Heeey ladies!
Zo lig je 1,5 week in het ziekenhuis, en zo ben je weer thuis! Nadat het redelijk rustig bleef in de buik, mocht ik éindelijk naar huis om thuis verder af te wachten. Wel zittend/liggend op de bank en/of bed, maar...dan hebben we het wel over mijn éigen bank en mijn éigen bed!! Echt joh, zo'n ziekenhuisbed ben je na 1,5 week echt spúúgzat!! Had al geen beste rug zoals al wel eerder verteld, en kreeg het idee dat die 1,5 week zo goed als alleen maar plat in dat ZH-bed daar nu niet bepaald een positieve bijdrage aan leverde. Maar goed, na 1,5 dag thuis te zijn geweest is dat al wel weer wat opgeknapt. Dank u!!
Rensje mocht trouwens dezelfde middag ook naar huis, maar die zal op héél korte termijn haar eigen verhaal wel vertellen...hihi!!
In een week tijd zijn we aardig dicht tot elkaar gekomen, kan ik je vertellen. Heerlijk om zo alles te kunnen delen! We hebben samen heel veel gelachen, maar ook heel veel gehuild. Ik zal het nooit vergeten... Lieve Rens, je hebt een plekje in mijn hart!!
Thuis gaat het erg goed. Gisteren was de buik dan wel veel rustiger dan vandaag, maar ik heb het idee dat ons meisje me een beetje aan het 'pesten' is...ondanks dat ze compleet ingedaald is en haar hoofdje ook al 'vast' zou liggen, heb ik het gevoel dat ze mijn blaas als trampoline gebruikt. Raar maar waar... Verder voel ik constant een voetje tussen mijn ribben. Kan soms niet eens rechtop zitten, haha!! De harde buiken zijn ondertussen zó normaal dat ik ze soms niet eens meer voel. Zolang ze niet, zoals eerder deze week, om de 2 à 3 minuten komen, maak ik me geen zorgen.
Morgen ben ik officieel 34 weken en in het ZH is dat een soort van mijlpaal. Dus eh...we zitten aan de goede kant en ik ga écht niet klagen!!
Nou, mijn oudste meiske komt zo thuis dus ik ga ff een potje thee met koekjes bestellen bij manlief. Die werkt nu thuis, zodat hij goed voor me kan zorgen...en dát doet ie!!
Ik houd jullie op de hoogte!!
Grtzzz, XX!
reacties (0)