Hoe het nu met ons gaat 11 dagen erna

hoi dames


wilde jullie even een update geven over hoe het er bij ons nu voorstaat.


mijn mannetje is sinds gisteren weer aan het werk gegaan en heeft het gelijk weer lekker druk hij is alle avonden niet eens thuis.. hahah heerlijk, maar niet heus..


afgelopen zaterdag zijn de mannen ( dus mijn man samen met zijn vader en broer) naar duitsland geweest na een museum over techniek. en wij de dames zijn lekker in mijn eigen stadje wezen winkelen. eerst wat weze drinken in het beroemde koekhuisje. daarna kaartjes gehaald voor een rondwandeling, daarna na het speelgoedmuseum. toen lekker pannenkoeken eten bij ot en sien. toen op tijd daar weer weg voor de rondleiding die om half 2 begon. hij begon droog maar naarmate de rondleiding vorderde daalde de regen neer. maar dat kon ons niet boeien. na de rondleiding nog even een aantal winkeltjes in .. toen lekker wezen eten. ik was om 7 uur weer thuis. en dat vanf 11 uur in de ochtend.. heerlijk.. nergens over nadenken.


eigenlijk hebben wij er ons bij neergelegt dat wij gewoon met ons 2en blijven..( gaan natuurlijk wel aan het ziekenhuis vragen wat een eventuele behandeling gaat kosten met donorzaad)


als je in een goede relatie zit is kinderloosheid beter te verdragen.


had het me anders voorgesteld. ik dacht dat ik hopenloos verdrietig zou zijn.. en steeds zou gaan denken. .. nou kan ik dit niet .. kan ik niet gaan dragen.. kan ik niet voeden, zorgen en lief hebben.. maar niets is minder waar .. raar genoeg.


het is als of er een kleine last van mijn schouders is afgevalen. nu zie ik in wat we kunnen gaan doen straks met ons belastinggeld.. ( een andere auto, misschien een vakantie waar ik nog nooit ben geweest.) niet krom hoeven liggen voor de opvang.


raar he.. maar misschien komt dit allemaal nog na 6 november als we voor de allerlaatste keer het ziekenhuis uitlopen met helaas nog steeds niets in mijn buik, tuurlijk maakt me dat verdrietig.


liefs..


ook kan ik deze site nog steeds niet verlaten.

433 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • Nala483

    respect hoe je hiermee om gaat! Wij zitten net pas in de molen.... Ik denk wat je zegt, dat als je in een goede relatie zit, kinderloosheid waarschijnlijk te verdragen is.......Jullie zullen er samen sterker uit zal komen na jullie strijd..... Ik denk na zoveel tijd dat je er uiteindelijk ook misschien wel stiekum een beetje naartoe gaat leven dat het niet kan ook... Ik moet eerlijk zijn dat wij dat nu al roepen dat er ook een mogelijkheid bestaat dat ook wij kinderloos door het leven zullen gaan....

  • netjeuh

    Ik vind het heel knap hoe jullie ermee omgaan. Mooi dat jullie zo sterk zijn samen in jullie relatie. Heb heel erg veel respect voor jullie dat jullie alles zo positief opnemen. En positief tegen de toekomst aankijken. En tuurlijk zullen er ook moeilijke momenten volgen met een gemis en verdriet. Maar ook daar zullen jullie er doorheen slaan. Ik hoop voor jullie dat jullie wens alsnog uit mag komen. Sterkte voor de toekomst en de keuzes die volgen!

  • lucie161

    Wat sterk van jullie. Even een pantsertje opzetten om jezelf te beschermen, om je van binnenuit te sterken tegen 6 november. Je kijkt inderdaad anders naar de toekomst, fijn voor jullie dat je die rooskleurig tegemoet gaat. Er zullen zeker nog verdrietige momenten komen en die horen er bij. Gelukkig hebben jullie mekaar in deze periode. Veel liefs.

  • finnetje

    Ach meis wat rot zeg. Ik had zo gehoopt dat je inmiddels ook een kindje in je armen zou hebben, ik volg je alweer zo lang. Ik vind het superknap van je hoe je ermee omgaat!

  • loveboat

    Zo knap dat je er op vandaag goed mee kan omgaan ! Ik wens je verder alle moed en heel veel succes in de te nemen keuzes !

  • hartewens08

    Zeker niet raar, het is een soort van zelfbescherming. Herkenbaar hoor, wij zijn na elke teleurstelling met vakantie geweest naar de USA, In 4 jaar tijd, 4 keer. De arts had de stekker eruit getrokken, ondanks alle leuke dingen, we hebben vd trips volop genoten bleef het verdriet van kinderloosheid zitten. Uiteindelijk via een lange hobbelig pad toch zwanger en wat zijn we dankbaar. Ik wil alleen maar zeggen dat als je het later nog niet hebt kunnen afsluiten, je moet doorvechten hoe zwaar het ook is. In het ander geval dan maak ik een diepe buiging voor jullie, respect!.

  • blenntmama

    Sterkte meid! Zo knap hoe positief je blijft

  • LoveHerSoMuch

    Sterkte meid!

  • babyboe2

    nee hoor is niet raar ,soms neem je de dingen zoals zijn en zet je eerste stap over die grens die je dacht nooit te hoeven overstappen. ik heb twee vriendinnen alle bij geen kinderen en ik kan je zeggen ze hebben net zo'n mooi leven als mensen met kinderen , geen fijn idee omdat je het toch graag wilt , en verdriet dat is er zeker maar een grens is een grens ook voor jullie emoties en welzijn. Net als wij het er eens over hebben moeten hebben hier thuis hoe ver gaan we en willen we dit nog wel , ok wij hebben groot groot geluk gehad en hoop als nog dat die jullie mogen proeven

  • Zonnebloem81

    Wat ben jij toch een positieve en sterke vrouw. Ik bewonder dat erg. Sterkte.