de eerste er en 6 minuten later de 2e. Ik mocht gelijk daarna lekker zelf onder de douche. Zo kan het dus ook, al mijn angst voor niets!
Klinkt raar maar mijn menstruaties zijn heel pijnlijk en dat duurt twee dagen maar de bevalling van mijn zoon (inmiddels bijna 7) heeft anderhalf uur geduurd en de pijn was van lichte menstruatie krampjes. Ik heb altijd gezegd, laat mij maar iedere maand bevallen i.p.v. menstrueren. Alleen de napijn van de totaal ruptuur was vervelend.
Het is echt waar wat ze zeggen hoor, ik was zo erg nerveus toen ik bijna uitgerekend was vorige keer, dat het kindje gewoon niet kwam en ik ingeleid moest worden...en het deed me toch pijn, ik zei ook steeds dat ik er nog niet klaar voor was..Maar deze keer was ik helemaal niet zenuwachtig en heb een hele fijne bevalling gehad, heel rustig en pas het laatste half uur waren de weeen echt pijnlijk, maar toen was hij al bijna geboren, ik heb het als een hele fijne bevalling ervaren omdat ik zo ontspannen was.
Bij mijn eerste bevalling heb ik een ruggeprik gehad en dat was echt heerlijk! Bij mijn tweede bevalling zou ik er een krijgen maar opeens ging het heel snel (had 3 centimeter ontsluiting en 45 min. later opeens volledige ontsluiting) en kreeg ik geen ruggeprik meer. Ik vond het toen behoorlijk heftig. Bij mijn eerste bevalling was ik heel rustig en kon ik tijdens het persen nog gewoon lachen. Ik vind een ruggeprik echt een aanrader! Voor de dames die nog moeten bevallen; veel succes!
o ja en nog even iets...mijn man geeft nog aan,dat hij het ook heel prettig vond,mijn ruggenprik,want ook hij zat in de stress over dat ik pijn had,en nu hebbenw e dus samen een hele mooie bevalling meegemaakt.
hallo iris en karin, de ruggenprik is echt een verademing en zorgt ervoor dat je een ontspannen bevalling hebt,iets waar je ook daarna nog altijd met een goed gevoel op terugkijkt.
wat anderen ervan vinden moet je buiten beschouwing laten,het gaat om jouw lichaam en jouw gevoel, en iedereen ervaart pijn anders.ik zou zeggen gewoon ervoor gaan!!
Biankie, gefeliciteerd met de kleine spuit. Geniet er van!
@Iris, Gewoon voor kiezen hoor en bagger hebben aan wat andere vinden, Je ken tenslotte je eigen lichaam en geest het beste. Ik heb er ook voor gekozen en alles van te voren vast laten leggen in het ziekenhuis. Dus zodra de mogelijk daar is krijg ik een ruggeprik.
Biankie, proficiat!!!! Ik denk er zelf steeds meer aan een ruggenrpik te laten zetten bij de bevalling. Ik weet van mezelf dat ik erg gevoelig ben voor pijn en daar ook echt ziek van kan zijn - ook nadien - dat wil ik tijdens de bevalling niet meemaken. Heb al een bevalling meegemaakt die ik ook als 'overdreven pijnlijk' heb ervaren, daarna een hele nacht overgegeven. Spijtig dat de ruggenprik zoveel negatieve reacties krijgt, ook vaak van andere vrouwen die vinden dat je het maar moet 'ondergaan'. Geniet van je zoon, wij verwachten er ook één!
hallo allemaal.
ik ben dinsdag 24 mei 2011 bevallen van een mooie gezonde zoon Yari,
ik had tijdens de bevalling ook buik-been en rugweeen,wist niet meer hoe ik ze moest opvangen ,kreeg echt een storm.
toen heb ik een ruggenprik gekregen,nou dat was inderdaad zo'n opluchting,en kon ook toen pas echt gaan genieten van het bevallen.
heb dus echt een superbevalling gehad en heb zelfs met een smile op mijn gezicht kunnnen persen.geen knip gehad,helemaal niks en alles echt helemaal bewust meegemaakt.en de dag erna mocht ik al naar huis en voelde me echt kiplekker.helemaal geen nare bijwerkingen gehad
heerlijk echt een aanrader voor iedereen !
Ik heb 7 uur lang buik- been- én rugweeen gehad Ik ben nog nooit zo opgelucht geweest als toen ik eindelijk een ruggeprik kreeg.
Een tweede keer vraag ik er weer om als het zo heftig is. Het is me reuze goed bevallen!
Hoi aylin
Ik had ook alleen maar rugweeen maar lag almin het ziekenhuis en heb wel op tijd voor een ruggeprik gevraagd en ook gewoon gekregen hierdoor viel ik in slaap tussen de ween door.. De weeen waren hiermee nog heftig en bijna niet vol te houden. Na de ruggeprik ging allles zo snel dat mijn zoontje na 4 uur geboren is. De pijn voor de ruggeprik staat me ook nog heeeell goed bij :) ik ben nu weer zwanger en vraag zeker weer op tijd een ruggeprik
Zijn er ook moeders die alleen rug weeen hadden? Ik had namelijk alleen maar rugweeen, had nergens pijn of last van maar alleen me rug. Me weeen duurden niet minder dan 2 min maar kwamen wel om de 6 a 7 min. Omdat ik alleen last van me rug had kon de verloskundige niks zeggen, ik moest rustig aan doen volgens hem. Ik bleef hem bellen omdat de pijn niet te verdragen was, ik kan het ook niet beschrijven. Me weeen waren 14.00 begonnen en de verloskundige kwam om 17.30 toch maar ff kijken, en ja hoor ik had al 6 cm ontsluiting. We vonden het wel raar dat de weeen lang wegbleven. Ik was 17.45 in het ziekenhuis en 19.02 is me prinsesje geboren. Waar ik toen heel boos om was dat ik tijdens de controles al zei dat ik pijnbestrijding wilde hebben. Maar tijdens de bevalling ging alles zo snel dat ik NIKS heb gehad. Ja het is snel gegaan maar als me verloskundige eerder was gekomen, had ik wel wat tegen de pijn gehad!! Het is nu 6 weken geleden maar ik ben de pijn nog steeds nie vergeten. Zijn er moeders die ongeveer hetzelfde hebben ervaren?? Die ook alleen maar rug weeen hadden.
Ik ben bewust bevallen met een epidurale ruggenprik, vooraf de risico's/bijwerkingen uitgebreid besproken met verloskundige en gynaecoloog en gekozen hiervoor. Zij gaven aan dat er voor zowel baby als moeder geen grote bijwerkingen/ risico's zouden zijn (in andere landen wordt het standaard gedaan). Ik zou iedereen een bevalling met een ruggenprik aanbevelen.
