Als je je middenin een postnatale depressie bevindt, lijkt het vaak alsof je alleen op de wereld bent. Je kan je niet voorstellen dat er ooit een andere moeder is geweest die zich net zo rot voelde als jij op dit moment. Je kunt je overigens ook niet voorstellen dat er ooit iemand zal zijn, die weet wat jij nu precies doormaakt. Beide zijn niet waar, kan ik je vertellen.
Allereerst: zijn er jou al vele moeders voorgegaan op het pad van de grijze wolk. Sterker nog: een op de tien vrouwen krijgt een postnatale depressie, maar een op de drie moeders heeft de symptomen al. Een op de drie! Dat betekent dat als je rondloopt op straat, een op de drie moeders die je tegenkomt, dezelfde klachten heeft of had die horen bij een postnatale depressie. Voel je je nu iets minder eenzaam in je gevoel? Ja? Mooi!
Sharing is caring Zo niet, dan heb je twee opties. Optie A: je doet alsof het prima gaat en gaat op de oude manier verder. Je zoekt geen hulp en blijft je de komende maanden nog steeds rot voelen. Dit lijkt op het eerste gezicht vaak de makkelijkste optie, want je rauwe emoties delen voelt vaak beangstigend. Maar daardoor verandert er niks en blijf je je zo rot voelen. Of optie B: je gaat, net als ik toendertijd, met iemand praten. Of met meerdere mensen tegelijk. Want dat is vaak fijner dan je denkt; als je van andere moeders hoort dat je niet de enige bent die niet op een roze wolk zit. Even volledig jezelf zijn in een veilige en vertrouwde omgeving. Samen met andere mama’s, die ook op zoek zijn naar de roze wolk en hem maar niet lijken te vinden. Want als je geen hulp krijgt voor je postnatale depressie, kan deze jaren voortslepen. Of nog vervelender: bij je tweede kindje terugkeren met wellicht nog ergere symptomen. Ik zeg dit niet om je bang te maken. Ik zeg dit, omdat ik je bewust wil laten worden van de opties die je hebt. Je hoeft namelijk niet alleen door een postnatale depressie heen te gaan. Liever helemaal niet alleen, zelfs. Delen is helen, echt waar!
Er is niks spannender dan je diepste gevoelens of gedachten te delen met mensen die je niet kent. Trust me, I know! Alleen is het zó belangrijk dat je de langeretermijnvisie vasthoudt. Want het delen van emoties en de herkenning van de verhalen van andere moeders, gaat ervoor zorgen dat je je weer ‘normaal’ voelt. Dat je inziet dat je niet de enige bent die zich zo voelt na de geboorte van haar kindje.
Geloof me als ik zeg dat het voor mij een van de grootste drijfveren is geweest om uit mijn postnatale depressie te komen. Naast de gesprekken die ik had met mijn therapeute toentertijd, vond ik de open en eerlijke verhalen van andere moeders zo fijn om naar te luisteren. Het heeft mijn herstelproces zoveel goed gedaan! Ik gun jou dit ook enorm en daarom wil ik je vragen: herken je je in bovenstaande verhaal en wil je ook uit die negatieve spiraal komen? Wil je weer lekker in je vel komen te zitten en goed slapen ’s nachts? Meld je dan hier aan. Tot snel!
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Tilda is moeder van Livia en Emmi. Ze maakte na de geboorte van haar dochtertje een postnatale depressie door.
Nadat deze was opgeklaard, wilde ze graag moeders helpen, zoals ze zelf ook geholpen is tijdens haar postpartum depressie. Daarom besloot ze haar eigen begeleidingspraktijk voor mama's zonder roze wolk op te richten. Vanuit haar expertise als therapeut en ervaringsdeskundige op het gebied van postnatale depressies, begeleidt ze moeders weer het positieve pad op.
Ook heeft ze de podcast The Real Deal bedacht en interviewt ze in de BabyBytes-podcaststudio deskundigen die advies geven aan kersverse ouders.
Voor meer informatie, kijk op froufroubegeleiding.nl. De begeleiding wordt vergoed door de zorgverzekering.
Reageer op dit artikel
reacties (0)