De eerste week hadden we er een goed gevoel bij, alle kaarten lagen goed en we hadden volle hoop dat het in 1 keer raak zou zijn.. Alle omwegen waren omzeild en de uitslag van de zwemmers waren ook dikke prima.. Na de eerste wachtweek werden we beiden een beetje pessimistisch door alle mentale druk die er op rustte, we vertelden elkaar al dat een 2e ronde ook niet erg zou zijn, we wisten nu wat ons allemaal te wachten zou staan. De 2e week ging uitermate langzaam en vanaf dinsdag had ik al wat bruin en slijmverlies, dus mentaal hadden we ons er al op voorbereid dat de eerste IUI mislukt was.. Het was ook te mooi om waar te zijn dat het de eerste keer meteen zou lukken.
Bijgeloof, ik weet niet of het bestaat maar je zou het bijna gaan denken..
Zo hebben we de feestdagen beleefd en zullen we het nieuwe jaar meteen met de 2e ronde starten.
Ik ben dankbaar voor alle lieve mensen die zo met ons meeleven :)
Soms vind ik dat erg prettig en soms vind ik het ook lastig, je wilt er niet mee bezig zijn maar toch is het continue aanwezig. Al die lieve mensen bedoelen het goed en zijn soms nog meer zenuwachtig dan dat wij zijn lijkt het wel, hihi. Hebben zelfs nog even gedacht om de 2e ronde in stilte te gaan beginnen, maar op het moment dat de menstruatie doorbrak en we al de volgende dag mochten komen voor een echo hebben we het gewoon verteld..
Wij doen de IUI niet alleen, we doen de IUI met ons allemaal.. We zijn allemaal net zo zenuwachtig en verheugd op ons zo lang verwachtte wonder, dus we doen het met zn allen..
Deze mentaal zware reis is een reis die je wilt delen, een reis die je moet ventileren, een reis die bijzonder is, een reis die we met zn allen maken en ons uiteindelijk papa en mama zal laten worden.
2014 was het jaar met de vragen en het jaar van de beslissingen & 2015 wordt hopelijk het jaar van de antwoorden en het jaar van onze uitkomst van ons doorzettingsvermogen.
Moge het voor ons een heel mooi jaar worden, want dat gun ik ons zo. <3
reacties (0)