Een nachtmerrie
- Nickie90
-
20 1789 30/01/2021
Hey allemaal,
Ik moet het even van me afschrijven.
2 dagen geleden had ik mijn dochtertje van 2 maanden de ochtendfles gegeven. Vaak slapen we daarna nog even verder. Ik in bed en zij naast me in haar babynestje. Ik was al wakker op het moment dat ze de volgende fles moest krijgen en zij lag nog lekker te slapen. Opeens hoorde ik haar een stikkend geluid maken en ik kijk en zie haar liggen met de ogen wagenwijd open! Vocht kwam uit de ogen, neus en melkschuim uit haar mond. Ik tilde haar gelijk op en draaide haar op haar rug. Ze was zo stijf als een plank en zag lijkbleek. Automatisch begon ik op haar rugje te slaan en belde ondertussen ook 112. Ik twijfelde nog: eerst mijn vriend of toch 112 (wat erg!). Toch wel erg in paniek probeerde ik uit te leggen wat ik zag en wat voor mij uiteraard voelde als een eeuwigheid begon ze met haar oogjes te knipperen en hapte ze naar lucht. Gedurende het gesprek met mevrouw van de meldkamer kwam ze langzaam bij; hoesten en flinke gasvorming. Ambulance was er binnen 10 min. We zijn samen naar het ziekenhuis gegaan en zijn daar uit voorzorg een nachtje gebleven. Het hoefde niet van de arts, maar ook voor mijn gemoedstoestand vonden ze het een goed idee. Natuurlijk deed ik geen oog dicht. De dag erna kwam de kinderarts me zeggen dat ze vermoeden dat het reflux was. Er is waarschijnlijk melk teruggekomen en heeft dit niet kunnen verwerken. In principe deed ze het prima, maar ze wilde de flesjes gaan verdikken en dan samen met mij nog aankijken hoe het gaat. Dit mocht ook thuis.
Het voelde voor mij echter beter om nog een nachtje te blijven. Daarna ging het steeds beter. Ze dronk de fles goed leeg en had een goed, rustig ritme opgebouwd. Vandaag mochten we dan ook naar huis, maar pas echt als ik er klaar voor was. Ik moest immers het vertrouwen weer terugkrijgen. Ik heb toen besloten om naar huis te gaan. Ook omdat mijn vriend mij kan ondersteunen. Ik heb het echt veel zwaarder dan verwacht. Nu pas komt de meeste angst. Ieder geluidje sta ik stijf. Als ik probeer te slapen, zie ik weer dat beeld voor me. In het ziekenhuis lag ze lekker ingebakerd en sliep ze. Hier begint ze ineens enorm te kreunen en lijkt even rood aan te lopen. Dan komen ook nog eens al die vragen: wat nu als de inbakerdoek niet goed zit? Hoor ik het als het weer zou gebeuren? Wat als ze onder het dekentje terecht komt? Ik durf haar geen moment alleen te laten en kan niks anders dan huilen. In het ziekenhuis heb je de monitor waar je op kan zien dat haar hartje klopt, nu hang ik soms boven haar om te luisteren of ze ademt. Dan ineens hapt ze weer naar adem, heel kort. Maar dan sta ik weer rechtop.
Ik weet dat het tijd nodig heeft, maar voor nu zie ik het nog lang niet voor me. Ik hoop het hier een beetje van me af te kunnen schrijven en misschien zijn hier mensen die goedbedoelde tips voor me hebben of in ieder geval een luisterend oor/oog kunnen bieden.
Xxx
-
hoe hou je het zo lang mogelijk geheim dat je zwanger bent ?
Van dalienne In Tips&tricks
37 1457 2 dagen
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Algemeen
reacties (20) Verversen