Een ruggenprik hoeft niet altijd als pijnstiller te worden gebruikt. Zelf had ik een dag voor de bevalling al het vruchtwachter verloren en wachtte ik op ons meisje. Echter was ik inmiddels zo lang op en kwam er geen schot in de ontsluiting dat mij een ruggeprik werd aangeraden zodat ik sterker de bevalling in zou gaan. Daarbij werd besloten dat mijn weeen moesten worden opgewekt. Zelf wilde ik aanvankelijk geen ruggeprik maar het was of langzaam zo natuurlijk mogelijk bevallen of met een of ander middeltje binnen een paar uur bevallen. Aangezien ik doodop was omdat ik al de hele nacht en dag wakker was besloot ik voor de langzame bevalling.
Jammer genoeg werd het een hele langzame bevalling. Paar keer werd de dosis verhoogd maar er kwam geen ontsluiting. Ook had ik amper weeen. Uiteindelijk kwam ons meisje met een Keizersnede omdat het te lang duurde. Keizersnede was onwijs pijnlijk doordat ik enkel aan de oppervlakte verdoofd was. Heb gegild als een speenvarken en had gewild dat de ruggenprik zijn werk had gedaan.
Ik hoop dat ik een volgende bevalling vaginaal mag doen. Het herstel van een keizersnede duurt weken en als je al snel te veel doet ben je nog langer uit de running. Helaas heb je het niet altijd voor het kiezen...
Ik heb totaal verschillende bevallingen gehad. Bij de eerste was alles zo heftig en snel met knip, 7 hechtingen en vacuumpomp en bij de tweede had ik niets door dat ik ontsluitingsweeen had en beviel ik zonder problemen in bad. Je kunt en mag geen enkele bevalling met elkaar vergelijken. Ook elke zwangere is anders. Daarom mag je een ander nooit veroordelen op het feit dat ze om pijnstillen vragen. Het wordt internationaal op grote schaal toegepast en dat is omdat het 'pijnlijk' is voor de meeste vrouwen. De tweede keer beviel ik in Duitsland en kreeg ik een ruggeprik en beviel in bad. Het was de mooiste bevalling die iemand maar kan wensen en vind het de uitvinding van de eeuw.
Bij mij ging de bevalling op zich ook goed..na 4 uurtjes was ze er..en ze wilde niet ;) Ik had inmiddels alle posities al gehad..ik moest ook op zo'n krukje zitten :(dat moest ik doen van de verloskundige in de hoop dat ze dan zou komen. Maar helaas..ze had moeite om een bochtje te maken dus moest de gynaecoloog erbij komen..wat was ik daar blij om zeg..toen ging t vrij snel..(vacuumpomp..klinkt erger dan t is..ze had niet eens een bult op d'r hoofd! ) Ik was niet ingescheurd..helemaal niets!
Veel vrouwen maakten mij echt bang hiermee, inscheuren en hechtingen..nou bij mij niet..De gynaecoloog gaf aan dat ze 1 hele kleine hechting had geplaatst..meer voor 't idee ;)
En ook geen ruggeprik..dit wilde ik niet..
Al met al..ik zou het zo weer doen. De pijn hoort erbij, geen pretje maar je staat versteld hoe sterk wij vrouwen dan zijn!
Ik lees hier best veel horror verhalen dus ik wil mijn verhaal ook wel even kwijt. Ik vond het allemaal hartstikke meevallen! Het eerste wat ik dacht toen ik mijn zoontje op mijn buik had was : 'Was dit het nou? ' en ook 'ik denk nu niet, dit doe ik nooit meer' Natuurlijk had ik wel pijn, en op het moment dat de weeen het heftigst waren, had ik ook zoiets van, als dit nog erger wordt hou ik het nooit vol! Gelukkig is bij mij alles heel erg goed gegaan en het heeft al met al 7,5 uur geduurd zonder pijnbestrijding. Ik had geen knippen, scheuren, hechtingen en andere ellende. De ergste horrorverhalen onthoud je en daar ga je bijna vanuit. Maar de meeste bevallingen gaan gewoon wel goed. En dat mag ook best gezegd worden!
ik weet dat ik nu 5 wkn zwanger ben ik heb geen prettige bevalling gehad bij me eerste ik had een keizersnede en vond het toch iets te en daarnaar op de operatie tafel kreeg ik mij eerste paniekaanval en sinds die tijd heb ik daar last van nu 4 jaar later nog steeds en nu ben ik weer zwanger en ben ik toch erg doodsbang ik ben ook kwa karakter veel veranderd en niet echt mezelf meer en nu ben ik bang dat dat nu weer gaat gebeuren dat ik weer instort bij mijn tweede zoals ik dat had bij mij eerste ik heb gewoon teveel angsten nu momenteel terwijl ik gewoon blij wil zijn wie herkent dit?
@evelien totaal 40 uur?? nou ik heb echt respect voor je! Daarom geen 1 bevalling is te vergelijken en ieder zal haar eigen bevalling ervaren, de 1 positief en de ander minder positief maar onthoud ten alle tijden iedere vrouw verdient respect met of zonder pijnbestrijding want het is toch een hele klus die wij klaren samen met de 9 maanden zwangerschap!
Vrouwen onder elkaar moet niet te snel oordelen over het bevallen zelf en of ze zich aanstellen of niet! De 1 heeft een hogere pijngrens als een ander. Ikzelf ben thuis bevallen zonder pijnbestrijding en ik moet zeggen dat het mij goed bevallen is. Over echt pijn ben ik niet te spreken, misschien piep ik wel anders als ik straks lig te bevallen van de tweeling. Laat het over je heen komen en doe waar jij je prettig bij voel, ik weet wel is als je gaat liggen gillen of schreeuwen bij je bevalling je een hoop kracht daar aan verlies.
Mijn bevalling van de tweede ging ( te ) snel,waardoor ik lettelijk het gevoel had dat ik uit elkaar getrokken werd, ik heb echt geschreeuwd om pijnbestrijding omdat het echt ondraaglijk was.Maar ik heb het niet gekregen omdat ik anders een versufd kind ter wereld zou brengen. En ja dat wil je natuurlijk ook niet. Maar binnen een halfuur was ze er gelukkig uit.Kort maar krachtig zullen we maar zeggen.Maar als het langer had geduurd had ik echt wel wat tegen de pijn willen hebben.Ik heb nog een week naweeen gehad. En idd ,er heerst zeker nog een taboe op pijnbestrijding in Nederlnad.Ik merk dat zelf bij mijn eigen moeder.Die had echt zoiets van,nou stel je niet zo aan zeg,bevallen doet nu eenmaal pijn!! Hallo ze hebben toch niet voor niets die pijnbestrijding,waarom zou je creperen al dat niet nodig is.Als je zelf goed de weeen kan opvangen okee,(dat ging bij mijn eerste wel,standaard bevalling)maar als het echt niet uit te houden is.. zijn uitzonderingen hoor.Een vriendin van mij die heeft echt een horror bevalling gehad en die wil ook echt geen tweede meer,alleen maar omdat ze zich groot wilde houden voor de mensen om haar heen,en dus geen pijnstilling accepteerde..Dat slaat echt nergens op.In belgie bevalt iedere vrouw zowat met een ruggenprik ,(wat ik zelf wel eng vind hoor trouwens)waarom doen we hier dan zo moeilijk!!!
