Het zal vast iedereen in zijn leven overkomen: aangetrokken voelen tot iemand terwijl, in mijn geval, je getrouwd bent en 3 kindjes hebt. Ik ben gelukkig, heb alles wat ik wil maar deze gevoelens zijn geleidelijk gekomen. Om het cliché compleet te maken: het is ook nog eens mijn baas. We komen goed overeen, zijn de enigsten die van dezelfde regio zijn (op 100 werknemers) en daardoor ook hetzelfde dialect wat toch direct een connectie creëerde. Het is niet dat ik hier iets mee wil of ga doen, betwijfel sterk of er iets wederzijds is maar de situatie is er wel. Momenteel op zwangerschapsverlof en dus niet aan het werk. Hij is wel recent samen met andere collega's thuis mij komen bezoeken om de baby te zien. Nu ben ik beetje deel expert over bepaalde zaken en had voor mijn verlof gezegd dat hij mij altijd mocht contacteren als er iets aan moet gebeuren. Eergisteren heeft hij dat ook effectief gedaan en we zochten passende datum via mail voor bespreking. Merkt hij nu op dat hij wel tot bij mij thuis komt (ligt op de weg naar zijn huis). Op zich natuurlijk niet onlogisch, ik ben met verlof en moet mij hiervoor verplaatsen, maar voel mij er toch wel ongemakkelijk bij. Plus ik vraag mij af of dit wel 'normaal' is. Mijn man leek het alleszins allemaal normaal te vinden (hij weet uiteraard niets over de gevoelens). Stiekem vraag ik mij wel af of er ook voor hem iets van aantrekking is. Maar we hebben beide een gezin en ik weet zeker dat we geen van beide deze op het spel zouden zetten. Woensdag komt hij effectief, heb dan enkel een slapende baby en kunnen dan rustig werken. Iemand een objectieve mening over dit alles of misschien zelf al meegemaakt?
Ik ga er inderdaad nooit iets mee doen, waarom zou ik want ben gelukkig met wie ik ben. Maar het is wel verwarrend omdat je dan begint te zoeken achter signalen van zijn kant. Want dan wordt het pas echt moeilijk als het bij allebei zou leven denk ik. Ben wel al opgelucht dat jullie het niet abnormaal vinden want kon er zelf niet meer objectief over nadenken.
Het zou wel erg zijn als er maar 1 persoon op de hele wereld bij jou zou passen. Stel dat je hem nooit ontmoet. Natuurlijk zijn er meerdere mannen waarbij je je aangetrokken voelt. Het is alleen de vraag wat je ermee doet.
De situatie klinkt wel logisch. Zeker in deze situatie is een werkoverleg bij jou thiis niet raar. Maar als je er geen goed gevoel bij hebt moet je het gewoon niet doen. Ik ken mezelf, ik ben nog nooit vreemd gegaan maar ik probeer mezelf niet in een moeilijke situatie te brengen. Stel je voor hij wilt jou kussen...als jij hem afwijst zet je je baan ook op het spel.
Ik verzin een smoes. Ik zoek een oppas en ga naar kantoor want wat fijn dat je even uit de thuissituatie bent. Of neem de baby mee. Vind iedereen vast leuk om te zien.
Als het echt niet anders kan. Dan zou ik het wel Door laten gaan.
Moeilijk he.. maar op zich is het niet zo raar denk ik dat hij bij jou thuis komt vind ik.. aangezien je inderdaad in verlof bent. Ik denk ook niet dat hij er iets raar aan vind aangezien hij niet weet wat jij voelt. Ik denk dat als je je gevoelens onder cobtrole hebt en je niet van plan bent er iets mee te doen dat het niet zo een drama is..ik denk dat dat indd iedereen wel eens overkomt. Maak je niet druk en doe je werk.. ookal hebbeb jullie het fijn samen een goede vriendschap heb je nooit teveel. Aangezien je zelf zegt gelukkig te zijn zie ik er niets slecht in maar das natuurlijk mijn mening :)
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in off topic
reacties (4) Verversen