Hoi allemaal! Ik ben een alleenstaande, 20 weken zwangere vrouw die erg zelfstandig en ondernemend is. Mijn grootste valkuil is dat ik altijd alles zelf wil doen, geen hulp vraag en doorga terwijl mijn grenzen allang overschreden zijn. Nu worden mensen om me heen steeds voorzichtiger met mij en waarschuwen me ook vaker dat ik dingen moet laten. Ik merk wel dat het allemaal veel zwaarder is en kan er soms ook wel last van hebben maar op het moment dat ik het doe denk ik er vaak niet bij na. Nu is mijn vraag: wat mag of moet ik eigenlijk vanaf welke week niet meer doen? Even om duidelijkheid te creëren, een vooorbeeld: vanaf wanneer moet ik iemand anders vragen mijn tweepersoonsdekbed te verschonen? Of de kerstverlichting hoog op te hangen? De was te doen (wasmachine staat op de grond) enz. Richtlijnen werken voor mij vaak als een excuses voor mezelf om dit dan ook te laten. Zeker in de zwangerschap die me heel dierbaar is. 😉
Je kan alles gewoon blijven doen hoor tenzij je lichaam aangeeft dat die het niet trekt. Dus naar je lichaam luisteren.. Bij mijn zoontje deed ik tot 40 weken gewoon alles. Ging wat langzamer met die dikke buik maar dat was het ook wel.
Ik doe alles zelf , werken, huishouden nog 3 kinderen (wel wat ouder maar toch) wat er echt wordt afgeraden is op hoogtes staan en/of zwaar tillen. Mijn vriend heeft ook gewoon een fulltime baan en ga niet altijd op hem wachten. Ik heb altijd gewerkt tot 36 weken en ging perfect , nu 30 weken zwanger van de vierde
Ik klom met 40 weken zwanger nog op het keukenblok om mijn ramen te lappen. Ook met 36/38 weken nog veel schilderwerk gedaan in huis. Ik voelde mij wel fit en had nergens last van. Scheelde wel dat mijn partner weer andere dingen deed. Doe wat goed voelt en pak je rust tussendoor.
Dat soort dingen ben ik gewoon blijven doen. Ik heb de matrassen nog omgedraaid de week voor de bevalling. Gefietst tot het einde. Gewoon goed naar je lichaam luisteren, door mn bekken werd stofzuigen en dweilen te zwaar. Dat nam mn man over. Maar bij de eerste kon ik dat bijv wel nog prima. Verschilt weer voor iedereen.
Ik ben nu 36+5 en twee weken geleden nog verhuisd. Daarbij ook gewoon op de ladder lampen ingedraaid en schilderijtjes opgehangen. Gordijnrails aan het plafond gemaakt en dozen uitgepakt en zo. Zware dingen laat ik aan mijn man over, maar voor de rest doe ik veel zelf zolang het veilig kan. Ik let er verder wel op dat ik niet te veel op 1 dag doe. Ik weet dat ik niet twee uur achter elkaar moet rond lopen slepen met dingen, dus na een uurtje stop ik en misschien later die dag nog wat. Was en koken en zo doe ik allemaal nog zelf, hoewel ik mijn man dan weer de wasmand laat slepen.
De beste richtlijn is: gewoon luisteren naar je lijf. Ik werd ook geïrriteerd van iedereen die maar deed alsof je niks meer kan, lief bedoeld, maar dat bepaal ik zelf wel 😅. Dus ik ben gewoon verhuisd, alle klusjes zelf gedaan enzo. Ja richting 42 weken ging helemaal niks meer, maar dat is ook oké 😊. Aan het einde deed ik gewoon stoppen na een aantal harde buiken, en voor sommige mensen komen die eerder of sneller.
Hier hetzelfde als bij Oummii. Ik heb hetgeen je opsomt altijd zelf gedaan. Ook zware dingen verschuiven. Alleen niet tillen. Heb op 8 maanden zwangerschap nog de volledige kinderkamer behangen en geverfd en meubels in elkaar gestoken. Je merkt zelf wel wanneer je op de rem moet drukken. Luister dus naar je lichaam
Hier zijn geen tijdlijnen of richtlijnen voor. Je zal alleen wat beter naar je lichaam moeten luisteren. Als je merkt dat fysieke werkzaamheden voor je lichaam te zwaar worden, verminder die werkzaamheden dan. Zoals je wel weet, worden je botten weker gemaakt om straks de geboorte mogelijk te maken. Daar zit een keerzijde aan. Overbelasting kan in het ergste geval blijvende schade aan richten. Je baby merkt hier niet veel van maar wil je zelf na de geboorte ook nog als persoon fysiek willen en kunnen functioneren, pak dan je rust wanneer nodig. Daarbij behoeft het verder geen nadere uitleg dat als je ergens op gaat staan, je ook kan vallen.
