Lieve allemaal, 18 mei had ik een positieve zwangerschapstest en was helemaal blij natuurlijk! Toch kon ik het op 1 of andere manier niet geloven dat ik echt zwanger was. Ik kan het niet uitleggen, had steeds een soort onderbuikgevoel dat het mis zou gaan.. Na 1,5 week kreeg ik wat last van bruinige afscheiding. Dit ging gepaard met menstruatieachtige krampen maar verdween na een dag of 3. Een week nergens last van gehad, ook geen andere typische kwaaltjes van zwangerschap , geen misselijkheid, geen pijnlijke borsten, alleen een beetje eerder moe savonds en een andere smaak van eten. Na een week begon het bruine bloedverlies weer. Ik kreeg meteen een naar gevoel, dit is niet oke! Ik belde de verloskundige praktijk en het ziekenhuis ( afdeling Fertiliteit) en daar vertelde ze dat bruine afscheiding wel vaker voorkwam in het begin van de zwangerschap en het niet direct iets was om me zorgen over te maken. Toch zat het me totaaaaaal niet lekker! Ik raakte helemaal obsessed van elk toiletbezoek. Keek steeds of er iets aan mijn papiertje zat en hoe het eruit zag. Heb er zelfs foto's van gemaakt. Echt verschrikkelijk irritant. Had heel google al gehad maar uiteraard niks geruststellends voor mijn gevoel. Een vriendinnetje van me is verloskundige en zij probeerde me steeds te vertellen dat ik me geen zorgen moest maken. Toch liet ik het niet los. 1 Juni heeft mijn vriendinnetje een inwendige echo gedaan en ze was erg enthousiast in wat ze zag. Een mooie holte met een duidelijke dooierzak, mooie rand en alles zag er perfect uit zoals het hoort. Na de echo was ik ietwat gerustgesteld, maar natuurlijk, de bruine afscheiding en buikkrampen begonnen weer. Het werd zo extreem zelfs met de krampen dat ik gewoon krom liep soms. Dit heeft een halve dag geduurd. Nog steeds geen helderrood verlies. Einde middag hielden de krampen op en de afscheiding werd minder. Toch heb ik het ziekenhuis gebeld en ik kon vandaag terecht voor een echo. De arts heeft 2 minuten gekeken en was vrij stellig. Dit is een minder goed ontwikkeld vruchtje dan ik eigenlijk had willen zien bij jouw termijn. Ik zie wel een mooie holte, dooierzak en ring, wat foetale delen maar geen kloppend hartje. Dit gaat zeer waarschijnlijk een miskraam worden. Ik kreeg een folder in mijn handen gedrukt van MISKRAAM en daar kon ik het mee doen. Binnen 10 min stond ik weer buiten... Ik was helemaal in de war. Na de echo van maandag , die supermooi was volgens de verloskundige ( die had gerekend dat ik 5 weken ben nu) krijg ik nu dit te horen... Ik weet niet meer wat ik nu moet doen en geloven. Weet ook dat ik alleen maar kan afwachten maar vind het zo ontzettend tegenstrijdig. Heeft iemand ook zoiets meegemaakt?
Op 5 weken had ik ook last van bruin bloedverlies dat gepaard ging met krampen. Ben toen naar de spoeddienst gegaan en daar zagen ze hetzelfde als bij jou. Dooierzakje, ring enz maar de gyn zei ook heel neutraal dat het nog alle kanten op kon gaan. Ik werd terug naar huis gestuurd zonder te weten hoe of wat. Week later bij de vroedvrouw langs geweest en toen was er een mini vruchtje te zien en een hartslag.. ! Nu inmiddels 25 weken zwanger. Ik duim voor je mee dat alles goed gaat !
Wow wat een mooie wending dan!! Ik moet zeggen dat deze onzekerheid echt killing is... Ben wel iets rustiger dan gisteren en heb de drang om te bewijzen dat de arts het mis heeft ofzo. Toch houd ik in mijn achterhoofd dat het gewoon mis is. Heb zojuist een verloskundige praktijk gebeld die neutraal staat ( dus los van het ziekenhuis) Zij gaven aan dat deze reactie nogal kort door de bocht was en ze een nieuwe echo moesten afwachten voor zo'n heftige uitspraken te doen ( en zo stellig, want een andere optie was er eigenlijk niet... Het zou hoe dan ook een miskraam worden) En ik vertrouw zeker de kundigheid van een arts hierin, maar de manier waarop was gewoon echt niet prettig. Mag ik vragen hoelang je last hebt gehad van de bruine afscheiding? En hoe heftig waren de krampen? Fijn iig dat het bij jou nu allemaal goed gaat!!!!
