Ter afsluiting van een periode

De afgelopen dagen was het zover, eindelijk mijn miskraak gekregen. Ter afsluiting van de periode hier een stukje op mijn blog.
Het begon allemaal te rooskleurig voor woorden. Toen we ons meldden bij de huisarts begin vorig jaar wisten we al dat zonder hulp zwanger worden niet zou lukken. Na een paar maanden wachten konden we eindelijk terecht bij het ziekenhuis. Veel testjes later zag alles er positief voor ons uit. Zonder hormoonstimulatie zou het met IUI gewoon moeten lukken. En het lukte! Al na 1 poging!
8 mooie weken volgen. Ik was superzwanger, moe, misselijk, koud enz. De 8-weken echo bij de gynacoloog had gewoon helemaal goed moeten zijn. Maar dat was het niet... Er was geen vruchtje te zien in het vruchtzakje en er was geen hoop dat het nog goed zou komen. Een paar dagen was ik compleet van de kaart. De gynacoloog wilde niet eerder aan een curettage denken dan in week 12: een kans van 1 op 20 op verklevingen, en aangezien ik naar het ziekenhuis was gekomen om vruchtbaarder te worden ipv onvruchtbaarder, stellen ze het echt zo lang mogelijk uit. Het lange wachten begon. Dit was het slopendste deel van de zwangerschap. Dagelijks afwachten of er iets gebeurt in je lichaam. In week 9 verloor ik 1 dag wat lichtbruine pruttel, maar dat zette niet door. De echo van week 10 liet ook zien dat het vruchtzakje nog helemaal goed ingenesteld zat. Begin week 11 begon het dan eindelijk. Een paar dagen wat lichter, maar wel rood bloedverlies, en de laatste twee dagen zwaar verlies. Niet fijn: zo'n miskraam. Vooral gisteravond toen ik een paar uur lang om de minuut zware krampen had. Nu is de boel weer wat rustiger, en volgens mij is het meeste er nu wel uit. Gelukkig nog voor het eind van het jaar. Hopelijk zal 2011 een mooier jaar voor ons worden. Ik vind het erg spannend allemaal. Soms verzucht ik me dat er nog weer heel veel tijd overheen zal gaan voor we aan de 2e poging kunnen beginnen. En ik betrap me erop dat ik me niet goed kan relativeren dat zo'n poging ook gewoon niet kan lukken, ik reken me al snel weer zwanger. Tegelijkertijd ook nog altijd wat moeilijke momenten nu. Als onwetende mensen me vragen: 'en wanneer komen er bij jullie kinderen'? Maar ook als ik jonge prille ouders gelukkig zie zijn. Het hoort er bij denk ik. Hopelijk komt mijn tijd snel...