soms moet je ook pijnbestrijding, ik wou het niet maar moest omdat ze anders dachten dat ik het laatste stukje niet zou redden. Hoop dat ik t nu zonder afkan, en dat het sneller gaat allemaal
Heej hallo dames, ik ben december 2009 bevallen van een dochter. Had al vroeg in de bevalling heftige persweeën ook een mega knip omdat het schoudertje niet mee wilde (was achteraf gebroken) daar hing iemand, die hield mn been vast, die stond op mn buik te drukken als ik er weer aan terug denk, rill... en dat allemaal zonder pijnbestrijding... Moet zeggen dat ik super trots op mezelf ben! Maar mocht ik weer zwanger zijn en weer toe zijn aan bevallen ga ik dus echt wél voor pijnstilling! En ook dan ben ik wéér super trots op mezelf, dat weet ik zeker!! Want 9 maand zwanger zijn en dan rechtsom(met pijnbestrijding) linksom(zonder pijnbestrijding) bevallen is toch zo wie zo om trots op te zijn! Hoe je het ook voor elkaar krijg, het is een hele prestatie en een aanslag op je lijf! Ook al herstel je goed en snel daarna.. KuSjuh Teffie
ik wilde graag pijnbestrijding maar het ging er snel. om 16.00 uur braken mijn vliezen en om 16.20 kreeg ik persweeen en om 16.35 was mijn dochter al geboren.
het ging zo snel dat ik erg schrok toen ze op mijn buik werd gelegd. ben weer inverwachting en ben benieuwd hoe deze bevalling gaat.
ben bevallen met 33 weken zonder enige pijnstilling. Heb 4 dagen weeen gehad. Vond dit goed te doen, omdat je weet waar de pijn van is en zodra het eruit is is de pijn weg. Al die horror verhalen over de pijn tijdens de bevalling, vond ik achteraf gezien zwaar overdreven. En even ter info een kleine baby eruit persen kost meer moeite, omdat ze niet meewerken. Onze dochter woog bij haar geboorte 1890 gram.
Ik ben zwanger van de 2e. Ben totaal niet bang voor de bevalling. Ook de 1e keer niet. 1e keer spoedkeizersnee. Ik denk maar zo: het komt er toch wel uit en als het echt zo hels was waarom nemen zoveel vrouwen dan nog een 2e 3e enz!!? Waarom zou je jezelf bang maken voor iets wat je toch niet in de hand hebt? Sterkte met jullie zenuwen!
Ik ben nu 33 weken en ga binnenkort bevallen van de 1ste. Ik vind het wel eng, maar ik ben niet echt bang. Ik word meer banger van heel het gedoe eromheen, net alsof vrouwen tegenwoordig niks meer kunnen en het een openhart-operatie is. Tuurlijk snap ik al die voorzichtigheid wel, maar kom op.. beetje gezond verstand.
Dat het pijn gaat doen daar ben ik niet zo huiverig voor. Ik heb meerdere tattoos waar ik meerdere uren voor heb moeten zitten. Als je 6 uur lang met dezelfde naald over hetzelfde stukje huid prikken hebt kunnen volhouden dan red ik dit ook wel denk ik dan.
En daarnaast troost ik mij met de gedachte dat ik niet de eerste of de laatste vrouw ben die dit meemaakt en die kunnen het ook allemaal navertellen ;)
Ik heb 4 bevallingen gedaan zonder pijnbestrijding mijn kinderen waren minimaal 9 pond, eerlijk is eerlijk bevallen doet erg pijn, net alsof je ontploft en niets meer weg kan zuchten het persen vindt ik helemaal erg. Ik zou ook erg bang zijn voor een ruggenprik... wat voel je dan? Of juist niet? Lijkt me zo gek als je je benen niet voelt. Ben nu zwanger van de 5 e en ja straks weer bevallen! Gelukkig krijg je er iets moois voor terug.
Stom genoeg dacht ik vroeger.... ze slaan me maar met een knuppel en duwen ze mijn kindje met man en macht ermaar uit. Zo'n angst had ik... zelfs mijn schoonzusje dacht er zo over.
Ik stond versteld dat ze de bevalling zonder pijn stilling heeft gedaan. Volgens haar was het pijnlijkste moment. De drang naar persen en je mag niet. Ik werd al misselijk bij de gedachten.. en nu? Nu we besloten hebben dat de spiraal dit jaar eruit gaat, betrap ik me er echt op. Ik ben helemaal niet bang voor de bevalling.. ik kijk er zelfs naar uit? En dat terwijl ik helaam nog niet zwanger ben. Ik sta echt versteld hoe de hormonen van een vrouw werken, ongelofelijk dat je zo als vrouw helemaal op kunt gaan in het zwangerschap.
Zover het er nu uitziet, wil ik graag in het ziekenhuis bevallen (famillie historie) en alleen pijnbestrijding willen als het echt niet meer gaat. Anders doe ik het toch echt zelf, maar ik vind het prettig dat de mogelijkheid bestaat.
Mijn bevalling heb ik zonder pijnbestrijding gedaan. Kreeg op het eind een weeen storm wat ik wel erg pijnlijk vond. (daarna trouwens nog een grote knip en vacuumverlossing) maar ik stond versteld van het feit dat je zo snel weer hersteld. Natuurlijk is het de eerste dagen oncomfortabel met de hechtingen en ook de eerste keer naar de wc is niet prettig. Maar toch... alles bij elkaar vind ik het goed te doen. Ja bevallen is pijnlijk maar het duurt (op uitzonderingen na) een aantal uur en dan herstel je snel.
Ben blij dat ik het zonder pijnbestrijding heb gedaan en zo wil ik bij de tweede ook weer beginnen!
Mijn eerste bevalling heb ik ook zonder pijn bestrijding gedaan, tijdens de bevalling heb ik daar niet eens aangedacht.Ik kreeg met 7 cm ontsl. hevige persweeën,maar mijn baarmoeder rand wilde aan ene kant niet wee worden. Mijn weeën begonnen s'morgens en rond 8 uur begon het echt pijnlijk te worden. Ik heb ook een reptuur gehad .Ik moet zeggen dat ik de bevalling vond meevallen vergeleken de dagen van helse pijnen daarna lichamelijk.Mijn vriendin daar n tegen had liever de dagen daarna dan de bevalling. Zo zie dat dat voor iedereen verschillend is.
Is er iemand die ervaring heeft met persdrang vroeg tijdens de ontsluiting? Ik wilde in eerste instantie geen pijnbestrijding, maar had met 2 cm ontsluiting heftige persdrang en verschrikkelijk veel pijn. Kon niet anders dan voor een ruggenprik gaan. Maarja, achteraf toch het gevoel dat ik gefaald heb (helemaal als mensen zeggen dat ze trots op me zijn ONDANKS dat ik een ruggenprik heb gehad!). Zoek eigenlijk een beetje bevestiging, want kan er weinig over vinden op internet.
