Iedere woensdag ochtend gaat mijn kleine meid naar de ppz. Vandaag was de 3e keer. Ze is 11 augustus 2 geworden en ik dacht en merkte aan haar dat ze er aan toe was.
Nou de eerste 2 keer gewoon huilen, wat normaal is uiteraard. Maar vandaag ging het goed mis. Ik ben nog even langer gebleven maar het was constant mama mama en huilen. Toen pakte de begeleidster haar op en ging ik weg.
Toen begon ze te gillen , slaan, krijsen, huilen. En niet zo'n beetje ook. Nou ik dus ook he. Ben er helemaal kapot van.
Ik voel mij nu zo'n slechte moeder en kan mijn tranen nogsteeds niet bedwingen.
Hebben jullie hier ervaring mee? En werd het uiteindelijk bij jullie kindjes beter?
Hier begint het s ochtends al als ik zeg dat ze straks naar de kindjes gaat.
Mijn hoofd zegt nu geen ppz meer en misschien nog even een jaar wachten maar ik weet wel dat ik door moet zetten. Maar ook voor mij is de woensdag echt een rot dag aan het worden. Krijg gewoon al buikpijn bij de gedachten dat ik haar daar weer heen moet brengen. Gek he?
En het is niet dat ze voor het eerst ergens is, Ik werk 3 dagen en dan gaat ze naar de opa's en oma's. Dan is er uiteraard niks aan de hand.
Ik ga straks even bellen hoe het gaat. De afgelopen keren kwam het ook goed en deed ze gewoon leuk mee, en wilde ze eerst niet eens meer mee naar huis toen ik haar ophaalde.
Mijn jongste heeft ook alles bij elkaar gekrijst maar ik heb wel volgehouden en hij begon het steeds leuker te vinden. Na een week of 6 waren er bijna geen tranen meer en nu duwt hij mij bijna de deur uit bij het afscheid nemen
Oudste heeft wel wat tranen gelaten. Maar nooit extreem. Hij kende verder alleen een gastouder. Ik vond het wel moeilijk hoor! Middelste ging zonder problemen, maar hij was het kinderdagverblijf al gewend. Zag daar telkens kinderen naar de peuterschool toe gaan, en het was in hetzelfde gebouw als grote broer in groep 1, dus het was een minder grote stap voor hem. Jongste gaat over kleine 3 maanden, zelfde situatie als middelste, ik verwacht geen problemen.
Ik sta trouwens wel te kijkjen hoeveel mensen vinden dat huilen normaal is... normaal voor peuters... daar hoeft blijkbaar niet op gelet te worden? Kind huilt... ach wat boeit het? Gaat wel over? Went wel? Goh... ik vind dit nogal wat eigenlijk stel een kind is echt ongelukkig... en is eigenlijk veel liever thuis... wat verwachten we dan? Een goed gesprek met peuter? Kind huilt... lijkt mij iets om op te reageren.... daar bouw je een band mee... daar krijgt je kind vertrouwen van. Voor de leeuwen gegooid worden en dan mama die kort afscheid neemt en een duim op steekt....? Nou... ben heel blij dat ik niet zo'n moeder had... en zo'n moeder wil ik ook absoluut niet zijn.
Hoe zie jij dan dat ze er aan toe is? Of ben je er zelf aan toe? Onze jongste is 2 geworden in juni... begint in januari. Eerder vind ik echt niet nodig... vind 2 jaar echt te klein. Mijn schoonzus werkt op een peutergroep en zegt ook dat heel veel 2 jarigen te jong zijn. Vroeger in mijn tijd was peuterspeelzaal gewoon vanaf 2.5 jaar en niet eerder. Maar ja... tegenwoordig hebben we blijkbaar steeds meer haast om ons kleine grut groot te kijken.
Hier precies zo. In december wordt ze 2,5 maar ik schuif het door naar januari. Weg van de drukte van sinterklaas en kerst, en ná de kerstvakantie want anders betaal ik voor 2 weken vakantie
Toen ik op kdv werkte hadden we ook kindje dat helemaal overstuur werd bij brengen. Ook krijsen en zichzelf op de grond laten vallen etc.. Dit lag er voornamelijk aan dat zijn ouders bleven hangen (zeg niet dat jij dat doet). Ouders bleven op de groep staan.. nog een kusje.. nog een knuffel en dan ook nog 5 min voor het raam staan. Kind snapte er niks meer van.. "gaan ze nou wel of niet?" Zodra de ouders buiten beeld waren was t na 1 min weer goed.
