Afgelopen woensdag gecurreteerd.

Hallo allemaal,

nou ik ben er weer. Ik dacht laat ik maar even een blog schrijven over hoe alles verlopen is afgelopen woensdag en hoe het nu gaat. Allereerst dank jullie wel voor alle lieve woorden, steun en troost. Afgelopen woensdag moest ik me om 08.15 melden op de afdeling dagbehandeling.

Daar aangekomen werd er nog even doorgenomen wat er gebeuren ging en mocht ik mijn tas uitpakken en een heel charmant pakje aantrekken. Om 08.45 werd ik al opgehaald en werd ik naar de OK gereden. Om 09.00 werd ik geholpen. Tijdens het infuus inbrengen (wat doet dat verdomde zeer en wat is dat naar) werd ik flink emotioneel. Alle spanning kwam eruit en ik lag helemaal te rillen.

Het laatste wat ik me nog kan herrinneren is dat ik zei: 'ik begin de narcose al te voelen'. Even later werd ik alweer wakker. Toen ik om me heen keek realiseerde ik me dat het allemaal achter de rug was en ik op de uitslaapkamer lag. De verpleegster kwam met een telefoon naar me toe en zei dat ze mijn vriend aan de lijn had. Ik zei door de telefoon: 'Hoiii lieverd, ik ben er weer'.

Toen ik weer naar mijn kamer werd gereden stond mijn lieverd daar, ik was zo blij hem te zien! Ik had het gevoel dat er niets aan de hand was en dat ik de hele wereld aan kon! Ik ben namelijk altijd klaarwakker en hyper na de narcose. Ik heb ook meteen om een boterham met kaas en een glas appelsap gevraagd en daarna zelfs nog een kop heerlijke zoute boullion.

Al gauw (na anderhalf uur) kwam ik erachter dat ik toch niet de hele wereld aan kon. Ik wist van gekkigheid niet hoe ik moest liggen of zitten in mijn bed! Wat een naar gevoel in mijn buik en onderrug. Na 2 paracetamol zakte het gelukkig heel langzaam weg. Rond 14.30 kwam de gyneacoloog die mij geholpen had langs en vertelde dat alles goed was gegaan en dat ik naar huis mocht. Om 15.00 gingen we dan ook richting huis.

Na de curretage heb ik heel weinig bloedverlies gehad en nu bijna 5 dagen later nog steeds weinig. Af en toe heb ik last van mijn buik en onderrug en verder ben ik vooral moe. Ik voel me erg lamlendig en in de war. Weet ook niet zo goed of ik me nou verdrietig, boos of hoe dan ook voel of moet voelen. Ik hou me maar rustig en verder zien we wel.

Liefs,
Mellebel.