De afgelopen dagen is het mij opgevallen dat de juffrouw van mijn kinderen ze vast pakt als ze niet doen wat ze zegt. Nu is dit niet op een manier dat ik het zelf niet ook zou doen, dus is het niet dat de kinderen er iets aan oplopen ofzo, maar ik vind dat persoonlijk alleen iets voor mij (en mijn man) om te doen. Wellicht dat opa en oma dit ook zouden doen, maar niet een juffrouw vind ik zelf. Ze pakt ze bij de arm om mee te trekken en gaf mijn oudste gister een zetje om in de stoel te gaan zitten toen hij wilde opstaan. Dit klinkt vast als niets, maar het geeft mij geen goed gevoel... Ik vind dat de juf het met woorden af moet kunnen of anders de kinderen een hand op de rug zou kunnen leggen om ze mee te nemen, maar niet aan de arm pakken. Wat zijn jullie meningen hier over? Maak ik het te groot en zou het beter zijn om het te laten? Of kan ik hier op een vriendelijke manier toch wel iets over zeggen? Alvast bedankt voor jullie mening :)
Ik denk zo als je het hier omschrijft je het ook aan de juf kan vertellen. Heel beleefd. En wel natuurlijk dat er geen andere ouders bij zijn. Jullie willen allebei het beste voor de kinseren en mijn ervaring is dat de leerkrachten het juist fijn vinden om de mening van een ouder te horen.
Dank je! Zeker niet met anderen erbij inderdaad! Zou het zelf ook niet fijn vinden om te horen dat iemand iets niet fijn vind dat ik doe waar anderen bij zijn. Voel je je zo extra opgelaten en bestaat de kans dat je defensiever reageert dan je zou willen.
Ik ben zelf een kleuterjuf. Ik trek niet aan armen, maar pak wel een eens aan arm vast om te laten zien dat ik het meen. Ik trek er niet aan. Als ze mee moeten pak ik als het echt moet en een duwtje in de rug niet werkt, de kinderen vast aan hun schouders en neem ze dan mee. Ik zou het gesprek aan gaan, maar zou proberen om het zo veel mogelijk van uit de 'ik'- boodschap te brengen. Wat jij hebt gezien en wat jij er bij voelt. En dan te luisteren naar wat zij er van vindt. Succes!
Ik zou het ook niet fijn vinden als de juf van mijn dochter dat zou doen. Ik pak mijn dochter zelf niet eens beet als ze iets doet wat niet mag. Maar zolang ze er geen last van heeft, of niet bang wordt van de juf zou ik er niets mee doen. De juffrouw heeft 25 kinderen de hele dag door en ik begrijp ook wel dat zij voor de snelle manier kiest om een kind op z'n plaats te wijzen.
Ik begrijp je punt. De kinderen zitten op een privé school in een klas van 5. Mijns inziens ruimte voor gesprekken. Ze zijn echter jong, dus ik begrijp de opmerkingen dat kinderen van die leeftijd daar niet altijd even goed op reageren, maar ik vind dat het voor haar té gewoon is. Mijn zoontje de trap af 'trekken' aan zijn mouw vind ik niet nodig. Dat is t m een beetje. Maar het ligt aan het moment. Ik pak ze ook wel eens vast als ik iets echt duidelijk wil maken en ze in de ogen wil kijken. Het is dus niet zo dat ze geen fysiek contact met ze mag zoeken ofzo :) maar wel op een rustige en fijne manier. Weet niet of ik nog goed uit mijn woorden kom, maar ik bedoel het echt niet aanvallend tegen de juf! Zou alleen zo graag een andere rustigere aanpak zien.
Heerlijk zo'n kleine klas mijn meisje zit in een klas van 4 ( geen privè school overigens) Merk toch dat ze meer leren en meer oppikken dan andere kindjes met volle klassen
Nu ik jouw reacties heb gelezen, kan ik me iets meer de situatie voorstellen. Ik krijg een beetje het gevoel alsof de juffrouw gefrustreerd is ofzo. Ik vind dat elke juf iig open hoort te staan voor zorgen vanuit ouders dus ik zou het gewoon vragen.