@ Mom69: Bij mij waren de weeën inderdaad wat hevigere menstruatiepijnen. Bij mij scheelde dat zo weinig qua pijn dat ik heel lang niet eens dacht dat ik aan het bevallen was. Ik heb helemaal niet echt het idee gehad dat ik pijn had eigenlijk, laat staan dat ik pijnbestrijding nodig zou hebben. Maargoed, iedere bevalling is weer anders hè. Ik vond het in ieder geval wel een voordeel dat ik altijd hele heftige menstruaties had gehad.
geen enkele bevalling kan je met elkaar vergelijken ik wilde bij de eerste absoluut geen pijnbestrijding ik had zoveel negatieve dingen gelzen en was er bang van geworden..! Ik werd ingeleid en had helse pijnen ik heb het nog lang tegen gehouden de epidural maar na 2 preken van eerst de verpleegkundige en toen de arts heb ik er toch een laten zetten en het was heerlijk ik veranderde van een monster in een gezellig persoon die klaar was voor de bevalling bij mijn tweede had ik totaal geen pijn maar vertrouwde juist dat niet en alsnog om een ruggeprik gevraagt voor het geval dat whahahha vele zouden me voor gek verklaren maar ik ben op mijn gevoel afgegaan en dat was op dat moment het juiste gevoel want het ging nadien inderdaad mis..! Dat mensen zeggen dat ze het gevoel hebben gefaald te hebben als ze pijnbestrijding hebben gebruikt komt door de mensen om je heen die zo negatief doen over pijn bestrijding en het domme komentaar dat ze dan geven er zijn al zo velen voor je geweest die het zonder hebben gedaan en vroeger kreeg niemand pijn bestrijding ja vroeger stierven er ook veel vrouwen tijdens de bevalling en baby sterfte is nog steeds het hoogst in nederland gewoon omdat er medisch niet snel genoeg word ingegrepen dus ik zeg lang leven de pijnbestrijding het heeft mijn bevalling erg mooi gemaakt en heb er van kunnen genieten..! En zonder had ik er echt niet van kunnen genieten ja het moment dat ze eruit kwamen maar de rest is zowel voor jou als de omstanders vervelend..! Maar wat ik al zeg sommige ervaren niet zo een erge pijn en dat is per bevalling en per persoon verschillend mijn eerste was een hel mijn tweede was pijnloos..! Ben erg benieuwd naar nr. 3 maar ga op zeker voor pijnbestrijding..!
Ik hoor vaak de opmerking:' waarom geen pijnbestrijding bij de bevalling terwijl je wel verdoving krijgt bij de tandarts of dokter ?'
Die vergelijking klopt niet helemaal. Bij de tandarts komt iemand van buitenaf een ingreep doen in jouw lichaam. Bij een bevalling komt de pijn vanuit jezelf, het hoort bij jouw natuur.
Om die reden wil ik wel eerst proberen of ik het zonder pijnbestrijding aankan. Dat pijnbestrijding wel een optie is, dat vind ik geruststellend en dat lijkt me bevorderlijk voor een rustige bevalling.
Hoi, ik dacht het ook dat doe ik wel even, maar bij mij viel het ook tegen. Het was de eerste en het was een kruinligging en navelstrengomstrengeling, ik heb mij ook niet netjes gedragen tijdens de bevalling en schaamde mij ook erg. Nu twee jaar later ben ik toch weer zwanger de wens van nog een kindje werd toch langzaam groter dan de negatieve ervaring van de bevalling. Hopelijk weet ik nu wat te verwachten weet wat ik niet moet doen, ga yoga doen. En als ik de vele verhalen mag horen is een tweede iets sneller en makkelijker! Maar vindt het wel erg spannend!
Voor ik ging bevallen dacht en zei ik o dat doe ik wel ff. Ik hoef geen pijnbestrijding en ik zal niet schreeuwen. Achter heb ik wel geschreeuwd en een ruggenprik gehad. Op het moment zelf was ik er heel blij mee. Maar omdat ik er zo licht over gedacht had, had ik het gevoel dat ik gefaald heb. En dat krijg ik niet uit mijn hoofd. Heb van te voren veel verhalen gehoord en gelezen over mensen die bevallen waren. De een had nergens last van en de andere smeekte voor een keizersnee. Dus ben beniewd over een paar jaar bij de 2e.
Ik heb bij mijn eerste bevalling een ruggen prik gekregen omdat ik na 16 uur weeen (non stop, zonder pauze's) nog maar 3 cm ontsluiting had. Ik was uitgeput en mijn ontsluiting wilde gewoon niet! Ik dacht; nog 16 uur = 6 cm, dan NOG 16 uur = 9 cm.... Doe er maar 1 dan.... Met de tweede nu ben ik wel bang voor de pijn, toch ga ik het zonder pijnbestrijding proberen. Ik geloof wel in de kracht van een vrouw, hopen maar dat het nu wel lukt.
@*ukje*. Wat erg voor je dat je bent bevallen van een overleden kindje. Zelf heb ik ook een voorspoedige bevalling gehad (wel heel veel pijn maar een korte periode) en vrees ook niet voor de volgende maar hoop wel dat het weer zo voorspoedig zal verlopen.
@LWN....ik weet het meid, maar maak mij er echt niet druk om, heb eerlijk gezegt twee bevallingen gedaan, bij mn eerste ben ik bevallen van een overleden kindje, vanwege privacyredenen staat ze ook niet vermeld in mn profiel, die was wel heel zwaar (rugweeen, ergste wat er is) maar ik sta dr toch wel posetief in, tis op dat moment best zwaar (vind het tegelijk ook lekker, i know very weird hahaha)...als je eenmaal bent bevallen vergeet je het vrij snel weer (die ''pijn'')....je doet het ergens voor he ;)
@*ukje* Dit is niet om je bang te maken hoor maar denk niet te makkelijk over je tweede bevalling. Iedere bevalling is anders ook bij dezelfde persoon. Het zou jammer zijn dat je het als heel zwaar gaat ervaren omdat je er misschien geen rekening mee hebt gehouden dat het een tweede keer wel eens anders kan gaan. Ik hoop natuurlijk dat je tweede ervaring minstens zo goed is als de eerste.
ik vond de bevalling heerlijk hiihihi...kan ook nie w8ten tot deze er is....ik keer lekker in mn eigen wereldje en doe mn ding zeg maar hihi.
maja voor ieder is het natuurlijk weer anders.....ik doe het trouwens zonder pijn bestrijding.