Wat naar dat je zo in onzekerheid bent gedompeld. Helaas zit er inderdaad niets anders op dan af te wachten. Ik neem aan dat je over enkele weken weer een echo hebt? Zolang je geen krampen hebt met helderrood bloedverlies, hoef je niet direct van het ergste uit te gaan hoor. Blijf positief!
Thanx Soccer-Mom.. Klopt, ik heb volgende week een nieuwe echo. Het vruchtje moet dan gegroeid zijn, maar de arts denkt dat er dan inmiddels al een miskraam heeft plaatsgevonden en dan moet de baarmoeder dus goed leeg zijn... Ik heb tot op heden nog steeds nul keer rood of roze bloedverlies gehad, alleen maar bruinig. Vandaag is de afscheiding ook helemaal weg en zijn de krampen veel minder. Zij krampen überhaupt normaal?
Snap eigenlijk niet zo goed waarom de arts meteen van een miskraam uitgaat. Op zo'n vroege echo is het zo moeilijk beoordelen. Krampen kunnen ook door de groei van de baarmoeder komen dus eigenlijk zeggen krampen alleen ook niet zoveel. Mijn artsen waren destijds niet zo negatief. Die hielden het op 50/50. Maar bij mij ging het toen wel mis. Maar goed, ik had wel rood bloedverlies. Dat is wat anders dan af en toe bruinig (= oud bloed) verliezen.
Het consult ging ook zo snel , ze was vrijwel meteen heel stellig in haar uitspraak. Ik gaf daarin nog wel aan dat ik een gevoelige baarmoedermond heb ( Hotloop behandeling en een curatage) Waar de arts zei dat dat het bruin bloedverlies zou kunnen verklaren maar een miskraam de grootste kans was. Wel naar voor jou btw dat het mis is gegaan. Inmiddels wel kinderen/zwanger? En mag ik vragen , had je veel last van de miskraam, in de zin van het van tevoren aanvoelen?
Was al jaren geleden en ik heb intussen twee kinderen gekregen. Mijn miskraam was echter niet eentje uit het boekje. Ik heb amper tot geen pijn gehad maar ik vloeide wel zes weken door (hCG daling ging tergend langzaam).
Jeetje..... Ja ieder lichaam is anders en daarom baal ik dat ik het vertrouwen in mijn eigen lichaam wat verloren ben. Ik hoop alsnog op een mooie echo volgende week, alleen het afwachten is echttttt niet oke! Probeer rustig te blijven:)
Ja dat klopt, ik heb een onregelmatige cyclus dus het is niet duidelijk wanneer de bevruchting precies heeft plaatsgevonden. Wat ik wel weet, is dat ik 15 mei een test heb gedaan die heeeeeeeel zwak positief was, 3 dagen later was hij duidelijk positief. Dus vanaf dat moment is door de verloskundige gerekend op bijna 6 weken. De arts daarentegen, rekent op ruim 7 weken. Ja ik weet dat ik nu moet afwachten,,, echt heel naar
Als je vanaf halverwege mei (oplopend) positief hebt getest, zou je nu rond de 6 weken moeten zijn. Rond deze periode begint het hartje met kloppen. Dat het nu nog niet klopt, zegt niet zoveel. Qua echo zit je met 5-6 weken prima. En de krampen kunnen evengoed van een groeiende baarmoeder komen.
Waarom gaat de arts uit van 7 weken als ik vragen mag? Ik neem aan dat je hebt aangegeven dat je onregelmatige cyclus hebt.
Ja dat zei mijn vriendinnetje ook dat ik nu rond de 5-6 weken ben. Ik heb geen idee hoe de arts bij 7 weken komt, ze weet dat ik een onregelmatige cyclus heb. Ik zou bij de afdeling Fertiliteit in een traject gaan vanwege een onregelmatige cyclus en mijn leeftijd ( ben nu bijna 40) maar ik werd zonder enig hulpmiddel toch binnen 3 maanden spontaan zwanger,, Maar ik voelde me daar eigenlijk net een stuk vee. Ik was al super zenuwachtig maar moest gelijk op de echo tafel gaan liggen, twee minuten werd er gekeken ( nog niet eens) en er werd me duidelijk gezegd dat het zeer waarschijnlijk niet goed zat, ook omdat ik zelf dat voorgevoel had, zei ze dat dit dan vaak wel klopt. Ik werd na de echo ook echt even helemaal niet lekker. Ik was alleen maar dit doe ik denk ik niet nog eens zonder mijn partner.
Klinkt wel een beetje als een miskraam. Het enige dat je nu kunt doen is afwachten helaas. Maar de vk had gerekend dat je 5 weken zwanger bent. Maar op je site staat 9 weken?
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Algemeen
reacties (12) Verversen