Ben van mening dat kort en bondig afscheid beter en duidelijker is voor kindjes. Vast ritueel.. jas en tas ophangen, naar binnen, goedemorgen zeggen tegen de groep en juf, papa/mama gaat nu, knuffel, kus en weg. Ook niet meer hele tijd omkijken etc..
En helaas... Sommige kindjes hebben meer moeite met afscheid nemen.
Het voelt niet fijn, maar vaak is het een fase. Zeker als ze het de rest van de dag wel fijn heeft.
Ik heb vanmorgen gebeld en het ging goed, ze deed weer leuk mee met de andere kindjes. Eerst was ze nog even boos en verdrietig, en wees constant naar haar tas. Toen ze haar knuffeltje kreeg was het goed. Ga haar nu straks ophalen. Ben wel blij dat ik even gebeld heb. Brengt toch wat rust.
Zou het zelf nog even aankijken of overleg met de begeleiders van de peuterspeelzaal. Zij kunnen het vaal beter inschatten of je kleine er al aan toe is of dat je hem beter nog even thuis kunt houden. Denk dat je hun het beste om advies kunt vragen. Zij hebben ervaring en zien het vaker en kunnen beter advies geven.
Zelf geen ervaring met ene kind die zo huilt. Onze oudste gaat net een maand of 2 heen en merkt 9 van de 10 keer niet eens wat wij er ook waren en dat is al vanaf dag 1. Nu moet ik erbij zeggen dat hier de peuterspeelzaal pas met 2,5 jaar toegankelijk is. Misschien is hij dan net over die fase heen.
Succes! Hopelijk is je kleine inmiddels weer rustig. Vaak wel hoor. Zodra je uit zicht bent is het goed.
Is ook zo hoor. Denk dat het bij onze dochter(16 maanden) al weer heel anders zal gaan, is een heel ander kind dan onze oudste. Vermoed dat zij het veel moeilijker gaat hebben. Maar we zullen zien
Kijk het nog een keertje aan. Vooral ook hoe ze terugkomt: is ze vrolijk? Boos? Verdrietig? Als het dan weer zo'n drama is, zou ik er voorlopig even mee stoppen. Niet ieder kind is er met 2 jaar aan toe én niet elke psz is prettig... Ik heb hier enorm verschil in leidsters gezien. Sinds de nieuwe leidsters er waren, hebben mijn kinderen het nooit echt leuk gevonden....
Met mijn zoontje was het in het begin ook zo erg, thuis al spugen en alles en daar schreeuwde ie alles bij elkaar als ik wegging, mn moederhart brak elke keer.. maar ging steeds beter en nu is het amper een kus en dag mama tot straks haha
Oh ja! Onze oudste had dat heel erg. Maar we hebben gewoon doorgezet. Na een maand of twee was ze helemaal gewend.
De middelste had het bij gymles. Heeft ook een maand of twee geduurd.
De jongste heeft het op peuterspeelzaal alleen als zijn opa en oma hem wegbrengen. Geen idee waarom. Maar als de baby er straks is, dan breng ik hem zelf weer weg dus dat komt ook wel goed.
Bij het afscheid huilen is normaal voor peuters. Meestal is dat ook met vijf minuten ook wel voorbij en hebben peuters over het algemeen een prima ochtend. Wennen kost ook echt veel tijd en is niet met drie bezoeken klaar. Mijn oudste heeft ook maandenlang iedere ochtend gehuild bij het afscheid nemen op het KDV (ging twee dagen in de week, als sinds babytijd) maar als we hem dan gingen halen, vertelde hij dolenthousiast over zijn dag en kregen we hem amper mee naar huis. Als je dochter de gehele ochtend op de PSZ verdrietig is geweest, is het inderdaad te vroeg. Heeft ze een prima dag gehad, dan went het afscheid nemen ook vanzelf en wordt ze vanzelf minder verdrietig.
Nee hoor helemaal niet gek Ik persoonlijk zou haar dan gewoon lekker thuis houden, als je daardoor gestresst raakt en zij ook.. maarja ik ben dan ook een moeder die de peuterspeelzaal helemaal heeft overgeslagen met beide jongens.. Bij mij waren ze er pas aan toe toen ze naar kleuterklas mochten
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Algemeen
reacties (20) Verversen