Het maakt me zo angstig. Al die onrust in de wereld. Ik probeer er zo min mogelijk van mee te krijgen, maar nu ik kinderen heb… Ook het leed van andere (moeders) die in zo’n vreselijke situatie zitten laat me moeilijk los. Hebben jullie hier ook last van? Ik doe gewoon mijn ding en heb genoeg afleiding, maar toch zit het steeds in mijn hoofd. Dat gevoel van; wanneer begint de ellende ☹️
Nee ik laat mijn leven niet door angst regeren... Wij liggen, figuurlijk gezien, al onder vuur van de overheid en milieuorganisaties met onze veehouderij. Maar nog laat ik mijn leven niet bepalen daardoor. Wij kijken eigenlijk nooit journaal, niet om de kop in het zand te steken maar door alle negativiteit wat er uitgezonden wordt. Wij leven bij de dag/week/maand en zien wel wat er allemaal op ons af komt.
Ja dat gevoel heb ik ook . Het zit constant in mijn hoofd . Natuurlijk belast ik mijn kinderen hier niet mee . Maar ze zien ook de beelden op tv en onwillekeurig praat je er ook over . Het noodpakket hebben wij verstopt ,mogen ze beslist niet zien. Dat de kans op een derde wereldoorlog groot is beseffen ze hopelijk niet . Hoewel ze er met vriendjes wel over hebben .
Ik zag vandaag de winnaar van de World press photo. Moest er ook even heel hard om huilen. Het inderdaad verschrikkelijk wat er aan oorlogen gaande is in de wereld. En naast de oorlogen hebben we ons diep in de nesten gewerkt met het klimaat, wat ook alleen maar meer problemen gaat geven. Daarnaast zijn we er blijkbaar niet toe in staat om volksvertegenwoordigers te kiezen die de echte problemen aan durven te gaan, maar in plaats daarvan te kiezen voor populisten die de schuld aan anderen geven. Ik ben er zelf ook wel eens verdrietig om. Het is goed dat je niet afgestompt bent voor de problemen van de wereld, dat getuigt juist van empathie en medeleven. Toch heeft je er zorgen over maken geen zin, dat gaat het toch niet veranderen, wat er ook te gebeuren staat in de toekomst. Het is verstandiger om te kijken naar waar jij wel invloed op hebt. Kijk naar welke duurzame keuzes jij kunt maken. Of leer je kinderen van anderen te houden ookal zijn ze zo verschillend. Stem op verstandige mensen en geef aan organisaties die wel het verschil maken. Bid voor de getroffen mensen en voor hun leiders. maar probeer je niet te laten leiden door angst. Heel veel sterkte!
Nee dat gevoel heb ik niet want als het niet in mijn beinvloedingssfeer zit kan ik me er heel druk om maken maar daar heb ik echt niks aan. En ja de kans op een derde wereldoorlog wordt steeds groter maar zolang hij er niet is is er ook echt niks wat ik kan doen anders dan leven volgens mijn eigen normen en waarden… minder nieuws kijken is mijn tip als het je zo raakt
Ik zelf niet zo. Maar me moeder pfft die drukt dit er altijd in ja weet niet wat er met die kinderen gebeurd later als het nu al zo erg is dan... Ik hou me hart vast voor de kleinkinderen. Etc etc ik haak ook altijd af. Ik wil er niet eens aan denken. Ik maak plezier met de kinderen zolang dit mogelijk is. Oorlog is altijd al geweest maar door dat socialmedia hier veel verschijnt staat het op de voorgrond.
Nee, ik heb daar geen last van. Het nieuws kijken doe ik al jaren niet, en oorlogen zijn van alle tijden. Doordat we nu social media hebben, krijg je het nieuws ook vrijwel direct te zien of te lezen. En het nieuws is meestal negatief, het is zelden dat ze een positief nieuwtje brengen. Om toch iets te kunnen bijdragen aan de wereld, ben ik sinds 12 jaar lid van Kiva, dat is een non-profit organisatie. Je draagt dan bij aan een lening voor iemand (het wordt ook gemonitord in het land zelf), samen met anderen in de wereld. Als een lening terugbetaalt is, kan ik bij een andere lening een stukje bijdragen. Ik steun nu een vrouw in Costa Rica.
Ik ben hier altijd wel vrij gevoelig voor geweest, en ik vond het voorheen altijd onzin als moeders dit zeiden. Alsof je geen empathie hebt als je geen kinderen hebt! Dat is natuurlijk ook onzin, maar ik herken wel dat menselijk leed veel harder binnenkomt sinds ik zelf moeder ben. Ik weet niet of dat iets biologisch, psychologisch, spiritueels of allemaal is, maar het is wel merkbaar. Sowieso de angst om mijn eigen kinderen & de toekomst, maar ook de verbondenheid met ouders die in vreselijke situaties zitten. Ik denk er heel vaak aan als ik bijvoorbeeld mijn kinderen na een fijne dag spelen, met een vol buikje, in hun veilige bedje leg - aan alle ouders die dat niet kunnen, om alle redenen denkbaar. En nee, dat heeft geen 'zin', maar daarom zijn het ook emoties, geen ratio. Ik denk elke dag wel aan de genocide in Gaza, vluchtelingenkampen op Lesbos, Soedan... En ik ben echt geen nieuws-binger. Dat ik wel gelovig ben, heeft daar ook geen positieve invloed op zoals ik hier wel lees.