Persoonlijk zou ik er niet mee zitten. Ervan uitgaande dat je kinderen op schooldagen ongeveer 6-7 uur op school zitten, heeft zij bijna net zo lang met de kids te dealen als de ouders (slaap niet meegerekend). Het is dus wel degelijk van belang dat zij ook een bepaald gezag heeft, anders is het natuurlijk niet te doen met 20 van die kids om je heen. Daarbij is het zo dat veel kinderen helaas zoveel verbale uitspattingen thuis horen, dat ze niet meer onder de indruk raken wanneer ze boos zou worden of haar stem zou verheffen
Ik heb geen van de reacties gelezen (nog), maar het is hier 1 keer gebeurd in groep 3, juf 'duwde' het kind naar stoel. En vervolgens heeft de moeder dat gemeld en er kwam een gesprek met moeder juf en directeur. Uiteindelijk is juf ook naar huis meegegaan om het thuis met moeder en jongen te bespreken. Ik vond het zelf overdreven, maar wel heel mooi dat het zo opgelost was. Ik zou het ook niet pretttig vinden.
Ik wil er zeker geen drama van maken! Ben daarom ook blij dat ik het gedeeld heb en zo veel fijne reacties heb gehad waar ik iets mee kan! Ik hoop dat ik de juf niet tegen het hoofd stoot en dat ik het rustig met haar kan bespreken.
Begrijp je heel goed hoor zou t zelf ook niet fijn vinden. En lastig om te zeggen tegen de juf maar zou het toch doen als jij je er niet goed bij voelt.
Ik snap je punt, maar ik denk dat het afhangt van de situatie. Misschien kun je haar vragen waarom ze het doet? Wellicht is de situatie zoals My All omschrijft en dan zou ik het kunnen begrijpen. Maar als ze geen goede verklaring heeft, vind ik dat je er iets van mag zeggen.
Dank je voor je reactie. Ik ben ook absoluut niet van plan haar aan te vallen! Het lijkt me een lieve vrouw met het hart op de juiste plek. Ze zal hier dan ook zeer waarschijnlijk niets verkeerds mee bedoelen of in zien. Dat wil ik echter wel heel graag verifiëren :)
Dat vind ik jammer. Het is een gevoel en dat is moeilijk uit te leggen. Zoals eerder gezegd kan het zeker zijn dat het voor de juf normaal is om zo met de kinderen om te gaan en bedoelt ze het alleen goed. Om mij zelf gerust te stellen vraag ik hier om jullie mening en ik neem die van jou dan ook zeker mee in mijn gedachten als ik haar spreek.
ik ben van mening dat niemand mijn kinderen aanraakt! ik vertrouw geen juffen ook al lijkt t niet erg ik zou t toch aangeven.. toen ik klein was trok een leerkracht aan me haren heb dit zelf nooit aangegeven aan me moeder.. maar nu ik er aan denk , denk ik wel van echt niet dat een juf aan me kids aankomt maak niet uit hoe.. met woorden duidelijk maken dat je kind fout zit is al genoeg hoor ! maar trekken aan je kind? hell naaah!
Dat vind ik ook. Je weet nooit hoe het afloopt. Hoe onschuldig het ook lijkt, die ene duw of trek kan juist mis gaan... niet dat ik de andere meningen niet begrijp, maar voor mij voelt het niet goed.
Ik snap je bezorgheid maar ik bekijk dit ook vanuit mijn eigen ervaring (ben zelf juf geweest bij de kleuters). Er zijn kinderen die gewoon niet luisteren, ook al zeg je het dertig keer. Als jij naar de gym (gym kan je vervangen door elke activiteit de hele dag door) wilt met 30 kleuters en 1 kind weigert mee te lopen en blijft boos op dezelfde plek staan, kan je hem 1) niet achterlaten want alle kinderen moeten mee, 2) de ruimte geven om het over te laten waaien (je staat met 30 kinderen te wachten) en 3) rustig uitpraten langer dan een minuut (als je vijf minuten het probleem woordelijk probeert op te lossen dan loop je het risico dat 1 van de andere 29 kinderen gaat klieren, zo loop je van probleem naar probleem ipv naar gym). ik heb kinderen gehad die met een hand in de rug, zich gewoon wegdraaien van mijn hand en alsnog bleven staan. Als het vaker voorkomt dat de juf zich genoodzaakt voelt om jouw kind beet te pakken, dan is het probleem misschien groter en zou ik als juf proberen het grotere probleem aan te pakken. Maar op zich vind ik er niets mis mee als de juf een kind beetpakt als hij niet luistert. Als hij wel gewoon luistert maar de juf heeft er geen geduld voor, vind ik het wel verkeerd.
