Ik ben een meisjesmoeder!!

Ik was de hele dag al zo zenuwachtig als wat. Vandaag onze eerste pretecho!! We hadden gekozen voor een geslachtsbepalingsecho met DVD. Zou mijn voorgevoel juist zijn?? Man- en kindlief waren zoals afgesproken al om half vier thuis, zodat we om 16 uur bij het echobureau konden zijn. We werden hartelijk ontvangen, en hebben maar heel even hoeven wachten. Daar gingen we dan, een paar minuten later...met z'n drietjes...

De echoscopiste bleek een aardige vrouw die heel ervaren was. Ze vroeg al snel of we de 20-weken echo al gehad hadden, waarop ik haar vertelde dat deze pas volgende week plaats zou vinden. Werd dus héél even nerveus...zou ze iets raars zien?? Ze maakte vervolgens een hoop beelden waar ik uit opmaakte dat ze van alles aan het meten en dus aan het controleren was. Werd dus zo mogelijk nog ietsje nerveuzer... Gelukkig duurde dat maar heel even, want ze liet ons snel weten dat we ervan uit mochten gaan dat we volgende week géén spannend nieuws zouden krijgen!! Hartje prima, maagje gevuld, hersentjes zagen er prima uit, ruggetje helemaal mooi... Héérlijk!! Lekker gevoel om zo volgende week naar de 20-weken echo te gaan, toch?? Deed ze er dus ongevraagd even bij...lief hoor! Had namelijk verwacht met drie minuten weer buiten te staan...niet dus!

Mijn meisje roept al sinds ze weet dat we zwanger zijn dat het als het ff kan wél een meisje moet zijn. Vindt ze leuker. Ik diep in mijn hart ook, denk ik. Papa roept al vanaf dag één dat het weer een meid is. Ik vertelde iedereen dat ik aan een jongentje dacht, maar ik vóelde dat het een meisje zou zijn. Net als toen met ons eerste meisje. En jahoor...ons meisje krijgt een ZUSJE!!! Ooohh, wat heerlijk, twee meiden!! Ben zóóóóóóóó blij!! Dat gezicht van mijn meisje toen ze hoorde dat het écht een meisje was...onbetaalbaar!! Ze heeft zelf ook een echofoto meegekregen zodat ze die op school en aan d'r vriendinnen kan laten zien. Héérlijk!! Manlief is ook helemaal in de wolken, hij heeft thuis gewoon zijn eigen harem, whahaaaa!!

En nu kunnen we dus ook eindelijk de babykamer gaan bestellen. We weten al precies welke het wordt, voor een meiske waren we er namelijk al snel uit. Qua namen is het drama ook ineens een stuk minder groot! Jongensnamen zoeken bleek namelijk wéér niet ons sterkste punt...net als de eerste keer. Een jongensnaam hadden we toen namelijk niet. Da's een verhaal op zich, zoals jullie weten...we wisten toen dus niet of we een jongen of een meisje zouden krijgen.....lig je daar dan te bevallen en tegelijkertijd nog ff een jongensnaam te bedenken, pfff! We kwamen er écht niet uit (raar he?) en uiteindelijk kozen we ervoor de drie dagen 'bedenktijd' maar te gaan gebruiken als het een jongen zou zijn. Ohh, wat was ik blij dat we toen een meisje kregen!! En nu dus weer...ik ben denk ik gewoon een meisjesmoeder. Héérlijk!! Weer roze, roze, roze!!!