Indy geopereerd

Afgelopen maandag (11-3-13) was het zover.. Mn meisje moest geopereerd worden.. Wat was ze zenuwachtig.. L De avond er voor liep ze om 12 uur nog hyper rond.. Ze had echt zoveel zenuwen.. Uiteindelijk viel ze toch in slaap. Smorgens vroeg naar het ziekenhuis.. We moesten er om 8 uur zijn. In de auto viel ze nog even in slaap. Daar aangekomen mocht ze op de speelkamer nog wat gaan spelen. Ik dacht dat is goed voor de afleiding maar helaas.. Na 5 minuten spelen spuugde ze heel dr lijf leeg.. En ik dacht dat dat wel leeg was omdat ze nuchter moest zijn. Daarna spuugde ze weer en weer.. Dus ik een zuster er bij gehaald en toen mocht ze al op bed gaan zitten. Daar heeft ze nog 1 keer over gegeven. Ze kreeg een mooi jasje aan en mocht als ze wilde nog gaan spelen maar dat wou ze niet. Ze ging in dr bedje liggen en kwam er niet meer af.. Zo zielig.. Ze lag maar wat voor dr uit te staren en ze was als vijfde aan de beurt dus moesten best eventjes wachten. Om half 10 was het eindelijk Indy dr beurt. In dr bedje naar boven.. Ze bleef maar zielig liggen en zei zo goed als niks. Bij de o.k. aangekomen moest ik ook een geweldig mooi pak aan.. Ahum.. haha.. Ik kreeg een paar boekjes om haar voor te lezen zodat het wachten niet te lang duurde voor haar.. De slaapdokter kwam een praatje maken, de kno arts kwam nog even langs.. En toen opeens paniek! 2 spoedgevallen.. Een spoedkeizersnee en een zwaar ongeluk gebeurd waar de buik van open moest.. Ik dacht nee niet weer he.. Dus zei direct wij gaan niet naar huis hoor je opereert haar nog wel. Maar de kno arts stelde me gerust hij ging zo snel mogelijk een o.k. in orde maken. We moesten terug naar de afdeling.. Mn arm meisje bevatte het maar amper allemaal.. Na een dik uur mocht ze weer opnieuw naar de o.k. Dit keer werd ze wel echt geholpen! De slaapdokter kwam weer een praatje met haar maken en we mochten al snel naar de operatiekamer. Daar mocht ze met dr knuffels op het operatiebed klimmen. Ik legde Indy alles uit van daar zijn computers en dat zijn al de dokters en er is zelfs een zuster. Toen kwam het knijpertje op dr teen en dat had ik haar al uitgelegd dus ik zei goed luisteren nu komen de piepjes.. En inderdaad de piepjes kwamen toen moest ze even lachen J Eindelijk weer een lachje op dr gezicht! Toen kwam het kapje.. Ze deed het echt zo goed heb dr handje vast gehouden en over dr buikje gewreven.. En zei goedzo meisje je doet het heel goed! En na 2 keer zuchten sliep ze… Ik mocht vertrekken.. Heb dr gauw nog een knuffel en een zoen gegeven en liep met een van de dokters mee. Hij zei goed van je dat je zo rustig bent! Ik huh?? Rustig?? Dat ben ik anders niet. Toen zei hij gelukkig kom je zo over dat zal Indy goed doen. Ik mocht terug naar de afdeling. Daar aangekomen mocht ik direct weer terug naar de o.k. want Indy zou klaar zijn.. Ik zei hoe kan dat nou ze slaapt net maar oke.. Ik ga natuurlijk mee terug! Maar mijn gevoel klopte ze was nog niet klaar en ik moest bij de o.k. nog wachten.. Na 20 minuten (wat wel uren leek te duren) hoorde ik haar huilen en me roepen. Ik dacht en nu? Wat zal ik doen naar dr toe gaan of wachten.. Ik dacht zoek het uit ik ga! En daar lag mn meisje helemaal onder het bloed.. Ze had geen kleren meer aan want alles zat onder.. Dr gezicht, dr haar, dr buik en armen.. Ze was echt in paniek.. Ik wou dr bij me pakken maar moest er nog even mee wachten omdat ze echt nog maar net wakker was.. De verpleging van de afdeling was er ondertussen ook en ze mocht mee naar de afdeling. Daar heeft Mirko dr gelijk bij hem gepakt en ik heb snel dat bloed weg gepoetst.. Toen zag ik ook dat ze dr tand door dr lip had.. Wat hebben ze allemaal met mn meisje gedaan daar.. Na het bloed poetsen wou ze toch bij mama komen. Na een half uurtje paniek en huilen viel ze luid snurkend in slaap.. Mn arme meisje.. Had zo met dr te doen.. Mirko heeft haar in bed gelegd waar ze een dik uur heeft geslapen. Toen ze wakker was, was het huilen over. Ze kreeg wat kadotjes van ons. Ze moest drinken dat deed ze gelukkig heel goed. Dr infuus mocht er uit, ze kreeg nog een dapperheids diploma waar ze heel trots op was en hup naar huis! Thuis kwamen opa en oma nog langs met nog meer kadotjes en daarna is ze in slaap gevallen en is ze nog maar amper wakker geweest. De dagen er na was ze wel wat ziek. Koorts en hangerig. Ze had ook pijn in dr keeltje. Denk van die slang ofzo.. Ook dr oren en neus deden pijn.. Ze is eigenlijk sinds gisteren nog maar de oude Indy.. Had nooit verwacht dat dat zo lang ging duren.. Ze hoest nog steeds veel maar ik denk dat ze gewoon een verkoudheid erbij te pakken heeft. De koorts is in ieder geval weg, ze is weer vrolijk, speelt weer. En het belangrijkste van alles ze hoort weer goed! Morgen gaat ze weer lekker een half dagje naar school! Weer terug het oude ritme er in zal haar ook goed doen! 16 april moet ze op na controle bij de kno. Maar ik ga er van uit dat alles goed is nu!

Oh en die spoed van het ongeluk bleek achteraf nog een goede vriend van mn nichtje te zijn.. Hoe klein is de wereld.. Gelukkig gaat hij het wel redden. Hij ligt nog wel kritiek maar gaat er wel boven op komen!

Een heel verhaal geworden maar nu weten jullie eindelijk hoe het was J
Liefs Xx

Hier nog een paar fotos...

Wachten duurt lang... (zo lag ze heel de ochtend)

Na de operatie :(..

Infuusje er uit..

Met dr dapperheidsdiploma en Milou de beer van school!

Joepie terug naar huis :))