Ik begrijp je punt. In dit geval gaat het echter om een klas met 5 leerlingen. Ook dan kan het uiteraard voorkomen dat je niet de tijd of mogelijkheid hebt om met 1 kind bezig te zijn, dat snap ik! De gevallen die ik gezien heb vroeger hier mijns inziens echter niet om. Bij mijn jongste was het in mijn ogen zelfs een beetje gevaarlijk, omdat hij in zijn enthousiasme weg liep. Op zo'n moment kan het vastpakken van een arm er juist voor zorgen dat er te hard getrokken wordt. En het was ook echt niet nodig. Het duwtje om mijn oudste in de stoel te houden ook niet. Hij had een hele andere aanpak nodig. Helaas kon ik daar op dat momet niet verder op ingaan, omdat de juf te gestrest was. Al met al is er in mijn ogen inderdaad een ander probleem dan een te grote drukke klas met weinig mogelijkheden om het probleem aan te pakken. Voor de juf lijkt dit een normale manier van aanpakken te zijn en daar ligt mijn angst. Ik vraag het haar maar gewoon en zal rustig peilen of ze open staat voor een andere aanpak :)
Aan de arm trekken om mee te gaan vind ik niet kunnen, bij kinderen kan de arm nog makkelijk uit de kom. Een klein zetje in de rug om door te lopen vind ik dan wel weer kunnen, mits het zachtjes gaat. Het is dus verschillend wat er gebeurd. Blauwe plekken zijn uit den boze net als vallen als gevolg van een zetje. Bespreek het met haar. Mijn dochter zit op het kdv en daar hadden ze haar in een loopstoel gezet , ik heb toen gelijk aangegeven dat ik dat niet wil. Het is heel iets anders maar ik wil ermee zeggen dat je iets gelijk bespreekbaar moet maken.
Dat is dus precies wat ik dacht inderdaad! Bedankt voor je reactie! Het ding is dat mijn man nogal snel vindt dat ik ergens 'een ding' van maak als het om de jongens gaat. Maar als ik hier thuis voorzichtig ben met die armpjes, dan wil ik dat de juf dat ook is...
Je hebt helemaal gelijk hoor! Ik heb bij de juf van mijn zoontje ook aangegeven om niet aan zijn armpjes te trekken omdat 1 keer zijn schouder en 2 keer zijn ellebogen uit de kom liep. Dit is overigens niet op school gebeurt, maar trekken aan de armen is not done!
Ik zou hier zeker over spreken. Of het nu met zachte hand gaat of niet jij hebt er geen prettig gevoel bij en jij moet wel jou kindje bij de juffrouw achterlaten. En het vertrouwen hebben dat het goed gaat bij haar..
Mijn zoontje werd ook zo behandeld. eerst met zachte hand later had hij de blauwe plekker ervan op zijn armen en borst staan.. Nu is mijn zoon absoluut een gevalletje apart. Kan de autoriteit van een volwassen of een kind niet handelen en werkt dus ten alle tijden ontzettend tegen.. Dus toen je juffrouw mij uitlegde hoe en wat kon ik me volledig in haar verhaal vinden. Maar dan nog... Het is mijn kind en ik voel me er niet fijn bij dat hij blauwe plekken heeft van de juffrouw.. Uiteindelijk na een hoop gedoe en een jaar knokken is hij op speciaal onderwijs terecht gekomen. Daar hadden we hetzelfde euvel alleen nu omdat hij mij het schoolplein op zag komen en de juf nog iets met mij wilde bespreken. Ik had niet door dat hij vast gehouden werd en gaf hem een hand waarop de juf een ruk aan zijn arm gaf en hij mijn zijn armen wijd tussen haar en mij in stond.. Huilend overigens.. Ik heb dat op dat moment direct besproken. Aangegeven dat ik dat een absolute no go vond. Prima dat ze met mij wilt praten em prima dat ze hem op zijn plek wil houden MAAR het is geen touwtrekkerij tussen de juf en zijn mama. Ik kreeg een excuus en het is daarna nooit meer gebeurd..