ik ook zwanger van de 4e en 3 x eerder zonder pijn bestrijding. Ik vind het goed te doen en heb n hoge pijn grens. Tijdens een bevaliing gebeurd er iets met je waardoor t goed komt ga daar van uit. Hoe meer stress hoe meer pijn denk ik..... ik wil graag direct na de bevalling naar huis om lekker in mijn eigen bed te genieten en met pijn bestrijding moet je altijd even blijven..... dat is t mij niet waard
Volgens mij kan je wel degelijk letterlijk sterven van de pijn, dat gebeurde in oorlogstijd toen er werd geamputeerd zonder verdoving. Maar goed, ik begrijp je punt.
hallo, ik ben zwanger van de 4e en ben 3 keer bevallen zonder pijnbestrijding. persoonlijk vind ik het te doen, ik heb zelf zoiets wat is nou 1 dag op een mensen leven? er zijn mensen die cronische pijn hebben, of vreselijk ziek zijn door chemo, oke leuk is anders natuurlijk maar van pijn is nog nooit iemand doodgegaan. natuurlijk ben ik ook zenuwachtig als het begint maar dat is een volkomen natuurlijke reactie, en je krijgt er iets moois voor terug
Ik was altijd heel bang voor de bevalling. Nu ik nog maar 6 weken te gaan heb raak ik al beetje nerveus. Maar ik ervaar mijn zwangerschap niet als leuk en roze wolken en weet ik wat. Ik vind het verschrikkelijk en ben blij als ik bevallen ben. Na al die maanden ziek zijn kan die paar uur pijn er ook wel bij.. haha. Is de pijn niet te houden dan zou ik wel om pijnstilling vragen. Waarom niet? Bij de tandarts krijg je toch ook een verdoving...
Hoi Nootje,
Bij mij ging het zwanger raken niet zo gemakkelijk. Maar het lukte, helaas kreeg ik ernstige bekkenklachten met de zwangerschap. Omdat ik vond dat ik geluk moest hebben, mocht ik van mezelf niet klagen, maar....ook voor mij waren die maanden van pijn behoorlijk afzien. Evengoed heb ik wel genoten van het groeien van de kleine, de bewegingen voelen dat vond ik zo bijzonder. Maar ik kan me heel goed indenken dat jij deze maanden heel snel achter de rug wilt hebben hoor!
Mocht je overigens meer informatie willen met hints en tips over bekkenklachten tijdens de zwangerschap En als je pijn hebt bij het omdraaien in bed; kijk op mijn website; www.glijmaatje.nl
Los van het feit dat je heel blij bent om een kindje te krijgen, mag je toch wel toegeven dat zwanger zijn niet die roze wolk is waar iedereen het altijd over heeft. Zoals ik al eerder schreef, werk ik al 12 jaar op gyn/obs en werk ik voornamelijk met stellen die moeilijk zwanger worden. Ik zie dus vaak het leed van mensen die het heel graag willen maar bij wie het niet vanzelfsprekend gaat. Ik weet dat ik bij de gelukkigen hoor bij wie het wel snel ging maar dat betekent niet dat ik die 9 maanden leuk moet vinden.
Het is zwaar, ik ben ontzettend misselijk geweest, bij 2 zwangerschappen tot opname aan toe. Verder ben ik ontzettend kortademig, conditieloos, futloos en heb ik ook nog eens bekkenklachten gekregen bij deze zwangerschap. Moet ik nu van de daken juichen dat het zo leuk is of mag ik toegeven dat ik er geen fluit aan vind. Geef mij maar 5 bevallingen zonder pijnstilling, voor mij is elke wee een verlossing en stapje dichter naar het einde van 9 maanden ellende. Sorry dames, maar die roze wolk heb ik telkens pas gevonden na de bevalling. En na deze kleine komt er geen vierde, het is een te grote aanslag op mijn hele doen en laten, heb er namelijk nog twee rondlopen, mijn vent wil zo nu en dan ook gezelligheid, we hebben een stuk grond met dieren erop die verzorging nodig hebben, heb mijn werk en daarnaast alle verplichtingen van de andere twee kinderen (zwemles enzo). Ben blij als ik weer alleen in mijn lijf ben, dan heb ik weer energie voor 10! Die gebroken nachten kan ik zeker wel hebben want door nachtdiensten ben ik dat wel gewend....
tja.... zonder buik geen kind maar als het anders zou kunnen.....
aaaaaggghrrrrr nog 14 weken ongeveer!!!
@finallyy : ik heb niet gezegd dat zwanger zijn niet zwaar is. Heb ook moeten rusten,mocht bijna niets meer, heb zelfs een operatie ondergaan tijdens mijn zwangerschap, had bekkeninstabiliteit. Kortom heb ik zowat van alles last en pijn gehad ;o)
Ben normaal gezien zeer actief én zelfstandig. De eerste maanden had ik daar idd moeite mee, maar als ik haar eenmaal voelde bewegen, ZALIG! Ook al had ik mss voor een ander een zeer zware zwangerschap. Je zal mij nooit horen zeggen dat ik het verschrikkelijk vond.
@loesje: ik ben 3 jaar bezig geweest om zwanger te worden en heb ook 3 miskramen gehad. je kunt je voorstellen dat ik erg blij was toen de test weer positief was en de baby ook 'bleef zitten'.
Maar ookal heb ik al dat verdriet gehad, ook ik vind zwanger zijn best wel zwaar en dan niet eens alleen om de kwalen. Ik ben emotioneler, ik ben normaal gesproken heel ondernemend en zelfstandig en nu moet je zoveel dingen laten en ben ik afhankelijk van mijn man. Daarnaast maak ik me ook continu druk of het wel goed gaat met mijn meisje, kortom: zwanger zijn is voor mij best hard werken.
En ook ik heb vantevoren de ruggenprik aangevraagd: weeen/pijn voel je sowieso wel en ik heb besloten te willen genieten van alles. Dan maar ietsje later naar huis!
@loesje, momenteel gaat het iets beter maar dit is mijn 4e zwangerschap en ik heb wederom tot voor kort 20 uur per dag plat op bed gelegen omdat ik werkelijk niets anders kon. met de 2e be ik zelfs 11 kg afgevallen. bij alle 3 de kids had ik dermate bekkeninstabiliteit dat ze eerder zij gehaald, de jongste zelfs bijna 6 weken te vroeg..... ik vind het een wonder dat het kan begrijp ij niet verkeerd maar ik zal blij zijn als deze aanslag op mijn lichaam weer voorbij is. Want boven liggen en het gezin aan je voorbij horen trekken is echt niet leuk... en natuurlijk wegen bij de symptome ook niet op tegen de klachten anders was ik nooit een 4e x zwanger geraakt, ik heb alleen dat lyrische gevoel rond zwanger zijn niet...
Ik vond persoonlijk dat al de 'symptomen' niet opwegen tegenover het zalige gevoel van het kleintje te voelen en te weten dat ik weldra met dat kleine mensje kennis kon maken. En ik ben anders ook een super nuchter en realistisch persoon hoor. Mss omdat ik wist dat het de eerste en laatste keer zou zijn dat ik er volop van genoten heb.
