Hoi allemaal,

Sinds de bevalling in augustus ben ik helemaal niet meer aanwezig geweest op Babybytes.
Ik ben zo bezig geweest met mijn kleine meisje dat ik weinig tijd meer voor mezelf neem. En dat vindt ik ook helemaal niet erg 😊

Ik heb wel aangegeven eerder dat ik nog een stukje zou schrijven dus bij deze:
Wij hebben deze zwangerschap best wel wat meegemaakt, maarja we zijn echt niet de enigen. Zo hebben we naar aanleiding van veel te veel vocht bij de nekplooi een vlokkentest laten doen toen ik 12 weken zwanger was.
Mijn gevoel zei echter dat alles goed was en dat bleek gelukkig na alle testen ook. Wat een opluchting!
Mijn gevoel zei ook dat we een meisje zouden krijgen (wij hebben geen echo voor de geslachtsbepaling gehad) en mijn gevoel zei dat ik zou bevallen op 6 of 7 augustus.
Op 6 augustus heb ik de verloskundige gebeld i.v.m. mijn bloeddruk. Deze was inderdaad te hoog (ondanks de medicatie) en ze stuurde ons door naar het ziekenhuis. Mijn vriend gebeld en hup daar gaan we!
In het ziekenhuis besloten ze dat het het beste was om te gaan inleiden. Dit was het beste voor ons kindje en voor mij. Ik had al een paar dagen 1 cm ontsluiting en de ballon is toen geplaatst om 13.30 uur in de middag. Het was een heel gek gevoel dat we hier niet meer met zijn tweeën weg zouden gaan, maar met zijn drietjes.
Op 7 augustus zijn om 06.30 mijn vliezen gebroken. Uiteindelijk werden de weeën zo heftig en na alles geprobeerd te hebben besloot ik voor de ruggenprik te gaan. Helaas ging deze ook niet zoals had gemoeten. Ze hebben (in totaal 2 verschillende mensen) de ruggenprik drie keer moeten zetten. De tweede keer waren ze zelfs bang dat ze spinaal zaten en begonnen ze, waar we bij waren uiteraard over protocollen. Totaal niet rustgevend zeg maar...
Na de derde prik en drie kwartier verder mocht ik weer gaan liggen. Helaas bleek dat de prik toch niet goed gezet was aangezien ik maar aan 1 kant verdoofd bleek te zijn. Joepie...
Mijn ontsluiting bleef echt ontzettend lang hangen op 4 cm. In de avond en nacht begonnen ze over een keizersnede wat ik dus absoluut niet wilde. Gelukkig kwam bij de laatste controle (voordat er een keizersnede uitgevoerd zou worden) het nieuws dat ik op 9 cm zat! Yes!
Ik mocht gaan persen💪 De weeën monitor werkte ook niet, weer iets wat niet klopte...de monitor gaf een wee aan nadat deze geweest was. In dit geval was het een geluk dat ik maar half verdoofd was zodat ik ze zelf kon voelen.
Na drie kwartier persen kwamen wij erachter dat er de ouders zijn geworden van een prachtig en gezond meisje! Ons voorgevoel was dus goed en we hadden een geweldig moment! Woehoe!!
De meisjesnaam wisten we echt al heel lang zeker en we waren in extase dat onze dochter Fay geboren was.♥️
Fay is uiteindelijk geboren om 05.32 uur op 8 augustus met een gewicht van 3120 gram. Ze was echt een klein poppetje en geboren bij 38+5.

Vanwege mijn bloeddruk zouden we een dag in het ziekenhuis moeten blijven. Nadat we naar een andere kamer verplaatst waren kregen we het nieuws dat we naar huis mochten. De reden hebben we niet gehoord maar we hadden zo onze vermoedens.
We merkten na de bevalling dat we niet meer belangrijk waren en dat het heel lang duurde voordat er iemand bij ons kwam kijken na het drukken op de bel. De kraamverzorgster en verloskundige waren er ook zeker niet van te spreken dat we zo snel weer thuis waren.
Uiteindelijk bleek het ziekenhuis ook niet aan onze huisarts doorgeven te hebben dat ik bevallen was, waardoor ik toen Fay 8 weken oud was zelf maar eens ben gaan bellen.