Oorlog direct op ons eigen grondgebied ben ik niet bang voor, al vind ik het ook geen irreële gedachte, maar ik heb het idee dat de regeringen die daarover gaan daar zelf teveel bij te verliezen hebben. Klimaatverandering maak ik me wel serieus druk om, omdat ik dat nu echt mis zie ga, het nog complexer is om er iets tegen te doen en we onder de zeespiegel wonen. Ik houd er serieus rekening mee dat mijn kinderen als ze mijn leeftijd hebben, niet in dit stuk van het land kunnen wonen eigenlijk. Leidt nog niet tot actie als in verhuizen ofzo, ik doe er in mijn eigen leven alles aan om duurzaam te leven, maar dat is meer moreel dan dat het praktisch zoden aan de dijk gaat zetten.
Nee ben er niet bang voor, zulke dingen heb je nul invloed op dus heeft in mijn ogen geen nut er bang voor te zijn. Het leed van anderen is heel erg, maar mag je eigen leven niet beheersen. Een tip zorg dat je niets leest en op zoekt
Nee ik ben er niet bang voor. Komt omdat ik religieus ben, en geloof dat het nooit uit de hand kan lopen omdat God overal boven staat. Op de aarde nu zal het toch altijd ellende blijven, maar straks zal Jezus in volle glorie terug komen! Op de nieuwe aarde zal er altijd vrede zijn en geen geweld/verdriet/onrect etc! Daar zie ik zo naar uit 🙏🏻
Ik ken zat christenen die juist heel erg bang (gemaakt) zijn voor de toekomst. Zelf ook christen, maar wat in de bijbel staat neem ik vaak niet al te serieus.. Het is inmiddels al zo vaak vertaald, verhalen zijn van mond op mond gegaan en later pas opgeschreven. Evangeliën die letterlijk elkaars verhalen over hebben geschreven.. De grote lijnen zullen vast wel kloppen maar wat die toekomst brengt kan niemand je vertellen, openbaringen wordt door elke stroming weer anders geïnterpreteerd. Zo kan je de nieuwe hemel en aarde figuurlijk of letterlijk zien....
Blijkbaar begeef jij je in andere christelijke kringen dan ik. Ik ken persoonlijk geen christenen die bang gemaakt worden (waar gebeurt dat? Vlg mij strookt dat totaal niet met het Woord van God). De christen die ik ken zien juist uit naar een hoopvolle toekomst. Daarnaast geloof ik álles dat er in de Bijbel staat volledig waarheid is. Dat betekent niet dat ik nu ook al alles begrijp, maar dat hoeft ook niet :).
Ik ben opgegroeid in een zware stroming waarin elke zondag in de preek naar voren kwam dat je je af moet vragen of je werkelijk een kind van God bent en tot de uitverkoren mensen behoort, de duivel en hel een een dominante plaats in, zelfs bij begrafenissen. Waarin maar 1/3e van de gemeenteleden aan het avondmaal durfde omdat je pas mag als je zeker weet dat je een kind van God bent. Inmiddels weet ik gelukkig wel anders... Maar de mensen om mij heen die er nog wel naar toe gaan leven behoorlijk in angst...
Fijn dat je ook Christen bent. Ja dat klopt, en snap je bezorgdheid/angst ergens ook wel hoor, alleen is het belangrijk denk ik om daar proberen overheen te blijven kijken.
Ik kan niet op je andere antw reageren, vandaar hier. Maar nu snap ik waar je het uit opmaakt, ik bedoel het inderdaad zoals Maartje07 het schrijft. Voor ons kan het eruitzien als complete chaos, maar voor God niet. Hopelijk is het nu wat duidelijker 😉
Omdat er staat 'dat het nooit uit de hand kan lopen'. Dus dan vind je het nu nog niet uit de hand gelopen. En dat klinkt voor mij alsof je het dan nu nog niet erg genoeg vindt om de term 'uit de hand gelopen' te kunnen gebruiken.
Ik denk door het gedeelte ‘het kan nooit uit de hand lopen, omdat God er boven staat.’. Hiermee bedoel je vlg mij dat God weet wat Hij doet en toelaat en dat Hij alles in Zijn hand houdt. Iets wat ik volledig onderschrijf overigens.
Nee, ik heb hier eigenlijk geen last van. Wij zijn wel redelijk voorbereid, hebben noodpakketten op voorraad, houdbaar voedsel/drinken en contant geld. Meer dan dat kan ik niet doen. De rest ligt buiten mijn invloedssfeer dus heeft zorgen maken geen zin.
Ik vind ook dat er veel ellende is en bovenal weinig empathie meer voor elkaar.
Het maakt me niet bang maar het baart me wel zorgen. Oorlog zie ik niet zo snel gebeuren maar het spookt zelf weleens door mijn hoofd.
Maak me wel zorgen hoe ik onze dochter op het juiste pad kan houden en of ze straks met de juiste mensen om gaat. Nu wonen wij in een dorp en iedereen kent elkaar maar op de middelbare school zal het over een paar jaar toch anders gaan worden, en daarna..
Ik kan me wel druk maken om bijv nu weer de Bulgaren fraude wat ik gister hoorde, het zal een heel ingewikkeld systeem zijn maar hoe is het mogelijk.. Wij betalen ons rot aan van alles en nog wat en het vloeit zo weg voor mijn gevoel. Moet wel eerlijk zeggen dat ik dit wel lastig vind om te zeggen want ik heb mezelf nog helemaal niet goed ingelezen maar dit zijn wel dingen waar ik me meer zorgen om maak.
Alle ellende was er toen we jong waren ook, je ziet het net als zo veel ellendigheden alleen veel meer in de media, wat je brein onwijs negatief kan voeden.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Algemeen
reacties (33) Verversen