@ loesje, nee hoor ik begrijp heel goed dat er mensen zijn die oeilijk zwanger kunnen worden maar dan nog.... je wilt graag een kindje en zwanger worden is daar voor nodig.... Ik heb zelf een eiceldonatie gedaan voor een hele goede vriendin die anders geen kinderen kon krijgen en zij was ook niet echt gecharmeerd van zwanger zijn. Als mensen 3 dagen griep hebben gaan ze al klagen maar als je 9 maanden last hebt van vermoeidheid, misselijk zijn, hoofdpijn, slecht slapen etc etc moet dat nog fantastich zijn ook..... ik ga daar niet in mee
corrie en lwn;
ik vind zwanger zijn ook vreselijk!!! echt waar! heb dat bij de eerste ook gehad en nu helemaal. ik kan ook niet wachten tot de bevalling (wel met pijnbestrijding...) en eindelijk mijn kindje vast kan houden.
mensen vinden het idd raar, maar ik wil een kindje, ben ook echt gek op mijn kleine meid, maar dat zwanger zijn is idd noodzakelijk kwaad, dat zeg ik ook al nu bijna 35 weken!!! haha erg he. sterkte
Ik ben uiteindelijk na 2 jaar proberen zwanger geraakt. De ganse zwangerschap heb ik moeten 'rusten'. Ik ben lang misselijk geweest, heb veel pijn gehad, maar vond het ZALIG om mijn kleintje te voelen bewegen. Na dat lange wachten was er voor mij niets mooier dan zwanger zijn. Mss dat het voor mensen die makkelijk zwanger worden iets meer vanzelfsprekend is...
@lwn, eindelijk iemand die het ook durft te zeggen! Mensen kijken mij altijd zo raar aan als ik het zeg..... kijk ik vind het allemaal bijzonder en mooi dat het kan maar ik zi het echt als noodzakelijk kwaad...ik ben te nuchter voor de rose wolk denk ik.
@ laura, als ik in het ziekenhuis bij ons in de buurt zonder ruggeprik beval om 21.00 dan ben io uiterlijk om 00:00 thuis en dat is mij meer waard dan pijnloos bevallen. Maar zoals ik al zei, iedereen ervaart oijn anders. Ik vind zwanger zijn afchuwlijk en zou het liefst slapen tot half november. De bevalling daar kijk ik echt naar uit.
@loesje2104 Ik weet niet of je opmerking voor mij bedoelt was maar als je mijn stuk leest dan schrijf ik ook dat het geen kritiek is dat vrouwen direct kiezen voor een ruggeprik maar dat ik gewoon nieuwsgierig ben naar de reden waarom. Jij geeft jouw reden, dan is het toch klaar? (Dit geldt voor veel meer mensen die gereageerd hebben.)
als iemand op voorhand al zegt ik wil een ruggeprik is dat toch het goed recht van diegene? ze zullen er vast wel een reden voor hebben.. ieder z'n ding toch?
Heb zelf 2 kiddies rond rennen.Bij de eerste moest ik naar het ziekenhuis hij had in het vruchtwater gepoept en ik zelf was nog heel jong heb daar wel een spuitje gekregen waardoor ik wat rust kreeg en verder gewoon de bevalling gehad.Bij de tweede wilde ik een thuis bevalling en is me best goed bevallen dus hoop de derde ook gewoon thuis te mogen krijgen maar placenta lag bij de laatste echo te laag dus is nog effe afwachten.Maar bij beide bevallingen is de pijn absoluut niet leuk maar als je dan z'n kleintje in je armen heb ben je het snel vergeten :) ruggprik moet toch gewoon kunnen als je dat wilt niet iedere bevalling is het zelfde en dan daarbij de status van hoe je je voelt misschien heb je wel dagen wakker gelegen enzo enzo dan kun je denk ik ook wat minder hebben maargoed ieder voor zich. Hoop dat ik gewoon lekker thuis mag bevallen en dan maar zonder pijnbestrijding lekker thuis voel ik me fijner bij :)
Ik ben op uitgerekende datum ingeleid. Na de baxter komen ze vragen of de anesthesist al mag komen voor de ruggeprik. Ik ben daar gretig op ingegaan, na aandringen van mijn gyneacoloog die mij dit ten zeerste aanraadde gezien ik erg veel littekenweefsel heb door vroegere operaties én omdat ik van mezelf weet dat ik een hoge pijngrens heb, maar snel het bewustzijn verlies door pijn. Je mag dus niet te snel oordelen over vrouwen die van tevoren al weten dat ze er één gaaan vragen....
@lwn deze discussie is hier al is geweest over dat je niet snapt at sommige vrouwen bij voorbaat al zeggen dat ze een ruggenprik willen terwijl ze helemaal nog niet weten of ze het nodig hebben...ik snap dat ook nog steeds niet..als je der behoefte aam hebt oke...maar bij voorhand al te zggen van ik wil een ruggenprik terwijl je nog iete eens weet of je het nodig hebt???tja daar ken ik niet bij...
ik ben om 22.13u bevallen ( met ruggenprik) en ik was de volgende morgen om 11.00u thuis.. ze vroegen na de bevalling zelfs of ik naar huis wou?! heb altijd heeeel hard geroepen dat ik nooit maar dan ook nooit van me leven een ruggeprik wilde dat dat onzin was en dat ze dat vroeger ook niet hadden.. pfff.. wat een onzin! ben helemaal anders gaan denken tijdens de bevalling! vroeg met 3 cm al om de ruggeprik! haha.. en wat ben ik blij dat ie is uitgevonden! er moet inderdaad niet zo moeilijk over gedaan worden en ik vind ook dat er 24 uur per dag een anestesist in het zkh aanwezig moet zijn!
Bij mijn eerste ben ik 's nachts in het ziekenhuis bevallen. Het ging allemaal erg snel waardoor een ruggenprik, als ik dat had gewild niet meer mogelijk was. Daarbij komt nog eens dat in dit ziekenhuis 's nachts geen anaesthesist van huis komt om een ruggeprik te geven. Over schandaling gesproken. Volgens mij is het inmiddels beter geregeld maar ik weet het niet eens zeker.
ik ben 3 x bevallen zonder pijnbestrijding en vond het een super ervaring. ik beval liever 10 x dan dat ik 1 x 9 maanden zwanger ben.... ik heb een hoge pijngrens en kan er goed mee omgaan en dat scheelt denk ik. Ik vind erg veel nadelen aan pijnbestrijding kleven, beide medicatie's kunnen start problemen bij het kindje opleveren en bij een ruggeprik mag je niet direct naar huis.... ik wil direct naar huis en dat telt voor mij zwaarder dan geen pijn. Maar laat vooral iedereen bevallen op een manier waar ze zich goed bij voelt.
Ik vind dat iedereen voor zichzelf moet beslissen wat het beste is. Wat ik niet goed begrijp is dat sommige vrouwen op voorhand beslissen om bij hun eerste bevalling met pijnbestrijding te bevallen omdat je gewoon nog niet weet hoe het voelt. Dit is geen kritiek hoor, ik ben gewoon nieuwsgierig.