Mijn kind is een draak ( zachtjes uitgedrukt ) hij bijt, slaat en spuugt de juf dus een heel ander verhaal als jou kindje denk ik. ( ga ik vanuit ) maar hoe dan ook... Als jij er geen fijn gevoel bij hebt moet je dat zeker bespreekbaar maken
Bedankt voor het delen van jouw verhaal! Voor zover ik kan inschatten hebben de kinderen geen blauwe plekken door de juf (mijn jongste zit onder de plekken, maar die loopt hij dagelijks op door zijn drukke gedrag en onoplettendheid). Ik begrijp dat de kinderen nog niet goed om kunnen gaan met verbale ingrepen en dat ze het soms ook echt nodig hebben om vastgepakt te worden, zodat ze goed op kunnen letten. Desalniettemin voel ik me er inderdaad niet prettig bij en hoor ik graag haar kant. Ik ben heel dankbaar voor alle reacties en ga hier zo snel mogelijk wat mee doen. Wellicht kan ik volgende week laten weten wat de juf er zelf van vindt :)
Ik vind het heel gewoon dat een juf bij kleuters zo handelt. Kleuters zijn heel lichamelijk ingesteld- en nog veel minder op taal ingesteld dan een volwassene.... Ik zou haar lekker op haar manier haar werk laten doen!
Bedankt voor je reactie. Ik snap je punt, maar vind het niet fijn hoe het gaat. Zoals ik eerder schreef vind ik het iets anders wanneer er een hand op de rug gelegd wordt om een kind mee te nemen, dan wanneer er aan een arm 'getrokken' wordt. Maar ik begrijp je punt!
Ik zou hier geen problemen mee hebben. Wij sporen onze kinderen ook wel eens fysiek aan om iets wel of niet te doen. Ik zie niet in waarom de juf dat niet ook zou kunnen/mogen doen. Daarbij ga ik er wel van uit dat het met zachte hand is. Een kind bij de arm nemen is wat anders dan het bij de arm mee trekken.
Het gaat echter om jouw kinderen en ik heb ook niet gezien hoe de juf met jouw kinderen omgaat. Als jij er geen goed gevoel bij hebt, dan zou ik het wel bespreekbaar maken. Benomen wat je hebt gezien, vragen wat het achterliggende idee is bij dit lichamelijk contact, en aangeven dat jij je daar niet prettig bij voelt en het liever niet hebt.
Dank je voor je reactie! Ook wij sporen de kinderen ook wel eens fysiek aan om iets te doen en ook ik hoop dat het met de zachte hand gaat op school. Aan de arm mee nemen vind ik echter altijd eng. Zo heb ik zelf vroeger mijn arm uit te kom gehad omdat mijn oma me te hard mee trok. En een kindje in de borst een duwtje geven om op de stoel te blijven zitten vind ik echt niet fijn. Maar misschien moet ik er inderdaad verder niks achter zoeken...Vraag volgende week gewoon even wat ze er zelf van vindt.
Nee dit hoort een juf niet te doen ze hoort te communiceren met de kinderen
Zou een privè gesprek aan vragen je zou eerst kunnen vragen waarom dit is voor je in de aanval gaat (wat ik ook goed kan begrijpen) Misschien is dit voor haar heel logisch om te doen
Dank je voor je reactie! Ik ga volgende week mijn best doen het rustig bespreekbaar te maken. Zeer waarschijnlijk is dit voor haar inderdaad heel logisch.
ik zou even de juf vragen voor een privé gesprek . en dan vertellen hoe jij er over denkt. hallo t is jouw kind en als jij vind dat t niet kan mag jij dat zeggen!!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (52) Verversen