Intake anesthesist

En daar zaten we dan weer, supervroeg in de IVF wachtkamer.. We worden geroepen en zoals al bijna normaal loop ik het kamertje in, ontbloot ik mijn onderlijf en klim ik weer in de beugels. Alsof ik het dagelijks doe! Nouja, deze maand toch al gauw de 5e keer, dus het is al bijna routine, hihi.

Weer 3 mooie eitjes in de race.. 15, 14 en 12 mm en baarmoederslijmvlies was 6,5 mm. Helemaal top, over 2 dagen dus weer terugkomen, like what else is new!

Ik vraag haar over de procedure van de kijkoperatie en krijg ineens allemaal enge dingen naar mijn hoofd gegooid.. Intake anesthesist, bellen voor opname als 3e poging ook niet slaagt, narcose, 3 incisies in de buik, gas in de buikholte, misselijk na de narcose, misschien een nachtje blijven slapen, als ze iets groters zien en het te verhelpen is of ik daar toestemming voor geef omdat ze dan een bikini incisie moeten maken, herstellen van de operatie en vragen van mijn medische status en me aanmelden bij de anesthesist bij de poli..

Wauw, vriendlief kijkt me aan en zegt heel lief; ´Is het wel echt nodig, het klinkt wel heel eng allemaal en ik moet dan maar gewoon toekijken en kan niks doen. Kunnen ze ons niet gewoon ivf laten doen als deze keer mislukt´ Ik merk dat vriendlief inmiddels net zo gefrustreerd is als ik ben en dat uit ie steeds meer, nu hij ziet wat we er voor over moeten hebben en dat ik zelfs die kijkoperatie moet doet hem wel heel veel. Ik vind het allemaal ook wel eng, maar op de een of andere manier kan ik met dit soort dingen hoe eng ik het ook vind een knopje omschakelen en gewoon sterk zijn.. Mijn overlevingsmechanisme is een goed geoliede machine die precies weet hoe die moet draaien :)

Omdat ik het zo heftig vind vraag ik nogmaals wat ik dan stap voor stap moet doen, want wil deze 3e poging wel een goede kans geven en er niet zomaar vanuit gaan dat de operatie nodig is.

Ik moet bij de balie mijn medische status vragen en die meenemen naar de poli pre-operatieve behandeling.

Met het medisch dossier in de tas, en de nieuwe afspraak van donderdag, gaan we maar meteen richting het ziekenhuis voor het inloopspreekuur van de anesthesist. We zijn en in de buurt en we zijn daar dan maar vanaf. Na het invullen van een vragenlijst waarbij ik gelukkig bij bijna alles nee in kan vullen worden we meegenomen  door een vlotte jonge meid en ze vraagt als meteen of ze gewoon je mag zeggen, want zo zei ze we zijn net zo oud.

Ze zegt dat we voor een minder fijne reden, het op een natuurlijke manier krijgen van een kindje, de operatie moesten gaan inplannen en ze was erg meelevend. Ik vind het altijd heel erg lief als mensen zo hun best doen en toch meeleven in onze zware reis, zonder al die lieve mensen is het allemaal een stuk zwaarder denk ik. Ze vertelt over de procedure, wat me allemaal te verwachten staat met de narcose, ze luistert nog even naar mijn hart en longen om daarna mijn bloeddruk op te meten.

Alles was goed, alleen vond ze mijn bloeddruk een beetje aan de hoge kant.. Ik zei dat ik net een beetje aan het bijkomen was van die vervelende griep en dat ik superzenuwachtig was.. Dat verklaarde wel een hoop volgens haar. Het was niet ongebruikelijk en toen keurde ze me goed voor de operatie. Ze hoopte dat ze wat van mijn zorgen had weggenomen en dat had ze wel gedaan gelukkig. Hebben we die intake maar gehad! Als de 3e poging dan niet lukt, kan ik gewoon meteen bellen voor opname en is dat allemaal al bekend.. Hoef ik ook niet op een wachtlijst o.i.d zodat we misschien wel weken moeten wachten.

Nu dan de 3e poging, de 1e fm is dus achter de rug en donderdag gaan we kijken of die 3 mooie eitjes doen wat ze moeten doen! Heeeel goed groeien, zodat ik donderdag de ovitrelle kan zetten en dan zaterdag de IUI is. Laat dit een goed weekend worden en laat het dan maar een superspannende valentijnsdag worden, hihi. Op naar donderdag! De afspraak is om 09.30, dus dat is uitslapen!! :-)