HEt valt mij wel op dat iedereen hier pijnbestrijding zo aan het verdedigen is. Nergens voor nodig toch? Ik zie hier niemand iets negatiefs er over zeggen. Krijgen jullie dan buiten BB zo veel negatieve commentaar er op? Ik vind het geweldig dat je in Nederland er voor kan kiezen wel of niet in ziekenhuis met of zonder pijnbestrijding en iedereen makt de juiste beslissing voor zich zelf. Ik Ben vorig keer thuis bevallen en hoop dat nu weer te doen, vooral omdat ik bang ben voor ziekenhuizen (weet niet waarom) dat lijkt me niet bevorderlijk voor de bevalling hahaha, maar thuis bevallen als je hele heftige weeen hebt en de pijn te erg wordt ook niet, dus mooi dat ik naast een ziekenhuis woon, kan op de laatste moment nog beslissen wat goed voelt :)
Ik ben zelf 2 maanden geleden van de eerste bevallen en ik wou het ook zonder pijnbestrijding proberen, simpelweg omdat ik toch niet wist hoe de weeen aan zouden voelen en ik bij het idee van een prik in mijn rug die daar de hele tijd in zou zitten ook niet echt happy werd.
Halverwege de bevalling heb ik geschreeuwd en gesmeekt om pijnbestrijding! Wat vond ik het pijnlijk maar helaas was ik snel met ontsluiting dus mocht ik geen ruggenprik meer.. de uitdrijving vorderde helaas niet zo vlot dus uiteindelijk was het 1 lange pijnlijke weg.. bij de volgende ga ik daarom ook 100% van tevoren vast leggen dat ik hoe dan ook pijnbestrijding wil !!
ik ben 35 weken zwanger en ik ga ook voor de ruggenprik. ik vind dat iedereen voor zichzelf moet bepalen of je wel of niet die pijn aan wil en aan kan. het is notabene 2010 en op de hele wereld gebeurt dit bijna automatisch, alleen in nederland moeten we lekker allemaal pijnlijden, want pas dan ben je een echte moeder! :)
ik heb hyperventilatie, lage bloeddruk en val heel snel flauw en boven alles ben ik gewoon een grote schijtluis, dus om het allemaal zo soepel mogelijk te laten verlopen heb ik voor pijnbestrijding gekozen. al ben ik ook al bang voor die prik op zich! :)
Hier in het ziekenhuis was het best prettig geregeld, ik heb het aangegeven bij de gynaecoloog, kreeg vervolgens een intakegesprek bij de anesthesist waar er uitgelegd werd wat er allemaal gebeurt en vervolgens bespreek je het weer met je gynaecoloog. ook heb ik een geboorteplan gemaakt, zodat er geen misverstanden ontstaan.
Maar goed, live and let live, dus laten we vooral allemaal zelf bepalen en niet anderen veroordelen voor de keuzes die ze maken.
Ik snap ook heel die discussies niet over met of zonder pijnbestrijding, waarom zou je uberhaupt aankijken of de pijn te doen is? Als ik naar de tandarts moet krijg ik ook standaard verdoving en moet erbij de huisarts iets gebeuren dan krijg je gelijk een verdovende creme en bij een bevalling zou het zonder moeten, belachelijk laat een ieder voor zichzelf een keuze maken en laten we blij zijn dat de keuze er is en ons niet ' beter of sterker voelen' als we besluiten om het zonder pijnbestrijding tedoen.
@Viefje. Wat een prehistorische verloskundige lijkt me dat. Over die 'schijnveiligheid', heeft ze dan een kinderarts en couveuse bij zich als ze een thuisbevalling komt doen?
nootje, wat zeg je dat goed!
de discussie ging helemaal nergens over, en wordt vaak aangevoerd door de vrouwen die het geluk hebben gehad een mooi bevallingsverhaal te hebben!
Ik helaas ook geen mooi verhaal en een ruggenprik gehad(goddank...na ca.26 uur en 1 cm ontsluiting...)
Deze keer was ik toch weer erg bang voor het hele verhaaal mijn verloskundige heeft een afspraak bij gyn gemaakt en samen met hem heb ik afgesproken ingeleid te worden met 39 weken, ivm bekken, (het schijnt een flink kind te zijn..) en ruggenprik te krijgen. heerlijk idee, zie er toch eeen stuk minder tegenop zo!!! het valt nou eenmaal niet altijd voor iedereen mee. ik snap best dat mensen nu denken, kan deze keer toch beter gaan maar ik durf gewoon niet te gokken! ik heb liever het idee dat ik pijnvrij beval dan anders! groetjes
Meiden, wat een discussies allemaal over pijnstilling. Ik werk al 12 jaar op gynaecologie/verloskunde en ben zelf weer zwanger. Ik weet dat de gynaecologen bij ons echt NIET tegen pijnstilling zijn omdat een vrouw die bang is voor pijn tijdens de bevalling niet goed kan ontspannen en vaak overvallen wordt door een paniekgevoel wat pijn met zich mee kan brengen.
De enige medische reden om van pijnstilling af te zien, is het feit dat door pijnstilling (zoals epiduraal anesthesie) de kans op een kunstverlossing (vacuum of keizersnede) toeneemt.
Vrouwen die het zonder pijnstilling kunnen hebben geluk, vrouwen die het met pijnstilling willen, hebben hier ook recht op. Het is niet een kwestie van beter of slechter. Nederland heeft voor een modern land een hoog geboortesterfte cijfer en dat komt mede doordat er in NL nog te slecht geluisterd wordt naar het gevoel wat moeders hebben (uitkomst van een groot onderzoek). Als een vrouw gegronde reden heeft om te denken dat ze beter af is met een ruggeprik dan wordt dat verzoek tegenwoordig gewoon gehonoreerd in de meeste ziekenhuizen. Er zijn een hele hoop opties voor pijnstilling en daar moet men gewoon gebruik van maken als men denkt dat dat nodig is. Gewoon een goed bevallingsplan maken met gyn of verlosk. en je opties bekijken.
BTW. ik ben vorige keer zonder pijnstilling bevallen, had een bevalling van 12 uur maar het ging geleidelijk en goed. Dit keer hoop ik hetzelfde te verwachten maar als het onverhoopt tegen zit dan neem ik pijnstilling. Klopt... zonder pijn geen kind maar afzien hoeft ook gelukkig tegenwoordig niet meer. Alle uitspraken van.... het hoort erbij en vroeger deden ze het ook zo....?!?!
Vroeger ging met dood door griep en tegenwoordig is de wetenschap ver, waarom daar geen gebruik van maken als je dat nodig denkt te hebben?!????!!! Dit is niet raar, raar is het feit dat mensen zich moeten verontschuldigen als ze aan pijnstilling denken.... nogmaals van paniek door pijn, blijft je ontsluiting achterwege en dat lijdt tot meer pijn en paniek.