Inmiddels is Fay drie maanden oud en gaat het supergoed met ons. Ze is ontzettend vrolijk en slaapt in de nacht heerlijk door. Overdag slaapt ze wat slechter, vooral hazeslaapjes maar ze groeit goed. Ze zit mooi op de lijn die ze zou moeten volgen.
We zijn sinds een paar weken over van 120 cc voeding naar 150 cc. De arts van het CJG zegt zelfs dat Fay nu al op een liter voeding per dag zou moeten zitten. We hebben hier onze twijfels bij en houden ons eigen schema aan.
Fay drinkt nu zelfs haar flesjes niet altijd leeg en groeit goed. Het is toch 150 cc per kilo lichaamsgewicht? Fay is nu 5,3 kilo dus denk dat we goed zitten.

Met mij gaat het oké verder. Mentaal heb ik nog wel wat last van met name gedachten met betrekking tot het oppassen. Ik heb hier wel hulp voor gezocht. En dat lijkt te helpen.
De kinderopvang vind ik inmiddels geen probleem meer en ook mijn moeder vindt ik niet spannend meer. Mijn schoonmoeder daarentegen.....
Ze heeft afgelopen maandag voor het eerst opgepast en ik vond dit verschrikkelijk spannend. We hebben van te voren een dag gehad met beide moeders om te vertellen wat wij willen en wat voor Fay belangrijk is. Maar toch lijkt dat niet helemaal door te dringen.
Mijn schoonmoeder is van de oude stempel en het lijkt alsof ze een soort tunnelvisie heeft. Ze heeft drie jongens opgevoed en weet het dus allemaal wel.
Maandag bedoelde ze het heel goed om mij een filmpje te sturen maar dit was een filmpje waar Fay ligt te slapen op haar buik. En later wij dat nou absoluut niet willen!
Jullie zien het misschien al aankomen....deze mama overstuur en vindt het moeilijk om met haar te praten. Ze is veel te nuchter en heeft me al een paar keer weggewuifd als ik wat zei.
Bijvoorbeeld over het ondersteunen van Fay haar nekje en dat ze geen speen wil na het eten. Dus ja....het oppassen door mijn schoonmoeder daar moet ik nog mee leren omgaan.
Ik ben natuurlijk hartstikke blij dat ze wil oppassen maar kan er niets aan doen dat ik dat gewoon heel spannend vindt.

Al met al zijn we op het moment zeer gelukkig en helemaal gewend aan het ouderschap. Mijn vriend praat nu al over een tweede kindje😂 We wachten nog maar even!
Ik heb altijd wel een idee gehad over hoe het zou zijn om moeder te zijn, maar ik heb nooit gedacht dat het zou mooi en fijn zou zijn🥰

Wat is het ouderschap toch mooi en bijzonder ♥️♥️♥️

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Augustus 2019


reacties (4)    Verversen


  • Ryder85

    Wat een schatje! Leuk om te lezen, wij liepen ong gelijk toen qua zwangerschap. Hier exact hetzelfde met de ruggenprik! Heel herkenbaar. Ook pas de vierde keer en tweede persoon dat ie goed zat. En toen ook niet goed werkte. Buiten dat ik daar mega van baalde vond ik het wel heel fijn de persweeën te voelen.
    Geniet ervan en het uit handen geven gaat allemaal wel wennen weet ik van mijn eerste ;)

  • Channiej88

    Wat toevalligben gefeliciteerd!
    Ik vond het uiteindelijk ook wel prettig de persweeën te voelen maar het kan toch eigenlijk niet zo slecht gaan met het zetten van die prik? Ik vond het beroerd in ieder geval.
    Bedankt....aan het uit handen geven zal ik inderdaad moeten wennen, maar ik ben niet de eerste moeder die dat moet doen😂

  • Ryder85

    Echt verschrikkelijk. De eerste persoon was drie kwartier bezig tijdens mijn weeënstorm en de tweede had hem er in 5 min in zitten. Schandalig. En mij ook het gevoel geven dat het aan mij lag omdat ik telkens niet goed zat. Was jouw rug ook volledig blauw? 😰

  • Channiej88

    Ja mijn rug was ook helemaal blauw, echt verschrikkelijk! Een keer deden ze die prik zonder wat te zeggen dus schoot ik ook omhoog. En gek genoeg....was het niet die die verkeerd zat🤔

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50