Ik denk dat dat echt afhankelijk is van persoon tot persoon. Ik doe alles ook graag zelf maar door de vermoeidheid geef ik sneller toe wanneer mensen vragen of ze iets kunnen doen. Ik ben nu 24w. Mijn moeder zit bijvoorbeeld thuis van haar werk en zij verveeld zich. Ze vraagt dan enkele keren op een week of ik nog strijk heb of dat ze iets kan koken of dergelijks. Nu geef ik dat wel mee als ze het vraagt. Ik luister gewoon naar m'n lichaam. Ik heb zondag redelijk wat gedaan en heb het die avond en maandag ook ondervonden. Had de kerstboom opgezet, versierd, versleept naar de juiste plaats, 1.5u gaan wandelen, gestofzuigd, stof afgedaan, slaapkamer opgeruimd,.. Ik doe wel nog steeds zelf mijn was, stofzuigen, (probeer te) koken, kuisen,.. Maar meer verspreid, dat wel. Ik heb ook wel last van bekkeninstabiliteit dus de ene dag gaan sommige 'taken' beter dan de andere.
Het enige wat je niet moet doet doen is risico's nemen waardoor je hard kunt vallen- ik zou niet op een hoge ladder gaan staan. En zwaar tillen. Dat kan nu en ook nog na je zwangerschap een verzakking veroorzaken en dat is geen pretje. Een dekbed weegt niet zoveel. Dus dat mag je doen, zolang het gaat. De was kun je ook blijven doen. Wanneer bukken niet meer fijn is, kun je er een krukje voorzetten. Jammer hè
Herkenbaar ik vraag nooit om hulp. Qua schoonmaak deed ik eigenlijk alles. Maar een ongeluk zit in een klein hoekje.. als ik alleen ben met de jongste ga ik nooit op een ladder of stoel staan. Ik ken verschillende mensen die ribben of arm hebben gebroken en iemand die een klaplong kreeg door te vallen. Dus dat zou ik wel achterwege laten. Luister verder naar je lichaam jij kent die het beste
Je kan daar mee doorgaan tot je zelf merkt dat het niet meer lukt, niet meer veilig is of voor je lichaam te veel vraagt. De was doen lijkt mij gewoon haalbaar tot het einde, tenzij je in je zwanger lichamelijke ergens aan gaat lopen... Op eenn gegeven moment kon ik de bedden niet meer verschonen omdat ik daar bekken klachten van kreeg, even als met stofzuigen, toilet schoonmaken.. Bij de eerste twee zwangerschappen had ik daar geen last van, bij de derde zwangerschap moest ik erg op mijn grenzen letten. Dat merk je vanzelf. Willen anderen graag helpen en vind je dat fijn, dan moet je er natuurlijk gewoon gebruik van maken ;).
Ik heb al deze dingen tot het laatst gedaan. Ik kon er zelf slecht tegen als er dan mensen gingen zeggen “nee dat mag je niet doen”. Ik dacht altijd: als het niet goed is, zal het wel pijn doen. Ook bij veel harde buiken nam ik wel rust. Maar mensen zijn wel echt heel erg voorzichtig hoor, ik dacht vaak: hallo, ik ben niet gehandicapt 😉
Ik ben 31 weken en doe alles nog zelf. Heb wel veel last van mijn rug en harde buiken dus ik doe telkens 1 iets en dan ga ik rusten. Boodschappen doe ik samen met m'n man of oudste zoon die dan het meeste draagt. Als ik echt te veel last heb vraag ik de kids wel eens om de wasmachine leeg te maken zodat ik me niet hoef te bukken. Bij m'n andere 3 ook alles gedaan tot de bevalling, toen waren ze nog heel klein dus was het geen optie dat ze eens een handje toestaken. Je zal zelf wel voelen wat je lichaam aankan. Sowieso niet zwaar tillen of meubels verschuiven
Ik zei altijd dat ik zwanger was en niet gehandicapt. Nu ben ik, gelukkig, niet alleenstaand. Dan vraag je misschien toch makkelijker je partner om hulp. Bij harde buiken moet je het echt rustiger aan gaan doen en ik zou op een gegeven moment niet meer zwaar gaan tillen, maar verder is er geen richtlijn hoor. Ik denk dat je vooral na de bevalling hulp moet vragen
Dat kan per persoon ontzettend verschillen en kan van meerdere factoren afhangen. Je moet naar je lichaam luisteren en jezelf niet in gevaarlijke posities manoeuvreren.
Is pp verschillend je lichaam roept je van zelf wel terug. Alles was je benoemd kan je makkelijk doen enige wat je niet moet doen is zwaar tillen. Ik had bekkeninstabiliteit dus geen keuze moest me overgeven en zelfs toen met pijn en moeite veel gedaan. Achteraf zou ik het nooit meer zo doen en meer naar mijn lichaam luisteren. Heb de dag voor ik beviel tijdens de weeën nog alleen gepoetst ramen gezeemd en alles gedeeiot 😂
Kun je prima zelf doen hoor... hier 36 weken zwanger en doe alles nog zelf in het huishouden plus verzorging en tillen van mijn dreumes. ook boodschappen doe ik nog. ik zou alleen niet heel zwaar meer tillen of sjouwen dat is eigenlijk t enige wat ik uit handen geef.
Huishoudelijke taken kun je gewoon blijven doen hoor. Enkel zware dingen, zou ik even mijden, zoals koelkast verhuizen enz... mits je lijf anders aangeeft natuurlijk!
Dat voel jij zelf het beste aan. Voor de een is het te veel om een boom op te tuigen en een ander staat de hele woonkamer nog te sauzen. Goed naar je lichaam luisteren, het is nu ook aan jou de taak om je verantwoordelijkheid te nemen voor je baby. Dus neem hulp van anderen aan als je merkt dat het je te veel word.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Algemeen
reacties (23) Verversen