Mijn mening is...verdiepen in het hoe en waarom van weeën, goede voorbereiding, goed bevallingsplan en bekijken wat je opties zijn wat betreft pijnstilling. Doe dat ruim van te voren wat dat brengt rust in je hoofd en rust is goed voor ontspanning!!!
Ik ben ingeleid en heb een pompje gehad. Ik ben blij dat ik het gedaan heb want ik vond het erg heftig (rug, been, buik weeen).
Maar ik vind dat een ieder vrij is om te kiezen wat ze willen aan pijn verlichting, het is toch allemaal goed!
Ik krijg er ook wat van, al doe commentaren over hoe je de bevalling 'beter ervaart' zonder ruggeprik en dat je er trots op mag zijn als je het op die manier doet (en je dus bijna moet schamen als je het met doet). Ik moet binnen 3 weken bevallen (of morgen, of binnen 4 weken, hangt er vanaf wanneer onze kleine meid besluit eruit te komen) en zou het graag zonder ruggenprik doen. Waarom? Niet omdat ik het stoerder vind zonder, maar omdat ik, als ik me probeer voor te stellen hoe weëen voelen, ik denk dat ik die pijn mss wel aankan. Maar aangezien het mijn eerste kind is, is de kans dat mijn voorstelling er mijlenver naast zit reëel en hou ik de optie van ruggenprik dus open. En momenteel vind ik het idee van een naald tussen mijn ruggenwervels veel enger dan het idee van weëen, maar da's dan weer persoonlijk. Net zoals het voor anderen een persoonlijk iets is om doodsbang te zijn bij de gedachte aan de pijn van weëen, en niets om je over te schamen. Ok, er zijn mogelijk bijwerkingen aan een ruggenprik. Maar die zijn al bij al zeer beperkt. En het is allemaal ok als de moeder rustig kan blijven en de pijn goed opvangen, maar als je in paniek bent, zit te hyperventileren, of doodziek zit te braken van de angst en de pijn veroorzaakt dit volgens mij ook veel stress die echt slecht is voor je kind op dat moment. Ik ken trouwens een vriendin die het zonder wou doen, maar dan op het moment zelf zo uitgeput en ziek werd van de pijn dat de ontsluiting voor geen meter meer vooruit ging. De dokter heeft dan besloten dat ze een ruggenprik moest hebben en toen ging het wel weer vooruit. Daarnaast ken er er dan ook weer één die haar 16 urr durende bevalling vrij relaxed en zonder pijnbestrijding heeft geklaard. Dus, ieder lichaaam reageert anders en onvoorspelbaar op de pijn, en iedereen gaat mentaal anders om met de pijn. Wat de toaal van de pot gerukte reacties over vrouwen in ontwikkelingslanden (of in vroegere tijden) betreft: vroeger en ik zulke landen gebeurt het nogal eens dat vrouwen en hun kinderen in het kraambed sterven tgv een lange, pijnlijke en veel te uitputtende bevalling. Is natuurlijk ook een vorm van natuurlijke selectie: de sterke vrouwen die het makkelijkst baren kunnen zich effectief voortplanten, de anderen hebben helaas pech want die hebben slechtere genen. Maar ik denk niet dat we daar zo meteen naar terugwillen ;-)
@ Pebs: Pethidine, daar heb ik dus wel eens van gehoord! Een vriendinnetje van mij had dat ook gehad, maar dan in de vorm van een injectie. Ik ga dat zeker even bespreken de volgende keer. Dank je wel!
@enniewee
IK heb ook pijnverlichting gehad... Ook een pompje wat jezelf kunt regelen.
Je voelt nog wel de pijn maar je wordt er een soort van high van waardoor je heel relaxed en loom wordt. Ik heb er zelfs door kunnen slapen terwijl ik weeen had.... dus ik vind het echt een aanrader! Volgens mij heet dit spul pethidine of zoiets
@Justsmile: gefeliciteeeerd met je zoon! Waar je het over had, daar had ik nog nooit van gehoord. Ik moet morgen weer naar de vk (ik loop in het ziekenhuis bij de vk) en zal dat gelijk eens even vragen...klinkt heel verleidelijk, zelf ook kunnen doseren..
Ik laat het uiteindelijk natuurlijk weten!
@gabriella; Inderdaad in je hand.. Ik dacht eerst, dat is lekker makkelijk, want ik had al een infuus voor de weeenopwekkers.. Ik dacht hang er maar een zakje bij! Maar dat bleek dus niet te gaan, moest via een apart infuus, dus toen kreeg ik er in mijn andere hand nog een.
Ik was enorm tegen een ruggeprik ik had er heel veel nare dingen overgelezen en het zou niet goed zijn blah blah...! Ik werd ingeleid nou dat ging best heftig moet ik zeggen op een gegeven moment zat ik op het toilet en ik kon er gewoon niet meer af komen zo een pijn had ik en ik had pas 3 cm ontsluiting verschrikkelijk er werd me continu een ruggeprik aangeboden maar ik weigerde toen kwam de arts voor een praatje en die vroeg wat voor een medische opleiding ik had hihihihi en waar ik dit allemaal vandaan haalde dat het gevaarlijk was en zo enorm veel risico's met zich mee bracht dus ik vertelt dat ik veel boeken heb gelezen en op internet veel erover gezocht toen zei hij dacht je nu echt dat als het zo gevaarlijk was dat we het dan aan iedereen aan zouden bieden (ik woon in Canada en hier is er geen verzekering die er tussen staat zorg is geheel gratis) de verpleegkundige kwam er ook bij en die begon ook denk je nou echt dat de rode loper voor je uit gaat als je geen ruggeprik neemt..! Uiteindelijk ben ik toch voor de ruggeprik gezwicht en ik zei daarna kun je de volgende keer de preek bij binnenkomst houden whahahaha het was heerlijk ik heb van mijn hele bevalling genoten en we hebben zelfs enorm gelachen de sfeer was gelijk ontspannen en ik was me gewoon veel meer bewust wat er gaande was.! Bij de volgende heb ik dus ook een epidurale gehad ik kreeg trouwens een monitor voor me voor het persen ik kon exact zien wanneer ik een weee had en wanneer de piek was dus dat was geen probleem...! Je hebt echt geen beter gevoel over jezelf als je het zonder epidural doet ik denk dat je dan juist de kans misloopt om echt van je bevalling te genieten..! Gelukkig lees ik dat het in nederland nu ook makkelijker word om pijnbestrijding te krijgen ik vind namelijk dat dit de keus van een persoon moet zijn en niet van het ziekenhuis...! Ik denk dat er veel bangmakkerij is om niets en dat is jammer want lees nu eens de bijsluiter van gewoon een aspirientje die zou je dan toch ook niet meer durven nemen hihihihihi..! En tuurlijk zijn er risico's maar echt die zijn maar minimaal...!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Bevalling
reacties (327) Verversen