De uitgangsecho

Na de oproep dat we mochten starten in december viel er een hele grote mentale last van me af.. Het was dus eindelijk zo ver, wanneer ik nu mijn menstruatie zou krijgen mocht ik bellen en zou ik ingepland worden.


Wie krijgt haar periode op 1 december als ze in de maand december mag starten? Ik dus, wat zijn die kansen he. Haha, ik dus doorgegeven en dinsdagmiddag werd ik gebeld dat ik woensdagochtend om 08.30 mocht komen voor een uitgangsecho.


De tijd naar deze periode toe was ik absoluut niet gespannen of zenuwachtig, ik denk dat het me gelukt is om het grotendeels van me af te zetten en te ontspannen in deze mentaal zware reis op weg naar onze droom.


Afgelopen woensdag was het dan zover, we mochten eindelijk komen en we waren beiden positief erover. Op het moment dat de gyn de echo begon, zag ze rechts meteen van alles.. WEER een cyste in de eierstok, kleine eiblaasjes (of ook cystes), vocht achter de baarmoeder en ze bleef alles maar opmeten en uitleggen. Ik wist meteen al dat het dus een no go zou zijn en toen ze de andere kant bekeken liet ze meteen zien hoe het er dus wel uit moest zien, de linkerkant was rustig en zag er prima uit voor een echo op dag 3 van de cyclus.


Ze heeft het niet hardop gezegd, maar ze heeft bloed laten prikken op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap en andere hormonen.. Want zo zei ze, je zal niet de eerste zijn die zwanger is in de ronde voor de 1e behandeling. Ik zag aan haar hoofd dat ze wel wat zorgen had en dat ze ook medelijden had dus ik had al zoiets van nou laten we dan maar gewoon gaan ook.


In de middag zou ze me terugbellen met de uitslagen en wat dan de bedoeling was, ze adviseerde ook om een maand aan de pil te gaan om alles te resetten.. Toen werd manlief gefrustreerd en zei dat dat onzin was omdat ik altijd een super regelmatige cyclus heb en al vanaf mijn 18e geen pil meer heb aangeraakt.  Daar ging ze verder niet veel op in en ze zou ons in de middag weer terug bellen.


Tussen 2 en 4 is om 15.40 een telefoontje..  :o Hahaha, ze houden de spanning er wel in daar steeds.


Gelukkig was mijn bloed goed en was er dus geen zwangerschap te meten in het bloed, hormonen waren ook goed dus er was nog geen eisprong geweest. Ze had het in het team overlegd en uiteindelijk besloten omdat deze 1e IUI in de spontane cyclus is om op dag 10 nogmaals een echo te maken en dan zal de arts op dat moment besluiten of het dan wel of niet kan doorgaan deze maand.


Weer wachten, weer onzekerheid, weer balen, weer teleurstelling.. Ik baal van die cyste, omdat ie maar blijft terugkomen! Ik ga ook zeker vragen wat daar mee te doen als we daar weer heen moeten. Die cyste plaagt mn leven al sinds januari 2013, ik was hem toen dankbaar omdat door die pijn een uitstrijkje gemaakt is met die pap3b score en ik daar dus op tijd bij was & nu baal ik ervan omdat de kans groter is dat de behandeling niet doorgaat dan wel.


Woensdag 10 december de echo op dag 10 van de cyclus, ik ben heel benieuwd & tegelijkertijd leg ik me er al een beetje bij neer dat het een no go wordt door die cyste.


…. Dit alles is zoveel zwaarder dan gedacht en ik twijfel zelf of ik hier wel sterk genoeg voor ben, terwijl ik weet dat ik dat heus ben. Ratio en gevoel staan nu niet in balans …

1421 x gelezen, 0

reacties (0)


  • volhouder

    Jeetje wat een verhaal zeg! Ik kwam op je profiel terecht en was wat aan het lezen. Hopelijk had je vandaag goed nieuws en mag je aan de IUI beginnen met natuurlijk een hele goede uitslag! Ik begrijp hoe je je voelt en dan jezelf telkens weer opladen kost zoveel energie. Succes in ieder geval!!

  • nurse2003

    jeetje meis. het is ook inderdaad een zware weg. een ware achtbaan van gevoelens en emoties. hopelijk is er woensdag goed nieuws voor jullie!!! ik duim in ieder geval voor je/jullie . ik herken het maar al te goed.had vandaag op het werk ook effe een momentje.sinterklaas en zijn zwarte pieten was er voor de kindjes van de collegas. oeps en uit het niets stak het me deed het pijn ooo ik wil hier ook bij zijn met een kindje.pffff ben maar gauw verder gegaan met mijn werkzaamheden en heb ff snel een traantje weg gepinkt . maar goed het ging hier niet over mij. ik geef je een big hug gewoon omdat ik vind dat je die nu ook nodig hebt ik duim voor goed nieuws en hopelijk mag de iui door gaan