In de kleuterfase mag je kind voor het eerst naar school en jij moet leren hem weer een beetje meer los te laten.
Hij kan intussen al een heleboel zelf. Van kleren aantrekken tot zelf zijn brood smeren. Laat hem dit ook doen. Dat maakt hem zelfstandig en het geeft hem zelfvertrouwen. Een kleuter wil namelijk erg graag leren. Hij wordt extra lettergevoelig, maar ook sociaal maakt hij ineens grote sprongen. Op school leert hij samen spelen. Waar ze als peuter meestal nog naast elkaar speelden begint nu echt een samenspel te ontwikkelen. Meestal komt hier ook erg veel fantasie bij aan te pas.
Hij zal vrienden maken maar kan zich ook gemakkelijk laten leiden door de `kudde`.
Ook wordt in deze periode de basis voor openheid gelegd. Behandel een kleuter als een jong mens. Hij is natuurlijk nog niet zo verstandig als jij, maar zeker niet onwetend. Hoe eerlijker jij tegen hem bent, hoe eerlijker hij tegen jou zal zijn. Een ontwikkeling die vooral in zijn puberteit later goed van pas kan komen. Vertel daarom waarom je boos bent, wat er aan de hand is of hoe bepaalde zaken komen. Hij zal het waarderen. Bedenk wel dat je alles op kinderniveau moet vertellen. Hij moet zich te allen tijde veilig blijven voelen. Dat geeft een solide basis en daarmee kan hij vol zelfvertrouwen het schoolleven aan.
Mijn zoontje van 5j gaat nu naar de 3de kleuterklas. Hij is niet gelukkig op school. Nochtans heeft hij nu wel vriendjes en zich aangepast. Het is een kind die vrij dromerig is (zie ander topic). Hier hebben we hulp voor ingeschakeld. Hij is volgens de begeleiding veel afwezig en dromerig omdat hij zich verveeld. Ze denken dat dalton misschien meer iets voor hem zal zijn. Daar word gekeken naar zijn niveau en van daaruit gaan ze verder. Hij blijkt op veel vlakken voor te staan zoals taal, reken...
Ik zat van het weekend in de kleuterbios met mijn kleuter. Aan mijn kant naast me zat een meisje en die vroeg tijdens de film "mama, mag ik bij u op schoot zitten". Ik was verbaasd dat er dus door jonge kinderen nog u wordt gezegd tegen jonge moeders. Ik vertelde het aan een collega op het werk en die meende dat het nog best wel voorkomt, ze kende er diverse in haar omgeving (geen bible belt).
Dus dan maar eens in de groep gooien....hoe is dat bij jullie, of jullie omgeving?
Dat mijn 5 jarige zoon erg dromerig is en je 100x alles moet herhalen, weet ik allang. Het is vervelend, maar ik kan er mee om. Voor mij is het nog geen probleem. Voor de school is het blijkbaar zelfs een erg groot probleem. Met elk gesprek met de juffrouw op school krijg ik te horen dat hij basis handelingen, dat hij al bijna 3 jaar doet op school, niet kan. Hij weet nooit wat hij moet doen omdat hij zo ver in zijn eigen wereld zit. Jas aan of uit doen, boekentas weg zetten, taken uitvoeren,......
